In funere illustriss.mi ac reuer.mi Io. Baptistae Zeni S.R.E. card. ampliss. oratio a Leonardo de Vico, Iacobi ... filio. ..

발행: 1613년

분량: 13페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

ANDREAE MAUROCENO

Zeni a me habitam tedendam , M. mulgandam curam . Suod cunto

3쪽

quia Lagnitatem et nos omne tuais ριμ omnia ad hane orat onem tibi dicandam me impellebant me adde, quod tibi Ostimartim ratum amantismo, liberaliums stadiorum Instaurauri, quodam quasi praeciapuo iure tuo, b. laborum meorum primitiae debebantur. Idud erat extremam, quod hauis scio an primum fu-

praebuist , continentur. Hoc igitur munusculum, obser uantiae erga te meae signam hilari accipes ire, quM

qui nondum xij annum attigi simulq; tempor angi sis igηosces id enim magnum semisorae curriculo Ironunciaripotuit ἐRes praetereasaepimas aliis tractava disseiliorem quodammodo Fcubar orationem meam. Nihil enim mihi proferre Iicebat, quod ab alijs antea

4쪽

ce) aliqua ex parte me consecutum fuisse sensero; la res hosce a me non rustra Infeptos esse ars atrabor

6쪽

ORATIO.

ERA OR, ne quis vestrum CSelenisti me PRINcaps, Illustrissimi Oratores, Amplissimi Patres mihi vitio veristat, temeritatemque i in eam improbet; quod ego,qui non modo ad agendunt, sed ad audiendum quoque, alicui fortasse videor parum aptus cum nihil auictoritate, nihil exercitatione, nihil arte, nihil ingenio valeam ocum hunc ad dicendum amisiilissimum quo nihil nisi perlaetum ingenio, Melaboratum industria afferri oporteret, ausus sim constendere . Altera vero ex parte diuinus iste conspectus vester summam prae se ferens benignitatem atque clementiam , mihi non solum mente sed etiam voce, ac corpore contremiscenti animos

addit; me confirmat , me excitat, me impellit. Atque in magis etiam, quod id onus viribus quidem meis i nu , non absque caussa tamen a me remmam fuit. Primum mim in mihi unpositum est, quorum volimruti acn tui me non morem gerere, nefas esse arbitror. Deinde, hanc orationem meam, qualiscinioue erit, ipsi illustrissimo Cardurati Zeno cui, hodierno die funus ex veteri S.C. Glanni pompa publice instauratur, non inhonestam futuaram confido . Nam cum eius laudes superioribus annis si amorum, praestantissimorumque oratorum stylo,&el quentia fuerint celebratae si ego nunc hac nidi, atquesu

7쪽

sure dici possit illum a lammis, atque infimis laudamni fuisse. Tum , quemadmodum contingere solet ut mellis

dulcedinem magis sentiamus, cum amarum aliquod degustauimus, ira vos, Auditores ornatissimi, ex elegantissimisiarum orationibus , qui ex hoc loco, aut ante me verba socerunt , aut post me facturi sunt , suauiorem voluptatem percipietis, is nunc me pingui ut aiunt Mineri in agenteni audiueritis. Postremo , tale mihi argumentum proponitur,

in quo oratio nemini quamuis imperito, possit deesse . Di cendum est enim de Ulustrissimi, ac Reuerendissimi Cata natis Ioannis Baptist Zeni singulari, inimisque viniit'

quae tantam dicendi segetem praebet, ut orationis dissici lius sit exitum, quam mitium inuenire itaque non tam c

pia em mihi conquirenda, quam satietas vestra refugienda. Verum ego breuitati studens, quae ista huic aetati,in occupationibus vestris grauissimis aptior erit, ea quae de ipsius Patrii, Familia maioribus, de summa religione 4

regerrima vita, diuino ingenio , admirabili doctrina, scientia ac cognitione omnium rerum inaudita disertissime ab alijs , acu pius disputata fuerunt, penitus omittam S de sngulari tantum ipsius erga patriam pietate paucula dicam,

quaecum breuiter attigero, perorabo. Sed huic eius virtuti, quae poterit par oratio inueniri ξ quid est, quod quisquam aut dignum illi, aut vobis nouum, aut cuique inauditum possit allertes nemo enim ignorat, quanto is patria amore semper exarserit;qui cum adhuc etiam puerulus esset Patrie, ac Reipublicae caritatem ciebor rimis ei monibus usurpare consueuisse fertur ut vero e pueris excessit, id maiora se contulit; cum alia virtutes omnes, quibus is ornatissimus crat, tum haec in primis una cum aetate ita creuit, ut nihil addi posse videretur. Optime enim recordabatur, quae cxsapientissimorum virorum libris didiceratri Nihil esse ex omnibus rebus humanis praeclarius , aut piae flantius , quam

de Aepi nemcrcii di mon solum nobis natos nos esse,

8쪽

sed etiam patriar. Et Neminem patriae parem referregnDtiam, etiam si vitam impendat. Confirmabaturque princlaro illius Lacenae responso, quae cum filium in praelium misis et in intersectum audisset, idcirco inquit senue .ram qui pro patria mortem non dubitaret occumbere. Itaque Lentis noster, ut huic Patriar siae utilitati esset, atque ornamento , it quod ipsi debebat , quoad eius fieri posset

persoluere: nullum incommodum , nullum sumptum, nul-tuna abolem , nullum denique periculum subterfugit. Nec quisquam unquam damnum, aut suam ipsius infamiam tanto studio cultauit, quanto ille patriae utilitatem, ac decus

