Apologia pro Hermanno Hamelmanno S. Theol. Licentiato, ejusqve Chronico Oldenburgico Ad Mandatum ...Johannis Comitis in Oldenburg & Delmenhorst ...adversus virulentas et lascivas calumnias Vbbonis Emmii Grethani emissa et edita A Gerhardo Gisenko

11쪽

A POLOGIA

omnia per universum or- bem gras latur comitata Furiis ἐδαβολη, ut tutum non

sit ullum emittere librum, nisi satellitio munitum. Tam rarus enim hoc exulceratissimo seculo est numerus eorum, qui candide de aliorum labori bus judicent, bona laudent, minus vero propria vel congrua, lenitate dc κUφQuadam corrigant,ut citius corniculas in Africa,quam ex multis unum talem ho minem reperias. Imo quotidie nasutu

los di semieruditulos quosdam , sinistra Minerva natos, deprehendere licet, qui, si voculam quandam vel aliud quidpiam in sua officina invenerint, perinde quasi Babylonem ceperint,gestiunt, exultant,

12쪽

triumphant, officiumque suum aliis velut exprobrant:&rursus, qui cum ingenium experiri, quid possit suum,volunt, si quis verbo dissentiat ab iis quae illi ima biberunt, prae quibus nihil non putet statim dentatas quasdam chartas, non equidem atramento, sed succo loliginis sale nigro scriptas imbutas Q emittunt, imo non aliterati pro focis, aris digladiantur,is in aliena scripta nons Aristarchicam , sed Phalaricam quandam tyrannidem exercent. Et ut uno verbo dicatur, Non sententia, sed ver bum aliquod a calente calamo anceps efffugit e Ecce calumniarum subitus&magnus ignis exoritur,&livida illa Dea, dissimulatis tam muli is, quae recte dicta sunt, hoc saltem maligno dente rodit, quod forte fortuna ex imbecillitate ingenii humani excidit, abs pullo peri culo , ad rectius monentis consilium, emendari potest. Quid autem ista quid vis pro tibi tu calumniandi febris hacte

13쪽

illi imis putei,

Si non

diliginis

ta noni quan- ut uno

ed veris anceps

bitus&la Dea, te dictae rodit, ite in is perivi ilium quid hacte

PRO HAE R M. HAMEL. nus aliud progenuit, quam amarulentiam' dissidia. Quam foecunda inde per .uquot annos in nundinis Francosur-xonsibus Bibliopolarum messis, cu multorum,eheu, damnoi dispendio Veruntamen haec eo sensu non dicuntur, quasi quorumvis scripta, abs p omni censura, statim pro oraculis &,V-ορα ἱρας sint habenda,eorum auctores mox ambrosia ali debeant. Nemo enim bonus unquam censuram est aspernatus, imo sicubi deflexit, patitur se non solum corrigi, sed etiam punctiunculis quibusdam corripi, maxime cum de animo corrigentis constat candido. Nec vel tantillum offenditur, siquis ua scripta, quantisvis vigiliis parata, castiget eruditior ocupletet diligentior, digerat exactior , illustret eloquentior, expoliat otiosior,vindicet felicior, dum modo id fiat cum Christiana modestia, absin ulla maledicentia&acerbitate Ut ςnim non parum nosse, sed in parum

14쪽

cognito stultes diu perseverare turpe,&hoc amplius ut ingenuum: sic ad eruditionem conducibile est, non dissimulare licubi lapsi sunt auctores : Ita probi hominis est, a convitiis sibi temperare, Dita maderi malo, ut quoad licet non das hominum existimationem; siquidem quod contumeliose diciant duplex sumit ac facessit negotium, geminum p malum accersit, dum famam laedit alienam sibi ipsi maledicentiae suspicionem conciliat. Ait ideo praeclare admodum scripsit Tullius lib. i. de finibus Di serentium intes se reprι-hen si Oves non punt ituperandae maledicta , contumelia, tum iracundis, contentiones con certationes, quod in distulando'erianaces ,

dignae plusi ubi inibi videri solent. Eodem

15쪽

ose dic

otium,

ius, is Eodem qui trciari Ῥero urire ne, non decet.

Et qujd Ex quid ,quaeso, vituperone, carptores illi,qui tam ferociter, & cum eXtrema mixtione sellis,praeterito dijudicandi respectu in aliorum scripta destomachan. iur, eaque miro fastu aspernantur, quin etiam ne minimo quidem verbulo lacessiti,illud saltem in votis habent, ut iis nO- tam dabem aliquam aspergant, aliud 3gunx, qua quod canes, qui obvios quosque sine causa aut discrimine allatrant Sane veteres,& quidem Eth nicos aequius

melius sensife,multis Q lapsibus candide favisse,vel ex eo liquet, quod juxta Mer

curii statuam Gratiarum item posuerunt. Ab optimi enim hominis ingenio moribus.alienissimum esse putaPant, Vestigandis aut insectandis aliorum erratisota Τοματα popera conterere, di arrepta v lluti censoria virgula, de aliorum scripti l magna auctoritate pronuntiares, eo ceu praeceptor quispiam flagellare, emendare. Nota porro estvi Quintilii Vari modestissima, sed hodierni temporibus nigro Cygno rarior,censura, cui

