장음표시 사용
281쪽
&c. rem tamen non habet, Bodin d. p. 363. O. Atestimonio Maximiliani I. Hic enim cum orationem ad imperii ordines haberet , coronam imperialem a Romano
Pontifice accipere minime necessarium sibi videri dixit, eo quod Imp. Najestatem in ipsis ordinibus esse intelligeret, Σοd.d. l. 368. Tertii generis rationes hae sunt. I. Quia experientia testatur, faciem Rei pubi . hodie alteratam & non esse talem, qualis olim fuit. Nam olim Imperator pro arbitrio suo es quidem cκ plenitudine suae potestatis leges condidit ; hodie cogitur cum assensu statuum Imperii leges universales condere, uti probatur eN
Requiritur ergo ad legem unive esalem constituendam ab utraque parte consensus de necessitate , & concurrunt status Imperii ad legem universalem serendam , uti ad bellum indicendum & alia publica negotia in Romano Imperio eXpedienda plurima , non ut consiliarii, sed quod habeant illa jura majesta tis cum Imperatore jam communicata , ita tamen , ut nihilominus Impera' tor retineat prate minentiam , & illa omni , quae utriusque partis consensu expedita suo nomine divulget, executioni mandet, & omnibus & singulis sub poena . uti supra dictum, imperet, &c. Hinc pro a. Ita quidam argumentantur: Imperium id quo proceres parte aliqua jurium majestatis , non ut singuli, sed ut universi stquasi collegium aliquod vere fruuntur, absolute & pure Monarchicum non est, ut fatentur omnes: Atqui in Imperio proceres sive status parte aliqua jurium Majestatis, non ut singuli, sed ut universi & quasi collegium aliquod vere fruuntur, uti eκ jure comitiorum & Imperii ordinationibus manifestum est. Ergo absolute Mo narchicum non est. Et rursum: Imperium , in quo Im perator in illis ipsis auribus m cstatis, de quibus pro 'Ceres Participant, nihilominus integrum retinet semif-sem , ut Imperii caput &propterea quaedam jura majestatis sine procerum collegio lotus Obtinet & eXercet, Axistocratia & Monarchia mi κtum eis. Et rursum .' IImperium , quod, ad Monarchiam magis propcΠ ος quam ad AriIlucratiam, a monarchia tanquam 3 PQ
282쪽
27o D. POL TICI COLLEGII rccte denominantur: Atqui Imperium nostrum , magis propendct ad monarchiam quam ad Aristocratiam: Ergo recte monarchicum appellatur. En tibi aciem ab
utrovis latere , quo ergo te vertas , habes aciem paratam , cui ergo parti putas jungenda esse nostra vexilla. Priori parti minus tutum existimo, propterea , quod non debeant jura Imperatoris accersi & demonstrari ex legibus Romanis & eo jure , quo Carolus Magnus , quo Otto , & quo utriusque successores usi leguntur, hodie mutata facies Reipublic. est& sunt jura majesta: tis aliqua parte communicata proccribus & statibus Reipublic. Romanae. Quamobrem quod attinet ad argumenta prioris opinionis. Resp. Ad i. Negando 'quia hodie eκjure comitiorum & imperii ordinationibus jura majestatis, uti dictum est, aliqua eκ parte sunt apud proceres jothorid. Mnt. disputat L Ologet. depo-
restat. Imperat. rhes. 6 I. Ad secundum argumentum quod attinet, nobis nihil obstat. Nam & nos dicimus: Invictissimum Romanorum Imperatorem MATTH AM Dominum nostrum omnium clementissimum, cujus majeliau firmam valetudinem , Imperium storentissimum , victoriam & selicitatem a Deo animitus pre
Carnur , verum Monarcham esse, atque hoc defendemus constantissime. Ad reliqua argumenta, quia hic longum sotat ad singula respondere , in ipso disputationis astu . respondebimus , hoc tantum hoc loco addimus . partim in illis committi fallaciam consequeritiae & connexionis , partim committi fallaciam a dicto secundum quid ad citctum simpliciter : partim ab insuffciente enumeratione partium nulla ratione pro cedere posse. A lterae parti jungere vexilla, admodum
Periculosum esse puto. Nam occurrunt, quae non tantum manifestae falsitatis, verum etiam absurditatis argui Possunt. Non enim principes omnia jura Majestatis a Kra Xerunt , sed quaedam adhuc penes solum Imperatorem res;dent, quaedam habet cum statibus dicto modo Communicatu .Non equidem differemur particulas Qua Dciam nanestatis in Electores& Ordines Imperii transsa-
