Anecdota medica graeca e codicibus mss. expromsit F. Z. Ermerins,..

11쪽

here liceret. Itaque primum, quem Lugduni-Batavorum aliquando descriptum mecum Porta eram, THEOPHILilibrum M pulsibus cum MSS. Parisiensibus comparavi ; tum L Ronis cuiusdam conspectum nedicinae et

incerti auctoris fragmentum G cibis, denique nescio cuius HIPPOCRATIs epistolam aE PTOLEMAEUM e codicibus depromsi et domum reversus ita adornavi, ut typis mandari posse viderentur. Tenes L. B. editionis huius originem: de singulis scriptionibus editis paullo uberius eXPOnam.

eruditissimus DiviZIus Graece edidit tum aliorum, tum THEOPHILI. nostri Scholia in HIPPOCRATEM. Iam vero, quod caput- est, inter eius opera re sertur tractatus quidam de Fulsibus, PHILARETI nomen prae se serens et Latine tantum editus coniun-elim cum libello ΤngopuILEo cle urinis. Uterque O

currit quum in vetustissima collectione scriptorum medicorum, quae Articella s. artis cella audit, tum in IIENR. STEPHAM 'edicae principibus γοειΗιPPOCRATEM et GALEAuM Vol. II. Ρ. 843. ad calcem

12쪽

Aerii. ΡΗ1LAREVI tractatum illum FΑanicius l. l. iii aliis MSS. Tagopnixo tribui refert et hoc nomine. Latine redditum esse a PONTIO UNIO Tar visino pquod num verum sit dubito, quandoquidem Villuniiversio haec FABRICio i ipsi est eadem quae in Arti' habetur , ubi non THEOPHILI nomen legitur, sed PBILARETI. . DIRTEIus in Praelatione ad Scholia a se ita Vol. II. pag. Ix: κ Libellum, inquit, ΤΗΕΟ- pnihi de pulsibus nondum Graece editum primum si tunc edam. Ita ut hic etiam Latine, editum Pniis

LARETI opusculum idem esse credidisse videatur atque ineditum Tu EoPHILI de eodem argumento. . Ipse his viris audioribus primum idem sum opinatus: l postea tamen comperi Latinum illum libellum a Tngo- PHILEO meo quam Iongissime distare; quod ut omni-

.hus pateat, principium eius, quale. in Artis: cella Megitur . ed. Venetiis 1487, quum liber sit longe rarissimus , hic describo. cum locis paucis e fine:

u Incipit liber pulsuum PHILARETI.

K Intentionem habemus in praesenti conscriptione de si pulsuum negocist , compendiosam exponere, traditio in .nem . et dicere primum quid sit pulsus. et quae utilitas pulsus. et quid sit. arteria et quare dicatur et arteria et unde exoriatur. InciPiendum. est ergo ba

13쪽

, primo. Quid est pulsus p Pulsus est motio cordis etu arteriarum, quae secundum diastolen et systolan si ad frigidationem caloris innati et egestionem sumoisae sarum supernuitatum. Quot sunt incientia pulsumpli Triar virtus laciens motionem, utilitas inducens et vi instrumentum obediens. Quid est arteriap Arteria

si est eorpus oblongum, rotundum adinstar canalis.s duabus tunicis consistens, a corde incipiens et ino omne corpus divisum, aerem et spiritum vitalem v eontinens cet.

Ita se habet initium, in finem l. Quid differt caprisans a dis pulsantep Quod ea si prisans quidem in una diastoIe disserenter motionesu facit, ut capra sursum saliens his saItat pedibus ina aerem: hio vero fit coacta virtute et gravata ab si aliqua causa et tribulante eam: his vero pulsans hisu et idem pulsat percussionem: hic vero si proptera duriciam corporis arteriae; repercutiente enim et a rursus eurrente violenter spiritu in secundam venit si Percussionem , ut in incudem malleus. Quid ditau seri vermiculosus a formicante 3 Quoniam ver u culosus quidem Plurimum convertitur et venit adu melius et manifestam magis habet inaequalitatem; u sormicans vero non contenta iam virtute sed disso-

14쪽

. Iuta et deleta fit et mortem significat. Et haec no- bis de pulsu ad praesens sufficiant 'Haec cum libello ab ΛLBANO Toaiso in Latinum

sermonem converso et inter STEPHANI areis medicae

principes reIato comparanti ultro patebit ambos, quoad res spectabit, inter se convenire, eo Vero nomine differre, quod tractatus in articella obvius in interrogationum et responsionum sormam est redactus , non item alter TORINI. Hos autem qui cum THEOPRILEo , quod edo , opusculis componet, ab isto

gdmodum illos diversos esse videbit. Quum igitur propterea modo PHILARETI liber ΤΗΕΟ-ollitio tribui videatur, quod cum huius opere M urianis coniunctus sit repertus, mihi quidem dubium est. num maiori iure illud Ee pulsibus opusculum huic tribuas, quam quod ego nunc in lucem emitto: quin etiam, latebor enim, verosimilius iudico meum hunc libellum TagopuILo auctori deberi, quam alterum, hisce de causis: Primum quidem huius nomine inscribitur in pluribus codicibus: tum in Introductione sunt quaedam cum aliis in Introductione in TullopuILi Iibrum de urinis salis congruentia : finis denique, quo Rudior Cua Isro gratias agit, cum eiusdem generis Pietate Tngornixi in libris de partibus corporis humani, de urinis, prodita perbello convenit. Nec tamen iam