Si quid

16쪽

APOLOGIASiquid recitares, corrige, loris, Hoc ebat hoc, melis reposte negarii, 2ta .rs expertum frion debere jubebat, Et male tornatos incudi reddere,ejus. Siri endere delictum, quam mertere malles, Nullum,una verbi , aut urnam sumebat

inanem a

tauin iniri*uli tes s tuasoruamur Quae quidem omnia, quae praeterea in eandem sententiam haud difficulter annotari possent,si aliqumto exactius in quotidiana hominum conversatione Observarentur, tunc insatiabile illud quidvis divulgandi cavillandi cacoe, thes funditus in bene constitutis Rebus- publicis extirparetur,imo multi, hoc vel illud scribendo, ipsim et sese non prostruberent, nec plerael argutiae suorum auctorum verae tierent ruinae, ac minus quos haberemus dissidiorum traductionum quibus abstergendis hodie vix Oceanus sufficiat. Ne vero ista ad istum modum G i

iti In

17쪽

PRO HERM. HAMEL. m benevoli lectoris oculis nude antum subjiciantur , ideo & in hypothesimanifestissimum exemplum proponendum est, hominis adeo malo more malo jure insolentis, ut dubium relinquatur, ejus ne potius incogitantiam, an vero impudentem calumniandi desinjuriandi innocentem virum ejusQ operas,libidi

nem mirere.

Postquam enim Generosus de Illustris Dominus, Dominus Ioa .nes, C mes in Oldenburg Delmen horst, D senasta in Jevern&6niphausensenno nonagesimo nono jam elapso, Chronicon quoddam germanico idiomate, de prosapia Generotissimae antiquissimae Stirpis Oidenburgicae, dec rebus aliis in celeberrima hac familia gestis,per Re

verendum virum Hermannum Hamelis

mannum S. Theologiae Licentiatum,&Comitatus Oldenburgici quondam, ut vocant, Superintendentem , socerum meum charissimum , non ita pridem

18쪽

iiii Ga conscriptum typis evulgari curavit, futurum sperans, ut aut operae illae ex ni ve auctoris pectore profecto bonis aequis Q aestimatoribus vo κόλους enim quis moretur Criticosoprobarentur,autu alicubi eum ex imbecillitate ingenii humani, per c incuriam lapsum es se ac coecutiisse contingeret, nec non doctiorum emissilii oculi ψαλWod quaedam reperirent, modeste &sincere ea obseravarent isti, ac sine ulla procaci sugillatione de illis, non ex abrupto,sed oportuno

loco&tempore,amanter monerent, corrigerent talia, remeliora suggererent, inprimis in memoriam sibi revocantes illud Homeri Odyls T.

Artalis daret. Ecce praeter omnium exspectationem, Lugduni Batavorum, ex Osricina Chria

stophori Raphelen gi , prodit libellus hoc titulo Rerum Frificarum Historiam

19쪽

cssi rertia, ad amplissmum eprudentifimum

Sinatum Groninganum , annexam habens lintestibulo praefationem separatam adfLectorem,in qua autor modo dicti libelli, ante annos novem Vbbius Emmo, nunc vero Ubbo Emmius vocatus, origine Frisius Orientalis Gethanus, nunc Scholae roninganae Rectorem agens, lpraefatum Licentiatum Hamel mannum l ejus Chronicon Oldenburgicum, post satis duriter exceptum & tractatum Pontum Heuterum Delitum ollandum, quasi in scenam introducit, inq; eum non aliter it pugnis, quod junt, calcibus, ac si sensibus orbatus cum apertissimo hoste pugnet& confligat. Imo postquam hominem pium cinnocen tem , quin etiam ante quadriennium jam defunctum , ratione anteactae viatae Devulgatorum scriptorum foedissimo turpis convivi coeno inhumaniter lutulavit, mox in ejus in conscriben

do Chronico Oldenburgico adhibitas

operas

20쪽

LA POLOGI A operas invectus, eum, si Diis placet, ut nugatorem& fabulatorem, mendacii,c viso iri, fallitatis,figmentorum,&in summa, extremae vanitatis coarguere la

borat.

Illi, quibus hujus oesani hominis petulantia ab aliis relata fuit, ab initio cum alias illi, post lectionem primae&secunda Decadis non admodum essent iniqui Ibi vix persuadere potuerunt, in

quenquam, iraesertim in juventutis Groninganae informatorem, sedatam ut fama est, Theologicam quanda men- suetudinem prae se ferentem, nulla injuria, quid injuria tam o ne verbo quidem vel ictu oculi, quantum illi nossent, unquam ex Comitatu Oldenburgico a

cessitum, tantam bilem, tantam cymale

dicendi promptitudinem cadere posse. Quae enim,inquiebant,est ista protervia, ut aliis bonis eruditisq; viris a. centibus, hic bbius Emmo vel Vbbo Emmius, quasi ex Archilochi patria, vel

etiam