장음표시 사용
11쪽
AIter ille, cujus frontem Polocensis Infula Gomnat, UOLLUSTRISSIMUS, EXCELLENTISSIMUS, RE VERENDISSIMUS Dominus STANISLAUS LUBIENSΚΙ.
tam carus acceptusque SIGIS MUNDO ΙΙΙ.Poloniarum Regi Potentissimo ut eumdem inter Regni Proceres Clavo ornatum sedere voluerit,
ad gradum SENATORIS evectum; vae bgnitas quanta sit, quis ignorat Jam Der quoi
nam spectaculum, aut pulchrius aut magniscen tius, quὼm hunc Virorum ordinem coetumque pro
stantissmum intueri, qui inguli facem Virtutis lucifuam semper, inextinctamque servarint Si
eorum omnium res gesas,si sudia, s contentiones re impetus ad gloriam, A magnitudinem ansemi,s pietatem, i curam tuendae Religionis an xiam atque solicitam, si Patriae amorem, si cuia tum ingenii, sapientiam prudentiam singulorum fando exponere aggrederer, quem nam extim in inveniret ratio pseuamquism, neque hoc opportunum, nequeis necessarium; nam utcumque huic parcam labori, non tamen quo tenebris obrutae tot Virtutes Ma-Ysorumjacebunt, nec in vaso illo Ur fragilit iis aceruo delitescent: Dum tot Gentilium Tuorum CELSISSIME PRINCEPS, Virtutes ante omnium oculos ipse consituere videaris, earumquc in Te imaginem vivam spirantemque intueamur
viscuti non defuerunt Philosophi, qui dixere seLDS, quae nocturno tempore cernuntur totidem esse nitidissima specula, quibus sol absens repraesentaturis qui e cernit, translatas in Te caeleses illas Decies, re in Te quo ducta priscae lineamenta Iapientiae jure post exsimare quamobrem, etshos illosue peculiaris Virtus supra vulgarem consitionom extulerit quae tamen divisa beatos essec
12쪽
re, ni Te mixta uniris Te concentus omamem torum admirabilis, tiae ratum, oratorumqu
ingenia fatigenni unde publica ausitas, unde materies figesque uberrima, quae CRACOVIE
SIUM Aniisitum fassus mirifc possit locuplet
re Mirantur omnes Fortunam hane Tuam cum ratione , hilaritatem cum severitate, humanitatem eum majesate, moderationem cum aururita. te concordem Magnum hoc Patris ut a Primcipis temperamentum; cum rara admodum ejusmo racum Libri,
di complexiost, quae nullo vitiorum confinio Le mihi
datur. Brantur in Te doctrinam scientiamque, 'rerum maximarum, non tantum SARMATICOsti Ceu studio re labore partam, sed insuper in illa Orbis terrae Rogina Llabe ROMA omnim Lagentium Magistra, ubi cognitionum praeclarissmirum medulla intima abripuisi optimique fremam in rebus Theologicis ab auctore Deo γω delibitam decerptamque Quibus apprimὰ instructus, tam feliciter potes rem sacrum moderari, nommam rectὰ agendi praebere, audaciam compescere, fraena criminibus iniicere, personam denique tueri PRINCIPIS eclesvitici, tum ex dignitate s premi Numinis , tum ex utilitate Populoruri . Laantum ver emine Tua illa erga Didinis ocultum, Disdoremque sacrarum oedium solicitudo. non Inibus exiguis circumscripta, sed per totari pertinens peruadensque Ditionem quam numquὼm qui verae Religionis sensum 'gusum habent commendare deo ent re extant ubique Tuae erga D um munificentiae, inciduntque in oeulos omnium monumenta poseris monistranda: tialis illa CRACOVIENSI Ecclesiae proxima, sacro aer 3
sonans excelsa Turris, quam mala materiatam pse
neque collapsam, Tuis immodicis impensis e solo
rursum excitasti molesque tam excelsa Gunin ., Cooste
13쪽
jam nomen ad S dera extollit. Quid dicam de PIETATE quae tantopere ibi es in deliciis, Passoris etiam tantoper proprii cujus es oves
commisas alere, pericula proePenire, calamit intes depellere Tuum Per animum hec potissimum cura occupat, ut neminem respuas de suis erumnis conquerentcm, neminem vacuum abire inas, nullius irritas preces es patiaris, omnibus praesidio si S adiumento, omnibus perbenignuinis oultum sendas liberalitatis, B amoris promentem tacita praesagia Series hς Virtutum Tuarum re haec quidem omnia magna sunt, re ad memoriam Poseritatis amplissima Nec tame , quamquὼm in MAIORIBUS Tuis easden extitis depraedicem, quas alienae lucis objectu inobscurantum sed in e rutilant magis, quis non adventitio fulgore, sed proprio inclarescunt. Felix CRACO VIA, cui talis obtigit Ambstes Felix Grex cujus usodie tam vagi excubat flora Felices populi A PRINCIPEM, qui a sapientia sciat, a Prudentia possit, ab am re velit pubisco bono consulere. Vosque ingentes animae LUBIENSCLE Stirpis, quae Beatorum est confortium jamdudum adeptς, soluta et iri