u . . 'μ'4 δόgvi dxo Monarchiam hodie non plius puram & absolutam , sed Aristocratia tem
283쪽
ERE REI TATIO VIV. 27rperatam est e. Ad reliqua argumenta Bodini in cons ictu disputationis respondebimus. Visum ergo nobis est ad tertiam sententiam veritati viciniorem abire , quam illam arbitramur , quae Imperium nostrum mixtum sta tuit, ex Monarchia. R Aristocratia ,de nomisationem Verro ejusdem is monarchia tanquam parte potiore desumit, quam qui firmiter tenuerit,dicssicultatibus illis, eriopissionibus reliquis fluitantibus minime onerabitur ve I
Quaes T. II. Utriam ut olim ita hodie Priticos sit solati s legibuι r n hae quaestione extra controversiam positum esse ne--m O sanae mentis negabit, ut divinet naturali & gentium jure , sic& legibus Imperii , quae cum ipsa majestate conjunctae sunt, eamque immediate concernunt & COnstituunt, sive tacite sive expresse principi datae sunt,& olim obligatum fuisse principem , & etiamnum firmi ter teneri , Goth rid. Mnton. distulat. de potestat.Imperat. thes io. Nam divinas leges, quod attinet, si yiolare,si mrrumpere aut quovis modo labefactare quispiam tentabit, divinae majestatis reus erit. Siquidem qui potestatem a Deo sibi habet commisiam , Dei subditus est. Deum superiorem agnoscit. Impura igitur & scortosa -m Dis magis quam Augusto digna voκ Iuliae ad privignum Antonium Caracallam si libet licet. an nescis te Im peratorem esse & leges dare, non accipere. Praeterea jure naturae Principem semper obligatum fuisse, nullum est dubium. Si quidem Dei jus naturae lex est. Nisi crudelia Herodis Iudaeorum Regis in tres filios, Neronis in
matrem ac iaXOrem, trium Ptolomaeorum, quorum Pri muS fratrem , secundus matrem , tertius Patrem inter
emit parricidia, nisi nefaria Caracalla: & Tiberii fratric, dia , nisi detestandum , Caligulae cumuroribus , ac Ne ronis tum Matre libidinem , disi Augusti , Tiberii, Vitellii , Titi Vespasiani sodomiam approbare & per conse 'quens principes olim stupra, incestus, furta , Caedo S.& similia ex illicitis natura A moribus licita secisse , 3s firmare velimus. Porro gentium jure , unde obligario nes, pacta & conventiones oriuntur, principem 3 Ugδ tum fuisse certum est. Ad hoc & ipsa natura &bQΠς ἡ
284쪽
principes impellit. Siquidem naturae nihil magis con .se staneum, nihil dignitati magis conveniens, quam quae placuerunt servare, etiam cum sui detrimento. Hinc dubio omni caret teneri principem illis legibus, ad quarum observasionem publica cum statibus Imperii inita conventione se devinxit. Sic omnes Principes, Imperatores & Reges conditionibus , quibus ad Imperium vel
Regnum evecti sunt ex conventione quadam, si non ex- Pressa, attamen tacti a , quae e X aequo omnes,mortales illigat, obstrigguntur , nec ullus, nisi per tyrannidem Imperium sive regnum invaserit, sine certis conditionibus Ialtem illis, quae ex communi bene imperandi sive regnandi natura dependent, ad Imperium sue Regnum ascendit. Proinde cum nemo Principum unquam illis supr5 dictis legibus fuerit solutus nullo modo Ulpianus, iss de si . illas intelligere potuit. Status erLo controversiae tempore I Uti Ulpiani fuit hic. Utrum Princeps sit solutus legibus positivis Amere civilibus: ad hunc statum, I tus in Lai l . de si . Resp. uirmatite. Hinc jam quaellio oritur : Utrum ut olim , ira ct bydie Trin. cqi sit legibus solutus. In qua quaestione ut affrmativam
amplectamur , his movemur rationibus: I. Quia qua 'cunque jure Romano Imperatoribus concessa , nec expresse vel tacite adempta illis etiamnum gaudent & stuuntur. irrs l. 32.mfn. . de appell. l. 27. de leg. . l. 26. 27. θ28. .de li. Atqui Imperatoribus potestas legibus soluta est concessa, i l. 3 i. f. de lI. l. 23. de leg. 3. n. last, Luitu modis test infirm No et elI. Io s.c. 2. in D. Ergo,&c. 2. Quia Imperat Or nc ster fruitur plenitudine potestatis . M. F.
