장음표시 사용
91쪽
is Ili sensu, a consilio exacta sunt. Cur porro superioritatis hic
mentionem iniiciunt Aut quid hoc ad causam spectat quod Sacratissimu Caesarem Dani reges hactenus, superiorem non habuere Nelenim minus Rhomano Imperio fidi Dan fuere,quor intingenium tale hactenus fuit, ut liberi amici essentati cogerentur pro tisaus in amicitia cointineri non possent.Sic Rhomani Caesares olim Vol dema
rum, Ka nutum,Erycum,recentiores uero Christophorum,
Christiernum huius D. Christierni auum, longe fidissi mos habuere, quorum illis uirtus maximo usui fuit&compendio. Nec uero debet Illustrissimus Christiernus ab auita patriae, regni libertate citra ratione tam facile decessisse, cum et id Caesar expecterit,qui optime compertu habuit aliquando plus posse amicam libertatem,q superbam & in
uitam seruitutem. Ital non parum plus amicitiae,reges Dan Rhonaano Imperio addidere, cum Sacratissimo Caese, ri,ut iustissime iudicanti obtemperarunt,u Lubecenses qui sese ea seruitute uenditant cum arolum Quartum, sede ricum Maximilianum,ma unc deni mitissimum&pru dentissimum Karolum Quintum Caesarem toties cotem phserint, ut ostensiis supradictorum Caesarum solennibus di, plomatis,quae Lubecenses obseruare dedignati sunt,paratus est Serenissimus rex euincere. Eant nunc amicitiam sua passim plostituant. Est uero quando is longe speciosius ex teruna, amicum haber a m traneum de superbum hos tem. Ist in amicitia longe precellit,qui ccim facto opus est, adest et qui uana iactatione turgidus reipsa cum postulat uanus inuenitur.Quid igitur Non fassus est Caesari superios ritatem Serestissimus rex Fas us sed&amicitiam. Vos aut Lubecenses quum regi Franco confoederati sitis tum demit perpedite,questra sit anaicitia,q uestra situ Caesari fatemi, ni superioritatem. At regnum Daniae Caesari superioritate non tribuit. Quid hoc ad Caesarem Quid hoc ad uos Et fatetur tame Hollatiae Ducatus Caesar superioritatem,uia
de de illam lassas est Illustrissinius D . Christiernus,tantium abest
Lubeceses ense qui neu Cgiari superiori
tatem fatetur nec amicitia iudicium esse huius rei con
foederatione cum Franco rum rege.
ILonge spectassus amicti ex traneu habereia internu hoDtem Sc minua fauentem,
92쪽
tetur sed reg/nii Uenis ha/citenus non fatetur Imperio superioritate
abest ut dignum sit quod hic Ingeminant Lubetenses cuius
senaei mentio fiat Serenissimum regem Caesari superioritatem non fateri. Porro nisi illum amicum uoluisset Maxi milianus,nisio Carolus denis,cur ille nepotem is fratrem Christiernum esse uoluisset Indigna haec sunt, eos magis indigna fab illis ipsis obiiciuntur, qui toties omnes Caesa res contempsere,qui nobilissimorum maximorum principum mandata , ne flocci quidem facere dignati sunt, Quae res ut a nullo homine unquam ferenda est,ita omniuminime ab his principibus, qui probe cognouerunt quanγtum semper Caesareae maiestat Serenissinius rex attrii, buerit.
LVBE CENSES. Imperatoria maiestas pro audienda hinc inde causa de
dit commiserium Reuerendum patrem Dominum Henricum Episcopum Ralzeburgensem, coram quo& perLubecenses causa eorum dicta est. Rex ipse,ut Lubecenses longius in suspenso teneret,mittit sacerdotem,qui nihil preter quandam dolosam& astutam iuris exhibitionem faceret,ita ut tempus, quod tum Lubecensibus ad renase, tendas longe erat accommodum preterflueret,nec cessauit interim rex, ui ct iniuria cum medio tractatu coram dicto commissario duas Lubecensium naues,unam ex Noruegia redeuntem aliam uersus Anasteriadamam uelificantem,ui capi cum quin paliis nauibus Schulte uocatis, leonus iis iuxta uelle abduci secit.Si hoc licuit suae regiae dignitati, aut si Imperatoriam commissionem reuerenter habuerit, uestro iudicio relinquitur xomnium recte seiacientium.
