Emendationum Plautinarum libellus [microform] : quem ad renuntiationem...

1쪽

MICROFILMED 992 COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIESINE VORR

is a partis thes undations of estern Civiligation Ρreservation Project

funded by the

NATIONAL ENDOWMENT FOR THE HUMANITIES

Reproductions may noti made ithout permission rom

Columbia Universit Library

2쪽

States Cod concem memining of photocopies orither reproductions of copyrighted materiai ...

Columbi Universi ty Librar reserves the right to refuse toaccepi a copy orde is, in iis judgement fulsi liment of the orderwould involve violation of the copyright law.

3쪽

EMENDATIONUM

PLACE:

4쪽

COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPARI MENT

BIBLIO GRAPHIC MICRO FORM ARCET

5쪽

Contimeter

issis lis sit si si si is sil

6쪽

CAROLO FRIDERICO DE GEBBER

REGI SAXONIAR IN CURA IUSTITIAE A CONSILIO SANCTIORE UTRIUSQUE IURI DOCTORE ET PROFAMO PUBLlCO ORDINARIO ORD REG. SAX. PRO MERITI AC FIDE EQUITE IN ORDINE REGIO QUITUM CORONAn UERTTEMBEROICAE PRAEFECTO ORDINIS LEOPOLDINI CAESARED AUSTRIACI ITEMQUE ORDINIS AQUILARRUBRA REGIL BORUSSICI TERTIAE GLASSIS AEQUITE MET.

PROCANCELLARlO

GEORGIO CURTIO

INDE A PRIMO DIE MENSIS MAII A. MDCCCLXVII. USQUE AD DIEM TRICESIMUM MENSIS APRILIS A. ΜDCCCXUIU

EDIDIT

LIPSIAE

7쪽

a uod ego anno huius saeculi II in Supplementis annal philol.

et paedag nou. Ol. XVIII. p. 479. ScripSi coniecturas, quae in emendandis ueterum scriptorum locis fierent, eo ueri similiores iure iudicari solere, quo plures homines docti per se inprudentes atque inscientes quidant so de illis locis propositum esset, in easdem coniecturas incidissent, quae iam ab aliis actae atque prolatae essent, locis quibusdam Tullianis in illa causa pro testimoniis usus, idem nuper etiam in quibusdam Τ. Macci Plauti locis, difficilioribus illis quidem, uerum tamen eius modi,

ut certa ratione emendari pOSSe uiderentur, conperisse mihi uideor, neque id aegre sero homines doctos in easdem, quas ego superiore tempore propoSueram, coniectura postea ignaros mearum rationum incidisse, sed gau

deo potius, quod in his quoque locis illud ipsum, quod a pluribus criticis

eodem modo iudicatum est, maiorem probabilitatis speciem prae se ferre uideatur. Et ex tribus illis M. ulli locis, quibus tum eram usus, ut

Sententiam meam confirmarem, duo quidem recte nunc ita constituti sunt, ut de ueritate scripturae, quam ego tum praeceperam, iam nullo modo dubitetur. Nam in oratione, quae est de prouinciis consulambus c. III. . 19. iam uno consensu ab omnibus criticis de Ι. . aduigii coni ctura, in quam ego quoque incideram, repositum eSt L. Crassus, M. Scaurus

esieni inimici omnes Metelli. in altero autem loco, qui legitur in Dispui si ram,2 8 lanarum lib. I. c. 42. g. 101, postquam critici maiorum et minorues gentium, qui ubique sunt, aliquamdiu satis inconsiderate in alia omnia abierunt neque quid res et ratio loci postularet intellexerunt, tandem iam etiam

8쪽

a . Se ysserto id repositum est, quod ego iam pridem solum uerum

esse contenderam Prandete animo forti, Laeedaemonsi hodie apud inferos fori se cenabimu8. Vide quae disputaui in Supplenientis anna philo et paedas. nora uol. XVIII. p. 480. et adde eo quae Aristides Milesius habet in Mulieri ras mentia historreorum Graeeorum uol. IIII p. 324. Ουτως αριστῶτεως ἐν Ἀδου δειπνησοντες. Unus reliquus est locus, qui est in DisPutationum Tusculanarum lib. II. c. 6. g. 37. quo quidem in loco quum uerba in libris manu scriptis in hunc modum corrupta haberentur Spartiatarum.

