Scipionis Henrici ... Censura theologica et historica aduersus Petri Soaue Polani de Concilio Tridentino pseudohistoriam ..

21쪽

ό HISTORIA

diens imminere Concilium, leges Concilio imponit. Sed paulo post idem Lutherus inducitur dicens : Se neque Angelorum Iudiciis Iliam Doctrinam subiecturum, imo per illam h minessimul, UT Angelos iudicaturum, quae omnia in ipso Petri S ue opere videre est. His sine fructu peractis Luthero , libera dic cedendi facultas conceditur: etenim sub fide publica venerat. Sed Caesar Imperiali E- dicto Lutherum, eiusque sectatores proscria psit, quamuis eo tempore aduersus Lutherum leges Araneorum telis non diissimile

fuerinta.

Audito interim Pontificis Decreto, Doctores Parisienses damnauerunt Lutheri Doctrinam, &Henricus VIII. Angliae Rex librum edidit de Sacramentis aduersus eu dem. Hugo Constantiensis Episcopus, sub cuius Ecclesiastica durisdictione Tigurum situm est, egit per litteras cum illius Ciuitatis Senatu, ut in Zvvinglium animaduerteret. Sed is haeretica fraude usus conclam bat: Ecclesiam Reformatione indigere, ct his fimilia, ac sexaginta septem C'nclusionein publice defendendas obtulit. Tigurinus' lsenatus vocatis suae ditionis Doctoribus , praesente Iacobo Fabro Constantiensis Episcopi Vicario,super illis Conclusionibus dia sputari voluit. Sed cum nemo agnosceretur Iudex,

22쪽

de omnia in clamores abirenti Faberiem dixit: ad Concilium ex ea die in locis illis Religionis causa in

is ruere perrexita, his Angustijs Leo Pontifex morituri. 4 - - - ianvssuincitur, iiiii ex Hispania ubi Ca R

nomine erat, sub finem ninnsis Augustinam accessit. Pontifex integer animo, heri ac Sectatorem haereses,potius inter

nias & figmenta quam firmas mentis suasiones referebat , Mense Nouembrinci Rum Chariganum Fabrianensem EphyumNorimbergam mitt*1s,postulauit Eicipibus ibi congregatis, ut Caesaris Edi

ioni mandetur: qui de multa alia propo- pro Religione , dc quiete in Germania. ponsum satis leuibus adduistis rationibus, sed non, punire Lutherum. Pro erunt deinde centum Grauamina: post tes Concilium ire partibus, in quo ut iis se communi omnibus tam Ecclesiasticis. im Laic ius esset dicendae sententiae. nterim Andrianus Pontifex moritus, c*- Οque loco eligitur Clemens VII. Iuliue dices antea dictus , hic statim Laurentia i Campegium Cardinalem Legatum mi- ad alium Norimbergae Conuentum. Qui

23쪽

g HISTORIA

Relarmatiqnem adornauit, sed uniuersalia ter acceptata non filii. Legatus dimisso illo Conuentu, alisi Ratisbonae instituit ex Primcipibus melioris mentis, ac Pontifici adh*rentibus, dc pro illorum locorum Clero RG sarmationem composuiti ubi Concilium, denuo propositum est. Haec Norimbergae acta Caesari displicuerunt, qui satis acrite

ex Hispania rescripsit ad Principes, nihil se

insito tam tibere vel negand - , vel postula e neque sitas itu es Concilium petendi a Pontifice: hoc enim ad orempertinere. Turisbauerunt hae litterae Germanorum animos, qui nunquam tam despoticas a sui3 Imperatoribus Epistolas accipere consueueran Verum turba haec alijs turbationibus sublatae sunt, Bello aduersos Anabaptistas inito. Fuerunt hi pessimi Haeretici ex Lutheri propagine, vi sicut Deo verum cultum n gabant, ita & principum Iura conculcabar. ed ubique armis sonantibus, etiam Franciseus Galliae Rex Papiensi Praelio captus , i Hispaniam ad Caesarem mittitu .

