Commentationem de vocum aliquot latinarum sabinarum umbricarum tuscarum cognatione graeca praemittit D. Ludovicus Doederlein

11쪽

Graeeo id aliquo vocabulo componere; nunc Si binos sanitatem eadem voce appellasse constat, unde eadem vox ad certum muneris genus, ominis boni et bonae valetudinis causa duri solitum, translata est. Isi quo Porindo ne agrenuus et, quod oppositum est, αδρανης α δραίνειν, δραν doriuntum esse nio, non audaciore conjectura quam 3tips, stertero et cretvoci: ud δαπανο, δανΘανειν et δόρω reseruntur. Suboeo Umbrorum, saepe in Tubh. Eugub. obvium, quod n perte valet invoco, Graeco ore dixeris sive mavis ταταχω, Latino sub dioco, quia iiqiinin npud La tinos etiam reperitur vox ejusdem radicis, gu qua digamma, i. o. ν, uppuret nullum,

uxumenta, et axare, nominure, upud Festum.

busi Tuscorum idem nomen est ne auiaua Lntinorum. Cedebat plerumquovocalis prioris sullabae, prout sonnbnt paenultimae voculis, i inmutatiique est sc quea tis vocalis vi et impotentia, uti sero accidit in Pristinus πρήσBεν, cucumia κίκαua, Poluber σκάλαφος, rubura cibus, μολόχ uαλαχη. Atqui sibi a Lntinorum iisdem eompositum est elementis, quibus σι λος Graecorum; σιφλον sano lateor saepe in diversum prop inodum tibiisse sensum, nisi ni quo vorbo σίζειν, σίξαι primitivum sibilandi significntionem cessisse et reliquisse. Sed apud nntiquissimum popiam Il. XlV, I 2Θεος δέ ἐ σι λωσειενl nihil obSint quominus expliccs: eua eisaeonumina exsibileti secundum Hos volitum: σιπλοω μι-μῶσBαι. Vid. Comment. Dicit in do α in t ns. p. I 8.

Mitto quaerere, nurn σιπλός ideo debilem significare cooperit, quod sibilo dignus esset, an ideo potius, quod tonuitas sibili debili tuti ussi iiii luroturi illud mitem manifestum: ferula propterea σι μh vocatur, quod sicuti cannii naturniis quaedam tibia est; si quidem etiam σέ vox et allanus, quod ex sibilana contractum ost, lubu'tonia instrume uto inm npto comparntur, quam tubas assimilatur tubus.

Sum arua Oscorum, cujus meminit Vnrro L. L. V, IJ i, rotulit quidem Muellerus T. I, p. 38 nd Graecum sermonem, non tumen recte, si quid video, nil εu' erus sive, quod idem est, ud τατερ. Unde eni in g minutio literno py Equidem

radicem c ph, ἐφαἰν ν, Meben, in i Rio non iue agnosco, vel, si novas formus fingore licet nutilogia duee, Ccp ρ, i. o. ἐφάσιον, ω pia σμα. De geminutionis cuusa Vide quas notavi nil Voc assimus. Terentiam Subivi dicebant, quicquid molle erat: idem fero Graeci τέρη r, cuin quo nomino et tironum et Germunici Dirns, olim thiarna voeabuluin congruit. Testis Et teatari a τεκεῖν forinatu in Est, quemadmodum Gatua ub ώκρ, a uere sive hoc dubium habetur, justa, mistus, Soatius, nemo negni molliores pronuncinito nes esse plenarum formarum juxta, mixtua, Sextius ; quidni etiam tritari pro te turi' Do notionum cognatione, si cui demonstrationo egero videtur, rejicimuη

12쪽

Iectorem ad ea, quae de facero, φέγγειν, supra rnon ui. Omnis demonstratio uo testatio generandi speciem bubet, unde sit, ut pePerisae et sono et origine et naturun reto cohaerent cum amarers et πεπαρεῖν. uuin et Gracci eodem sensu etεκμαρ, τεκμαίρω dixorunt, quod Verbum ex τεκεῖν et ΜΛΙPΩ, uαρτνρεῆν, αμαρυσσω Compositum ost, et ipsi vicissim Latini in testiculi retinuerunt Graecum pJus verbi significatum; quis eniin credet na severantibus, ideo testiculos dictos esse, quod Boxus musculi testimonia sint Iino quod pars .genitalium ue potius ipsa proprio genitalia sunt testiculi.

