장음표시 사용
11쪽
Ogitabam, CHRISTIA. N princeps, de bonis litteris adte aliquid scribere, quod sin tali, dignitati tua conuenia reto quid depromere possemὸ scrinos Musarum eruditum, teri in hoc statio confirmare quod admodum puer non infelicite vi omnes de te praedicant, ingressus es. Sic enim de me meritus II auus tuus maternus, I LRICI S M apolitanus, dux noster,princeps sapientissimus, vis quidetviderem,quo te in litterarum Inudio, in quibi aliqui orte posse videar, vi mihiis aliis nihil arrogo, adiuvem Excitant quos me beneficia patris tu regis munificentissimi qua obliuisci, nec depersoluendagratia cogitare, nefas duc
rem. Etsi enim intelligo eri nonpose, ut pria
12쪽
fzatus regigratiam referat, mi opes extat riri nequeant, cum istius pertenues omnino sepra his neces ii tamen magna etiam merita,
de s consilli inferiores jacile compensante
ne summis omnia a summo imperatore data, humilibi omnia negata esse videantur , crca asit, cur nos tranquisium animum habeamus , reges humanitatem accuratius colatis, viris auctorem bonorum aeque veneremur,
qui media cum extremis sti micumsῖmmissapientissime coniunxit, nisi 'si ordinenta coelo praescriptum petulanter, impie sol mus 2 e vero me hoc deterruit, quod ab ineunte aetate ita tibisemper pros e tum fuit, ut externo consilio nullius, nedum meo indigeres. 2 Iams ut non altius repeta in ista tua educatione desiderari nihilpoteH. Inuenit enim pro paterna curissapientia sua tibi pater, es praefecit eximios viros, qui animum tuum regis moribus, litteris imbuani, HENAL
13쪽
hoc modosia cuindocisina certat in Lo et tritu harum experte diuina eloquentia cun v ι rerum maximo. Ego vero, quod alterutri minus gratum fores sicer minime faciam: imimo in hoc mihi enitendum censeo maxime, quo utriq)sit gratis Imum, cum quibus sciliacet amicitiam religiose colam tum, quod ita de me sunt meriti, tum propter doctrina Hudia, in quibus sit quoq mihi tantum tribuunt, Ut meum intepudium nonsolum probent,quodeni hominum integerrimi animi sed etiam excitarint, quod tibi quos omnia volentium, Scupientium praestare, ais ab alios in inuidia
pristari,qua exustu tuo se quodam modo pos
sint. Nec vero sum ita mei amans, aut mearum virium nescii, ut me cum tantis viris comparem,aut me in ea re,quam in mani-- habent, plus intelligere existimem tamen cum insimili negotio versalus fuerim,s pientia magistros quotidie in manibus ipse quos habeam, libenter mihi iamdudum proposueram id, quod initio dixi, ut in is tuos
14쪽
aliquid conscriberem quod esset et super
uacaneum, P existimo ame ad te confirmam dum excitandum, nonnihil cere videretur. Declaravi vero idem Hudium,etiam ab Istua aetatis principibus , interdum adultioribus, iis semper se volentibus, iubentibus quorum intererat in curios itate. Non enim ea ratio reprehendenda eII, qua ex beneuolentia orta, in bonum nem desinit, eim utilitatem
resticiens, qui cum agas praesertim si animus Agesimul ad reip. salutem directiust, cui omnes debemus omnia , qui praestat plurimum,nec operam ludere, nec munus tenues rere videatur. Utinam eo loco res sint, ut
quod in animo habebam caperam id pertexam potiris, quam piam quidem hanc sed tristem tamen, manimo etiam meo grauem scriptionem suscipiam. Rebus enim humanis iam exempto patre tuo, adeo igni, tuo alieno tempore; nusia alia re magis tibi, quam consolatione opus en Prater igitur eam
dicinam, qtra ad manum tibi in nostra quo h
15쪽
sratione iue praceptu sapientia i qua depromere valeamus, nonnihil sibouabere .
