Opera omnia;

발행: 1810년

분량: 463페이지

출처: archive.org

분류: 로마

131쪽

AD ET ELLUII ET CETEROS. 17 accidisse reputabis, si et illud adjunges homines Sapientes

turpitudine, non Casu, et delicto suo, non aliorum injuria Commoveri. Ego, et memoria nostrae Veteris amiCitiae, et virtute atque observantia filii tui monitus, nullo loco deero, neque ad consolandum, neque ad levandum fortunam tuam. I ii si quid ad me forte scripseris, perficiam, ne te frustra scripsisse arbitrere.

T. Fadium, judicio damnatum et ideo aesulem, consolatur a miseria communi, et virtute propria, nec non a commodis etfilii, quo liber sit ab impendentibus malis tandem ab innocentio testimonio quibus sua adjungit incia.

Μ. CICERO S. D. T. FADIO.

EI S egomet, qui te consolari Cupio, Consolandus ipSe Sum propterea quod nullam rem gravius jamdiu tuli, quam

incommodum tuum tamen te magnopere non hortor Solum, Sed etiam, pro amore nostro, rogo atque oro, te Colligas, Virumque Praebeas, et, qua Conditione omnes homines,

et, quibus temporibus nati simus, cogites. Plus tibi virtus tua dedit, quam fortuna abstulit: propterea quod adeptus es, quod non multi homines novi; in amisisti, quae plurimi homines nobilissimi. Ea denique videtur conditio impendere legum, judiciorum, temporum, ut optime Ctum Ume Videatur Sse, qui quam levissima poena ab hac republica discesserit. Tu vero, qui et fortunas et libero habeas, p. 74. et no Ceterosque necessitudine et benivolentia tecum con- μ' junCtissimos quumque magnam facultatem si habiturus, nobiscum et cum omnibus tuis vivendi: v et cum unum sit judicium, e tam multis, quod reprehendatur, ut quod una Sententia, eaque dubia, potentis alicujus Condonatum Xi- Stimetur omnibus his de causis debes istam molestiam quam lenissime ferre. Meus animus erit in te liberosque tuo Semper, quem tu esse Vis, et qui esse debet.

Pompeio Italia pulso Mescinius Rufus, Ciceronis antea quaestor in provincia, in illius, tamquam reipublico castra transire, non Plane certus cogitabat quem Cicero con si mat, et ut maneat in sententia,

suadet. Pro conscientia nam cohaeret cum ad plus es, quod e adeptus autem erat Iunges mox si et illud adli dedi eum tribunatum et quaesturam. Graevio qui mox male delevit suo post 2 et eum, sit iudicium eae t. m.J delicto, cum delictum suum clare oppo Videtur excidisse hoc vel tuum, nam natur aliorum injuritie nimis vago dictum est sine tali pro-7 amisisti, quae plurimi &o. Son nomine. Referenda etiam re ad cerishu est, multis nobilissimis viris aeci tum tempus, quo multa judicia fuere,dit, ut innocentes damnati in exilium Consulatum tertium tompeii admitterentur Id expressit te, ut e quem et pertinere videtur, quod de contrari responderet superiori de potentia alicujus dictum est.

132쪽

CICERO RUFO.

ETSI mihi numquam dubium fuit, quin tibi essem CariSSi- musa tamen quotidie magis id perspicio De X stat lite id, quod mihi ostenderas quibusdam litteris, hoc te studiosiorem in me Colendo fore, quam in provineia fuisses, etsi meo judicio, nihil ad tuum provinciale officium addi potest, quo liberius judicium esse posset tuum. taque me et superioreS litterae tua admodum delectaverunt, quibus et e X spectatum meum adventum abs te amanter videbam, et, Cum aliter reSCepidi SSet a putasses, te meo Consilio magnopere esse laetatum et his proximis litteris magnum cepi fructum et judi

