장음표시 사용
1쪽
aS partis the Foundations of Western Civiligation Ρreservation Project
Reproductions may noti made Without permission hom
2쪽
3쪽
COMMENTATlO DE TlTULO ARCADICO
4쪽
COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPAMMENT BIBLIOGRAPHIC MICROFORM ARGET
Origina Materia a Filmed aristin Bibliographic Record
5쪽
6쪽
7쪽
Ea quae Sirat, VIII. p. 333 de Graecorum gentibus et de graeci sermo itis dialectis exposuit. niihi sena per gra i SSiniae lictoritati e S Se Vi Sa Suni geographus cum verissime dixisset lot esse gelites Graecas, quot linguae disserentiae extent haec de eo lensibiis proferi: υτ ὁ του Αἰολικου πλήθους ἐπικρατοὶ το ἐν τοὶς κτῖς Ἱσθμοο καὶ οἱ εντὰς Αἰολεα πρότερον ησαν, εἶτ' ἔμίχθσαν, Ιωνων μῖν ἐκ της ττικης τον Αἰγιαλῖν κατασχόντων των δ' υρακλειδῶν τους σωριέας καταγαγόντων τ ων τά τε θαρα κίσθη και πολλαὶ των ν τῆ Πελοποννησω πόλεων ' οἱ μῖν ουν Ιωνες ἐέπεσον πάλιν ταχέως ὐπὐ χαιων Αἰολικου ἔθνους , ἐλείφθη δ' εν ῆ Πελοποννισω τὰ δυο ἔθνη τό τε ἰολικὼν καὶ τὼ Λωρικδ ἴσοι μῖν οὐν ηττον τοiς ωριεὐσιν πεπλέκοντο καθάπερ υ νέβη τοῖις τε Ἀρκάσι καὶ τοiς λείοις, oi μῖν ὀρεινοi τελέ- ουσι και ου πεπτωκόσι εἰς ὁ κλ ρον, τοῖς δ' ἱερoi νομισθεiσι του 'υλυμπίου Λιῖς καὶ καθ' υτon εἰρῆ- νγ roυσι πολῖν χρόνον, αλλως τε και ou Αἰολικο γένους οὐσι κω δεδεγμένοις νυξύλω σνγκατελθοῖσαν στρατιὰν περὶ τῆν των Ηρακλειδῶν κάθοδον, οὐ τοι αἰολιστὶ διελήθησαν, οἱ δ' ἄλλοι μικτῆ τινι χρήσαντο βάμφοiν οἱ μῖν ἄλλον, οἱ δ' ττον αἰολίζοντες σχεδὴν δέ τι καὶ νυν ἄλλοι αλλως διαλέγονται δοκουσι ὁ δωρίζειν παντες διατqν συμβασαν πικράτειαν. Dicit igitur in Peloponneso ex eolicis nationibus solos r- cades ei leo patrii sermonis antiqui latent integratia diu sera axisse, cum reliquae dialectis uterentur. ita ex dorica et eolica varitim iii iodum fueriti lemperatae idem autem Strabo ad dii sua aetate quamvis siligulis fere urbibus propriae quaedam eritionis differentiae teperiantur Pelopolinesios initiino dialecto lili, Nila' ad Dolicae speciem proxime Strabonis heres auctoritali is mitem sileni abroganda ni existiniaxit 'udolius 'hrens qui Aeolensium notiae ii Inibus inrclissimis circumscribetidum ratus 'res 'aulum populos,
8쪽
Thessalos, Boeotos, Lesbios una cum illis qui in Asiae illore domicilia collocaverunt Aeolica dialecto usos esse cetis uit areades vero Eleos et si qui alii olim Aeolenses fuisse seruntur, Pseudaeolicorum lumine, quod . ipse snxii comprehensos ninino segregaVit. Et haec quidem ille satis pro imperio. iam argumenta ii ii ulla aut levia allulit. Adductus auleii est in hanc opinionem potissimum ea obser alio ne quod in iiscriptioitibus illaruni regionum Sermonem deprehendisse ibi visus est, qui cum germana dorica dialecto