C. Sallustii Crispi Historiarum lib. 6. A Ludovico Carrione I.C. collecti, et restituti

발행: 1573년

분량: 195페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

e pres , ut is Acron est,siue Porphyris . me quoque lentio praetereundum non est, me, pro, sitis constabat, 'ipsisse, sitas, constabat.quiane sp ulti humaniori non probem, non tiriendum mihi esse existimo. Huc etiam pertinere arbitror hique praxima fuisse verba Serui3 lib. V.AEneid.flcscribentis: Insulas sortunatas Sallustius inclutas esse ait Ho-

meri carminibus.xi

162쪽

fCHOLIA IN FRAGMENTA.

Coria recens) Carisius lib. I. Glutinum dixie Varro in Scauro scibisertas, legendum, nomScaurus) quam declinationem Sallustius sequitur, cum dicit quasi glutino adolescebant. idem eodem primo Lb. glutinum. Varro in Scamro glutinum fersit Daedalum inuenisse. quasi gaudium praemium . itaque Sallustius hane potius declinationem secutus. glutino inquit adolestebant, ut gaudio praemio. quas duas ρο-

stremas voces exempli causa citat Carasius. quare mirari satis nequeo qua rati ne moti quidam eas υe. Salia Zianas habuerint; mn severius quoque easdem cum Varronianis componat Sosipater. totum autem hoe fragmentum Seruius lib. I II. Georg.ayud quem velut, pro, quasi, o Martiati- lib. D I .rei

Grammat. erunt.

Fecit ut in idem Carisius lib. D. in quo historiae numerus a Netustate deletus est. Consestim a rem interpretatur Statilius Maximus,ordine & Gne intermissione. Communem) Pristianus lib. X I v. transgredi idem est quod οπεμα- sic Sali ius dixit transgressus, o, stupergressus. Inter arma) Annaeus Seneca lib. XX. epist. C X v. A rrunti us nquit, non temperauit quin hoc primo statim libro poneret. Neque me) Arusianus de elocutionum exem plu: motus ab illo. Haud impigre ) ex Dinvio Aia. Tereses. L assiI.

163쪽

quam quarto libro historiarum dare . duobus enim annis continuis e Cottarum familia ct gente Aurelia conseries fuerunt. anno nempe . V. C. IDCLXXIIX. quem tertio libro noster deseri se videtur, L. Octavius Cn. F. Cn. Nepos colligam habuit C. Aurelium M. F. C. ni fallor , nepotem Cottam . sequenti deinde anno C . fuerum L. Licinitu L. F. L. N. Lucullus: O M. -- relius M. F. C. ni fallor, nep. Cotta. de quibus quarto libro egit Sallustius. 'Senecta iam aetate) ita emendaci. cum a rea legeretur: acta iam aetate . id enim praete quam quod antiquiores agnoscunt libri, Seruius etiam probat ; qui ad lib. X I. AEneid. ita Icriabit : senecta aetas recte dicitur . Sallustius: θ- necta iam aetate . qui Deus quin hue inserendus

sit, yuis est qui dubitet φ Ae etiam lib. V. L

cretius. aetate senecta.

rum , his genitus. quorum neutrum recipio is sed hanc ut veram ct rectam scripturam tueor :Lne

que enim raro si s Ῥt aAt I stabae aut voculae a librari,s incuriu ον festinantitas omittantur. quoniam post defectionem J Ae recitat Donatus Heaut . act. I V. se. I. non nominato i imen helioriae libro . ex quo etiam locam restia .

tui , cum antea striberetur ; defectione soci Tiam . quamquam in Donata male es , Latii,

164쪽

pm, Sertorii. nec minus ea, quae proxime sequun--; Sertorij per montesfugam;m omnibus maxime tamen Glaream libris sunt torrupta. in quia bus est; & Sertorii ; per montes neque fuga neque manu certare possit, neque utilia parare . quod at corrigentes legunt; & Sertorij per montis iuga neque manu certare &c. Vtrumque absurde l ἀπρο υσῶς : nisi sorte priorem cripturam retinendo, aliquis legendum existimet: desectionem sociorum & Sertorij per montes fuga. agite)β restituo. ulgo; agite ut lubet,& ita supplicium sumite. neque mors.) Et his antea aliquid latebat istin Nnde me Ῥix expedire potui. plerique enim omnes legunt: neque mox ingenuo corpori honestius quam pro vostradiute finem vitae fecerint . quidam; finem vitae secerim. a*, neque mox ingenuo corpori honestius quam pro vestra salute finem vitae fecerit . in qua postrema, Neram, ni fallor, ct rectam lectionem inueni. nequiquam) de hae voce quam alij in nequidquam mutarunt in castigati nibus Falerianis Or alias dixi latius: ita ut nihil fienecesse eadem me repetere.