Sequenti Anno in Conuentu Spirensi nita hil de Beligione conclusum, imo ad bellum Civile ventum fuisset, nisi Ferdinandus C rQli Regis frater praesto fuisset. Hoc autem euenit, quia aliqui ex Principibus iam ad , Luthermas partes transierant, Secuta sui'

deinde in

24쪽

de dissidia, de bellici euentus inter ponem ac Caesarem : qui nihil ad Coneiiijoriam faciunG. ebus tandem compositis alius apud SpLConueotus instituitur; in eo magna et contentio orta est inter Luthera nos ivinglianos de modo, quo existit Chri- in Satustissimo ξucharistiae SacramEn-Hac de re post Conuentum, agent igrauio Hamae conuenerunt apud Marum Lutherus de Zvvinglius , disputa- 'est per dies tres; sed quoniam aequalism erat Superbia, frustra pro concilia..: laboratum est. Facta sunt nihilominus ionuentu mormatieissi Decreta aliqua i Religionem perstinctoria de incertae inretationis ; ab Electore tamen Saxonis, ijs Haereticis non aeceptata. Vnde ob γestationem ab ipsis editam aduersus eta illa, tunc primo Protestanti 'au- Ο tu

m est nome .

onuenerunt deinde Bononiae Pontifex, aesar, ubi multa de Concilio sunt collu- . Consideratum est primo de Concilii lo- li quidem satis euidens erat, sput peteir, Cocilium ultra montes celebraretur. tolicae Fidei, .ac Pontificiae Auctoritatiliciosum id fore. Ibi enim Haereticos'

25쪽

utentes, non solum turbaturos omnia, v rum etiam maius fortasse excitaturos malum, quam in Basiliensi Concilio. Addebat. Praeterea Pontifex, Concilium hoc, nec stulto dc indocili vulgo profuturum, nec ipsis Haereticis Principibus, qui Religionis praetextu rixis, & tumultibus fauent, ut contra Caesarem, & eius Authoritatem insurgant, atque augean . Itaque aiebat,)Concilium huic malo nullum praestiturum rem dium, ut hac de re velut Prophetico ore Aqui possim. Etenim cum omnes istos, quae cita' cumferuntur Haereticae opiniones,damna

das esse certum sit, ubi contra se Sententiam latam cognoscent aeretici , tum de Conci- lij validitate, atque de eius potestate quae- stionem inducent. Melius ergo est antequainualescant, haec nascentia mala amputare atque extinguere, quam frustra satagere, ve per Concilium impq resipiscat. Romani P tificis Potestas dc Fides a DEo est : aduersus Matth. I 6. quam dicente Christo, Forta inferi nonprvi ualebunt, de Concilia diuino assiante Spiritu semper de eius Authoritate testata sun . 1 34. Caesar in Germaniam pergens, Augustae Conuentum indicit. Illum secuti sunt dinalis Campegius&Petrus Paulus vergerius, Nuncius ad perdinandum Regem. AM gustae in Conuentu non amplius per amba-

26쪽

es aequiu0ca,sed aperte & in Scriptis, de religione actum est. Protestantes nouae Do-uinae Articulos Caesari offerunt, licet cum liqua discrepantia inter Luthera nos M vinglianos:) asserebant se ad istam Coeilaonem proponendam Augustam ve- isse xnde Augustanae Confessionis nomen Consessiost ortum) quia Caesar eos de Religionis insu percontatus iam fuerat. Cardinalis ' egatus a disputationibus cum Haereticis 'bstinendum censet, sed Caesar Protestanti

us leniter respondit, de eorum Do Irma iam actum esse Iudicium, eamque improbatam et

aurum sesterare,eos tandem ad Ecclesia Vm .em redituros. Factum est pro Concordia olloquium tribus & tribus hinc inde di . putantibus ; sed licet Haeretici cum Ca-holicis is sint in leuioribus concordar , a grauioribus nulla prorsus Concordia in-eniri unquam potuit. Caesar imperiali Ediato nouitates illas est detestatus, sed Decreti ii uius non sunt tradita Exempla, ne variat

erpretatione in loraum' traheretur con

At mira fuit principum Haeretieorum d ities, & erga Caesarem inobedientia, nequeb eis obtineri potuit, ut saltem quiescerent sque ad futurum Concilium, quod breui ndicendum Caesar pollicebatur. Curatum

27쪽

est ut pinis coercerentur,sed quia in aliquo tantum pauperes ac miseros animaduersio ista valebat ; cumque infructuose fieret,ces. lsatum est , & ob id Ratisbonensis Conuentus andictus. Hoc anno praelium pro Religione inter Helvetios est factum cunniab Catholicorum Victoria , in quo haeresu Auctor Zvvinglius pςrcussus occubui ani. Sed Caesar, qui Concilium his malis anti.