sere conspiraret: neque id mirum accidit cum plerique lituli admodum recentes sitit coiisrniant igitur plane id, quod Strabo de sua aetale dicit δοκουσι δωρίζειν παντες διὰ τρο συμβῶσαν πικράτειαν eo minit par St. quae auctor gravissim iis de antiqui temporis memoria dicit in dubitationem vocare. Alque leos antiquitus toti dorico sed patrio sermoti e usos esse Salis superque doce illulus Veliis lissimus Olympiae repertus qui Eleorum cum eraeeii sibus foedus continet sane istorii in ali liqua illa dialectus teque hessalorum teque Boeotoruin aut Lesbiorum sermoni lati similis est, sed habet peculiaria haud palica, ita lameli ut arctam
necessitatem , quae iii ter Varia has eo lici seritionis species intercedit, facile alii in advertas. Ahrensius auteni quoniam hoc illiquissimilia Graeci Selinonis non itinent uni Plini ea quam ipse ex orllaverat opinione inrum congrilere intellexit, ut ex his angustiis se expedire landein eo devenit ut leorum dialectum neque Aeolici teque Dorici sermotiis varietatent, sed Siligulare in pr0rSus Speciem esse dictitaret. Arcadici sermonis illo nuinenla quae Supersunt cum sint exigua et salis recentia sere cum Dorica dialecto ut par si conspirant. Sed vel in his quae discrepant deprehendimus quae quide in X lili quo patri Sermone Servata esse coiisentaneum est i Velut geliiiivli noni illunt m a Sculorum , quae ad ulli ill ας, est v, πολλωνίδαν, Γυμενίδαν. Θρασέαν Κυπράκταν, nain iii primis propria nomina diu antiqui talem luetitur. Haec au-iem genitivi forma prox inle accedi ad Bostolorum inorem qui a dixeritii l. liod cuin
i Iliique iam olim haec scripsi Bulletino deli itisti luto Areli. 1848. p. 139): Stratione tu per- se ita agio ite, se riserisco gli Arcadi alle agi otii h liariatio it dialetto eo lico, cii , he anelie oo i ciconsidii in ano i poetii avari 2 de dialello arcadico. elut extat in epigrammate Corcyraeo Arellaeol. Zeil. 184 6 p. 8):
Quanivis autern epigratiam illud dorica dialecto sit conseriptum, ista ainen ornia ab ea dialecto plane aliena sed ex epici sermonis usu a se ita est. Fuit liae forma laud dubie antiquitus omnibus Aeolensibus propria, nunc vero ne Iue apud Thessalos neque apud Lesbios citis vestigia sui,ersunt nam in titulo Tlies.
salo Ahrens l. p. 30 Ερμα χθονίου haud dubie scribenduin est Ἀρμάου χθονίου, ut sit dati.
viis, apiii Sapphonem autem Fr. 85 Πολυανακτίδαο eoniectura tali tum Ilerinania nititur, qualia non esse necessariam stetuli Dei trage ur riecti Monatshi inde p. 16).δ Λεινυτα nunc scripsi, nisi malis Λεινυταυ , ut librarii vetus lani genitivi formam oblitte. raxerint. In libri est ινυττα δενυττα, ινυτα, Olin Λεννυτα vel Λιν Pur proposui, quod non satis tutuna videtur.
