장음표시 사용
5쪽
Ad L. qui tacet non Utique fatetur, sed Veriam C. I 2.
Regu olim in Galliis Medici, nunc vero in hac Universitate Profestarum Antiquissimi, 'N E - O Ni mplissimi senatus ademici Consens, ut
Facultatis uRiDIC E ecreto, ΡRO GRADU DOCTORALI, Summisque in UTROQu Just Honoribus ac Privilegiis rite .legitinae consequendis, Eruditorum examini sub icit
6쪽
7쪽
Ad L qui tacet non Utique fatetur, sed verum. C. I 2.
e utilissimo iuris axiomate quod LI 2. f. de Reg. Pur. His conceptum est verbis: Qui υ- cet non utique fatetur, sed erum est eum non hiegare locuturus, haud abs re facturus videor,
si prius de autore legis pauca dixero , dein praemisero , quid sit tacere , quid fateri, quid consentire, ex adverso negare, qui consent re ac fateri possint vel non. Quibus praeludii loco expositis , planior ad legis illius explicationem .sensum apparebit via. I. Regulae autem hujus Autor fuit Iulius Pauliis Iurisconsultus ante una cum Domitio Ulpiano Assessor smihi Papiniani, Praefecti Praetorio, deinceps Praetura consulatu clarus , tandem 2 l.
8쪽
ultiani successis indignitate praesecturae Praetorio. Hic, praeter alia plura volumina scripsit ad edictum libros octogintai amplius , ex quorum libro quinquagesimo sexto desumpta est D. l. I i. adeoque probabiliter ex materia rerum judicatarumae confessionum, quam in illo libro fuisse tractatam colligi potest ex Li. J. de Confessis, quae ex eodem libro es deprompta i I I.
In limine quaeritur, an tacere , medium sit inter consentire,&dissentire, quod quatenus qui tacet non magis contradicit, quam consentit, non difficulter poterimus assirmare, uti non nolle est medium inter nolle velle, patientiam denotat. i. . s. g. de tributoria actione. Sic in titulo de confesssis qui tacet neque habe
tu pro confesso nec pro inficiatore, ideoque si actio fuerit datam ni injuria non tenetur consessoria legis Aquiliae in simplum neque ejusdem actionis inficiatoria in duplum, . . C. de Lege quilia. Eodem modo filius pro patre suo agens si interrogatus taceat , neque fateri neque etiam negare censetur , sed omnia perinde observanda sunt ac si interrogatus non fuisset. l. 9. . de interru in jur fac. Alio tamen sensu si rem consideremus, me. dium inter utramque extremitatem vix dici potest , quoniam tacere dicitur, qui contradicendi consentiendique potestatem a bet, neque tacet qui eam non habet , cum ejus sit nolle, qui potest, velle . . S. S. r. . de option legat L ., de Reg. m. U. Fateri uec consteri hic dicitur ille, qui qualitercunque contra se pronuntiat, qualis confessus projudicato est, quodam modo sua sententia damnatur. . . . . f. de cons . est autem confessio vel expressa, quae verbis aut scriptura fit vel tacita, quae ex facio colligitur, veluti ex transactione super delicto priovato. l. f. dei qui notant. infam quandoque etiam ex solataciturnitate, quoties stet is , qui respondere tenebatur consessio tacenti esset nocitura, de quo inferius dicendum.
9쪽
Quanquam autem inter fateri vel confiteri consentire nullam dici pol se intercedere differentiam, tr tenus is, qui confitetur, consentit, ac confitentes, consentientes in unam senis tentiam cum alio concurrunt, de ex divertis animi motibus in unum consentiunt. . I. . . de a lis alio tamen respectis differunt confitemur namque regulariter ea irae sunt praeterita, cum ita esse affirmamus , ut dicuntur , contentimus in futurum ut aliquid fiat. Confitemur praecedente interrogatione, consentimus etiam nulla interveniente interrogatione.
Consentire porro est, cum plurimum voluntates quanquam consensus esse possiet etiam unius eirca unam eandemque rem ad idem concurrunt utroque approbante sciente, sive tacitesve expresse hoc fiat Coi senius ergo duo habet principia intellectum volui atem , c. ut idem intelligant' idem velint consentientes ac roini deficit confessio vel consensus in uiariosis mente captis, quamquam furiosi non disiensus aliquando pro consensu habeatur. l. a. g. r. f soluto matrim. pr. L denuptiis. l. 23. C. eodem. Sic nec consentire potest talis ebrius, qui usurationis privatus est, cum non creditur intellectum nec proinde habere voluntatem. U. l. 8. f. de sponsati M. . o. f. de Reg. Iuri descit, iis consei sus, quibus bonis decreto magistratus interdictum est, eatenus sc ut semetipsos obligare nequeant. l. I. 6. . de Curat furioso. o. f. de Reg. Iar. 6. I. de Verb. Obligat. Sic nec propter aetatem consentire potest infans septennio minor, nequidem tutore autore. F. s. . de inutii sipulat. Infantiae proximus eatenus consentit, ut alium sibi civiliter possit obliga re. d. f. s. vers sed in proximis non vero ut se ipsum obliget, nequidem naturaliter. d. g. . quia ejus aetas , quicquid videt, ignorat. l. I. C. de sal a moneta pubertati proximus quippe in quo perfectior est consensus, sibi alium civiliter, semetipsum rantum natusaliter adstringit Minores regulariter ipsi consensumessicaciter adhibent, nisi curatores acceperint, tunc enim sibi alios adhuc obligare possunt , non vero ex sua conventione obligari
10쪽
nisi a conventionem alienatio bonorum non sequatur u in
sponsalibus nuptiis, milibus, ad quae resti in uda oi
I I. Tacemus autem vel circa ea, quae proloqui tropalare non tenemur, dum nec ei publicae nec tertii interest qualia inhuna ra re in usu quotidi no occuriunt vel circa ea, quae teno m H i aut Hadicare, idque vel rogat , vel non rogati. I. Non rogat , quoties rem vendimus morbo vitiove latentet borantem huius enim vitii morbive quod subest, certiorem red si mi torem necesse est , cui alioquin ex tali silentio contra venditorem sita prodita actio redhibitoria, vel quanti minoris ex AEdiluto Edicto tot. i. O. de AEdiluio Edilto qua in re silentio aequiparatur, si quis callide vel dolose aliquod uium dissimulet vel obscure loquatur. l. 3. . it. . GC rab Emptione. X. Rogati respondere tenemur, nisi justam ipsi dubitandi causam habemus , ut puta si rogati an haeredes simus controversiam ha reditatis ab alio ipsi patiantur. . f. I. V. de interrogat in iure iaciendis vel interrogemur de facto alieno. l 'frdem imo de noltro rogati acto, tempus deliberandi reeteoe imaus , ne temere respondeamus. i. . si eodem cum responsione nostra nobis prae;udicemus, sive vero, sive falso responderimus t. o. 3. esi m. Odonaturae rei & uri consentanea iit, Gulta non subsit erroris causa. l. i. , . O io I g
Quid si taceat interrogatus, dubium, quo modo interpretari debeamus ipsius ilentium i dicendum videtur, generaliter quidem silentium in eo casu contra silentem recipere interpretationem.