Daniae M, Regis ad supradictum Lubecensium articulum Responsio.
Hic demum articulus ostensurus est si uere sit citra
93쪽
omnem laeum Lubecenses sereniri mo regi madatorum,
Caesareae maiestatis contemptum obiiciunt, quando hoc dissimulare non possunt nimia sese bellandi cupidine dis tentos fuisse Italut ad causam ueniamus Imperatoria maiestas pro audienda hinc inde causa dedit commissariuReuerendissimu presulem Ralzeburgesem. Cur autem co, missarrum dedisset ut causam utrius partis discuteret, si voluisset citra omnem exceptionem, ut rex omnia Lubecesibus permitteret Quid enim commissario opus fuit si causa Lubecensitum iam prius iudicata rate Si regi absolute iussum, ut Lubecenses sineret quoquo uellent nauigare, ut sineret uti&gaudere suis priuilegiis, ut ablata restitueret Nes enim si absolute ita fieri uoluisset Caesar, ais illi interpretantur, opus erat commissarium ad causam utrius partis cognoscendam transmittere. Ita aperte declarauit Caesar de causa inquerendum esse. id uero esset inquire dum An gravaminuma exactionum modus esset ς' dico stat nondum fuisse. An sineret libere negociari Lubecenses quoquo uessent At patet noluisse regem ut in Suetiam nauigarent, &isthic negociarentur. An sineret uti re gaudere Lubecenses eorum priuilegiis at apertum est ea commissa esse, quae ipsi putant contra priuilegia sua commissa esse. Vidit ergo prudentissimus Caesar in confessione rei com semissae&facti tutis defensionem adhuc suscipi posse. Quod nisi uidisset posse regem iure facere,quod ipse Serenissimus rex fatebatur a se factum esse, ne squeri unquam iussissiet, ne conamissarium Reuerendum presulem Rarzeburgen se in ordinasset, ut utriusi partis causam discuteret . Mihi uero non modo nihil grauius contra regem statuisse uide tur Idustrissimus Caesar, sed etiam hoc mandato omnibus principibus prescripsisse, quid illos de Serenissimi regis causa iudicare conueniat. Nam qui rei disquiredae cauiso distponenda commissarium dedit, is ius facti inquirendum non factum antiquandum putauit. Missus est igitur Reue rendus presul Ralzeburgensis,ut utriu partis causam di LM cuteret,
Sacratissimus cssar ex eo qucomissari de
do facile declarauit deduci iudicio re non aut statim antiquata uole
rium dedisseta Insacto, suris defensione suscipi posse. Reuerend' Episcop'Hatta eburgesis mis
cognosceret qLubecensiti' curege ima cesserat
94쪽
regium consi liarium uocat sacerdotem.