iioni iiiis forma Λεινντας i. e. Λεινοίτας plane congruit cum Boeotorum nomiii Ἀνεμέτας i. e. Ἀνεμοίτας) de quo Vid. . ei lius ii script Boeol. p. 207. Alia ut κοτόνδοια sciens praetermitto. cui ista affectio ion eo leti sibus solis sit propria. Pauca salie haec sunt quae Aeolici sermonis specie ni produnt, veru in Arcadicae dialecti reli litiae haud scio ait alibi ii obis sitit servatae salis temorabiles. Ab Arcadibus enim colonia deducta est Paphon, Cypri insulae irbem cultis coloniae auctor suisse fertur Agapetior, egeatariun princeps vid Paus. IlI. 5. 2 ' γαπήνωρ ὁ ὁ 'Arκαίου του συκουργου μετὰ χχεμον βασιλευσα ες Τροίαν γήσατο Ἀρκάσιν γλίου δῖ λουσης ὁτoiς Ελλησι κατὰ τον πλουν τον οἴκαδε επιγενόμενος χειμὼν Ἀγαπροορα καὶ το Ἀρκάδων ναυτικον κατήνεγκεν εἰς Κυπρον, ἡ Πάφου τε 'Arαπροωρ ἐγένετο οἰκιστος και της 'Aφροδίτης κατεσκευάσατο ε Παλαιπάφω ο ιερύν. Adde Strab0n. XIV. p. ' e Lycophroite in v. 479, qui nebitiosis verborum amfractibus huius rei mem0riaini persequitur. Hiii ellain es in Aristotelis oplo 30: ρχος ὁ εκ τεγέης Ἀγαπηνωρ, Ἀγκαίου υἱός,
Urbem autem, quali Agapenor condidit, Ἐρυθ ρὼς primum vocalani esse e Statur leph. B Z. V. Ἐρυθραί. Cavendum autem est ii quis abutalii illa dis loco l. 603 ubi Agapetior Arcadum dux in receii Sendis gameimiotiis c0piis commemoratur, quasi ex hoc Homeri estimonio omnis illa aina de Agapenore Paphi urbis cotiditore aliaverit, sed potius antiqua illa ni emoria de est dignissima et cum sub illud ipsu in tempus, quo Graeci inite oras ei insulas siae initioris occuparetii Arcades gapetiore duce iii Cypro iis ut domicili uincollocavissent poeta, ili a tu in receil Sum composui l. lie 0li Arcades laudis quae videbatur summa esse, orent immilites, ellai Agapenorem ili ducum numerum retulit, itaque non iam uirum accidit quod alias nusquam iii Iliade Agapenoris aut Arcadu in sat melilio. Neque necessi luditiem, quae ille Paphios et Arcade intercessit, emporis decursu plane oblitteratam esse, docet hoc epigrainina p. aus. IlI. 5. 3
nam antiquum haud dubie est carmen. sed Laodice quae Iueril ignoramus: Agapetioris filiam fuisse sacerdotes egeatae videntit commetili esse, quo maiorem splendorent huic doliarii xiiidicarent. Verum multo gravius illud est quod Paphio runt dialecti reliquiae complures in e- sycliti hesauro nobis servatae sunt unde lati apparet eos Aeolensium Sermone So e SSe. Dorica dialectus, quamvis origines eius ex eo leti si uin serino ne sitit repetendae tamen antiquitalis minus sui tenax laque saepe congruit magis cuin Ionica aut Allica dialecto. Huc inprimis reserendum est usus praepositionum et εἰς ες) nam oriensi uni sermo a' Scribendum liaud dubie Acio δίκας et Αθανα ευρύχορον auten Tegeam etiam Simonides dixit epigr. 105.