. dotum opportunum fore sensebat , egi cum Galliae Rege, ut ambo per Oratores Concilium a Pontis peterent, in quo Protestantes adesse, eiusque Decretis subesse deberent. Etenim armis eos cogere tempus 'hon patiebatur, imminente in Pannonia is acum Turcis grauissimo bello. Pontifex Cα cliij Celebrationi assentitur, duae tamen dif. ficultates impedimento erant. Primo enim, Protestantes volebant, ut Concilium fieret in interiori aliquo Germaniae loco;Pontifex vero in Italia ; etenim in Germania futurum erat, ut vel oninia in clamores abirent, col- luctantibus semper Haeretieis, vel eorum viae fraude, in peius transirent. Secundo,Pro- . testantes petebant, ut eorum Doctores, qu

i uis Laici possent decisuum Susagium feria in Concilio, sicut de Episcopi, quod absur- dum erat, & contra Concilij formam. His igitur frustra tentatis, vinente Turpico bella

28쪽

, Caesar Pacem Protestantibus concessit , que ad futurum Concilium . Expulsis Turcis, belloque feliciternitifex denuo & Caesar Bononiae conueni- ubi rebus diligenter examinatis, Hugo angoniu, Regiensis Episcopus, Pontificis γmine, & alius Caesaris orator mittuntur Protestantes , quorum Caput erat Et

γr , dc Dux Saxoniae: qui respondit , se id

is aliis Frotestantibus communicaturum, O .α-n hoc fieri postse in futuro Conuentu. ipse conuocatis statim suae Sedue proe ius, Smalcaidiae Saxoniae oppido, ex eoia consultatione parat satis acre respon-n, ex diametro contra Pontificis voluntan&Concilij formam. Verum de his ali- Aecidit hoc tempore Anglicanum SchLa ob Henrici VIII. Angliae Regis ille-imum Matrimonium, initum propria v- e repudiata. De Concilio sub hoc Pon- . ince nil actum, post diuturnum enim mb

n mortuus est.

aulus III. ex Farnesia familia eius Sue Paulin III. Sor alacri animo Concilij causam amplo est , .ob id Vergerius, qui ut diximus I Ferdinandum Nuncius erat, Romamatur : qui postquam de rerum Germani- am statu Pontificem docuit, denuoi inaniam mittitur, ut de cum Catholicis

29쪽

R cum Haereticis ageret de Concilio eela brando. Protestantes Smal caldiae colle hi, Vergerio responderunt: Se quidem veste Lo citium,sed in Vermania, in quo omnes Christia i . norum ordines adessent, ct votum ferrent, e Dim Laici. Se non appellauisse ad Conribum su. quo Rema in Pont. ex suo nutu omnia ret ret , ipse enim iam aduersus eos sententiam tulerat. Sed Vergerius postquam Germoniam peragrauit, ac muneri suo satisfeci Romam reuertitur; quo audito Caesar Neapoli Romam accedens, agit cum Pontificia de Celebratione ConciIii, quod tander .. Pontifex Mantuae futurum indicita Caesar vero Matthia Heldo Vicea Cance se lario ad Protestates misso, illos hortatus est, ut ad Conribum accederent, seque ibi adfuturum promyis , nisi bellis impediretur. e Mittat antuam ciuitatem esse Romano Imperio μω ditam , si quid aduersus Pontificem haberent , cum modestiaproponi posse: eorum non esse LMges Concilio imponere, cum in Hispania , It

lia, Germania,aliisque Christiani Orbis pamtibus sint Theologi, qui hae de re idem seru

tiant. Respondent protestantes: Se Mam tuae tutos non esse, Romanum Pontificem, qri eas . . damnauerat, iudicem in causa esse non debere ,

neque Di pos, qui illi sunt Iurriuranis adstria Tti, aliarum Nationum Theologos tales esse, ut, nihil

30쪽

rattem putot, quod Romani Pontificis Iu non μ utatur. ' i uius sensus literae ad Caesarem & alios cipes mittuntur; Henricus vero Angli ,aduersus indictum Concilium libelluiriit , Mantuae Dux Ciuitatem iam Ponti-zoncessam negauit. Deinde Concilium etentiae indicitur; Apostolici Legati eo untur; atque uerum Henricus contran nouam indictionemEpistolam scripsit. nia tandem Haereticorum fraude turtur e frustra varijs artibus obnitent stifice pro celebrando Concilio. Sed ce ibus Henrici impietatibus denuo aitifice excommVnicatur, & regno priu . Etenim non solum vera repudiata uxo-iliam duxerat,di Anglicanae Ecclesiae Ca-: appellari voluit, verum ti praeter haecilia contra Catholicam Religiqnem facia a Roffensem Cardinalem illi aduqrsante, ite plecti iustis. Praeterea S. Thomam niuariensem Episcopum, qui seculis et s ob Ecclesiasticae libertatis defensionem, Henrico II. occisus fuerat, Regiae Mai: iis I sae constituit reum, & per Carnifim publice Corpus eius comburi, ac cin ; demergi in mare imperauit, reditibus '

clesiarum sus eius nomine, Regio fisco