quorum procedit admodum ad tibiam ne adhibetur illa in anapae8tiis peditus horiatio. recte uidit Lambinus conmutatis conpendiis admodum pro umen irrepsisse scribendumque esse quinum proeedit agmen ad tibiam etc. in

eandemque coniecturam et ego incideram, quum nescirem ita iam a Lamiano esse emendatum hunc locum, et post me M. Hauptius, qui de me et ambino ignorabat qua trium hominum mirifica consensione consectares esse uidetur, praesertim quum summam probabilitatis rationem haec coniectura per se ipsa habeat. Ac mirarer prosecto M. Se yssertum nuper non id recepisse, quod nobis tribus reponendum esse uisum erat, Sed de coniectura sua minum probabili scripsisse quorum Proeedit iter ad modumae tibiam etc., nisi in eius hominis rationibus criticis alia quoque multa reprehendenda esse uiderentur. De lautinis autem locis, quos modo in mente habebam haec habeo dicere. In lauti Milite glorioso act. II. c. . u. 34 305 sq. nunc dere ab Omnibus criticis uerba ita constituta auctore Camerario leguntur: ne si indisium Deio, interii a taceo, inteH tamen, Sido palam fuerit. Uerum tamen quum in libris manu scriptis interii posteriore loco scriptum non esset, ego iam anno huius saeculi I. scribendum esse sutaueram atque ita in Stippiamentis annia philo et paedam nou. voL XUII. p. 464. propoSueram: ne si indicium Deio, interii: int i, si inred, tamen,

Sidde palam furest. Nunc uideo a M. Hauptio in libro grammatico annali, qui inscribitur Hermes, uol. III. p. I 48. hoc demum anno id ipsum propositum esse, quod ego tot annis ante conieceram. Et quum mihi persuasum sit hominem

simplicem ac minum sallacem mea ignorasse, hac consensione illa coniectura satis conmendari uidetur, quamquam etiam res ipsa clamat ita emendandum suisse hunc locum. Nam in eadem sabula et paulo post act. ILsc. . u. 5 368 oculis eodem modo, quod bis scribendum erat, semel oblitteratum est, et act. II. c. . u. 55 326 eadem medicina adhibenda est, ubi quum in libris manu scriptis nihil scriptum sit nisi hoc:

sce ue capiti tuo. pa istu sceledre promitto fore., non potest dubitari quin ille corrigendi modus, quo uolgo usi sunt, omittendus ac uersus potius ita emendandus sit:

SCEL. ad apiti tuo. PAL. cipiti tuo istuc, S ledre, promino fore.

Sed uenio iam ad alium locum, ubi in causa multo grauiore eodem modo id, quod ego proposueram, ab alio homine docto ita ignoratum est, ut sane mirandum sit potuisse quemquam tam neglegentem esse, ut quae ab aliis publici iuris sacta essent, neque id semel aut uno loco, ea ita ignoraret quasi prorsus scripta non essent quod ego tamen non ita dictum existumari uolo quasi putem Andream Spengelium, cuius studia Plautinaminum contemnenda esse censeo, in libro qui inscriptus est T. Maerius Plautus, editus autem Gottingae anno huius saeculi LXII. p. 37 sq. ea, quae ego et in Annali a philo paedaq. nou. voL LXIIII p. 20 sqq. quod uolumen editum est anno huius saeculi LU. et in Commentatione Academica de emendationibu' quae per coniecturam furi, p. 29 sqq. quae est edita Lipsiae anno huius saeculi LUIL, scripseram, conpilauerit, sed credo hominem doctissumum eisdem rationibus quibus me ductum eodem peruenisse quo ego multo ante perueneram, et non peccauisse nisi in eo, quod quid alii ante se proposuissent ignorauisset tertinent autem haec, quae dico, ad eum locum, qui in lauti Milite glorioso act. III. sc. 1. u. 133 727hsqq. legebatur olim maxume corruptus, quod propter litterarum et uerborum similitudinem totus uersus, cuius uestigia satis perspicua et in libris Plautinis et apud is nium habentur, qua de re recte iam r. ita chelius mdicauerat, quamquam emendationem loci non persecit, omissus erat, nunc autem iam a me l. c. collatis Nonii locis, qui . Ib7, b et p. 415, 22.