cuteret,hoc est,an iure an iniurIa Lubecensibus suum uecti gal auctum esset,an iure an iniuria Lubecenses tam frequenter Danorum regibus bellum inferrent, An naerita ratione in Suetiam possent nauigare Lubecenses, hoc est, an ne id facerent fortioribus uinculis,nempe conuentionibus xso Iennibus pactis&sigillis prohiberetur Andigni erant,qui bus liceret suis priuilegiis uti. Ista erat quae commissario in mandatis data sunt. Dixere ergo Lubecenses causam sua nised rex ut magis eos iii suspenso teneret mittit sacerdotem quendam. Ques hic uos Lubecenses Clarissimum iuris utri uis doctorem indignum putatis, qui ad uos mittatur. Regium consiliarium inferiorem esse creditis. qud debeat ad tabernas uestras transmittis' Metropolitanae Ecclesiae prepositum uiliorem arbitramini, si qui contra uos merea γtur Illustrissimi regis partes ageres Quem igitur ad uos Oratorem mitteret,si I. V. Doctorem eundem regium consilγliarium,& Metropolitanae ecclesiae Lundens propositum recusatis e Sed obliuiscimur impostorem aliquem ad uos transmittendum fuisse ut similibus labris lactucae obtingerent. Cum tali enim hominum genere longe mauulti suo, his negocium esse, acum doctis β bonis vj ris, quando ita receptum est,ut pares cum paribus facile congregenturi Istum ergo uos sacerdotem uocatis,4 hoc addentes contuis meliae, prae nomen quidem exprimitis aut dignitatis gradum qui in regiis oratoribus disqui titur cupitisci ea ex re Serenissimo regi inuidiam conflare,cI ad pacem nainime uideatur inclinatus, qui in eam tam abiectum, ut uos ereditis oratorem trasmiserit.Sed dicite per deum iminor
talem,si ad uos solennem legationem transmissiet fueratisne pacis conditionibus a Ralzeburgensi proponendis sa γtur rQuod si talem contemnitis quid est,ip opus fuit,sin hac re maiorem transmitteret At contempsisse uos quod maius signum esse potest,et quodio diu ab ea causae dictio, ne duos Episcopos totidem equites auratos, totidem Do ctores cum mandato maxim e sum cienti prcmisit quos in
95쪽
Holsatiae cceia obio Reynseldi, cum iam illic diem uos ita γ
dixissetis aduenientes alloquio, ne semel quidem dignati estis. Cum tamen xuestro de utrius p partis consensu receptum esset, isthic negocia tractata iri . Quid ergo demetiam uestram ipsi met inculcatis Exspectauerunt illi uos ad dies quattuordecim n et uenistis tamen. Quid ergo uobiscum tractari possit Deinde postilin oppidum Flensborgum re ceperatis Illustrissimis principibus, Ioachim brande burgens Electori Sc.5 Alberto Mega potensii Duci,&Hen Tico, Caesareae maiestatis comissario ei demi presuli Miete
burgens uentutos oratores uestros, qui cum supradictis principibus ex Caesareo mandato de causa regia conueni γrent,cum non ueriti estis tantos principes,isthic aduentum uestrum prestolantes frustrari,cui mirum erit si sacerdote, ut uos loquimini,contemnitis Quod si tertio cum obstinationem uestram uiderent Illustrissimi principes,& perfidi am admirarentur,propius accesserint uenerintl quis die, culae itinere in Ryndesburgum,quod supra undecim passu um milia ab urbe uestra non distar, at isthic Serenissimus rex adfuerit miseriti commeatum, de saluum conductum sufficientissimum ne qua uobis tumultuandi causa esset, non tamen unquam accedere dignati estis cui fidem facere potestis, Caesareo uos madato obtemperasse Ipsi fatemini datum arbitrum esse causae Reuerendum presulem Ratete burgensem,& tamen ut causam audiret,ut negocium iudi caret,non aduenistis. Quae est ergo uestra ista obedietia Sed rex erat,timebamus ne quid grauius in nos statueret. Et be
ne habet. Timetenim semper conscia perfidiae conscietia, Ssibi ipsa graue uulnus infligit. Sed nonne per commea tum securi reddebamini r Quod si comeatum suum infre gisset Serenissimus rex,nonne hic aperta fuisset uobis occa, sto oblata belladisAn ne uero prestabat totius ciuitatis perfidiam paucorti iniuria redemisse et perfidiam perfidia accumulare Si em quod uos falso existimatis oratores uestros comprehendisset Illustrissimus rex, tunc omnium litera γ
Alia contrem tio a Lubece 1ibus inlicita ad quaJlli non
tame polliciti esset tithic ad Tertia conue tio ad qua ubecenses, en Ire recusauerus Fatentur datuarbitria cauiae episecpu Ra teteburge lena ct tame ut causam ab eo tu dicari uellent nunqua adiue
96쪽
