Oratio funebris in obitum Lucae Trelcatii ... habita post exsequias ... XVII Kal. Sept. 1607-fPetrus Bertius

11쪽

nantis sermatas divinitus admonitiones,non consolationes, non doctrinas. Non audiemus accuratas dissertationes quas hoc loco instituere ad iuventutem solitus est,sive adstruenda esset veritas Apostolica, sive haereses refutandae, sive Obsicura euoluenda, ambigua distinguenda, incerta definienda Ipsi credo

subsellia ista si quis ij sensus inesse possit

acumen illud elegantis ingeni) vocemqtiovis melle dulciorem desiderabunt. Sed placuit ita omnipotenti DEO , cui quis nostrum ausit reluctari Nimirum in eo consistit nostrum erga Deum obsequium, ut id

quod ille voluit,velimus; luod ille noluit,nolimus. Praeterea quid ipsi accidit quod non ante ipsum tam multis, superioribus,inferioribus,paribus,post ipsunt omnibus nobis;post nos, toti universitati eventurum est3Obijt, sed paullo ante ipsum Clarisis vir collega communis D. PAvLLV MERULA; Quid erulam dico Nobilissimus, & non nisi cum praefatione honoris Regi nominandus v g ΑΝ-

12쪽

vΑLivs Obij sed ante ipsum in nostro ordine r. Iunius Ioannes Kuclinus Ioannes Herconius, Gerhardus Bolatius qui Viri ipseque etiarn defuncti nostri Lucae pater, I vCAsTRELCATivs Quid singullas memoro Vna Ostenda annon amplius quam ducenta hominum millia intra unum obsidi triennium absumpsit Hac condicione mundum intrauimus,Vt quum Deus vocaret,exiremus: miseri, si perpetuo maneamus. Gentium iuSest, reddere quod acceperis,quodque Omnibus serendum est, non detrectare. Quis tam superbae impotentisque audaciae est, ut in hac naturae necessitat omnia ad eundem finem reuocantis, num aliquem eximi cupiat, extra legem fati seponi, Magnum ergo blatium est, cogitare id sibi accidere, quod ante se passi sunt omnes, quod post se reliqui passuri sunt. Imo Vero, propterea videtur mihi Deus quod gravissimum est, commune esse voluisse, ut acerbitatem rei consolaretur aequalitas eventus. Non habet hic diues quodauro redimat;

13쪽

non Princeps quod honoris sui te dignitatis privilegio a se avertat non sortis quod eluci e tur aut agilis quod effugiat. Omnes, Omnes eadem lex premit . Quin teipsum annos tibi aliquot vitae pollicentem, meditantemque diuturna, crastinus forte forte hodiernus dies vivis exemptum, pluribus adgregabit. Qi dinalium officiosi sumus, in nos ipQs crudeles)Dolemus amicum morte ereptum; nec cogitamus idem nobis fatum imminere Crudelis est Minossiciosa pietas, necessitatem in alio culpare, in seipi nequidem meminisse. proinde gravi consilio triumphantibus obni Romani comitem voluerut a tergo haerere, qui per singulas acclamationes civi

um ingeminaret, HOMINEM TE ESSE MEMENTO. Cogitemus nos LuCAM nostrum

hominem fuisse, testam, vitreum, bullam, somnium,umbram,di ut scriptura loquitur)carnem. Quid ergo querimur defunctu eum,

cui ipsi propediem iungedi sumus Quid dolemus ereptum nobis, quum DEO, quum ij Christo,

14쪽

Christo, quum sanctis beatorum concis js, quum ipsi patri reicatio iungi aliter Trelcatius non potueritΘSed neque exigua nobis in eo solati pars essedobet, quod scimus, cum sancte in Domino obijsie. Moriatur, inquit ille, anima mea morte iustorum Licet enim piorum atque impiorum quoddam sit in morte confinium; est tamen ingens in mortis qualitate discrimen. Quam ardentes fuerunt L, A nostri ad Deum in morbo preces quam certa inChristum fides3quam anhelus eXOptabat dissolui corpore isto mortali de immortalitate vestiri Itaque in actu extremo, mortis iam sentiens aculeos, adflictam matrem,VXO- rem puerperam, sorores Orplianas, adfinem

suum eundemque Collegam in Ecclesiasticis Iaboribus D. Castellanum, reliquosque On- sanguineos accersi iussit, lana deficiente voce, labantibus verbis semihiulco spiritu ,consolatus singulos postquam Ecclesiam&Pres

by tertium Pastori commendasset, hortatusque fuisset Onanes ad puram in veritate concordiam

15쪽

P. BERTII.

diana, animam suam DEo creatori, servato

ri, fanetiscatori suo reddidit. Gratisin est Dominio, inquit Regius Pro- p incta, gratiosius est Dominus, s iustus imiisquam noster miseericors est. Ser vat simplices