Valegia concedit. l. sed quod principi, Ins f. de L N. G. o c. q. Quia rest xiptis suis ex certa scientia juri communi mere positivo derogare & legis gratiam sacere potest, a sm. I. 7 C. de preMb. Imp. ter Exempla sunt in proin ptu, quod PrincepS aliquibus gratiam fecit, obstante et iam aure communi. Viae Zj ad i. Priaueps num. ia. ofus
285쪽
ENER ITA T. IO VIII. 273 sn. gail. I. observ. Iq. n. 6. S. Quia potest Princeps Dominium transferre nuda voluntate citra traditionem , ι. 2O. C de paci.l. iv cod. de rei vind. I.6. C. de hered. et et assis. vend Gail. 2. obf. H. in pr.)unct.num. 6.Ηrrim. Pist. 2. q. 2.9.nu'. 26. 6. Quia in actionibus quas gerit, juris solemnia
observare non tenetur, argum. l. Iq. . l. de manum . l. s.
I . 2.9 3ia U. 87. m.6. I. Non est subjectus legibus postivis, sed supra leges est & Dominus legum. Vide cioth. Ant. d. I. concluti imus ergo Imperatorem legibus positivis & mere civilibus, vel a se vel ab aliis latis ei viliter nullo modo teneri. Quod si ergo a se vel ab antecello 'ribus vel etiam a statibus leges essent latae, illis uti dictum est, non tenetur. Quo sit, ut nec privilegia, neque leges, Principe mortuo , Vim suam ac robur retineant, nisi succetarum auctoritate confirmentur, Vel tacit
consensu approbentur. Hinc Imp. & Reges beneficia Electoribus, principibus & statibus Imperii tributa, prius Tenovare consueverunt. Dixi civiliter. Nam si de Naturali ratione & aequitate quaeras,aliud respondendum Siquidem ipsa honestas requirit servare leges, quas aliis praescripsit. Decet enim tantam Majestatem eas scrvate leges, quibus ipse solutus esse videtur, Lex imperfecto, 23. I .de Iegat. 3. ut digna vox si majestate regnantis legibus alligatum se principem profiteri l. q. c. de li. Licet enim rescripserunt Severus &Anton. legibus soluti sumus ;attamen addunt, legibus vivimus, 6.s in Inst. quibus modis test.infrm. Idem novat Bald .ad lib. 8. C. deIl.sc. quod sellis submittat Princeps , non legum esseaeia , seu virtuti prιnci pum adsc=ibendum esse. Quam ob rationem recte dicitur, potestat e legibus soluta , utpote contra ius commune iapositivum alicui gratiam sacere, regalia & privilegia
conferre,&c, tum demum Imperatorem uti debere cum
majestatis , Jusmtiae, aequitatis, &publicae utilitatis sive
necessitatis ratio id requirat, adeo , ut si e Xtra hos casus Princeps ea utatur , potius potestate sua abuti videatur/Goth Ur. Antonis, d. t. - RU AE S T. III. utrum Imperator noster praeedentiam RVPrε
286쪽
27ψ D. COLLEGII POLITIO TNEmo hactenus est repertus,qui praecedentiam & praerogativam Imperatoris nostri in dubium vocare auia sus fuit, quam unicus ille 'Bodin .lib. l. de Repub. c. 9. Ut ergo Bodino & qui Bodinum sequuntur praerogativa Imperatoris, manifestior evadat, fundamentis quam firmissimis, eandem confirmabimus. i. Quia dignior is
haberi debet, qui in pari dignitatis gradu antiquior est
prius I. mula. θ pupili. subfr. Hinc aequum est,&juri consentaneum ut is, qui prior fuit tempore R diutius servitia superiori domino praestitit, potior etiam si in honoribus & privilegiis, arg. l. 7. inpr. depostuland l. r.