concretione corporis pro hac inevitabjli Poniti
ni humane necessuauis quis ad os ex rebus humanis Ansus pervenit, gaudetis opinor, abdVirtus Vesra, non cogitatione solum depicta, scd post in exemplo, re in utro ANTISTITE adhuc, quo in suo lumine collacata cernatur, ae quamquam vita functi, adhuc supersites esse videamini. Mu majore siducia vota sunt Supremo Numini, quod tales nutu rebus huminis fata decernit, nuncupanda, ut Te diu semUc incolumem, a quo tantum splendoris CRAVIENSIS Episcopatus Dignatas, tantumquυ
14쪽
decoris comparavit. Compos stat votoru ILLUSTRISSIMUS ET EXCELLE TISSIMUS Dominus, Comes BOGUS USLUBIENS ΚΙ germanus Frater Tuus, piser Regni dulce Decus ac Delicium Patriae, precellentibus Magni Animi dotibus conspicuus, ori, tudine bellica celeberrimus, in causis decidendis sententiis alter Solon, in ferendis decretis jusjsimus, in adminifrandae munere Illitiae GH
NERALIS Osscialis diligentissimus, Deribus, que tenacissimus, SERENISSIMO &INVLCTISSIMOR*i nostro AUGUSTO II.
summe carus in quo geminatas uas Virtutes videre quisque poterit; si enim tam similes, tam concoraes, ut unus pars vitae alterius esses videatur. Hertim cum lucem honoris re gloriae Vesrae, laude satis persequi nequeam conscis3 cii proprii animus meus, in profundum mmilitatis demittitur, ac altosilentio Celsitudinem Vesram veneratur. Ignosces Tu vero CELSISSIME PRI CEPS precor obtesorque temeritati meae, si mus egregia Iaudes hactenus inculto exilique dicendi genere detrivisse videbor. Nostra manus sed enim est rudis atque indocta Tu hEb inph
Materiem festare potest non arte polire. Enimver hoc omnem mihi adimit perturbationcm quis quae per se splendent alienis non imigent 0rnamentis , isque ea essecisi, quae mcundissimi cujuscumque Oratoris praeconia sup rarent unde omnes inresistent, quam magno meis Thesbus Nomen Tuum si ornamento; quam merit in hae mea literaria exercitation , Te primum duxerim auspicandum.
16쪽
Uod Eugenius III Rhemensi coacto comcilio anno ir48. die ' Martii cau. . relato in cap. decernimus a. de judiciis, constituit ut laici Ecclesiasica terminare negotia non rasumant, nequaquam est novum Ius sed quicquid fuerat a suis decessoribus multis retro saeculis Stabilitum, obse Vatumque confirmat Quum, sicuti duae sunt in or Christiano Iurisdictiones, Ecclesiasticain temporalis; ita conveniat Ecclesiastica negotia Praelatorum judicio tan
Atque hoc adeo verum est, ut statuerit Inno III. in cap. qualiter de Judio, pro defectu ustitiae clerici trahantur a Dicis ad Judicium saeculare; quod omninb fieri prohibiamus. Ad quem textum Augustin Ba bos in Collectan numero . haec habet Probat hic temtus, clericos ad Rculare forum a Dicis trahi non debere, etiam dat ipsorum Praelatorum negligentia Nil repugnante Concilio Toletano IX. in cari. illis 6. quae
17쪽
quoes. 7. Nam intelligitur, hic canon, ut ait Augustinus Barbosa, de ea intimatione, cujus effectus sit, ut imstantia fiat Superiori Ecclesiastico Ita praedictus Ametor, in Libro I. Juris Ecclesiastes Univers cap. 39. st num i 87. N in cap. cclesia S. Marigde Consit. num xy. Atque ita textum in cap. qualiter de Judiciis intelligit
Sperellus Decis VIII num. 13. Bellere Di ust Clerical
Parte I de favore clericor personat s a. num. 31. . III. Imo etsi Iuspatronatus a laico possideatur adhuc tamen, eo quod Juspatronatus ad spiritualia ordinatura praeparat ejus causa talis conditionis est, utilum
debeat in sero Ecclesiastico discuti atque decidi, prout disponit Alexander III. Henrico II. Angliae Regi scribens in cap. quanto de judiciis.