Aquis) Seneca M. XX.epist. CXV. Arruntius, inquit, non desinit hoc verbum Sallustianus locis omnibus inculcare. Germani) ex Udoro lib. XIX. in Noee, renones e quem eundem locum intellexit Semius dum lib. ID, Georg. Sallusium Nesies de pellibus re

165쪽

SCHOLIA IN FRAGMEN TH iqnones voeare strit t. Rumore)Ex Carisio M.II. Inst. Gramm.apud quem Asser primo, inquit, non est nomen, sed aduerbrum. ut illari, obstupuit primo asipectu Sidonia Dido. numerus historiae in eodem Cari a vetustate consumtus est. Unde)Arusianus Messus: pertinens in illum. B t ei Donatus in Ana. Terent. act.V c. I V. Et Marius Semius in Alexi Virgiliano; dupli-Cat,est, auget.

Atque eos ) Afra Rufiniania de suemate

lexeos.

In hunc modum) Priscianus lib. XI V. notat in hunc modum Graece a Sansio , ut pleraque alia, e dictum. Inde) Ex Donato in Terent. Eunuch. act. V. ρ. V I. pro ε, agerentur: nescω sime legendum, a

gerenturi

Fugam) Annaeus Seneca lib. XX.epissi Cxv. facere fugam. Quae audita) Idem Senera ibidem: secere dedere.

Quo cupidius) I Arus lib. Ix. in voce: dux.deen autem vox aliqua fortasse ab ipse etiam Ud ro praetermi a. Ventis 3 Idem ibi rus bub initium M.XI v. Seruius lib. H. Georg. usto per concaua terrae praecipitati, rupti aliquot montes tumulique ledere. να. cod. quem a me dono aerepit Iuvenis L 3 -ri

166쪽

omni elegantiore disiciplina positissimas, eaque re

hi vehemeter carus M art. Antonius Debius habet ; ventis per caua terrae concitatis ruptique aliquot montes tumulique sederunt. alter vero merce ensis qui a Theologo docti ius Augustino Huvaeo ad praesentes illos rei litterariae eonstituendae II. Nixos Theod. Pulmannum G Victorem Giselinum deuenit: venti per con cava terrae citati &c. Tertius Pareensium; Ventis per caua terrae citatis rupti aliquot montes tumulique sedere. quarum posteriorum alterutram veram esse iudico scripturam . sic enim scribit Seruius: variae sunt opiniones. nam alii dicunt ventum esse in concauis terrae ; qui motus etiam terram mouet. cta Seruio , ut ab aliis alia , mutuatus Isidorus ; Terrae motum quidam dicunt ventum esse, qui motus

eam mouet.

Vbi multa) censerinus, inquit Priscianus lib. XI V. de accentibus sic scribit: super praepositio est apud Virgilium primo AEneid. Multa super Priamo rogitans super Hectore multa. Sallustius vero in historiis adverbium hoc protulit ubi multa nefande casu super ausi di sed mihi videtur Sallustius quoque loco praepositionis haec praepostere protulisse . Haec Pristianus. quorum polema ita in eo stribuntur, quasi Censioraui quoque sint nouPripian cum tamen Pristianus ab opinione Cen-

167쪽

forini recedat; ω hie praepositionis mi timens

Graeca figura facthm esse velit. hinc etiam rectius casu quam casus legi arbitror. Saguntium ) Carsus lib. I. Inst. marem. Saguntinorum dixit Caelius: Saguntium Saulustius: ut Paullus in Caeli, historia lib. I. nmat. Tota autem ) Ex Martiano bib. V. Rhety. de pedibus. Immodicus Arusianus Messus: immodicus huius rei. Sed Metellus Dianat. af .VJc.II. And. Sed, positum pro atque vel eccum. Pugnam ) Ex Seruio lib. X. AEnei . apud quem est, bello ; pro, belli: quod mihr quidem rectius videtur. Tantum ) Idem Arqius lib. II. Georg. notat', antiquitatis. Opprobris 2 recitat Agraetius de Ortiagri. phia. Maxumis ) Diomedes sili. II. eap. VI. Homoeoptoton est, inquit, apud Sallustium maxumis &c. Non repugnantibus) mnat. all. I. se. II. Phorm. Terent. posirema autem verba apud eum notis designata sunt:quas nondum expiscare possum. Di male saeiant istis notari s qui huiusmodi scripta notis sivis deprauant . totum etiam hoe fragmentum, sunt qui ita malint legere: Non deditis modo sed ne repugnantibus quidem.A. G. C.M.

168쪽

In silua D: Sermo lib. XII.2 eid. Quaesere in Quaei, inquit Pἡρωι, primam perionam habet indicatiui modi dumtaxat, licet quaesere lectum sit apud Sallustium &Tullium . Hane autem Ῥocem cum in js Salta- silanta,quae exsavt,non reperirem,hic, t fragmen ru apponere Notur.