a.de osse. pr f. prator. ieciau. Resp. I9. num. 83. Oseq. Ioh.Fiι hard. cc ng. 77. n. Iq. vol. I. Atqui Romanum nostrum Imperium, quod a Carolo Magno ad Germanos translatum, vetustissimum esse, eκ eo constat, quod o
lim, Hispania, Gallia, Italia, Anglia, &c. Provinciae fuerint Romani Imperii, uti antea in th. demonstratum. Praeterea constat eκ Theod. GothUr. in annotat .sur l.His ire dii 2 or Charies VI. fol. 38 S. Germaniam olim omnium suisse amplissimam & sub se habuisse, Bohemiam, Poloniam, Hungariam , Daniam, Norvegiam , Suecianualia-.que regna & provincias. Ut taceam, Romano-Germa- nicum Imperium nostrum duabus illis visionibus Colossi,& quatuor bestiarum apud Dan. Prophetam adumbra I i. a. Antecedit Imperator noster omnes Reges MPrincipes non tantum vetustate,Verum etIam dignitate. Nam non tantum a terrenis, verum etiam ab ipso Christo Salvatore nostro , ipsi Imperatori magnus honor est attributus. Multifarie namque multisque modis Christus, diebus suae carnis Imperium honorare dignatus est, dando in semetipso exemplum tanquam Domin & Magister, Romanum Imperium ab omnibus fore honorandum. Honoravit enim Christus Romanorum Im-Poratorem primo mundum hunc ingrediens duobin mo- ε . primo in tempore sui adventus per Caesarem Auguum totum mundum pacificavit , ut per ipsius Domini adventum paπ esset in universa terra, juxta illud : Orie
287쪽
EXERCITA. T Io VIII. 27sut natus est. censui Caesiaris se submittit. Deinde ,. progrediens in hoc mundo iterum dupliciter Romanum Imperatorem l honoraVit : primo, quod dederit ei tributum pro se & Petro . Marth. I p. secundo . quod non solum ipse tributum dederit, verum etiam Caesari dari praeceperit. 3. Excellit ipsam estas omnes alios Reges & Principes auctoritate. Si quidem Omnes potestates , & Regum Aprincipum , ab Imperatore, uti fonte & capite , de jure communi, fluxerunt. Hinc consueverat, dum in flore esset, Reges &praesides aliis gentibus dare, utpote Iudaeis, Syris, Parthis, Albanis, Colchis , Iberis, Gallis, Hispanis, Germanis , & quae sub Germani tunc temporis comprehensi fuerunt, utpote : Bohemis, Ungaris, PO Ionis, Danis, Suecis, &c uti & hodie ab Imperatore nostro tanquam summo. Regales & Ducales dignitates petuntur. Exempla habemus in Regibus Bohemiae, Poloniae, Damae, Sueciae: Ducibus non tantum Sabaudiae. Cliviae, Wittenburgae, Munsterbergae: sed & Ferrariae, Mantuae, Radaivilias in Lituania, & aliis, in irq. Freh. in tr. Petr e tandi. de Imp. Rom.ubi dicit, quod hodie plu'rimi Reges plus de facto, quam de jure Imperatorem in superiorem non recognoscant .pro ut id fusissime pertractat Vasq. IlIustr.conir .c. 2I. Lupola. Bebenpug. c. 7. circ. finem. Tod. de Republ. l. I. c. 8. q. Excollit Imperator noster insigni is gloriam Imperialem decorantibus, ut sunt Imperiale cliadema ; gladius, sceptrum,pomum au Teum. .F. Turcam quod attinet, non tantum verbis indicat, verum facto & stylo comprobat, Imperatorem nostrum este omnium Regum & principum praecipuum& summum, siquidem hoc modo ad imp. nostrum scri-