cii set ossicii tui judicii, quod intelligo, te, id quod om

nes fortes a boni viri facere debent, nihil putare utile esse, nisi quod rectum honestumque Sit ossicii, quod te meCum, quodCumque cepissem Ora Silii, polliceris fore quo neque mihi gratius, neque, ut ego arbitror, tibi honestius esse quidquam potest mihi consilium captum jamdiu est de h. quo ad te, non quo Celandus esses, nihil scripsi antea, sed quia Communicatio Consilii, tali tempore, quasi 73 quaedam admonitio videtur esse ossicii, vel potius em agitatio ad coeundam societatem vel Criculi, vel laboris Cum vero ea tua sit olim tas, humanitas, benivolentia erga me libenter amplector talem animum sed ita non enim dimittam pudorem in rogando meum si feceris id, quod ostendis, magnam habebo gratiam : si non DCeris, ignoscam et alterum

timori, alterum mihi te negare non potuisse arbitrabor. Est enim res profecto maxima quid reCtum Sit, apparet: quid expediat, obscurum est ita tamen, ut, si nos ii Sum US, qui esse debemus, id est, studio digni et litteris nostris, dubitare non possimus, quin ea a Xime Condit Cant, quae Uni rectissima. Quare tu, si simul placebit, statim ad me venies. Sin 73 idem placebit, atque eodem, ne Continuo poteriS:

omnia tibi ut nota sint, faciam. Quidquid statueris, te mihi amicum si id quod opto, etiam amicissimum judicabo.

cusat se Rufo, quaerenti per litteras, quod rationes provinciae ad inrarium, eo non spectato, detulisset. Ipsum enim vel addita quaedam vel immutata in iis cupere. Tota est de rationibus et ob id obscura, etiam, variantibus libris, si quo alia, Neetata.

73 quo domis . videtur esse Vi Ater, sine modo, quod plure libri scr..detur esse debere videbatur refertur et edd. vett. addunt haeserunt in hoc enim Proprie ad superius tenapus, quo atque eodem, quod se nil aliud esse vi-Don, dicit Semipsisse Ruso de consilio debant, quam iu*d idem Sc ire ad Suo. Pompeium, 'deoque redundare. Et 7 idem atque eodem J Sic et s. no vereor ne a glOSSarait.

133쪽

CICERO RUFO.

T QUO modo potuissem, te Conveni SSem, Si eo, quo Onstitueras, Venire voluisses. Quare etsi fit ut commodi causa commovere me noluisti, tamen ita existimes velim, me antelaturum fuisse, Si ad me misisses, voluntatem tuam Commodo meo. Ad ea, quae scripsi Sti, commodius equidem POSSem do singulis ad te rebus scribere, si M. Tullius Scriba meu S, adesset 77 de quo mihi exploratum est, in rationibus un- taxat referendis, de ceteris rebus Trinare non possum, nihil eum fecisse scientem, quod ESset Contra aut rem, Ut P. 75. existimationem tuam dein, si rationum referendarum jus' vetus et mo antiquus maneret, me relaturum rationes, nisi teCum Pro Conjun Ctione nostrae necessitudinis Contulissem Confecissemque, non fuisse. Quod igitur fecissem ad urbem, Si Consuetudo pristina maneret id, quum lege Iulia relinquere ratione in provincia necesse erat, easdrinque totidem verbis referre ad aerarium, feci in provincia. eque ita feci, ut te ad meum arbitrium adducerem : sed tribui tibi tantum 78 quantum me tribui SSe, numquam poenitebit totum enim scribam meum, quem tibi video nunc esse Suspectum, tibi tradidi tu et . indium, fratrem tuum, adjunxisti Rationes Consectae me absente Sunt CCum ad

quas ego nihil adhibui praeter lectionem. Ita accepi li

brum a meo Servo Scriba, ut eundem Cceperim a fratre

tuo. Si honos is fuit, majorem tibi habere non potui: si fides, majorent tibi habui, quam paene ipsi mihi si providendum fuit, ne quid aliteir, ae tibi et honestum et utile esset, referretur: non habui, Cui potius id negotii 79 darem. Illud quidem certe factum est, quod te jubebat,