semper consectatus est . Et cui id dubium esse poterit λcum unicuique pateat oculis ipsis cernatur, multis, de varijs rebus ab eo patriam exornatam fuisset iam ille vatia templa instaurauit,ornauit,auxit, struxit.Ex quibus D. Fantini celeberrimu fanum maximo sumptu conitructum omnibus se praebet intuendum. Loca item cum ad peregrinam. tes excipiendos tum ad aegrotantes curandos instituit, ac

sustentauit. Quid dicum is liberalitate sua incredibili rempte hostium faucibus ereptam incolumem praestitit ὸ quo pacto e cum Genuenses magnis copiis illam oppugnarent,ditiis turnisque bellis exaustum esse terarium, & idcirco magno indiscrimine respublica versaretur, quod nummi ad classes,

exercitusque sustentandos deficerent; quid illes ubi id c gnouiti erat enim Rome in vestigio pecuniam ad belli su ἶdia reipi dono misit . Quantam quanta satis esset non modo ad rempublicam defendendam ; sed etiam ad hostes confiingendos. Quid insupera magnificentissimum ipsum mimus humanissimis verbis est prosecutus, inquiens, a cuoque ipse possideret ea non magis sua a se iudicari, quam Reipublicae , se paratissimum eue, non solum, ad rem omnem, sed vitam quoque ipsam, ac sanguinem libentissime

pro patria effundendum . Qua quidem eius liberalitate ab inminenti inuo haec pulcherrima urbs tunc liberata fuit,

quae

9쪽

quae gloriosum sibi dirili, aut , Marpento piluati clausul

conseruatam fuisse, ut olim nummis ex corio consectis incolumen se praestitisse,gloruisissimum putauit . Sed singula me persiqui haud necesse esse arbitror quare alia, quae huius teneris isse secit plurima, sciens , prudensque ne longior myraetereo e tamen sicetipse non emimerem, vos pri dentilliini Audiinruasi equi potisis coniectura. Ego tantum dicam , nullo vitae sua tempore,nullo loco hunc Patris

defuisse. Immo cuin maximis,honestissimisque perfunctus laboribus, pr bitissimisque rebus gestis ad cflestia praemia sevocari sentiret, Roma discessit patriam versus visi fieri posset, ubi primum duxerat spiritum, ibi quoque supremum redderet ad ubi oculos primum aperuerat, ibi quoque tandem eosdem clauderet. Sed cum Patauium perue arisset, ingrauescente morbo, rebus suis optime compositis, Deo creatori innocentissimam animam reddidit. Et cum in omni vita, quanto patriam amore prosequeretur,ostendisset; id post obitum quoque suum omnibus perspicuum esse voluit. Nam cum quaedam variis piis operibus legasset, bonorum suorum omnium quae maxima, fere incredi. bilia erant Rempublicam haeredem instituit. O virum prae, stantem , omnique laude dignum. O ciuem eximium. Patriae pietatem inauditam. Nullius tantum est flumen ingenii, nulla dicendi, aut scribendi tanta vis, tanta copia, quae non dicam exornare dicendo; sed ne recensere quidem

ςnumerando possit singula huius viri merita, ac res in hac vita praedare ab ipsogestas; in quo Fortuna, ac Natura cer ratim omnia bona sua congesserant; in quo virtutes magni rudine maximet,numero innumerabiles, praestantia praeuam iiismariqucebant tamen intino, hoc bona illius vinia dicam, qui nun rec meaudit nullam ex his esse laudem ampliorem, quam eam, quam ex patriae ardentissima caruiate consecutusest. Saepe ante mentis oculos mihi pono, Mecumque ipse considero illius exinuas virtutes, quae non modo

10쪽

do ex annalium monumentis; sed etiam ex ipsa sanias cillime colliguntur quam sapiens in diuinariani, humana. nunque rerum scientia fierit; quam prudens in appetendis , fugiendisque rebus; quanta fide in rebus creditis ιquanta patiemia in aduersis , quanta humilitate in secundis, quanta moderatione in omnibusanimi perturbationibus re gendis , a coercendis quanta beneuolantia in amici ibi suanta fortitudine in periculis, ac laboribus; quanta libera Date in supecuniae quanta Mnignitate erga omnes λει centa alia tamenta possem recensere, quae illum immo

vi vicerunt . Incredibili tamen erga patriam pietate, nihil insignius, nihil egregius, nihil admirabilius . Nam intutes cεterae cluanulis magna sint, immo maximarita men ipsi cum alijs permultis viris praeclarissimis fuerunt inmunes . In qualibet enim aetate viri magnis virtutibus ornati storruerunt, at immensa Patriae pietas, quin nictum continodi sui rationem ducat, naeum gloriam suam respupublici nivn.meoiudici, perrata semper in terris exti tit . Damaratus quidem Laced monius patria pulsus, cum

Athenis e Iaret ciues suos belli admonuit , quod aduersus eos tacite Athenienses comparabant. Erect us, ut sibi ac patriae victoriam , acquireret filiam immolauit Ohemist cles patria eiectus, ut ab ea se oppugnanda abstineret D sume taurino epoto mortem sibi conscivit. Duo fratres Carthaginienses Phileni nomine vivos se obrui passi sunt, ut patriae suffines dilatarent Aristoteles, cum audisset Stais gyram patriam suam ab Alexandro Rege euersam, ab eodem , ut instauraretur, precibus impetrauit . res Deciivitam suam pro patria deuouerunt . Curtius in terrae hiatum, se immisit, ut patriam peste liberaret Ancurus Midsr gis filius praeceps in aliam item voraginem desiiij t ut patrissus opem ferret. Genucius Cim voluntarium sibimet aeropetuum indixit erilium , te patri suae Rex esset. Hosciae, nihil spectet , nihil curet aliud

fama

SEARCH

MENU NAVIGATION