Legatis Imperatorum nostrorum primum locum attribuat , ut sedendo suo mandata coram se expOnant, tantummodo iis permittat, rum. dejur. Publ-
discum 1. p. 9. ubi notatu dignum . quod ipse eκ Christoph. Harse υ. orat. de legat. ct legat. recenset de Legat Caroli V. qui, ubi ad exponenda mandata accitus aliquandiu coram Turcic. Imperatore steterῖς, nequς
288쪽
χη6 D. ii stenthals COLLEa I POLITI cxconsidere secundum morem & consuetudinem jussus erat, pallio suo substrato insedit, &mandata sui Domini exposuit , & finita etiam oratione in Palatio Tur.
cici Caesaris reliquit , neque admonitus reassumere &secum ferre voluit , proptereti , quod Legatis Im- Peratorum non conveniret sellam secum portare. Non ergo incuria Legatorum Francorum illam praecedentiam obtinuerunt Imperatores nostri, uti frivole admodum Bodin. i .eap.9. de Republic. cri s. sed optimo jure. Nam sine controversa dustin, Imperat. Regibus Galliae jura dedit prout cujac. consultat. 3. in fin. dein
monstrat. QNinimo non tantum Imperator noster. verum &Reκ Romanorum , Galliarum & Hispaniarum Reges de jure praecedere debet, uti probat. Suet. consa. Non ergo , magnitudine potentiae dignitatis praerogativa semper dependet, uti eleganter. Menoch. I ams
QuAEST. IV. Utriam Imperator Ontecesseris sui adimplere di approbare cogatur fRAtiones dubitandi hae sunt. i. Quod aequalibus
imperare nemo posist cum par in parem nullum ha bcat Imperium. a. Quia Imp. causam non habet ad Antecessi. Ergo nec ejus nomine praegravari potest, I. 3o vers. qui vera mn a patre ste .ls. de interd. ct relig. l.unie. vers. Ex his enim , c. de impon. luerat. deseripi. l. ab eo, α
desdeicoma .siquis domum .inpr. st l. I sflocat. ct l. lex . vectigali, 33. depun. θ Θpoth Novesi. 22. 3HOς. 3, Quod de consuetudine Successor antequam ad Regimen admittatur privile ita &leges ab Antecessore latas debe-Ωt juramento confirmare, Mur Buli t et .infv. q. quod constitutiones posteriores prioribus sint potiores&iis
derogent. Hinc communi omnium Dd. calcula approbatum , quod Antecessorum concessiones posteris nullum praejudicium creent. Verum non simpliciter hanc quaestionem esse vel ao firmandam vel negandam statuimus , proinde pro quaestionis determinatione distinguimus. I. Inter legeS na turales , juris gentium , & inter leges mere civiles & ρο- tiyasi 2. Inier obligationes &facta, quae publicam uitatem directo concernunt, & inter ea, quae Vergunx
289쪽
admodum sunt detrimento. 3. Inter facta ratione ossicii celebrata , ia inter ea , quae Imper. officium omne excedunt. Quibus distinctionibus praemissis dicimus ;Imperatorem facta sui Antecesibris servare & approbare debere, dummodo ea non fuerint repugnantia , Vel juri naturae, vel juri gentium , vel consuetudini vel os.ficio suo vel admodum snt Reipubl. incommodo. Et ea ratione nullo modo distinguo , sive electione , sive successione Imperator vel Princeps sit, c. I. deprobat. c.