ut apud duas civitates, Laodicensem et Apameen Sem, quae nobis maximae videbantur, quoniam ita CCESSE Ornt, rationes confectas et Consolidata deponeremus . . Itaque huic

suo modo potuissens Est pro 7 a quo mihi e. J esci quomodo

quocunque modo nisi scripsit Cicero hoc toleratum sit cum manifestum quoquo modo, et alterum ob Scripturam sit, esSe debero de quo mihi e. e. antiquam excidit nam Sic Cicero Sem 78 quantum me tr. n. me poenitebi per et sic est etiam in libris quibus Ροsterius me non placet, et non est indam nec tamen quo modo non sic di edd. Rom. 1469 147 l. ed. c. itacitur, etsi raro. Ceterum haec epistola que delevi. abestis me et Gu. 2. 79 darem, quam darem Hare appen-76 mei commodi causa Suspicatus dicula offendit, estque, ut Opinor, absum tui quod aptius esset Sententiae interpolatore melius est Graevianum commovere me noluisti: nam id est, in quam cui dedi, quod ille ita certutu pu- commodum mihi afferre itineris : item tabat, ut ne Carneades quidem dubitare verbis voluntatem tuam estque totum posset. Sed et hoc interpolatorem sa- illud ineptum mei c. c. c. m. Noluisti. pit et sicut illud, quod et ipsum iri li-uuia post est commodo meo, recte illo bris est, quam Tullio scribae, item loco, ei accommodata est prioris loci quam tibi in edd. r. ms Guelf. scriptura Non dubitavi sic corrigeres omnes se appendiculae absunt. Ita-Mle res est manifesta que non dubitavi delere.

134쪽

120 EPIST. LIBER QUINTUS

IOCO primum reSpondeo, me, quamquam justis de Causis rationes deferre properarim, tamen e X spe ataturum fui SSe, nisi in provincia relictas rationes 30 pro relati haberem. Quamobrem de Volusio quod scribis, non est id rationum. docuerunt enim me periti homines in his cum omnium peritissimus, tum mihi amicissimus, C. Camillus, ad Volusium transferri nomen a Valerio non potuisse : sed praedes Valerianos teneri neque id erat HS XXX, ut scribis, Sed HS XIX, Erat enim nobis 2 curata peCunia Valerii mancipi nomine e qua reliquum quod erat, in rationibus re

tuli. Sed sic me et liberalitatis fructu privas, et diligentiae, et quod minime tamen laboro mediocris etiam prudentiae:

liberalitatis, quod mavis scribae mei beneficio, quam meo, legatum meum, Praefectumque Q. Leptam, maXima Calamitate levatos Cum praesertim non deberent esse obligati diligentiae, quod existimas de tanto ossicio meo, tanto etiam periculo, nec CisSe me quidquam, ne Cogitavisse; Cri

bum, quidquid voluisset, Cum id mihi ne recitavisset qui

dem retuli SSe prudentiae, Cum rem a me non insipientereXCogitatam, ' ne cogitatam quidem putas. Nam et Volusii liberandi meum fuit consilium et, ut multa tam gravi Valerianis praedibus, ipsique T. ario depelleretur, a me

inita ratio est quam quidem omne non Solum Probant, sed etiam laudant et, si verum scire vis, hoc uni scribae

meo intellexi non nimium placere. Sed ego putavi esse viri

boni, Cum Populla Suum servaret, consulere fortunis tot

vel ami Corum, vel civium. 8 d. am de Luceio est ita actum, ut auctore Cn. Pompeio, ista pecunia in fano poneretur : id ego agnovi meo jussu esse factum qua pecunia Pompeius ES USUS, . ut ea, quam tu deposueras, Sextius Sed