rum a uobis prestitarum ius regi antiquatum fuisset. Tune omneSconuention conania foedera quibus obligabamini distatuta. Tunc demum pulchra fuisset Serenissimum resegem exigendi occassio, fuissetist ingens causae uestrae argu Que erantes mentum mutuati, tanqua iuste semper cum eo rege egisse ἔ: α 4ub xl iqRipreter gentium commeatum infregisset. Sed alia minus aude uos deterrebant Sciebatis enim indignum esse coram eo retit in iudicii causam uestram agere,qui ostensurus esset,citra longiorem Vς0ψyς moram, iniuste cum clarissimo parente suo.& secum egi si elis , quam citra omnem fidem datam Suetis frequenter subsidium intuleratis, quam frequenter pyraticam exer)cueratis. Nisi forte adhuc aliud fuit, quod nimii stimula bat. Ne penim dubium esse possit,quin hi qui Caesarem coMagnumon rempsere,qui Ot principes frustrati sunt,qui pacis conditios bub inpii Πλα prescripserant,abominati sunt magnum laden erupit iiqVOM monstrum aluerint,quod tandem erupit. Et sane hinc tactu est uerum est, quando iam infamem illam proditionem pe-
rudem insa, Ducem Serenissimi regis,chatissimum &optimum pat naena illam p truum,quem loco patris semper coluit,&adhuc tot indim, mu linon lineo, cuius integritatem maiorem nouit,irtiua lege a ico istorum Lubecensium sceleratissima perfidia affectus uerterut,medi colit deueneratur aduersus suam regiam dignitatem insti
oci potuissent RO ,iς prQb dolor ignaros quorsum a callidissimis mer, perinde id ab caloribus impellerentur, regio sacramento exuerunt. Qua,Oiuςrς. ipsam plebem quae semper cum rectoribus principibusivmutatur seduxerint ut alium sibi regem alios gubernati Lubeeetici, Rist ret,QIta amicosa familiares priuatissimos in re, tum cuiran gis caput emercarentur,qua Illustrissimam Serenissimi re,
id te illo um ii styissimit principis Ferdinandi sororem Christier, causa adium no Olsatiae Ducis filio, consanguine regis capitali hosti
non iratiscet in Qxqm ζgi Oxum possessione donarenti Nam xhic tra,ctata
97쪽
ditionem abiicerent,set Franco regi subderent. Quod ora tores illorum anno. ζ13. cum Francorum rege eo tem γpore egerunt,quo ille expeditionem parabat in Insubriam. Tunc eui cu probe cognoscerent optime couenire Idustri L simo Angliae regi cum Serenissimo D. Christierno,dubita,rentq; ne qua uis stibi intentaretur, statuere&illi quot auxilia mutuari,fuerelin cause,ut Francorum rex quod multi putant alpes non transcenderet,sed pararet suppetias quas Lubecensibus confoederatisi, si qua necessitas illis ab Illusi trissimo Christierno rege imminuisse e transmitteret . Ista sunt quae quominus ad tot conuentiones indictas conue nerin tun causa fuere.Quado etiam Serenissimus rex abiens conssiliarios suos manere iussit, coram quibus conuentio absolueretur, quam se presente non adnaittebant. Sed seu γstra de hoc fuit intentatum. Si quidem si adueniment cumram speciosa offerentur non dubium erat, quin citraim nem moram coacti fuissent pacis conditiones amplexari, presertim cum reniti non potuiment, nisi prorsus nullam pacis sibi cura eme testari uoluissent. Quasi accepiment, iam protinus tacita illa conspiratio Sereni Timu D Chri stiernum abigendi dimota fui merxuius reiis hoc apertissimum indicium estis cum demum per principes Lubetam aduenientes cogerentur pacis conditiones,Christierno regi prescribere. Dum hae a predictis Brandeburgens Marchio, Magnopolensi ducibus ad Serenissimum regem delatae ab eodem acciperentur armatam classem in Burondiam transmisere, Scaniam quae apud ueteres candi nania est sex horis defendente Lundensi presule oppugnarint. Si a landiae uim interminati sint uolentes scilicet hoc maleficio Serenissimum regem aduersus se prouocare,quem sciebant suis imparent uiribus futurum conclusa iam procerum, principum 3,Episcoporum,&populi, aduersus eundem Syspiratione. Hunc ergo sacerdotem uocant, sacro ordini it lata graui contumelia, Tum illius uirtutibus Modestia
ut multi pu tant ne alpes transcenderet quod audiret Illustrissimur regemChristiernu bellu in Lubeceses meditari quibus auxilia volui, si et submitte re siqua illis uis ingruisset. Principes de muLubecam aduenietes nishil effecere quad pacem pertineret, na Lubecenses cum prescripsistent conditiones regi bellu tame
98쪽
iurisexhibitio qua regius Tator exhibuit aduersi s u hecenses Ecclin ea contine hantur. Lubccenses si uelint ius uocare illa iuris exhibitionem qua ipsi dolo, sam uocant facile illis allen sum iri.
