Sanctissimi Domini nostri Pii divina providentia papæ 9. allocutio habita in consistorio secreto, die 15. decembris 1856

발행: 1856년

분량: 14페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

- 11 ricae regionibus Hispaniarum Regno olim subjectis

a civili potestate miserandum in modum premitur ac divexatur. In illis enim regionibus latea potestas, inter alia, sibi temere arrogat jus praesentandi piseopos, et ab illis exigit ut ineant Dioecesium procurationem, antequam ipsi canonicam ab hac anela Sede institutionem, et Apostolicas Litteras accipiant. tque in iisdem regionibus prohibentur piscopi libere damnare eatholica scripta, nec fas est eis in Gubernii venia vel ipsas Ap stolicas Litteras promulgare Insuper coarctatur Ecclesiae liberias in acquirendis proprietatibus, et impeditur exsecutio gratiarum hujus Apostolicae Se dis, et studiorum methodus in Clericorum Semina riis adhibenda ei vili auctoritati subjicitur, et ab ipsa laica potestate ecclesiasticae decimae vel penitus sublatae, vel publico aerario adjudicata suere, et injuncta est Episeopis, ecclesiasticisque viris obligatio jurandi plures res Ecclesiae uribus adversas, quae in civili Constitutione continentur. In una autem ex ipsis regionibus non solum haec omnia

contra Ecclesiae potestalem et jura geruntur, Verum etiam civile Gubernium novam do piseopis eligendis normam praescripsit, qua disciplina ab cclesia latuta labefactatur, et legem sancivit, quaeeelesiastici ori privilegium, decimae, et parocliOrum emolumenta de medio sublata sunt. Praeterea in hac eadem regione et nativum Ecclesiae jus omnino oppugnatur, aequirendi scilicet proprietates; et non omnia admittuntur matrimonialia impedimen-

12쪽

in ab Ecclesia statuta et nullae prorsus declarat tu gratiae a Romano Pontifice concessae, nisi per Gubernium fuerint imploratae et proprio arbitrio immutata est aetas ab Ecclesia praescripta pro religiosa tam inulierum, nam Virorum professione, et omnes Religiosa Familiae neminem sine Gubernii permissu ad sollemnia vota nuncupanda ad mittere possunt. tque in aliis eiusdem mericae meridionalis regionibus laica potestas eo temeritatis devenit, ut etiam res vel maxime Sacras, et spirituales, quae ab Episcoporum voluntate unice pendent, suae auctoritati subjicere audeat. Quae sane omnia incredibili animi ostri aegritudine a Nobis breviter cursimque nunciata quam vehementer improbare ac detestari debeamus, probo intelligitis, Venerabiles Fratres, cum civilis potestas nefariis hisce molitionibus divinam Ecclesiae institutionem ejusque sanctissimam doctrinam, ac Venerandam auctoritatem, diseiplinam, omniaque ipsius Ecclesiae jura, ac supremam hujus Apostolicae Sedis dignitatem, potestatemquc impetere, conVellere,

et conculcare connitatur. In tanta vero acerbitate mirifice Nos recreat, et consolatur eximia Venerabilium Fratrum earumdem meridionalis mericae regionum Sacrorum Antistitum virtus, religio, pie-las, qui divino auxilio rei ac proprii muneris partes implentes cum immortali sui nominis et ordinis laude non desistunt hisce saecularis potestatis conatibus sortiter obsistere, et qua Voce, qua eripiis Ecclesiae libertatem, a jura tam injuste occupa la

13쪽

tueri, reputere, et considinter prosteri paratissimi ad omnia subeunda perieula. At ver minime ignoratis , Venerabile Fratres, quam vehementer anxii ci sollieiti simus de tristis sima conditione, ad quam sanctissima nos1ra I seligio redacta est in Helvetia ac profecto memineritis, Nos in Consistoriali oratione die vigesimo sexto mensis Iulii superiore anno labita raptim perstrinxisse innumera scro damna ibi n laica potestate celosiae, ejusque saerae auctoritati juribus rebus, piscopiis, ei ministris allata. AEquidem ubi in animo est, eum id opportunum existimabimus, lipeuliarem de Demolestissimo sane argivi ni habere sermonem, cum

praesertim in illis regionibus multiplices, et omnino detestandi contra celesiam ausus magis in dies in

valuerint, et excreverint. Interim vero etiamsi non levi animi Nostri solatio, et onsolatione noSeamus, fidelem illarum regionum Clerum ex parte longe maxima inter plurimas dissiduitates sui ministerii munia sedulo obire, et pro viribus praeliari bella Domini, tamen Nobis temperare non possumus quin

summopere doleamus, improbemus, damnemus Pr-Versam paucorum ecclesiasticorum hominum gendi rationem, qui nefariis laicae potestatis onalibus lavere, et in Ticinensi praesertim pago maximum bonis omnibus Catholicis eandalum asserre, ac Dei indignationern in se concitare non horrent. Ea

porro Spe SUS lenian uir fore, ut illarum regionum Moderatores tandem aliquando velint saniora inire onsilia, et cognoseere, eram populorum elicitatem, pro-

14쪽

speritatemque sine divina nostra Religione ejusque salutari doctrina, ac debito erga veneranda Ecclesiae iura obsequio, et reverentia non posse consiStere. In quam spem eo magis inducimur, quod audivimus, Episcopum ab exilio quamprimum revocatum iri Faxit Deus, ut hujusmodi Nostrae spes minime sint saliaees. Nos certe Deo auxiliante nunquam ossicio Nostro

deerimus, et nunquam desinemus omnes perferre labores, omnes suscipere curas, omnia adhibere studia, ut Ecclesiae causam obis divinitus commissam pro Apostolici Nostri muneris debito viriliter

tueamur ac propugnemus. Interea vero una Vobisscum, Venerabiles Fratres, levantes cor et culos Nostros in montem excelsum et sanctum, unde omne

Nobis auxilium assuturum considimus, nunquam intermittemus dies noctesque assiduis precibus, gemitibusque misericordiarum Patrem, et Deum totius consolationis orare, et obsecrare, ut omnipotenti sua virtute Ecclesiam suam sanctam a tantis, quibusium in illis, tum in aliis regionibus siliciatur, calamitatibus defendat, eripiat, ac simul dignetur caelesti sua gratia ipsius Ecclesiae inimicorum animos, mentesque illustrare, expugnare, eosque de impietatis et perditionis via ad justitiae ac salutis semitas reducere.

SEARCH

MENU NAVIGATION