80 pro latis haberens Ferre rationes a mutati modi Et sic est in edd.sic non dicitur iaspiam rect alii edi I 47l Rom. 1469. &c. dere relatis quos secutus sum. Qui ta Nam de Luceio J Lectio hae esters probabant, debebant exemplum pro vitiosa Do emendatione nil certi est. ferre, quo docerent, diei latirae si jerre caliger ad Catulium P. 30. d. Com- Uationes. Sed elatis rationibus etiam mel. emendat lucello quod refellit infra est. Gronov. de Dec. vet. III, 17. Inud cla-8 periti homines so juris praedia rum est, intelligendam pecuniam putorii. C. Camillus praediator fuit, i. e. licam, quae aerario deheretur: ER, U-juris illius peritu8. ctore Pompeio, in fano deposita erat, 8 curata pecuni, V. Clav. in cu de more antiquo quod ibi tuta esset

Tare intoll. ieeuniam eam, quae Ci pecunia Pomppius autem ejus deposi-ceroni decreta Et assignata erat a se tionis auctor fuerat, Ut pSe eam au natu ex aerario eam Ciceroni solven ferre po8Set, cum e unia OPUS ESSEt:

dam Valerius receperat, eoque nomino quod eum fecisse in principio belli ci- Praedes dederat, Ut mos erat in pecunia vilis, satis constat, idque XProbrat publica Post interpunxi post erat, Caesar B. C. I, 6 extr. non in rationibus. 85, tua, quam tu depoSueras, Sex-83 ne cocitatam quidem putes J Cor eius. Secutus sum lectionem Graevii, rex meas: nam et in superioribus quam et libri scr optimi habent, et res

membri Sunt indicativi nec est caus postulat. Et Sic habet ed. ed. Sine

135쪽

AD METELLUM ET CETERO S. 121

haec ad te nihil intelligo pertinere. Illud me non animadvertisse, moleste ferrem, ut ad Scriberem, te in fano pecuniam jussu meo deposuis Se ni Si ista pecunia gravissimis esset certissimisque monumentis teStata, Cui Ria, quo Senatus-

Consulto, quibus tui S, quibus meis litteris P. Sextio tradita esset. Quae Cum viderem tot vestigiis impressa, ut in his P, 76. errari non OSSet non adscripsi id, quod tua nihil refere-''bat ego tamen ad SCripsisse mallem, quum id te video desiderare Sicut scribis tibi id esse referendum, idem ipse sentio neque in eo quidquam a meis rationibus discrepabunt tuae. 86 Addes enim tu meo usSuri quod ego quidem non

addidi ne Causa est, Cur negem; ueC, Si Sset, et tu nolles, negarem. Nam de H- nongentis millibus, certe ita relatum est, ut tu, sive frater tuus referri voluit. Sed, si

quid est, i cum de logio parum gratiosum est, quod ego

in rationibus referendis etiam nune corrigere possim de eo mihi, Cum Senatus Consulto non tam usus, quid per leges liceat, Considerandum est te Certe 8 in peeiani a Xacta ita referre e meis rationibus relatis non oportuit, nisi quid me

fallit sunt enim alii peritiores. liud cave dubites, quin

ego omnia faciam, quae interesse tua, aut etiam velle te existimem, si ullo modo facere possim. Quod scribis de beneficiis scito a me et tribunos militares, et praefectos, et contubernales, dunta X at meos, delatos esse. In quo quidem ratio me fefellit liberum enim mihi tempus ad eos deferendos existimabam dari postea Certior sum factus, triginta diebus deferri necesse esse, quibus rationes retuli S- Sem. Sane moleste tuli, non illa beneficia tuae potius ambitioni reservata esse, quam meae, qui ambitione nihil uterer. De Centurionibus tamen, et de tribunorum militarium Contubernalibus, res est in integro genus enim horum beneficiorum definitum lege non erat. Reliquum est de H-Si, centum missibus, de quibus memini mihi a temyrina litteras SSe allatas, non me errati, sed tui in quo peccatum

