Assertiones qvibvs demonstratvr qvod nec homo sit peccatvm, nec peccatvm svbstantia ..., propositæ XI. Decembris Anno 1577, a Nicolao Hemmingio

9쪽

ASSERTIONES

OV NEC HOMO SIT PECCATVM,

NE PEccATUM SUBSTANTIA,

proposse in Dissutationem

nn asTIEC homo peccatum, nec peccatum substantia proprie dici potest, se umcunilaei homine Iel peccati genere Aruaris.

Nam qui hominem peccatum duxerit,' peccatum ubstantiam,is cir Deum authorem peccatisingis peccatum creaturam esse omniat. Siquidem nullasub aulia vera exsit, cuius conis litor Dem nonsit. Sie, I hominem retus inolero materno formes Grin hanc lucem intro facit non poterit peccati labem

10쪽

itum, peccatum est subflautiu ab Eccissi expis,

dere.

Verim cum recla ratio G Ῥοxcet v, σμris Catholica in solum Deum quincit Onestorem omnium rerum quae per se obsisunt, avito Manicbae orumpotius ridenda est quam refutanda. si uapropter constanter re,cimuic detestamur eo. rum opinionem qui audent dicere, pel bominem esse pec catum , vel peccatum substantiam , mod) proprietatem verborum consederat . Tametsi autem cum peccauit homo ait Augu sinus peccauit iratura, Ur facta est natura iam peccaatrix: tamen non est essecta vitiumsuepeccatum.

proinde quicuus statuit baec duo principia eras , sent ex lina. idelicet, Deiu cum sit optimus, nec vult necfacit peccatum quod principium agnoscit Austu 'inivis cum ait C etestanda est opinio quae credit Deum cuiusquam maia actionis aut oluntatis esse au. torem, Deus De Iuminansformiit hominem in ptero Matris,