15쪽

mis id urgeo, quum medicos istos recentiores, qui

omnes Propemodum uno ore, maxime GALENI, IO-quuntur , inter se sermone distinguere res sit pro&cto halid ita sucilis. At ne cui mirum videatur PHILARE- Turi quemdam unicum G pulsibus opusculum reIi quisse, moneo etiam MARCisII cuiusdam tractatum περὶ σφυγμων in Cod. Par. 2307. superesse, et simillem tertium CALLIOI MEacuari in MS. 23I5, neque ulla tamen alia, quod sciam , horum opuscula inveniri. Refert FABRIcius p. 653 I. l. aΡud NEssELIuu Tagopaici Ee pulsibus initium lioc esse: τέ ἐςι σφυγ-

ς; - Eodem modo incipit in Cod. Par. , quem littera E notavi, in quo ante vulgatum in ceteris MSS. initium quaestiones permultae et responsiones et desinitiones leguntur, perinde atque in medio libro, sicuti in varr. Iecit. subinde adnotavi. . Pari modo in Cod. Par. 22ls. interrogationum, cet. Plenum me Fidere memini PALLADIi s. STEPHANI libellum febrium . in erentiis, quam rem inde explicandam existimo , quod recentissimi Graeci eiusmodi compendia discipulorum in usum in hanc sormam redegerint. Pergo ad LEONIs Syno sin, de qua, quum Per pauca Cognoverim, PerΡauca etiam habeo dicenda.

Eius mentio fit apud FAaniciuu l. l. Vol. XII. P. rei,

16쪽

et apud Bu CAnci OH in Catalogo scriptorum laeditorum ab ipso ad Glossarium condendum adhibitorum p. m. Quaestionem de huius aetate intactam relinquo, quia hac de re nihil admodum comperi, e quo quando inciderit conficiam: Iabentis sane Graecitatis auctorem esse ultro patet. Sequitur Incertus auctor cibis , quem memorat FABRICIus l. l. P. TM , et Bu CAnarus in Indice isto P. 38. Hic tamen compendium, in quo equidem Κωνσαντίνου nomen latere arbitror, legit κύριον; eeterum idem, quem adhibuit Bu CAnarus, codex a me descriptus est; nam in πίνακι codicis ipsius viri Celeberrimi manu exarato eodem numero 2I47. Holiber insignitur, quo in illo Indice. Ex inscriptione Constat excerptum esse e libro de medicina ad Cos-GANTINDM PoGONATuri, cui hic dicatus fuerit, ut puto, Perinde ac THEOPHAsris NONNI ille CossTANTINOPO PHYROGRNNETO. Praeterea, quantum coniicere licet ex exiguo loco, quem capita de alimentis in eiusmodi operibus de universa arte medica occupare solent, fuerint haec nostra desumta e satis amplo Volumine. CONSTANTI uri ΡOGONATuu ab anno 668 - 685 s'

Vide THEOPHAN. de vii. Const. g. ad annum ii ius aetatis 27. sta 2

17쪽

imperium tenuisse constat, ita ut opus illud seripium sit circa Tullopnihi et STEPHANI et ΡΛuLI AEGINETAE aetatem. Occurrunt tamen recentioris temporis voeabiala plurima , qualia apud PAucvri , qui etiam inserior quam huius anonymi aetas fuisse videtur, frustra

quaesiveris. Res autem me iudice facilis est intellectui nempe ipse ille, qui haec fragmenta recentissimo tempore e syntagmate, quod admirabatur tamquam σα- φως πονηθἐν παρα ἀνδρὼς σοφωτατου, descripsit, Ia, psae Graecitatis voces permultas invexerit. Codex ipse vitiis scripturae adeo contaminatus est, ut lectu fuerit dissicillimus, neque ego certe sine Aemo aliis que collatis intelligere potuissem. Ultimo loco dicendum de Hippocn Aetis scilicet ΕΡistola ad Regem PTOLEMAEuM , de qua monuit nuperrimus operum HrPPOCRATIs editor, LITTafius, in elencho Codd. patris huius artis nostrae medicae, quam editioni praemisit. Distinguit vir doctissimus duas ad PTOLEMAEuri epistolas , alteram, cui exordium: Τῆς σῆς ωγείας, ῶ βασιλε5 κ. τ. λ. Ρ. 5I4. et 'Eπφελωψενοι νης σῆς νγMας , ω βασιλευ , κ. l. 1. P. 537, alteramque, quam ipse nunc exhibeo. Priorem illam aliquo abhinc tempore mihi descripsi e Cod. VuLcANII 56. Bibl. Lugduno-Batavae: postea editam esse vidi in

Anec otia Graecis celeberrimi Boissor Anii Vol. III.