dubio autem scribendum est ea si tu bus emendetur, de hoc nihil dici eorti verum esset totum illud quam tu . potest: mees lectori commemorandis inane SSet. Vulgg. ut tua, quam tum varii.lectionibus aut conjecturis mole- deposuerat Sextius Ceterum Sotius sti erimus. intelligendus P. L. F. v. Clav. qui ini 88 inpec exacta ita asterre ex m. r. tio belli civilis imperium dicitur habu relatis Haec est lectio ruteri et alio-isse ad Att. VIII, I 5 fueratque in Ci rum Ssed Ald in h. l. fluctuant libri licia ex praetura post Ciceronem ex sor et edd. . Graevius e libro suo dedit SCto v. Caes. B. C. Ι, . cum eam exactu quod non imitatus sum. Pro provinciamῬaunus frustra ambisset inerre, quod sane vitiosum est, dedi 8 Addes enim uJon etiam Sic frre, ut est in edd. quibuSdam, ut et puto Confunduntur interdum haec s. u. Alii habent om e. 3-atis de-

Verba nique mihi glossam sapit si Verum est,

87 cum de Iogio c. Res pertinet ad dicit cum se jam relatae sint. Sed id, quod supra erat: nam de Luceto quae ista ratio sit, non video.

Itaque dum ille locus e libris meliori-

136쪽

122 EPIST. LIBER QUIΝΤUS

videbatur esse, si modo erat, fratris tui, et ussit. Sed eum id corrigi non posset, quod jam depositis rationibus, ex

provincia ridecesseramus : credo me quidem tibi pro animi mei voluntate, proque e Spe facultatum, quam tum habebam VS, quam humanissime potuerim, rescripsisse. Sed neque tum me humanitate litterarum mearum obligatum puto,

neque tuam hodie epistolam de H- Centum si accepisse, ut ii accipiunt, 'quibus epistolae per haec tempora molestae sunt. Simul illud Cogitare debes, me omnem peCuniam, quae ad me Salvis legibus pervenisset, Ephesi apud publicanos deposuisse id fuisse H - XXII millia eam omnem pecuniam Pompeium abstulisSe quod ego sive aequo animo, sive iniquo fero, tu dem- centum aequo animo ferre debes, et in existimare, ae minus ad te, vel de tuis cibariis, vel de mea liberalitate pervenisse. 93 Quod si mihi expensa ista H- Centum tulisses, tamen, quae tua est UaVitas, quique in me amor, nolles a me lio tempore aestimationem accipere nam numeratum Si Uperem, non erat.

Sed hoc ocatum me putato, ut ego te existimo. Ego tamen, Cum Tullius rure redierit, mittam eum ad te, si quid ad rem putabis pertinere. Hanc epistolam cur non scindi velim, Causa nulla est Vale.

Mesci=rio Rufo sui videndi cupido, mutua se teneri cupiditate signi

cat eumque hortatur, ut temporum acerbitatem litterarum studiis et optimae conscientiae recordatione mitiget.

I. T. C. S. D. L. ESCΙΝΙΟ. GRAI mihi tuae litterae fuerunt; ex quibus intellexi,

p77 quod etiam sine litteris arbitrabar, te summa Cupiditate 'assectum esse vivendi mei quod ego ita libenter accipio,

ut tamen tibi non concedam nam tecum esse, ita mihi Omnia, UM opto, Contingant, ut vehementer velim Ut

89 decesseranius Sic correximus e cibariis &c te lucraturi esse, quan- vulgatum decessimus nam praecedit tum tu in ea re perdidisti. posset nisi hoc malis corrigere possis. 93 suodsi mihi ex . tulisses se in Sed est sermo de re, super qua piciam rationibus tuis privatis h. e. mihi crescripserat acceptis literis Myrina mis didisses.sis, ut patet e Seqq. S. v. et ed. 94 Ut eni=n Haec est solio Codd.Μρd habesnt decessissemus. illud la meliorum, etiam mei, et edd. Vete-tinius est. rum Rom. I 469. 471. Med. c. Sed 90 quibus epist. p. h. e. molestoe Sunt ita sequi debebat infra sic hoc tempore. i. o. qui epistolis appellantur de pecu nam alias non cohaeret oratio ea Ornia, quam debent, nec SOlVere possunt recti cum locum non haberet propter in quo proprium est Latini verbum Verbum vero, Orrexere Etenim quo molestus alludit lectioiss. Pali. Et edd. quas existimare, eo minus J eo, i. e. ea rundam veterum It enim. Ego te- summam centum. Sed non satis nim praetulerima nam ita omnia bene placet desiderem paullo cohaerent. 92 eo minus ad trici e tanto minus