9쪽

stitutus est: Seu meres prctium statuit quis probus agordnomus: Quaέ probast maerae, Pestium ei statuit, pro uirtuit ut ueneat,

Qua ἱnprobast. Pro istas ustio iaminum pretio pariperat Eandosi scripturam riuum nuper AEtiam a Spengelius I. c. Sua sponte inuenerit, non minum commendatio eo emendationi nostrae accedere uidetur,

sed quia singulorum uerborum rationem locis supra laudatis satis chpiose roddidi, nihil lites conmemorandum esse existumo nisi hoc iniuria'. pengelium coniunctivum et uperet pro indicativo pauperat, qui et in Nonii libris p. 157. . legitur et ad huius loci sententiam accommodatissumus

Sed ne magis uetera mea uindicare quam Plautinae tabulae emendationem iuuare uidear, iam duo locos Plauti de Milis glorioso huc adiungam, in quibus nihil fere aliud agendum est, jsi hoc ut ea, quae in libris scripta habentur intentis oculis aliquanto acrius contemplemur quam Sque, adhuc actum est. Ac lacilius quid uerum sit in alter horum locorum

intellegi potest qui legitur huius sabulae act. IIII. c. 4. u. Itb4 sqq.

in hunc modum scribendus: PLEUS. tinni esse ad eam rem uideo sua salia:

PAL. Quod apud nos falidriarum sis situmst, cert 8cio, oppidum quodus uidetur pias expugnare dolis:

Et v. 1154. de Camerarii et Bothii sententia rectes iam constitutus St, de altero autem uersu conserendus est a. Iul. Brix in Emendationibuis Plautinis II p. 9. in tertio denique uersu quod scriptum in cod. . est aeritum, in ceteris libris sere serium at apparet quod in cod. B. est, una littera a addita, quae est ab librariis post a litteram in eius modi locis

etiam alias omissa legendum esse ae situmst, quod ne quis minus Plautinum esse dicat, conferendus est alius Plauti locus e surculione act. I. sc. 3. u. 66 345 . ubi habentur hae uerba immo apud torpessitam itumει argentum iEum, quem dixi uocinem mersu quarto Pylade accepi α- pugnare pro eaepugnare, quod in libris est, quod ita recto intellegitur si dolis adverbialiter dictum esse existumamus, ut Sit idem quod per dolum aut dolose, et minore interpunctione : post dolis posita addimus:

Date modo operam.

Alter est Plauti locus, qui in eadem sabula acl. III. c. o. u. 145 740 sqq. nunc in exemplis ad Fr Ritschelii et lis. Flecheiseni normam descriptis ita legitur:

Nu me paenitή iam quami sumptui Demis sita. Nam hospes nullus tuu in amisi hosputum deuori potest, Quin, ubi triduom ibi continuom fuerit, iam odiostia a et: Uerum ubi dies deiam eontinuos restans odi semiliarat,

Tametsi dominus non inuidus piutitur, erui murmuranti,

quibus in uerbis restituendis credo uiros doctissumos non tam hoc secutos esse ut ueram Plauti in anum restituerent sed ut id, quod ad sententiam probabile esse uideretur, aliquo modo cindicarent. . Ac primum quidem quod . 742. do Bottii coniectura ibi quod in libris non est, interposuerunt, idoneam rationem habere non uidetur. Nam quom uerba praecedant haec: nam hospes nullus tam in amici hospitium deuorti potest, facile apparet, si dicatur deinceps quin, ubi triduom eontinuom fuerit etc., id ad illud ipsum hospitium in quo uersatus esse dicatur is, qui eo deuertisset, esse reserendum. . Itaque facile illo additamento carere. possumus. . Sed multo grauius est illud,

quod a u. 743. pertinetas Etenim id, quod a Fr Ritscholio propositum

conprobatumque a Flecheiseno est restans odio familiaest, neque Sententiae loci satis accommodatum est familia enim m. demum 744. dicitur uerbis Is raemi murmurant, ut sententia aliqua, quae Ritus patent, X-

spectetur, et ab iis litteris, quae in libris manu scriptis sunt, longissume recedit. Nam quom in extrema parte uersus in codd. B C m et editione principe haec uerba habeantur eontinuos ite sui hasιodorum sario dorum CD ill . e cod. autem Ambrosiano sere haec notata sint: CONTINUOM IOR ILIAS uix est quod dicam ab his litteris uerba rarana odio familiaret nimio opere abhorrere. Nam si quis uel mediocriter haec litterarum uestigia considerauerit, inueniet in codice archetypo nihil serealiud scriptum fuisse nisi hoc: CONTINUOSSIT EASI ODIORUM IAS.