9쪽
communi consiletudine ton dissidet: β alohessali et Boeoti sola praepositio ite εν luntur, quae modo ali una, modo accusativum adsciscit prout molum aut noram Significare volunt itaque hoc quoque nomine Aeolensium ferino cuin Latina lingua prorSu congruit neque lamen hic usus hessaloruin a Boeotorum i sinibiis continetur, sed omnino iii lota Graecia septentrionali sui pervagalus, quem ad inodum doricae dialecto, quae in plerisque civi talibus illarum regionum evicit alia quoque eo lici sermonis Vestigia inhaerent. e lite vero Peloponnesiis hominibus hic usus abiudicandus, nam in pilyci comici poetae Versibus, quos Allien IV. p. a 40. a servavit, haec leguntur:
de quibus versibus dixi iii Commental de omoedia Att. ni. p. 43l se l. et in Diariis antiqui talis S 52 p. 4. ubi ἐν Ἀμυκλαῖον. quod Athenaei codices uentur, a criticorum dubitalionibus vindicavi et ostendi ex clineo ruin Aeolensium sernioli sensi in sensi inque laudpauca vel in doricam Sparti alarum dialectum peritia navisse si neque lainen persuasi haec Ahrensio. iii in Philologo I p. 64 seqq. de laconica dialecto in ore toti laconico dispilla it.
Peloponti estos aulein, qui quidem eo tensium stirpe suerunt ori uitili, lilii ἐν noli εἰς usurpavisse alio lioque argumento confrinatur. 'in Paphiis Arcadum colonis hac ii re
Argivos et Cretenses ἐν antistititus dixisse tro K perhibetit grananiatici, quae forma Ianis. sitne origine in praepositionis i illii strat, est ni in ex ἐν et σε αυτί σε κυκλόσε al. congliuinata, id quod Pollius pl0 lite censet Et Tmol. Forseli. I. p. 3l ed prioris, et . p. 321 d. novae. Alipi sint ilina odo latinortina praepositioilem indu vel nil Nimi, O Silani esse, stelidam alias.
si Lesbii et Asiani Aeolenses ii od in liae parte a liatrio sermone de se iverunt, Ilo Illi ratii lilr, qui mena in erit illos, qua nivis mullis iii relius antiqui latent sermo itis si deliter servaveritit, tamen alia a vicinis proxiiiii adscivisse. 7 Pindariis quoque subinde ἐν pro εἰς dixit, poplitiiri uni suorum ut par est consuetudine ni secutus: an vix tuis quati opinor Ahrensi ad se iitietur, qui poetam lio e Delidiorum dialecto adscivisse coii. tetidit: iluis en in credet Pindarunt id Iuod do iiii erat natum oris petivisse. Iuc etiani somna una νre se relida videtur, qua Pindarus saepius usus est. Ceterum etiam in ollistricis carininibus et vir in conani uni vitae consuetudine liuius antiquitatis Vestigia quaedam ulli SerVala, Velut ενδεντα, ναντιος να- λίγικος nam composita voeabula iii agis tenacia sunt prisci litoris.
' Graiannatici veteres, iii axi ine Iesyclitus, praetemplatii piod Paphiorum, Salaluini 0ruin, Ama. thusiorum dialectunt adlii bent, elia in Cyptiorum glossas laud paucas servaverunt: cavendu In autem est, nequis existimet commi inem aliquam diale tu in e litabiliter per tolani insulam propagatam suisse: an cuin Graeci coloni diversi et natione et litigua ceu pavissent anti illi tempore insulant, illae sermonis proprietates Servatae filii sere usque ad eam aetatem, qua homines docti antiqui serna otiis reliquias undique rimari et vocabula obsoleta urbi uiti et genti uni sed illo colligere institueritiit ea ipsa autem aetate patriiserinonis oblivio an vidulii nuillos cepisse, siquid mi vulgaris Graeci sernaonis consuetudo mox vicit. Neque vero ex is lina an dum est latilinati eos eleres, uui Sprioru in dialeelum commentorent, topica Vete- VII l
hoc quoques nomine ad Latini sermonis simili ludi item proxime accesserint, appare ex Hesychianis glossi S