137쪽

AD METELLUM ET CETERO S. 123

enim, Cum esset major et Virorum, et Civium bonorum, et jucundorum hominum, et amantium me Copia, tamen erat nemo, qui cum S Sem libentiu S, quam ieeum; et pauci, quibuscum ess Em aeque libenter: ho vero tempore, Cum alii interierint, alii absint, alii mutati voluntate Sint, num medius fidius, tecum diem libentius poSuerim, quam hoC Omne

Noli enim existimare, mihi solitudinem non jucundiorem

esse, qua tamen ipsa uti non hCet, quam Sermone eorum, qui frequentant domum meum, e XCepto uno, ut Summum altero. Itaque utor eodem perfugio, quo tibi utendum Cen- Seo, litterulis nostris, praeterea ConSCientia etiam Consiliorum Coruin. Ego enim is sum, quemadmodum tu facillime potes existimare, qui nihil umquam mea potius, quam meorum Civium causa fecerim: ocui nisi invidisset is, quem tu numquam amasti; me enim amabas; et ipse beatus esset, et omnes boni. Ego sum, qui nullius vim plus Valere Voliti, quam honestum otium idemque, Cum illa ipsa

Rrma, quae Semper timueram, tu posse Sensi, quam illii in Consensum bonorum, quem ego idem esseCeram : quavis tuta Conditione pacem accipere malui, quam viribus cum Valentiore pugnare. Sed et haeC, et multa alia coram brevi tempore licebit. eque me tamen Ulla res alia Romae tenet, ni Si exspectatio rerum Africanarum videtur enim mihi res in propinquum adducta di Scrimen. ut autem mea

nonnihil interesse: quamquam id ipsum, quid intersit, non b. sane intelligo: 'si verumtamen, quicquid illine nuntiatum

sit, non longe abesse a Consilii umi Corum. Est en in res jam in eum locum adduc ca, ut, quamquam multum intersit inter eorum Causas, qui dimicant, tame inter victorias non

multum interfuturum putem. Sed plane animus, qui dubiis rebus forsitan fuerit infirmior, desperatis Confirmatus est

multum quem etiam tuae Superiore litterae confirmarunt,

quibus intellexi, quam fortiter injuriam ferres juvitque

me tibi cum summam humanitatem, tum etiam tuas litteras profuisse Verum enim scribam teneriore mihi animo videbare sicut omnes fere, qui vita ingenua, in beata civitat 9 et libera viximus. Sed, ut illa seeunda moderate tulimus si an non solum adversam, sed funditus everSam fortunam fortiter ferre debemus ut hoc saltem in maximis mali boni Consequamur, ut mortem, quam etiam beati Contemnere debeamus, propterea quod nullum sensum esset habitura, nunc Sic asseCti, non modo Contemnere debeamus, Sed

95 eui nisi invidisset is o. Pom 9 verumtonen v. Clav. in h. V. peium intelligunt, aut Catonem. Mi 9 et libera Delevi in quod abest hi posterius placet magis neque Pom a s meo, Gu. . et edd. r. Peio coi veniunt sequentia.

138쪽

IM EPIST. LIBER SEXTUS

etiam optare. Tu si me diligis, fruere isto otio tibique per-Sunde Praeter Culpam CleCCatum, qua semper Caruisti et carebis, homini accidere nihil posse, quod sit horribile, aut pertimescendum. Ego si videbitur recte fieri posse, ad te veniam brevi si quid acciderit, ut mutandum consilium Sit te Certiorem faciam statim. Tu ita fac cupidus mei videndi sis, ut istinc te ne moveas tam infirma valitudine, nisi e me prius quaesieris per litteras, quid te velim facere Me velim, ut facis, diligas, valitudinique tuae et tranquillitati animi

p. 78. M. TULLII CICERONI s

LIBER VI.