18쪽

p. . 422- 428. Monsi editor in cod. 230I. fraudem iam suboluisse scribae, ut qui annotet συνταν ἀντεάλιθάνως ἐπιγραφομενον Ἱπποκρώτους x. τ. 1. Idem observavi in MS. VuLcAMI, ubi in margine rubris litteris picta quaedam, quorum initium Perquam obscure scriptum: i. e. σημώωσαι Vel σημειωτέον. Vide BA--ruae ad Greg. Cor. p. 2I6 sq. oτι δ 'Ιπποκράτης 'Aιο υπηρχε ' πῶς o παρών ' ποκωτης γράφων κοινῶς φαίνεται; -κ ἐν e συγγραφη τω 'μποκρώτους. νιθος ἐςέ. BOIMONAnius dein pergit: κ Sed reponi potestu aetate PTOLEMAEI Medicum vixisse, cui nomen sueiae rit HIPPOCRATEs , ac Cos patria e quod praefracto e negare nolim. Iam in ipsum inquirere PTo-u MARuri, quis e tot PTOLEMAEIs fuerit, prorsus Di-κ Volum opinor. Indubitanter quidem LEMONIus vel a BoIVinus , in FABE. Gr. XI. p. d. scripsit ε PTOLEMAEuM esse AhoRITEn Macedoniae. Regem ἐκ quem vellem id vel verbulo confirmasset . Exstareu videtur in aliquo epistola codice sub . nomine BIou CLIs ad ANTIGONun Regem, si quidem id tituli verinae Sioni Latinae est impositum, quae ME Eetio de Stru a ctura Hominis addita fuit, vide risiuκ in me.

Id sorte e mensium nominibus Macedonicis con-

19쪽

u MSS. T. IX. II. .P. Im, a quo etiam didici Episu stolae ipsi Diochis in Cod. 1631. duplex suisse praeu fixum nomen et DIOCLIs et HIPPOCRATIs , hocce seiu licet modo: 'Em λῆ . καὶ διαθήκη Λioκλέους κώ

u-προφυλακτικη περὶ τῆς υγιείας προς α γονον τὴν βασιλέα. Quum sit utriusque Epistolaes magna circa argumentum eiusque tractationem si- . militudo, hinc nominum confusio. meo BOIsso NAnius. Quae de argumenti harum Epistolarum si militudine monet ea profecto sunt Verissima et norienim . . quinque histolas eiusmodi inter se maxime congruentes. Prima est BIO LIs, quae dicitur, Epistola , quae in PauLI AEGINETAE editionibus circum- sertur et exstat in rian. Βιbl. Gr. Vol. XII. p. 585r altera HippocRATIs personati a BoissoIAnIo editar tertia adscripta eidlim HippocRATI , quam ego e MSS. depromst: quarta Epistola Latina de sanitate tuenda ad Antrocndu Regem, LARGO BEsIGNATIANO interprete , ΗιPP. Ed. LIND. I. p. 646: Postremo quinta HIPPOCRATIs de sanitate tuenda ad MECENATuri , eodem interprete, ibid. p. 650: cuius exemplar a Lindeniano valde diversum item Latinum habetur in MS. VOMIANO Q. 13: inscriptio haec est in cod. l. :u ΥPPOCRATEs MRcENNATI suo salutem. Omnes hae Epi totae, quamquam minime ad verbum inter Se

20쪽

eonveniunt, tamen adeo alia aliam reserunt, ut comis munem quamdam originem lacissime agnoscas: disserta reliquis maxime ea, quam ipse nunc primum in his Aneodotis Medicis in lucem edo. Haec sunt, quae de singulis opusculis habebam dicenda: illam autem in edendo rationem tenui, ut manifesta librariorum σφάλματα eluerem. quo loco opus videretur de emendatione monerem, adposita Codicis lectione, et ut ubi plura adhiberem MSS. lectionis varietatem omnem textui . subiicerem. Latine hos libellos verti praesertim LucΗτMAssus, Bibliopolis honestissimis, id flagitantibus, quo vendibiliores es' sent. Postremo Paucissimas notulas, ubi res id po stulare videbatur, adscripsi et Indicem Graenitatis su iunxi. In lucem emitto haec opuscula, quia, quamvis ea haud adeo magni faciam, quod lubens profiteor, digna tamen visa sunt, quae in Publicum prodirent, ut ad aliorum interpretationem faciliorem reddendam adhiberi possent. Nec vero infitias eo simul id me vectasse, ut in hoc leviori Iabore suscipiendo veluti virium periculum facerem, unde ad alia maiorisque illa momenti edenda transeundum. Superest, ut gratias agam viris duobus Celeberrimis I Asio et GERLIo , de me studiisque meis optime