Lubecesiu impudens men dactu cum se impeditos me tutur quominus bellige
lndigna. Sed haec aIii iudicent. Porro quae erati IIa fistula& dolosa iuris exhibitiorSi enina iuris exhibitio fuit, cur itilam astuta navi dolosam uocatis Quasi citra dolum 5 astu nequeat ius suo ordine progredi,aut hic demum sit astus de dolus ubi ius est,& non potius iuri desit locus, ubi dolus de
astus preveniunt. Quaecst hic prudentiarQuod si astutatu risvi dolosa sit exhibitio, ubi ornatissime, de summa cum ueritate aduersus Lubecenses causa dicitur, istam sane fate mur dolosa mix astutam iuris exhibitionem esse . Est enim talis,quae euincere facillime potest, quot indignis modis Lubecenses cum Serenissimo rege negocium transigerin quod indignis modis suas sunt frequentius conuentiones frustrati,& solennes literas fefellerint. Qitae ad omni uirincipum consilia transmitti digna est. Quam denis si uelint Lubecenses in examinatione uocare,libera illis copia futura est Ista est dolosa S astuta iuris exhibitio asta est sacerdotis commissio quam si uidere denuo uultis agite in iudici una uenite, de liberum erit de omnibus rationem reddere. Sed non tam astuta erati dolosa quia iusta fuit, q*Lubecensibus tempus,quod aptissimum fuit ad res repetendas preri puerit . O malam commissionem o sceleratam iuris exhibitionem. Tu Lubecenses ne res repeterent effecisti. Tune in Burondiam traiicerent impedimeto fuisti. Tu ne Scaniam oppugnarent in causa fuisti, Tu ne Born holmum demolirentur impediisti. Tu ne in Stalandiam uim intenta rent obstitistitani qua sane 5 nimisqiniqua. Et hic quid di citis Lubecenses Negatis in Burondiam a uobis classem missam esse Negatis Scaniae uim intentata mi Negatis BornhohDum arcem funditus erutam esset Et tamen commissionem dicitis impediisse quo minus res repeteretis. Quae uero repetendae erant Naues in potiti eratis Victi,galia sed diminui non poterant. Priuilegia Sed ipsi uos ita fregeratis. Pyraticam exercueratis& Da nos aggressi Suetosuos esse mentiebamini,Multos illorum carceribus, plures
aquis consumpsistis, d adhuc putatis aliquid repetendum fuisser
99쪽
sterdam una nauigantes,Dani comprehederant. Quid hoc non facerent Hostilia perpetrarant, Sueticis mercibus gra, uidae erant,Caesaream commissilonem cotempseratis prius, Da nos depopulati eratis, quid noli liceat uim ui repellere Demum Sc quinque Scuten uocatas. Qiud ni r Sub Suetia interceptae erant. Negare non potestis, Et prius tot foedera uestra permiserant, liberam esse citra pacis iacturam, si qui talia attentarent intercipi. Cur hoc non licuit aut cur Cete, saream maiestatem ea ex ratione Illustrissimus rex conlep, sit vos cotempseratis Rex iudicio stare uolebat,uos recusaueratis. Id Caesar mandauerat dc uos abominati estis Prinsecipes dederat qui controuersiam componerent, uos ad lo cum, quem ipsit indixeratis non adfuistis Caesareum regi men sub pena amissionis bis mille librarum auri puri maladauerat ne bellu gereretis di hoc