A TORQUATUM ET CETEROS.

Aulum Torquatum, qui Pompei victo, cujus partes secutus fuerat, Athenis exsulabat, consolatur, ut absentiam ab urbe Equo animo ferat, quia turbata sint omnla, et qui pro ente Sint multa cernant, quae nolint videre. Addit spem reditu nonnullam, hortaturque, ut Cirtute se sustentet et recti conscientia etiam e civitate, in quaeaesulet, et Sulpicii consuetudine levamen petat. Scripta bello His panienSi.

l. CICERO S. D. A. TORQUATO.

ETSI ea perturbatio est omnium rerum, Ut Suae quemque fortunae maxime poenitent nemoque Sit, quin ubivis, i quam ubi est, esse malit tamen mihi dubium non est, quin hoc tempore, bono vir Romae 8Se mi Serrimum sit. Nam etsis quocumque in loco quisquis est, idem S ei Sensus, et eadem acerbitas ex interitu rerum et publiCarum et Suarum: tamen oculi augent dolorem qui ea, quae Ceteri audiunt, intueri coguntur, nec avertere a miseriis Cogitationem sinunt. Quare etsi multarum rerum desiderio te angi necesse est tamen illo dolore, quo maxime te confici audio, quod

quam ibi, tibi est ni aberat fg. 24. in loco quisquis est Pro quis- duobus ais bene, ut et Gebhardus que, quod mallem, Si libri juvarent. v. judicabat quamquam et alibi ibi ran Clav. de conjuncta, et similia reperimus, sed , avertere s. meus adtrahere sere in sormulis antiquis voluit librarius abstrahere.

139쪽

AD TORQUATUM ET CETERO S. 125

Romae non sis, animum tuum libera. Et si enim Cum magna molestia tuos tuaque desideras : tamen illa quidem, quae requiris, Suum Statum tenent, ne melius, Si tu adesSes t nerent, nec sunt ullo in proprio periculo. e debes tu, cum de tuis Cogitas, aut praecipuam aliquam fortunam postulare, ut Communem reCu Sare. De te autem ipso, Torquate, Si tuum, Si agitur animo, ut non adhibeas in Consilium cogitationum tuarum desperationem aut timorem.

Nec enim is, qui in te adhuc injustior, quam tua dignitas postulabat, fuit, non magna signa dedit animi erga te mitigati Ne tamen is ipse, a quo saliis petitur, habet X pli-V

Catam aut exploratam rationem Salutis suae. Cumque Omnium bellorum exitus incerti sint ab altera victoria tibi periculum nullum esse perspicio, quod quidem S unctum sit ab omnium interituri ab avera te ipsum numquam timui S se certo Scio. Reliquum est, ut te id ipsum, quod ego quasi Consolationis loCo pono, maXime e XCru Ciet, Commune Periculum reipublicae Cujus tanti mali, quamvis docti viri

multa dicant, tamen vereor, ne Consolatio nulla possit vera reperiri, praeter illam, quae tanta eSt, quantum in Criusque unimo robori est atque nervorum. Si enim bene Sentire, reCteque facere, Satis est ad bene beateque vivendum Vereor, ne eum, qui Se optimorum Con Sitiorum conscientia Su Stentare possit, miserum eSse nefas sit dicere. Nec enim

nos arbitror victoriae praemiis ductos, patriam olim et tibero S, et fortunas reliquisse Sed quoddam nobis ossicium justum, et pium, et debitum reipublicae nostraeque dignitati videbamur sequi nee Cum id faciebamus, tam erumus umenteS, Ut X plorata nobis esset victoria Quare si id evenit, quod ingredientibus nobis in causam propositum fuit accidere posse non debemus ita cadere animis, quasi aliquid evenerit, quod fieri posse numquam putarimus. Simus igitur ea mente, quum ratio et verita praescribit, ut nihil in vita nobis praestandum, praeter Culpam, PutemuS:

eaque Cum areamus, omnia humana Placate et moderate a. feramus. Atque haec eo pertinet ratio, ut perditis rebus omnibus, tamen ipsa virtus e sustentare posse videatur. Sed, si est spes aliqua rebus Communibus, ea tu, qui Cumque ta-

ne consolam nulla sit 3Igs ple Sic edidi cum veterit m et Graevio, etrique, etiam nostri, ullis, quod et Grae siems noster, et U. 1 pro Gruteria-vius temere recepit, ulgatam obser no quod et Gil. 2. libabdi, qu V. et virvationem de constructione verbi vereor tus. Et qua quidem non absurdum eum particulis ne et ut negligens au est, immo exquisitius altero, SicU σα-ctore Sanctio in in frustra at tamen tio et veritas, ut Cicero saepe dicit, i. e. idem mox delet non ante vereor bene vera ratio : nec repudiarem, Si Plures quod et a s nostro abest. Forte et libri haberent. Reperi tamen in Gu. melius post esse absit utroque qua . quam ratio et veritas proracribitJ

140쪽

H EPIST. LIBER SEXTUS

tus est futurus, Carere non debes. Atque haec amihi scribenti

veniebat in mentem, me eum S Se Cujus tu desperationem RCCu Sare Solitus es SeS, quemque UCtoritate tu Cun Ctantem

et dissidentem excitare. Quo quidem tempore non Og CRU-Sam nostrum, sed Congilium improbabam Sero enim nos iis armis adversuri videbam, quae multo ante Confirmata per nosmetipsos erant dolebamque pilis et gladiis, non Consiliis, neque auctoritatibus nostris de jure publico disceptari.Νeque ego ea, quae facta sunt, fore Cum dicebam, clivinabam futura sed, quod et fieri posse, et eXitiosum fore, si evenisset, videbam, id ne CCideret, timebam praesertim Cum, si mihi alterutrum de eventu atque Xitu rerum Promittendum esset, id futurum, quod evenit, e X ploratius posSempromittere. His enim rebus praestabamus, quae non prodeunt in RCiem : usu autem armorum, et militum robore inferiores eramus. Sed tu illum animum nun adhibe, quMSO, quom tum eSSe oportere Censebas. Mare eo scripsi, quod mihi Philargyrus tuus, omnia de te requirenti, fidelissimo animo ut mihi quidem visus est narravit, si te interdum sollicitum solere esse Vehementius: Uod facere non debes, nec dubitare, quin aut aliqua re publica, Si futurus, qui esse debes aut perdita, non affli Ctiore Conditione, quam Ceteri. Ho vero tempUS, quo e Xanimati omnes et Suspensi SUmuS, hoc moderatiore animo ferre debes, quod et in urbe ea S, ubi nata et alia est ratio ac moderatio vitae : et habes Ser. Sulpicium, quem semper unice dileXisti; qui te profecto et benivolentia et sapientia Conso1atur: Cujus si essemus et auctoritatem et Consilium SeCuti togati potius potentiam, quam armati Victoriam subissemus Sed haec longior for- h. tasse fuerunt, quam necesse fuit illa, quae majora Sunt,

brevius exponam. Ego habeo, cui pluS, quam tibi, debeam, neminem quibus tantum debebam, quantum tu intelligis, eos mihi hujus belli Casus eripuit qui sim autem hoc tempore, intelligo. Sed quia nemo est tam amictus, qui, si nihil aliud studeat, nisi id quod agit, non posSit navare aliquid et moere omne meum Consilium, Peram, Studium, certe velim existimes tibi tuisque liberis esse debitum.

Excusat quod rarius Scripserit solatur eae spe meliorum temporum, propter quam non sit, quod timeat saltim eae communi omnium conditione, ideoque sequius ferenda.

te interdum s. solerri s. Graevii verbo interdum nam alterutrum re- non ahebat solere: Sicut meus non undat. sollicitum. Recte Graevius solere deleri 7 consolatur J An consolabituri volebat quod etiam non satis convenit

SEARCH

MENU NAVIGATION