De ineffabili Trinitatis mysterio oratio habita in sacello pontificio ... A Fr. Philippo a Sinzendorff equite Hierosolym., S.R.I. comite, & ecclesiae cathedralis Uratisleviensis canonico collegii Clementini convictore

2쪽

BENEDICTO XIV

τεα ad majestatem V amplismo maximae in imis Dignitatis

3쪽

manitas non desiis tamen, quod cupientem nuper brevem, quam h bui de messabili TR1NITATE Orartionem tuo nomini nunctipatam tibi Here, a proposso revocaret Metus enim incesserat animo , ne illa Iamdem abuti viderer, , commendationem aliquam tenuisrino huic opori meo quaerem, sanctis os pedes tuos adisseri, eum multis, iiDMn simis curis Mineris uvem enim lateat , quo , ta quam Jeria te negotia circumsent difficillimo Me Christianae 'nipublicae tempore,

4쪽

cum populi carissimi saliis, ta se

licitas e anxii , sollicitum te nem, te inquam Pontificem Mamrimum , Principem optimum , Patr- omnium amantissimum V rum, postquam mihi in mentem subiit , quam aequus tibi tantis esset in angustiis animus , quantaque s

curitate Iantarum rerum molem mrimeres, tis non ideo ad uisitus cui necluderetra , tum demum

mihi redditus est animus ita quem' admodum publico imis facis me cum gratulatus sum supremo Dei

5쪽

curis exser et ita me in eam spem

ad tum mellexi ut voti mei tam rem foremn dubitarem au niam igitur' quam satis commemdat . humanitati tuae gravissimos inter occupationes locus aiah

maria, ea me nunc excipias, oro,

utque obsecro, parvum hoc max obsequii mei argumentium Aser irremita, dum sau omnia procor, annorumque incolamem diutumimi , quod Ecasae, Orbi uinverso multum intereri, me tuis pejdibus humiliter provolutum Aposto lica benedictione adigere non id,

meris . .

6쪽

V longius, BEATISSIΜΕPAT E M ab humana memte recedit, & omnis vim fmgit intelligentiae Augustissimum RiNITATis ysterium , cujus ideo inaccessam majestatem perversae curiositatis est inquirere, videre autem, sicu. zz ''ti est , persectae felicitatis bene habet, si eo firmius ipsi constanter adhaereat , quae veritiistis Columna, firmamentum est, Christi nomine consecrata Religio nosque omnes at eriori animo unum natura Deum, persenisque trinum demisse venerantes profiteamur. bde enim genus Abrahae vocamur, quod ab eo, qui Pater est credentium, modum didicimus, quo Dei non virtutem tantum, sed multo mae

7쪽

gis naturam non ad ingenii nostri coarctemus angustias, Sed quemadmodum Abraham in

m es t o spem contra spem credidit, hoc est contra id, quod naturae ordo in Filii immolatione minubatur cita ipsi in lumen contra lumen credamus, hoc est contra id, quod naturalis cognitio menti nostrae insinuat . Facessant igitur quicunque cum perditissimo Socinianoriam grege eVanuerunt in cogitationibus suis, in vanas scrutationes abeuntes humana ratione Divina metiri se posse arbitrati sunt, per summam impudentiam abjicientes , quod animi cogitatione concipi nequit ipsi propterea

non intelligerent. Ecquid enim. Fieri nepotest, ut plenam Dei notitiam assequantur ho- .E α mines , quibus nec tam multa ob oculos posses TM., . ta undique perspecta sunt, nec sui ipsorum era 'r' i 'ploratus est animus, explorata cogitandiu 'o a. .. . Ille quidem Veluti de caliginoso Montes. m 4-is egrediens, in Sole posuit aliquando tabernaculum suum, seque in veteri testament pera, a, s umbras, & in novo per assumptam humani, zzz tatem, qua tenuitati nostrae veluti accomodavit Pater, quod executus est in Filio, Carnis Mysterium, bis videndum praebuit. Verum, cum illi ipsi qui Coelorum nomine appellati

sunt, 'otericiem Patris propius, Mombliuius obversantur Cherubim, Seraphim

unius

8쪽

nil trinique Νuminis majestatem semita alba.as. re magis, quam intueri soleant, quod pre Isaiam indicatum est , ubi Divinae praesemtiae splendorem tegere Videbantur , dum colerent quae miseris nobis tandem spes esse unquam potuit, qui nee Angelis natura suppares sumus . nec ejusdem felicitatis adhuc. hae reditatisque societate trita hinc ingens iblud oritur discrimen, quod in maximam sedes nostrae vertitur gloriam Iudaeos inter ri

Paganosque Haereticos etiam QChristi, nos , qui jure hoc appellantur nomine quod illi superstruentes humum ut inde Coelum attingant, inde ad ludibrium maximum misere dilabuntur juxta illud : Posuerunt os in Coelum lingua eorum in terram uetuis, vit. At Catholicae veritatis Propugnatores humili Deo revelanti assensione tenent, quod animo suapte natura divinorum impatienti nec attingere quidem possent Gratulemur igitur, quod Synagoga non eredit Philosophia em non sepit, Ecelena tamen intelligit, illud si eadem nobis traditum esse . ac manifestatum. Gratulemur , quod nos Deus e tenebris, umbra mortis vocare dignatus sit in admirabble lumen suum , ut Scripturarum, traditionumque auctoritati inhaerentes, ipsi revelanti credamus , quae nec cogitare ipsi possumus,

9쪽

nec effari, unum Deum , eundemque , a trem, allium in Spiritum Sanctum, in unitate scilicet naturae personarum distinctionem adorantes. Sed illud interim meminer,mus nihi nobis profuturam fidem nostram, nisi ad aeternam vitam quae nobis in inessabili TRINITATIs Mysterio ostenditur, quantum in nobis est, divino steti auxilio pervenire comtendamus . Quem enim per speculum tantum in aenigmate cemere nobis datum est , dum adhuc infirmitatis nostrae praepedimur angustiis , dabitur tandem facie eum ad faciem imtueri a quae summa eaque cumulatissimis licitas est si nunc quod fide credimus, moribus praeferentes ingrediamur Caritatis viam,