ubi Iro tauro corrigendum '), an imperativus est μίτραον sive μμέτρασον, unde neglecta geminatione ij exirila sibilante litera orta est illa forma quae cum ἐμπάταον lalie Fougruit ne lite dubium, quin ad Paphio ruin dialeclum revocandae sitit proximae glos Sae:
tibi ἐν καπάταον corrigendii in esse apparet quod vidit nunc eliam M. Schmidi. O Cum igitur Paphii sere soli orniani ἐν ex illima litiguae Graecae antiqui late servaVis Se ideantur. verisi in il est etiam reliquas glossas thesauri esSchiani, ubi haec urina reperitur Paphiis vindicandas esse: iam quamvis consentati eum sit Arcades, Paphiorum maiores, eadent 0rtilaolim usus esse iam et Ile Sychium, qui admodum raro Arcadum dialectum re Spexit credibile est milia haec ex glosso graphis illi quis iii de Paphio ruin dialecto I Scripseruui
Ἐνάμμαυῖν ' εκκρισιν, Γνα λέγωσιν taco ὁης. ris seri nonis disserentias confudisse et communi hoc nomino complexos esse, quidquid usquani Singulare uilla insula repertum verum si illi id video Cyprior tim noni in parteii aliquani insulanorum appella iit, lauddubie eos, qui oram septeri trionale in ac fortasse etiam qui intimam insulae partem incolebant, ita ut quatuor potissinium linguae varietates oli in suerint in insilia Spro Paphiorum dialectus propria erat raeoccide ii tali, Amathusiolum obtinebat ne ridionalem partem, Salamini optim sermo versu orientem Vigebat, qui reli litam insulae partem incolebant, Cypriorum nomine eo inprehendebantur. Neque praeterIulliendum est, Cyprtim, uni Romanoruit imperio esset subdita in has quatitor regiones divisam suisse, neque an ei a Romanis repetenda videtur illa divisio, sed haud diu, te a latori biis tradita quippe Iliae cum ipsi u in Sulae
et natura et varia sorti in arcte cohaereat.
3' Ita corrigelidum esse vidit etiam nuperus editor, Ilii 'ti idem perperam ipsam vocabuli formam
Paphii nini πάταον πάτασον vocali, auctum protuleriint pro πτῶοι πτῶσον), luemadm0uum iidem dixerunt sec. II es Sestium κάρραξον Πάφιοι κρῆξον. i. e. κάραξον. viii descendit u0men καπάτα, hoc enim restituendum HesSchior καπατα ' κατακόψεις Πάφιοι, ubi scribendum καπατα 'κάτοφις. Participio aulen κα πατὰ ad Aeolensium morem videtur uetus Cyprius usus nam qu0d ibi dein legitur Κάπατας καθαρόν παρὰ Eυκλω, scribendum est: καπατάς καθορῶν, quod etiam Schni id suspicatus est, sed ut solet ipse deinde sprevit. Altera glossaris κατότευε plane refer Paphiae dialecti si in ilitudinena, quae alias quoque Hoc vocalis o usurpat, quod docent glossae IesSchianae: οχοί
legas μοχοῖ, i. e. μυχω ἐντός Πάφιοι et Θοράνας τὰ ἔξω Πάφιοι ubi olim correxi θόραν i. e. θυραν). εις τυ ξω, nunc naalim θορύνδις id quod video Sehmi illi una occupavisse), ita ιmii videlitur Paphii tro θυραζε dixisse, luent admodum χαμάνδις αγράνδις, πιλυμπιάνδις leui tur, qu e Grammati ei oriensibus vindieant, id Alirens II. p. 373, qui γράνδις, quod est venatum ire nVR recte addubitavit Ceterum ipsi Arcades Θυρδα pro ζω dixerunt, ut testatur IesSchius. i* Salae Macedonum est νδέα μεσημβρὶα Μακεδόνες vid. llesTria.), sed p0terant illi in un ali
quo Vocabulo composito antiquitatis tenaces esse , luem adnio dum vel in comi iri sermone ἰνδάλλεσθαι est servatum alias vero Macedones ἐν dicunt, vel iit ενδομενέα. Sed verba composita, velut ryκρος ἐγκέφαλος, ἰν προαγώρας ἐναντίος, ἰνάρετος ἱκανός, ωάρετος Vel quae comp0sitorum Speeiem reserunt, ut ισχερώ εξης, non ausim continuo Paphiis vindicare.