Luia juxta, i6.q. r. Quod si erg6 iactum vel obligatio
ab Antecessore praestita concernat, Veljus naturae, Vel
gentium , vel etiam utilitatom & commodum Reipubl. vel proprium Imperatoris ossicium , nullo modo a successore potest irrita fieri, propterea , quod omnes aeque legibus naturae & gentium adstricti simus : Item quod dignitas Reipubl .non moriatur, Nov. SI .c. illud quoque sed semper duret , Euxins in A. B. Oncl. lit. c. &quod in tali casu non tam Princeps, quam ipsum Imperi um contraxisse intelligatur. Item quod ossicium nemini debeat esse damnosum. Isi s T. V. Utrkm vivente adhue Imperatore Rex Romanorum eligi psiit T TAEc quaestio mavime fuit controversi . Anno I 3O. Inter Carolum V. & status Imperii quo tempore Carolus V. fratrem suum Ferdinandum Regem Romanorum designavit. Nitebatur Carolus V. exemplis suorum Antecessorum. Nam constat ex Historicis Conradum M. Henricum Aucupem Regem Romanorum de-sgnasse. Sic Otto I. designavit Gitonem II. filium suum , & Henricus II. designavit Conradum II. Quibus
exemplis motus Imperat. Carolus V, cohu avit Electores & voluit, ut Ferdinandus Reκ Romanorum eligeretur. Contra vero status Imp. opposuerunt Imperatori. i. Quod hoc esset contra M. Busi. .. 2. .
mandi in puncto electionis Romani Imperatoris non pertineat ad Imperatorem, sed ad Electores, Vcrum uvut sit, tandem Imperatoris sententia praevaluit, possc creari Regem vivo Imperatore hac tamen reservatione .
290쪽
ne suo , sed Caesaris tantum nomine Rempublier administraret , nec ullam sibi potestatem arrogaret. vel in Principes , vel, Imperii ordines , qui ei etiam nulla ratione teneantur , nisi post mortem Imperatoris: Cujus transactionis capita, vide apud Sehisitan'. Iibr. 8.
Qu Isis T. VI. vrkm a sententia Imperatoris litate prο- vocari possit is debeat fNon desunt, qui dicunt . a summo etiam solio nonis nunquam procedere iniquitatem & i ustum judicium , proinde ab Imperatore male informato ad melius informandum , vel ab Imperatore ad Imperatorem adjunctis principibus , appellari posse. Verum cum olim a praesectis praetorio nulla recipiebatur appellatio ; & hodie ab electoribus Saxoniae &Brandeburgico & singulari privilegio appellare nefas sit, quis tam hebes est, ut , Caesare putet appellandum;
Lex n. quamVi S dura , attamen ferenda. At cum se
tentia Principis. At cum sententia ab ImpEratore parti bus omnibus constitutis lata , non solum illi causae, pro qua Introducta est, sed omnibus similibus lex sit: quis quaeso erit, qui licite posse ab Imperatore provocari putet' Cum enim in Caesare summa sit potestas, summaque authoritatis plenitudo , nihil est . quod adjunctis principibus authoritatis accedat: quoniam neque summo adjici quicquam potest , neque plenum essici potest plenius. A t qui provocat: quasi superiorem appellat, qui latam contra se sententiam corripiat, qua in re duplici temeritate Majestatem laedit Imperialem. Nam &supe- riorem nititur assignare ei, qui omnibus principibus est superior : R iqiquitatem illi adscribit, quem semper ες- quum , justumque imo sanctum & sacratissimum reputare debcmus. Quapropter non immerito,qui talia tentant, non lotum prohibendi sunt, sed etiam debitis poenis atque animadvorsionibus coercendi. Et quamvis a summo solio nonnunquam procedat iniquitas; non va'men idcirco locus est appellationi, cum nemo sit ut judeκ, qui Caesaris sententiam examinare valeat. Utilius proinde est Reipubl. ad extinguendas lites, paucis inju'