Duminus; uum attenuatu uero, con seret mihi salutem. Hi ergo anima mea in requiem tuam,

quia Dominus est beneficus in te Pretio se est in o culi Domini mors eorum, quos ipse benimnitat pro equitur Et vere pretiosa. Nam quum Deus nullius indigeat, habeatque in te omnia;non postulat a nobis aliud quam rectum voluntatis obsequium , quod tunc praecipue praestamus, quum ipsi nos totos impendimus: toti enim ab ipso sumus Quid ergo gra' tius D Eo esse potest, qtiam si quis seipsum

offerat ipsi hostiam vivam, sanctam, immaculatam, in Christo servatore nostro Ille nos suo sanguine purgatos effecit Sacerdotes DEO; ille preces S gemitus, ille sacrificia nostra orationum eleemosynarum,ille munera quaecumque offerimus, nosque adeo ipsos

iij offert

16쪽

offert Patri Nec despiciet hoc nostrum, hoc Filis sui munus, is, qui praeter hoc ipsium aliud maius non exoptat Chara itaque&pretiosa est in oculis Domini mors sanctorum Moriamur ergo, ut vivamus imo vivamus, taliquando ita moriamur, recipiamusque immarcessibilem aeternae vitae coronam,etiam in corpore isto, quod licet nunc videatur corruptioni destinatum, tamen restituetur aliquando quum ille volet, qui animam primus Corpori coniunxit suum ergo neque LVCAE soli hoc acciderit, ut moreretur, quum DEUS apse id voluerit, quum anete idem obierit avnctusque sit contubernio sanctorum, resurrecturus sit suo tempore ad gloriam, quisquamne nostrum est, qui illum ex quiete

sua sic gaudio, exstatu felicitatis gloriae

deiectum, deturbatumque rursum inter mundi istius turbas tempestates que cum pe Cato, cum laboribus, cum odio cinvidentia

conflictari est; Sed suspicor aliquem ita secum cogitare. Non queror Obijs P, sed queror

17쪽

quod tam cith, quod hac aetate, quod in ipὶ vitae flore: dignus enim videbatur longissima

Vita, qui tam moderate, tam prudenter, tam sancte breve istud tempus transegit Qualem putamus futurum fuisse senem, qui iuvenis ita consummatus fuit. Ecce Palaestrioni huic vel Sannioni contigit annum explere septuagesimum, Euclioni vero etiam octogesimum: Quid meruit Trelcatius, ut ita subito rebus humanis eriperetur' nondum enim expleverat annum trigesimum quartum natus squi

dem fuit Londini xxv Aprilis Anni 14 3: delatus hic nudius quartus, qui fuit xia Sep

tembris. Nihilne igitur prodest innocentias ad Legem exactam nihil accurata frugalitas nihil sincerus pietatis&litterarum amor: Sed nimirum facilius est incusare Fatum, quam mutare. Voluit hoc Deus, voluit hoc modo, quid reluctam uri ne putemus illum cuiquam nostrum chariorem esse, quam fueriti Eo Otiid caelum & terram inanibus que

relis &nihil profuturis implemus Dei volum

18쪽

tas nobis lex est hanc no possumus ferre commodius, quam obsequi aequanimitate Sed tamen,vereor, ne is qui ita de viti brevitate cogitat, fatis digne aestimet Vitae caelestis bona. Nescio etiam, quid ille vitam longam aut brevem vocet Quid enim3Putasne diu illum vixisse, cuius aeuo multi Consules fuereὶ qui canos suos rugas iamdiu ostentavit' quim ullos an nos digitis computat Non illa diu

vixit, sed diu fuit. Est enim, Auditores, in homine praeter vitam illam planiarum quam ve-gitativam vocant,&alteram brutorum quae sensitiva dicitur,vita quae lana singularis, homini propria, quae religionis, pietatis, honestatis usu a sapientitus definitur. Illas medicoruconsilia prorogant; haec virtutis actionibus, extenditur, ut diu ille vixisse putandus sit, non

qui multos annos habet, sed qui diu temperantiae, iustitiae, sanctitati operatus est ille parum vixisse, qui multum iiijs, parum vis tuti tribuit Ille perpetuo mortuus fuerit, cuius nulla recta actio nominari potest,

quem

19쪽

quem Romani propterea illaudatum dixere In itinere longe aliud est iactari, aliud

proficisci:&in tempore aliud est annOSnumerare, aliud viuere. Quemadmodum non ille multum nauigasse putandus est, quem exportu eiectum tempestas, ventorumque ex diversio furentium vis huc illuc inconsulto impetu diu multumque tulit, sed is, qui clavo fixus rectumque tenens navigationis sitae cursum ingens spatium mensus est ita non ille multum vixit, qui diu in vitiorum

salebris iactatus est,sed qui multum temporis in virtutis sapientiaeque studio consumpsit. Ille utut barbam promissam alat, canos suos&rugas ostentet, vitia tamen habet puerilia: hic in iuvenili peetore virtutes habet senis.

Animo enim potissimu homo censetur,cuius 'io recta,Vita est,prava mors, ut ita dicam,

vivi hominis sepultura testate is Q Apostolo, qui luxu dissiuentes ait etiam quum Vivunt, mortuos esse. Intellexit hoc Similis ille praesectus militaris, qui post aetatem in aula

20쪽

consumptam,Vi tandςin improbis pud Imperatorem Hadri num pruribus acatione obtenta, in villam suam migravit in posmquam septennium ibi in Virtutis si pientiae studi j consumpsisset, moiiciis i iidem lix verba monumento suo insculpi iussit. Hic

Talis quoque vita fuit nostri relcatij, qui si

non tam multos numeravit annos quam Pa laestrio aliquis aut Sannio plures tamen annos vixit. Mitto enim aetatem prina ria sub

Orydrio Bruxellis, sub Carpenturio Aniver-piae, sub Stochio hac ipsa in urbes etam, quam ille multis alijs maturitate et tis antecessita Annum vix egressus septimum decimum concionibus ad populum habendis admotus est, Iam tunc ilicet Ante nos imumqueger curarii viriles. Docendi exercitia excums Imrςgrin xiones; non illa iuveniles , ij transmittendi, aut

alienam