Vincentii Monti poematis in obitu Ugonis Basville latina interpretatio

11쪽

t uos tu respiciens tanta pietato moveris, Hospitium vivo lictor, peccator et idom: Immenso sed enim sue uerit amor Redemptor: Nam quo horum insatio excitus diro quo furore

Eloquar an sileam' laque jugulare nefando,

Ut sontes, Christum, sacri cecidere rudentes Non compta mansero stomae gelidusque uourrit Ima per ossa tremor, perius ora exterrita visu. Hi se eeta fero sensi mea orpora ferro,

Re rubuit tepuitque meo quoque sanguine lignum. Dum qui poseenti veniam non defuit unquam, Corde mage admovi quam verbo vota precesque. Hinc immensa Do pietas me 'excepit mi a. Hi ne caelum merui votis, aeternaque laeto II in mihi suprema rigorun gaudia pacis. Illa hae dum satur, e fixo lumine ontra Alter suspexit, conspersus tompora ste tu Floris ceu utamus multo qui ror madpse it Aniga quam solis revohat lux alma polores. Amplexus dein ingeminans et dulcia verba Ut socios inter pandit sua sata vicissim. Α ipsi sit Cherubim gnerati signa salutis Saera et adorantes devote in pulvere proni, Immonsum pietate Deum eo inere per auras, Solvit in irriguos sontes qui scrupea magnis Excipit atqus ulnis in s quod Vertitur mu . Dein toris coelerat quoniam dux aliger umbrae Stepe valo dicimi, jucunda ac oscula miscens.

12쪽

Massilia tulernos quo perdita sentiat ictus. Altera sed Pliodani pennis emens fluenta Τrκnsabiit tinctas civili sanguine valles Queis sedet venio, melioris nescia callis Intgmerata gregis Romani pabula postquam Da seruit, meretrix nos atra Lutetia nutrit Sectatura sues, turpe estura quo glandes Sequani eas queis ista procos trahit altera Circe Printerlabantem vidit magnusque Garumna, Atquo Gebennstrum rupes, pollutaque rura Haeretieas et adhuc veteres testantia caedes. Dexter uidit Adia segni qui do fluit amne Laevus et inde Liger pontem ripasque recusa S. Holvetiae dein fatales fransgressa por gr0Si Ex quo signa tulit primum victricia Caesar, Nivernum traeusit, graditurque ad littora ubi Anglos Edomuit, major ferro vel corde puella. Ilino ad Santonicos portus ore grina retorquens Remigium alariam terras atque omno tuetur Litus, quitanum fluctu quod verberat aequor Cottica de in pnnora advehitur resonantia quaeque Bellica eriniti eo merun carmina Bardi. Normanos populos tarda et qua Sequana aveo Miseetur pelago trajectat, quasque Britanni Ad quas istardi isti oras aequoris unda. Indo Mosae ad sontes lavat et quos Matrona campos Vertit iter; quicuumque tenent pistuctusque Gruorque.

13쪽

- II Namque nefas eruit totis ac barior arvis omnigenum, atque hemin polluta excedero terra Latrone abreptas post summa in eque lances Cui si quo dissutis sagulis atra membra equutur,

Et nunquam aucto rubuemn Ora pudore. Corvices-seotas foedas et sanguine suro is

Conspicit, o Ilammas, gemitus opesque ululantum inreutes implere vias, mediasque plateas. Conspieit armato violata hau milito templa Et sugero errantem Christum per opaca viarum Aeraquct sacratis avulsa e turribus It g onqueri, et hordondo demissa lique se re Marti: Squalentesquo agros, et piugula culta porusta

Ingomor in duras stivas convertier iastas. Interea Musas ne enim meditatur avena

Pastor no jucunda tenent jam carmina ripas, Tympana sed clamorque Virum clangorque tubarum. Impius et segetes, leui culta novalia miles Eripit, et mis et lacrymata armenta colono. Et rustra sorit ipso latus, frustraque nefastam Canitiem ac rati de sorti in limino te et i; Latroni nec enim Gallo sat rumper caulas, Quia etiam properat natos avelle eo natos; Et pla eidos saevo permutat acinae sparos, Pro stimulo horrendum laterique accommodat ensem. Eheu orbo interea restat non ulla parenti Dexteta, qua vigoat adelis offaeta senectus, Fractusque in mensa panis jugandior adstet.

14쪽

Hiue odit lassus lucem cur usqu dolore Advocat, et queritur eunetantem funeris horam: Et sola opposito miseret maerentia ab antro Ac gemebunda suis ploratibus assonat Echo. In remuit doluitque horrens onversus Ugonis Spiritus me diri cernetis spositaeta furoris Depinxitque genas quo tingitur aethra colore Cum visi immotae rubi undae et vespere nubes Iugemere Occidui mori gutta lumina Phoebi; Et si oro bons, questus et verba movere Optabat sed enim imis saucibus iaerebat vox: Effando prohibent magni nam pectoris aestus; si produnt variam tamen ipsa silanti mentem At qui mutato norat dux abdita vultu, Comiter aspexit maerentem a talia satus Immensam, quaeso, pietatem iramque refrena, Nam graviora man uti polagiquo horrentior unda. Hie ita si tangunt, ecquid mortalia quando

Pulpita, vel aprum ... quando mi Serabile Vulnus ....

Quando conspicies .... nec plura: per alma recurrens Membra romor saevae tardavit imaginis alas, Et pro vost dedit sano tum suspiria εctus.