Vas, Dadis radix est deminutivi αεBλoc. Jocari videbor aurem suum congule uintibus et soni similitudinem taxantibus, quoniam ne unu quidem liter illa Gra cu nequalia ent Lutitiis literis; quod contra si non verum vidisse, ni sierio saltem ngere noprobabilitor dissore ro iis videbor, i sui mecum comparare voluerint similia: ατvMτατη vitium, ἀερτά ειν vertex, α Θριον Disrum, αἰ2ύλιζ Ditiligo, Mi ζαι Degere, εαρ ε re Direre, nita, in quibus Lutini voentem initialom Grnecis usitutum omiserunt, dignium a nutem Graecis omissum relinuerunt, ut sulsa specio ν in locum Vocalis succedere videri posset. Ipsum autem B rito transiit in a, ΚΘ in Das, ut αιΘω in ara,etra Θω in γνε, OBoειαι in os, in jus, κρι Θος in Ceres. Notio nos Vero vadimonii et Praemii primo obtutu satis ivloe so dissimiles consoci uri poterunt opo et operuGermunicae lingua o tanquam sequestrae. Est enim Dadari Metteu, quod Verbum npud nos praemium certum in is proponero significat, uti sero a. Θλον Βεῖναι; upud Anglo - Saxones autem quoiadain med Pan item significubiit Burg scha si iei-sten, ut Latinorum radari. Aliorum vero riusdem soni nomon, Paa, vasis, rudi C mPrno so fert communem cum Gothico .aajan, i. e. induero, uude Graeci ἔν-αι, ἔπι ocimo, ἐστον IVE st e, Et εντεα G o π Endor. Addere Suvnt ulla quaedam exempla vocabulorum Tuscorum Graecum cognationem prae se serentium, quorum passim D. M uolt erua mentionem iacit. Aruns, complurium de Tarquiniis praenomen, est Ἀρίων, dpe iis, ut Lucum,

Atrium litoris ἄχρὶ ' respondet, ut ater α Θύς, cra uia κραιπαλη, re autem αὶ Bousi: doinitu in Graecaruin ne iunio est. Aliter Muellervs T. I, p. 256. Ibi torcs simi ἀλκτneeς, ῶλεκτῆρες vel ἁλεκτορε,; eruut enim, credo, satellites principio, tutandis magistratuum corporibus, non porcussores, ut ii putarunt, qui u Iigatione noxiorum nomen necepisse Putant. Lucumo, Lu mo, Tusce Lati me, est Ἀλκααν, 'Aλκμαίων, ἀλκ tuoς.

13쪽

Nepos quum helluonem nignificet, luro Muelle rua T. I, p. 277 ab illo no-ρoto, quem Graeci ανεψιον, nos Nesso dicimus, prorsus diversum esRe Ruspicatur; ut 3aeerdos ex sacrorum δυα , ita ne os nil turn est ex αναποτrς i. e. Potator; quod noli en compositum num legatur usquam necne, parum refert, dummodo et αναπίνω et ποτης legitima esse credantur. .

Haec omnia quamqnam contra D. M velleriam monita volo, tamen, lieos nihil ex iis dubi tutioni obnoxium sit, neque id vvlent neque en spe seripsi, ut labefacturetur

ejusdem sententia, mixtione variarum linguarum ac dialectorum ortam esse linguum Latinorum. Nam eonfluxisse Romam antiquitus ut multas nutiones, ita etiam dia Iectos multus, in unumque sermonem, vitri tuto qundum et inconstnntia conspicuum, eo aluisse, mihi quidem quanto nerius investigare corpi, tanto exploratius habetur; illud vero quaeritur ei inui nunc diligentisai in equo est quilo rendum, quatenus tot inmvariae dialecti congruunt cum sermone Graeco; num Italicae gentes praeter nu- senas, credo omnes Graecis conjunctile et con Sitnguineue, nii purtim ejusdem cum Graccis originis, parti in prorsus u Gruecis diversu e plave quo barbarue sint habendue. uuae omisi vocabula a Muelloro i em Graecne cognationi abiudicata sicco que pede transit, en purtim condona n. in impraesentiarnm nrbitror O. M vellero, do nec doctior aliquis ino et sagiicior fortasse occultum adhuc eo ςnutionem Graeci indeprehendiit, partim ipse sexto Synonymorum Lusinorum volumine inox prodituro nil Graecus rudices retuli. Eius eni in libri, quem Elymologico Latino assimi lare conatus suu , huuo qui si prodromum esse volui.

14쪽

Superest, ut Vos, eommilitonos ornatissimi, certiores faciamus, nihil proximo anno in regenda civitate Vestra immutatum iri. Cui enim praetorito anno paruistis et obsequium Vestrum approbavistia, viro consultissimo

eidem etiam in proximum annum, peroro sanB exemplo, eontinuntum est munus et honos. Vestrum igitur erit pro virili parte curare, ne tulein virum tam diuturni negotii Vostra maximo caritate a cepti unquam poenitent.

Dabamus Erlangue XVII. Novembe. MDCCCXXXVIL

15쪽

Dis iliaco t