10쪽

- 8 Etenim quod in ceteris libris post eontinuos omissum est a praestat Od. Ambrosianus et facile post eontinuo illa littera in aliquis libris oblitterari potuit. Quod autem in eisdem libris sequitur Modo mi as, in his uerbis odorum pro odiorum errore scriptum esse ostendit cod. Ambrosianus, in quo litteras JOR ante MILIAS Ritschelius sibi uisus est legere.

Quae quom ita sint; nemo negabit multo satius esse aliam coniecturam quaerere, qua et sententia loci adiuuetur et illa quae sunt in libris litter rum uestigia non neglegantur. Quid multa Totus locus restituendus ita est: Nil me paenitέ iam quaret sumptui fuerim ita. Nam Mapes nullus id in amisi hos tium devori potest, Quis ubi tridues eontinuom fuerit, iam oriosus siet: Grum, ubi dies deiam continuo ascisast odiorum Ilias: Tametsi dominus δn inuitus pcllitur, erui murmurant. Sic habemus sententiam magis uniuersam, merum ubi dies decem continuos sit in hospitio 3 ea est odiorum Ilias, cui deinceps recte hic uersus adiungitur es Tametsi dominus nori inuitu patitur, erui mur---e Gerbis autem east odiorum Ilias recte illud, quod ante dicebatur: iam odiosum et, augeri atque ad fastigium prouehi sacile apparet memouero mirabitur Plautum a poeta Graeco, cuius fabulam Latine expressit, hanc formulam sumpsisse, qua usus etiam Demosthenes est de falsa legatione . 148. καὶ κακων γλιας περμιστήκει Θηβαίους. u. Photii exicon p. 106, 23. ed. Porson Adde Poetae tragici fragmentum in Arsenii inolet p. 303. Yλιας κακῶν ἐπηει. et quae ad eum locum commentatus est Chr. alg. et Plutarchum oranius praecepi. c. 21. tum Libanium tom. I. p. 102 B. καὶ δν οστις σολεται μέγα σημῆναι παθος γλιάδα προσαγορευε κακῶν.

cons torphyrium lam abstin. p. M. Moerin auicistam i 200. Phrynichum in Behheri Anecdotis . L p. 43 31 AEustathium p. 444 22 p. 1175.62. Erasmi Roterodam Adamorum Chil L cent. III n.26, qui hoc Eustathii loco utitur: καὶ παροιμέα μέντοι κακῶν γλιάδα φησώ, αυτη δἐ καλοί παντος γλιάς. Ac re uera etiam Latinis hanc sormulam usitatam fuisse ostendum. Tullii locus E arularum ad Attisum lib. VIII. p. II. g. 3.

προθεσπίζω. igitur, noster Attieri non hariolans, in illa, cui nemo credidit, sed coniectura provi ena: am qua mari magno .... non multo, inquam, ecuε

Ilom in uti inari tanta malom in nyγendρt' .ιώς, Similiterque, quamquam alio quodam modo. milius Epist. Invito VIL 7, 33 sqq. Quae mala vibi aimemori coner perδcribere uer8u, Ilias δt Iati longa futura mei, ut de hac emendatione Plautina credam dubitaturum esse Iieminem. Sed his disputatis nolo iam ad minutarum rerum enarrationem descendere uerum illud potius persequi, quod mihi occasionem huius scriptionis secit.

Semisaeculares honores suos hoc anno gratulatus est ordo Philosophorum Uiris clarissumis atque optume meritis

CAROLO GEORGIO OPI TZ

uortii diuini ministro apud Buppersdorpienses Horrullulanos magna cum laude emerito,

FRANCISCO ANTONIO MAXIMILIANO IEDLER

professori gymnasii Vesaliensis de bonis litteris et de re scholastica optume merito,

uerbi diuini apud unitetschienses ministro optume merito,

uerbi diuini apud Heydenses Biesianos ministro optume merito,

iudicii appellatorii Lipsiensis magna cum laude emerito,

gyuinasii ZWiccauiensis rectori magna cum laude emerito,

FRANCISCO AUGUSTO NESSI ER

uorbi diuini apud Longonienses in Marcilia Borussiae uetere ministro magna cum laude emerito,

uerbi diuini apud Hoes genianos ministro maxuma cum laude emerito,