Haud dubie enim in maxima es tripitia. uuis enim tam durus, o inhumanus seu bambarus , ut amisso patre non grauissime animois sciatur 2 Credibile etiam futurum ex interuasio,cum tum praestentem per aetatem magis perficies , ut id vulnus admodum recrudescat. Vonsolum igitur praesenti malo mediciana accuratefacienda en edmuniendus etiam animus aduersia nouam atque validiorem acerbissimi doloris incursionem. Ion tarautem,primo quidem Ego,nec improbo,seo . ne omnibus usitato consolandi modo, aut certe
in eo non immorabor. Iubent enim,no aquam
sortem omnium mortalium, oculis animo contueri,s intrepide subire,qua omnes ubi rint, omnes subituris te omnia ferre, qua se brint ante nos abri quaeas laturi in deinceps, quotquot nati sunt, nastentvrs homines. Non sylum catera, qua habemus bona,diuitiae, honores,eotentia,regna Vfia,nesingula recenseam , sura
16쪽
sura est μου caduca,S minime nostra,eliamsi quis in perpetuam eorum possessonems v
nisse arbitretur sedetiam, nes de corporis no-sri satu,nech deflecte,neth de viribus,neq de valetudine quemquam sibi aliquid certi posse posceri, vitam denis ipsam, qua ilia continet omnia, s nos ipsos, quasi summ, quotidie in certissimo discrimine versari,s omni puncto temporis quod dicitur, re in acie noua- cuti. Hanc condisionem mortalium alij aliter deplorarunt, nobis sob oculos pinxerunt non puto, quo nos animis perpetuo torqueremus,sedquicquid boni eueniret, boni conis ieremus, quicquid aduersit, ni Romach, remur, si non effusa quadam tititia exu tammaduenientes in constectum soli ita nesabitum horreamus, aut execremur, riviso occidente ad somnum nos componimus, ita nos adperpetuam quietem compare . Pasis illi poetarum princeps conditionem momialium decantat alicubi genus humanum cumfolbs arborum conser qua vel leui vento, vel
17쪽
mel certe anni tempestate decutiuntur, verno tempore renascuntur. Simonides cum volam te musica comparat quaquauis minima impulsione perierit. Sed Thebanus illi vates, admirabiliter omnia nosra,svere extenuauit. Id enim dixit, quosi a nihilo abeas,nu lum cogitando inuenias minus. Inquit enim,
si modo grandiloquentiam poeta utcuns possemus verbis nostris sendere: uid quo LUquid non quis erit Homo umbra somnium Dum quaerit, homo quid, vel numst dubitat,
me nihil non eri posse innuit sed demum in mat, non umbram esse, etsi in hac rei nihil inens, utpra omnibus aliis nihil esse videatur, sed umbraesemnium,quod ipsum quidsit,si cogitatione inuenire quis potent, quod sorte nessomniantium quis neque vigilantium possit,
nussus tamen oratione exprimi posse videmtur, nec eius quidem,qui vel minutis ima quaque artificio verborum ante oculos cosiocare
positi auditoribus. His igitur missis,sive rei ctis relictis item aliis, quibus minui dolor em
18쪽
i natur; rectius opino ecerosi cum in pro sentia animum tuum a dolore abducere non valeam,quae cultas tantum abe I, ut in mes sit, ut ipse quo 1 animum meum ab omni tria Bitias in te oculos conuertam ue in regnum Doniae, ue in viciniam ue inpublicum hultu temporispatum gaud acile liberem amen in aliam considerationem abducam. Salius enim
prosecto est,ut qua tibi praeser sit pater,ea' duo agas, Squae praecepta tibi poBhac dat
rus fuerat, aut consideres ipse, aut in eorum conssiderationem te duci libenterpatiaris: quinquam eximium regem Dania, quem tu patrem amiseris, contuere, Scogita, non ut magis te animi crucies mi ad hoc exemplar Iibi ita tuae jubernationis rationem infimmandam, exprimendam exsimes. Cui enim te miliorem esse pon omnium rerum opificem: Omnes enim reges s principes imperatorem summum, qui primus, nus-
lus effveras IPSA MAIESTAS, Iam luculentior huius luco fonte visibili,
19쪽
qMinios inlisiarum minutissma, si modo
Iolis adconditorem usia ent comparatio, quamnusiam effice nihilsere in re omnium maxima videmin , hoc tamen videri nobis nos via dere,asseuerare, ni Lor,stis tuto possemus, fons maiestatum S coelestium, quas mente pausium cernimm qua3ch promicantes acie quoq) oculorum sentimis terrestrium in quibus, ut prae his parua, prae prima minima
dignitas in, ita prae caeter longe maxima,ve-66hnobis venerandasiunt maiestates,cultu maximo, uescunda, Ut ita loquar, adoratione, imitari oportet cura benefaciendi benes m
rendi perpetuo studio. Ab hoc perfectissimos-mulacro si abieri a quo tamen,ne aberres,aut ut quam minimum aberres, abire nunquan
debes; cui quasi te similiorem esse conueniat, quam et,qui tesu imaginem in terris reliqueris,s legitimum successorem regni orentisin mi'cum illese vere regem gesserit, eis apud suos populos vicarium: regem hominum,ipse metiam hominem, qui ita muneri re si ra
20쪽
partae e deuexu, Vetus mea, nautat mhil Sic etenim nos magnifice de tanto rege loqui decet,quod alios quos lecturos confidimus, ut vera dicamus, nec in aliquam nos assentati
nisius cionem mergamim studio tui, fusue cultu nimio Pauca igitur delibabimus in hoc libro de regisse virtutibus patris tui, regis optimi. Hoc enim verbo tam simplici, Ut putatur, nec tamen humili quando ipsum boni magnum ecto regium,quam ab is, qua sine accessione meliorum siue is legitimo boni in se nihil continent, ab opibima copus, a potentia a multitudine, amplitudine prouinciarum petitis,utis rectitu Ab malumus. Multinamosus abundarunt, s hodie abundant, in quibus vera laudis ne umbra quidem fuit
quin horum piaris abusi fortuna bonis amplisi imis piterna ignominia nomen seu' foedarunt, vis sempiterna obliuione sepultos mallenis quis ad eos sensus eorum, qua apud pisero geruntur, perueniret Dicam pri