preceptum auersati estis. Iudiceritatu uter Caesareum mandatum contempserit an Serenissimus rex, qui causam suam a Caesarea maiestate de putatis subiecit,an illi magis quid Caesareos commissarios Sindictum locum diem, tempus, tot principes frustrati sunt. Qui cum pacem facere ex Caesareo mandato iubereia,tur ad arma,insidias, perfidiam, respexere, cum iuri stare deberent tot regna regis sacramento abaliena uere, dehidignos sese putant,qui Caesare uocentur, audent io se nomine uenditare, quasi soli sint Caesareorum mandatorum obseruatores. sed quonia in precedentibus copiose deduxi mus haec omnia, nolumus denuo hanc cra labem repetere, unum hoc adiungentes,si Caesareo mandato hilaenil obe diunt,qui ius&foedera frustrantur, qui Caesareae maiestatis
hostibus adherent, qui tot principes fallunt qui populum iuramentis exuunt, quia nunqua audita aut uisa reges cogunt, qui plebem aduersus nobilitatem inducunt, qui Sacratissimum Caesarem Carolum tot indignis uocibus lacessiunt,qui Cermaniam exhauriunt populum depredari, tui, omitia diuina 4 humana profanasit, Lubecenses eos esse,
Lubecenses se fingebant suetos esse 5 hoc
genere pyraticam in Uanos eXercuere sed postea a Da/ns comprehesi cogniti sunt lacn Shieti edLubeccses ei, Et Caesare Caesareu regimen Lubecc ses auersati sa
dato chedi tintqui celaris hostibusadheretriccs aris P cepta abomi nantur Lube
100쪽
esse,qu maxime Caesarei sunt &ante omnes Caesetibus obe
diunt. Regem autem hoc genus exosum Caesari hostilissi mum ex prosesi esse. semper futurum. Sin minus tum demum omnes existiment, cui magis Caesarea amicitia deseruiat.
LVBE CENSES. R Ebus ita sese habentibus, cum rex pene totu Sue
tiae regnum in suam ditionem recepisset,lamen adhuc circa urbem inexpugnabilem loci holmquam obsidione terra de mari cinctam habebat, hereret& commeatuu desectus&penuria in eius exercitu simul fames esses premere cepisset, uidens ni commeatus adueheretur,cogi sese eam obsidione cit ignominia soluere simuli pertimens ex regno depelli, mittit iterum ad Lube censes legatos inter quos Anthonius de Meis ac si eos mulitis benefactis obligasset oratum uel, at commeatum in ex ercitum suum pollicetur iterum maria&montes. At boni Lubecenses adhuc pacis studiosis creduli obliuiscuntur iniuriarum, mittunt commeatum sperantes in uerba regis, tanu OracuIum,quum rex ipsi saepius repetiisse diceretur, si a deo daretur sibi,ut rerum Sueticarium potiretur, nunquasese postea Christianis hominibus bellum illaturum Sc. Et ea commeatuum aduectione factum est,ut Stockholini se
se regi permiserint, alioqui,ut supra ostelam est, fuisset sibi cum ignominia obsidio soluenda. At quomodo rex ipse cum Stockholmiis post factam deditione,& cum aliis eiu Ddem regni habitatoribus egertit,Sueci ipsi uiderint, & rex ipse. Nec quicqLubecenses culpandi sunt,sp ueci ob regis se ueritudinem ab eo defecere.
ILLUSTRISSIMI D. CHRISTI ERNIDani: M, Regis ad supradictum Lubecentam articulum Responsio.