De avgvstissimo Iacobi 6. Scotorum Regis, & Annæ Frederici 2. Danorvm Regis filiæ conjugio 13. Calend. Septemb. 1589 in Dania celebratio: Georgio Scotiæ Mareschallo, sui Regis vicem obeunte. Epithalamium ad eamdem Annam, serenissimam Scotorum reginam

7쪽

DE AUGUSTISSIMO

ANNAE REDERICI r. DANORVM Rc glafiliae conjugio: r. Calend. Septemb.isit in DANI A celebrato: GEURGI SCOTio Mareschalio, sui Regis vrcem obeunte.

EPITHALAMIUM

Ad eamdem Annam,

Serenissimam Scotcrum Reginam.

HerculeRolloco Seoto auctore.

Edin burgi,

8쪽

Ad Annam, serenissimam

EG NIVAE irritant animum si immissa per aures.s Qv m quae sunt fidis tradita luminibus:

Nata deinde animo, quae rumpunt carmina vocem. Ex penita vatum pabula mente trahunt: Me cecinisse tuos hic orsum absentis amores, Indie quos animus segniter aure bibit, Quem tibi posse putes praesenti assurgere vatem, Ore, oculis, animo, quando videnda venis Ipsa mihi in numeros amnem dabis Anna Perennem, Et numeris vives Anna Perennaricis.

M. T.supplex famulus

9쪽

DE AVGNSTISSIMO

Iacobi 5. Scolorum Regis,

ET ANNAE REDERICI 1. A. Ora V M Regis filiae, conjugio

in D A NI A celebrato 3. Calend. Septemb.

HERCULI ROLLOCI COTIEPITHALAMI M. O NE graves animi curas, nec

voce marinam,

Et votis Venerem toties, alios que Deorum Anxius implora, Princeps Aquilonis,& Austro

positure, periclis Defuncta ut pelagi, foetice per omnia cursu Sponia Caledonia tua sidat sospes arcna. Destino tot votorum, inquam, quae nulla daturus Non meritisque tuis recipit gemituque tuorum Iuppiter ille animo tu tantum fge tenaci Tanti auctoris opes, gratoniae amplectere cultu Qui tibi contulerit toties tot munera coelo. Vctu enim ad humanas cum a Dij discesseris arte Auspice quid metuas magno, quidni omnia speres

10쪽

Pectoris prerpres vigidi sudore sagaci Ingenio, dubiisque animo prasente ni inistrat Rem qua Regis honos, Regni qua comoda poscunt. Ille etenim nulla par quamvis parte fatetur

Laudibus cse tuis: tam te Deliciter oris

Majestate refert, siviva est Regis imago: Livore invito,aurcgrinae argutia gentis Dilcat ut a famulo dominu quasi corpus ab umbra Interea minori absentenasse pectore volvit Nympha, novo primum jam tacta Cispidinis cestro: Insuefas a te faces, de caecae cuspidis ictus, Posse stupet casti penetrare in castra pudoris:

Arderatesque artus, atq; ora rubentia, Maestum

Testantes animi gemitus, rationis habena Dum cohibere parat, luctando lassa, labori Ponit amans finem, sitradit tibi scilicet uni Vinctas victa manus: simul hoc solam the mulcens Curam insultantem, Herois quod cedat amori Illius, intactum Pallas cui solvere cestum Haud metuat niveos seu pulchri corporis artus, Sive animi insigne generoso in pectore dotes, Debita seu spectet gemini diademata regni. Nec in , ardore pari cupidum, fa miri urit, Undique quam circum tua tundens littora Nereus, Non potis est omni victam restringuere lympha: Sola potest y mphe, quae prima incenderat audior, Pelias ut domuit quem fecerat hasta dolorem. Hoc longinqua tamen, solasque recepta per aures, Figere Fama loquax potuit si vulnere mentem, Quis tibi pulchra fuat cernenti corpora sensus Quis tibi longa in i e affatu cum taedia solves Adde etiam optatam decursi attingere sponsam 3

Oscula