10쪽
Videmus hic prorsus Aeolensium more is ei cum dativo ei cum accit salivo coniunctum prioris Structurae illa ιν νώτοις sic iii in iis pescendae sunt litterae in let prelatio autem vitiosa. ubi εν ετ πορίαις Scribetidum). νον μέν η et ἐν vi si e ἐν τω illi oculi compares τε ivd quod apud heocritum pro τεid legitur). Alterius vero Structurae leti ilia exempla ex latil, ἐν φάος, ἰν αμμα vi ν ubi corrupta est explicatio εκκρισιν, Scribendumque εἰς κρίσιν, an ἄμμανις est iiihil alitid ita ira νώμα Φσις, i. e. μύστυς, ζῆτ' σα, κρίσις δ denique ἐν κρέαν, ubi , 'A κρισίαν videtur restituendum, ut luci suerit ilo mens fortasse arx Palilii ortim olim ita appellabatur. Iam vero ipsi illi eo telis es qui praepositionis εἰς usiam i0ii oralli Ecc ne lite vero εκ sive ἐξ adhibent velut Τhessali et Boeoti ita in Lesbii et si an Aeoletis es ad i)oni munem consuetudinen se applica Verulli alqiu Paplii hic quoque cum Τhessalis et Boeolis consenti ii iit quod est allii Hesychii glos Sa πὼς οἰχ αμπές' ποθεν εις Πώνιοι ubi scribeii dum ες πόθ' ἔρπες πύγεν ερπεις - Denique ii vocabiliorum qiloque lisu et significatione necessitudo inter Palilii os et Aeoletis es reliquos depreheliditur. Iesychius en in haec exhibet δει γ' γορὰ καὶ ἐνδιατριβῆ IIύνιοι, atqui eade iii I iiii hessalorum coiis ite ludo. ut es latur is iii haec adscripsit Diotiis Chrysos l. r. l. p. Si id Eniper. iis raci taui ποτῖμεν αἰολίζοντα sor ὁ δωρίζοντα πάλιν ὁ ἰάζοντα διαλέγεσθαι, κα9ύπερ οἶμαι Θεττα
ad Pindari Fr. 79 Corinnae Fr. 33 scripsi. Paphius Aeolica dialecto usus suisse conlelido qui cum ex Arcadia sint oriundi, consentaneum est eadem sere lingua loculos esse, qua maiores suos iii Peloponneso Atque arctiorem aliquam necessitatem intercessisse uno certe exemplo probabo. xlat apud esychium glossa Κατέρεαι κάθισαι Πάφιοι quod verbum iussum est, sed emeti daridi viam ostendunt quae proxiine sequuntur: Κατέρεζε καθέζου et κατερέζετο εκαθέζετο, unde appare ill qu0que loco syllabam interceptam esse cave alitem suspiceris inauditum aliquod verbum ἐρέζομαι olim Paphiis in usu fuisse, sed legendum est:
β Diversa tamen tradit Theo rogTmnas. p. 8 ed. Speng. ξε- ὁ τὰ λε οις μὲν ἐπιχώρια, τοι δε αλλοις ου συνηθη, ς ε τις ἀγορὰν ὀνομάζει τον λιμένα καθάπερ Θετταλοί et esΥ-
qnae omnia ad Paphiorum dialectum reserenda sunt. Atque eadem omnia legimis apud Boni erum, velut Od. . 378 κατ' iae ἔζεαι ἶσος ναυδω, v. I. 522 ἄγε δή, κατ' o ἔζε επι θρόνον et illud, quod Saepissime iteratur, ς εἰπών κατ' αρ ἔζετο, ut iam appareat illii quoque genus dicendi quod poetae Chio proprium esse videbatur, quemadmodum plurima ex antiquioris poesis Solemni more ei populi consuetudine esse repetitum. i. Paphii vero ρα ερ non αρα dixerunt, atque haec ipsa assecli Arcadibus est propria quibus ζέρεθ, eo in usu fuit non βάραθρον, ζέλλω non βάλλω, Ἐρίων