In nuda) Dismel. lib. I Reap.VI. Homoeo- . teleuton, inquit, est illud Salluiiij. In nuda in- ieeta corpora. Apollinis) ex Probo Catholicis. Ne simplici ) Seruius lib. M. Georg. obseruat Saliastium Duc orationem illi Virgiliavae, nec via mortis erat simplex. similem posuisse. Cum praedixero) Donat. ant. I. H. G. Terent. Pho-.qui locus insigniter corruptu; εst: neque quid sibi γelit Iutis intelυν. De pecore)Catisius lib. I. Inst. Gramm.notat, pecu & pecus pecoris. Forte hoc ad illod pertinet: coria &c. visit, coria de pecore detracta quasi glutino adolestebant. Cuius ad verba) Donat.a TIM. e. U Euvuch. Terent. seunt qui pro, ad verba, legant , aduersia. quibus nee refragor,nec Uragor. A Gracco P citat Augustinus lib. XXI.de eluit. Dei. puto baee ad primum librum Historiarum eiusquestatim exordium referenda. M. Atilius) ex uuinctiliano lib. I V. eap. II. Ο Hieronymo aduersus Helvidium. Agellius quoque

169쪽

sCHOLIA IN FRAGMENTA. D

Bb.Ι.ωρ. XV .n Oct. Att. quatuor vltimaes addacit races, eoque ex hoe Eupolidis sum is esse asserit: λα- ἀριςος ἀδαυοτατος λεγειν.sic etiam licebit Latianas Ῥoces,dicere, loqui,inter e componere. Insolens Ex Donat. in Aud. Ter. act. V.β. I. Quae pecunia)Ide Donat . in Phorm. f. 1.act. I.fieri enim,inquit,dicitur proprie pecunia.

Cur ibis Cur tibis, inquit Probus Catholicis, nomen ciuitatis lectum in Sallustio. Tharros nomen tiuitatis a Probo in Saltastis

notatum.

Camisos 2 unum Graecu , idem inquit Probus, legitur in Sallustio si faciens genitivo, Camilos Camisi. Luces apud Sallustium inquis Sergius in a tem secundam Donati, inuenitur paces & luces. paces quidem in bello Iugurth.a me adnotatum est:

Luces Nero nec reperira nec adnotari potuit.

Primam P ex Seruio in lib. II. Virg. Georg. Carbo ex eodem Seruio lib. ΙΙ i. Georg. Virgis Scio ego Orationem hane , quae ad Cesarem

derep. ordinanda inscribitur decreueram omittere, neque hoc loco Sallu ianufragmentis attexere. priamum quia d9ctos viros ita iudicare intellegebam, Sallustianam tesse aut negarent, aut certe non aseseu rarent.deinde quod ego, aliquo iam tempore in Sallia triano dicendi genere versatus, ei que loquendi rationes paene omnes edoctus, nodum tamen

adducipossem,eam τι dorem Sallustio,quae tametsi L s a minime

170쪽

a minime vulgaribus pleri ne Deutionibus , O uis sichiptori familiaribus , non abhorreret, cum perpetua tamen eius dictione non usquequaque conueniret: ita ut haud sub Cor. Taciti, si id femret temporis ratis , aut cuiusuis etiam alterius illius aetatis rerum auctoris nomine, quam Sasiu-flij legi mallem. postremo cum in hac ipsa oratione, tam prolixa ct a breuitate illa, cuius no terscriptor fuit amanti simus , plane d sidente, nihil

a Grammaticis Peteribus, qui non inuiti sane Sal lustiana auctoritate utuntur, adduci viderem: ct quid erat cur non alicui alteri nescio cui tribuerem φ cur non ex alijs potius exemplaribus lectori petendam relinquerem ; nostram autem hane editionem illa non onerarem ' quae etiam causa

suis cur aduersarias illas Saltasti, o Ciceronis orationes c de quibus quid sentirem se publice alia quando in Academia Lovaniensi disserui, o Antiquarum te t. commentario V. cap. I X. plantas exposui prorsim omiserim . Contra. vero, cum alios etiam eosque non minimi in re litteraria n minis viros, quorum ego ct amiciam semper eolui ct iudicium numquam contemnendum existimavi,

accuratius cum suo agitantes animo ita tenserem

minissem, Ῥι eam Sallustio, tui a veteribus etiam tibiis dari meminissent, nolgent adimi: sententiam meam mutaui: meumque iudicium tantistersiusi neri Nolui,dum certius quid asserre, suoque auctori vindicare possem. qua tamen in re ita mihi temperabo,

SEARCH

MENU NAVIGATION