IV. E contra tamen si accidat, laicum a Saeculari Judbce citatum ordinibus initiari, postquam in jus vocatus legitime fuerat Novus hic Clericus, forum laicale non poterit in ea causa declinare idque tribuendum radiventioni quam legitima citatio operatur; Eo quod canones regulam amplectuntur Iuris civilis quod legitime cit tus, coram Iudice citante Causam prosequi teneatur, non obstante Privilegii praerogativa, superveniente L cumque
lucetque ejusmodi Regulae approbatio ex constitution Gregorii IX in cap. proposuisti de Foro compet. Quod
tamen cum hoc temperamento accipiendum, ut novus
h)c clericus distringi per saecularem potestatem non V leat, ut habetur ex Concilio Parisiensi s. can. Iy. amni 6i4 sub Clotario Rege, in cap. nullus de Foro compet Simi-
18쪽
. Similiter, si accidat clericum Feudum a Principeis obtinuisse orta de eudo controversia exambnanda ac decidenda erit per Dominum Feudi, ut statute Alexander III in cap. ex transmissari de Foro compet. his verbis per Dominum dudi causam jubeas termi
VI-Caeterum, ut proprium habeat Iudicem Ecclesiast, cum clericus, id ex privilegio illi competit atque hinjus privilegii tanta Vis est, ut prorogare saecularis Iudicii Jurisdictionem clerico nefas sit quum non censeatur hoc Privilegium persenale cui renunciari valeat, sed toti coIlegio clericorum indultum in Milevitatensio Carathaginiensi Conciliis; quamobrem ea prorogatio etiam juramento munita non uistinetur; ut Pliano Archiepisto-m scribens Innocentius Iu decrevit in cap. s diligenti 12. de Foro compet.
19쪽
De Sententia Exoommunitationis
Xcommunicatio, ex iis armis est, quibus se formidandam praebet Ecclesia Eam tamen trina debet praecedere monitio. Sic statuit generale Concilium Lateranense IV sub Innocenti III in cap. sacro de sentent excomm. Quod tamen non princedit in excommunicationibus a jure impositis: Quae nubia praevia monitione delinquentes illaqueantis obstrimgunt.
ΙΙ. Talis est excommunicatio canonis squis suadent diabolo quaest. q. lata ab Innocentio II in Concilio generali Lateranensi II anno II 3 in eos qui violentas manus iniicierint in clericos qui statim ipsa legis virtu- tute stibiacent anathematis vinculo Et nullus Episcoporum eos poterit ab luere, donec Apostolico conspectui praesententur, ejusque suscipiant mandatum. III.
Tales etiam sent illae viginti in casibus latae excommunicationes, quet in Bulla Coenae comprehenduntur:
20쪽
veluti in haereticosi sthismaticos. Itemque in eos qui bona naufragantium Christianorum auferunt, quam sis vam rapacitatem cohibere jam pridem tentarunt Gregorius VII in Concilio Romano can. s. asthalis II in Concilio incerto can. 9. Honorius II epistola 67. Alo xander III inconcilio Lateranensi III habeturque ejus constitutio in cap. excommunicationi 3 do Raptor aliisque Summi Pontifices, sed hujus excommunicationis a selutio non erat Romano Pontifici reservata, prout jam ii A. Bullae Coene reservata nostitur. IV.
Excommunicatio quae hominis dicitur publicationem exigit, juxta sormam praescriptam ab Honorio P pa, quae satis luculenter exprimitur in can curae sit XI quot 3 oc ab Innocentio IV in Concilio Lugdunensi. habeturque in cap. I. de sentent excomm iu Sexto A que in eum finem praecipue tendit ejusinodi publicatio
ut excommunicatum omnes Vitent. Impune tamen nonnullis versari licet cum excommunicato, in casibus, eo pervulgato carmine comprehensis.
utile, lex, humile, recluorata, necesso.
Ex effectibus spiritualibus, qui ab excommunicatione promanant, plurimi ducitur ille ut excommunicatus sacra peragens mysteria notam incurrat irregularitatis; sic Gregorius ΙX. haud obseure insinuat in cap. celebrat do Clerico excomm celebr. dum ab irregular, tale solum vult excusatum ministrantem clericum eracommunicatione minori ligatum Magni quoque momenti alter est effectus, nimirum ut excommunicatus imcapax beneficii Ecclesiastici sit Alexander III. iu cap.