non Τυρίων, quemad-nio dum tu helpusae urbis mimino legitur ut ostendi in Bulielino Archaeo l. 1848 p. 139. J)Haec quae de antiqua Arcadum ei Paphiorum dialecto ante complures annos composueram, cum de Graecae linguae dialectis disserere iistituissem, ' in schedis vi alia quae inchoavi delituissetit, nisi nuper reperta esse inscriptio Arcadica, quae planissime iam con-srmat ea quae olim de his rebus quamvis dubitanter conieci. Anno enim proximo priore iii egeae urbis ruderibus haud procul ab eo loco, ubi Minervae sui templum clarissimum. reperta est labula quani riis lici homines qui sorte inciderunt in hunc apidem, confregerunt, ut videlit r. et denuo occultaverunt, nisi ociorum hominum industria praecavisset. Iristides enim Cyprianus, vir iligenio, de industria ille pauco in Signis, nuper nostrae academiae civis qui illinc Tripoli in Arcadiae urbe bonas illera docet, diligenter descripsi titulum
et metis Martio ilius anni in phemeride ripolitana 'Ἀρκαδία ἀριθ. 37 publici steti iuris mihique exemptu in ramisit. Hoc igitur distinctum et quantum seri licuit redintegratum
' Huc etiam reserendum verbiain καταλεχω, καταλέχομαι, quod lexico graphi nostri sere ignorant, eum iani Buumalinus rectissime intellexisset Homerica exempla κατελεξατο, κατελεκτο, λεξα, alia id ge' nu Segreganda esse a communione verbi λέγειν vel καταλέγειν. x Paphiorum autem dialecto etiam praesentis temporis serina servata est apud Hesychiuin Καλέχες κατέκεισο Παφιοι ubi Καλέχεσο vel καλέχεο ' κατάκεισο scribendum est, quemadmodum etiam ei nexius correxit ipse olim tuebar eripturam κάλεχες, ratus lianc imperativi activi formam inedii loco adit ibitam esse, quae ex antiquitate servaVerit Σ, quemadmodum γε i. e. γε extat apud Hesychium, qui etiam aliud inprimis memorabile exemplum, quδIllVis dispar, ex Salaminiorum dialecto servavit ἐλθέτως ἀντὶ το ελθε. unde discimus Veterem Grae- eorum Sermonem etiam in hae parte congruere cum Italorum usu. Et huius quidem forniae quae Vi SeSSet, tentidem ostendi in scholis meis, nuper etiau G. Curtius perspexit. 7 Quod apud Homerum et epicos poetas adiectiva alia a Vocula ερι , alia ab αρι - inelloantur, tantopere ostendit Butlmannum in Lexilogo I. 147, ut diversa plane vocabula esse contenderet, eum non videretur verisimila eundem poetam iii eundem sinem varias formas adhibuisse, atque utimanno cum alii, timDOederlinus assensi lint. At hoc tantum discrimen intercedit, quod ea vocabula, quae Homerus antiquitus tradita adhibuit, ab ἐρι inchoantur, sed ea, quae posteriore aetate Homerus vel alii poetae finxerunt, vocalem , quae proprie huic voculae convenit, uetitur, repudiata populari consuetudine, a qua desciscere noluerunt illi poetae in iis vocabulis, quae diuturno usu erant anella.
' Particulam aliquam publici feci iuris in Annalibus Antiquitatis 1852 r. 2.