De Pindari carmine Pythico primo [microform]

11쪽

se appellari iusseras, quae ausa fuit positae cur eum Aetnae urbis onditorem praecipue praediearet, sed ita ut eum hac laude reliquarum rerum ab eo praeelia egestarum commemorationem apte coniungeret. Videamus igitur quomodo hane prae- dieati0nem in altera carminis parte indam instituerit. Initium facit exoptando IIovi placere liceat Aetnam montem administranti Aetna autem sub Iovis regimine

est quod Typhoeum ibi perd0muit 0l. IV 6 sq. , et ideirco etiam Aetnaeus alibia posita Iuppiter appellatur Ol. V 96. Nem. 6 . iusdem etnaei Iovis in erdotio ips Hiero inde ab Aetna condita fungebatur es. l. V 96 ibique Boeekh. .

quid igitur magis conveniebat poetae consilio quam eum mer0nem Aetnae eonditoremeelebraturus esset, Iovis Aetnaei favorem sibi et ch0r impl0rare, cuius sub tutela eum m0nte urbs esset sub eius radicibus c0lloeata cuiusque sacerdos ipse mero esse voluisset i 0 enim urbi et m0nti 0mmune est qu0d utrique Iuppiter Aetnaeus patrocinatur. Haec igitur primae et secundae partis est cohaerentia significata verbis ος του δε μεις διγος, praeter quae alia quae illarum coni eti0nem perspicue indicent n0 inveniuntur. 0rgit 00ta digens inclitum c0ndit0rem urbem Aetnae m0nli 0gn0minem et vicinam illustravisse viet0ria Sthlea, quam proclamans praeco illam renuntiaverit eam viet0riam urbi faustum men esse futurae prosperitatis, quam ut sibi ordi esse velit p0dinem orat, in cuius h0n0rem Hiero certamini interivit. vietoria deinde transit ad vigi0rem, de quo se ita dicturum esse c0nfidit ut rerum Summam plane a8Sequatur et aemul08 l0nge superet. piat igitur ut praesens felicitas atque pulentia regi permaneat lab0rumque oblivi0nem asserat, in e0que c0mmemorat honorem quem rebus bell0 laniter gestis ille sibi c0mparaverit, praecipue esserens gl0608am expediti0nem quam nuper a Cumanis auxili v0eatus suseeperit tota hae 10rtuna ut rex futur qu0que tempore uatur ei in v0ti est. Iam vero ad Aetnam urbem reditor quadrigalis vietoriae praemi eantaturus quae Din0meni, quem filium Blar huic urbi praefecerat, imprimis grata sint quod igitur urbs legibus et institutis Doricis, quae Spartani eonstanter adhuc servent, c0nstituta sit, I0Vem eius

praesidem impl0rat ut et ipsa eiusdem atqu0 illi sortis anteeps in his legibus et institutis permaneat et inde veram apud h0mines famam abstat ita dei auxilio

eventurum 8Se ut reX, cuiu Sub imperio in0menes urbem administret, populum summa obser antia c0len ad 0ne0rdem tranquillitatem perdueat. 0 Iovem precatur ut adnuat, ne denu bellum m0veant anhaginienses et Etrusci, sed elatium memores sint qua pugnis apud Cumam et Himeram laeti acceperint, quarum alteram

12쪽

praecipue effert aequiparans eam Salaminiae tralataeensi. Bipartita igitur est altera carminis pars primum 29 - 57 p0sita Aetnam urbem elebrat ex euruli Hieronis vi lana magno h0n0re malam et faust0 mine au8pistatam ipsumque regem mnem 'quam rebus gestis adeptus sit felicitatem retinere eupit deind0 58 -80 ad Aetnam

urbem reversus ut legitimum statum conSemet precatur, unde civium quieta concordiasxsistat et hostium impetus ardeantur. Utr0bique deus r urbis salute inv0eatur: priore l0e Ap0R0, 08teri0re Iuppiter utr0bique, 08tquam de urbe letum est,c0mmem0rantur Vict0riae ab h08tibus rep0rtatae pri0re l0e praeeipue cumana, altero praeter hanc imerensis Tertia pars, quae equitur, eum Secunda hoc m0d0 0niuncta est. Cum antea 72-80 p00ta vi torias apud Cumam et imeram ex hostibus relata summis laudibus extulerit, iam se qu0damm0d rev0cat a l0ngiore laudati0ne, distens eum maxime hominum vituperati0nem effugere qui in praedieando modum teneat multarum rerum apita, ne taediunt moveat, summatim omprehendens; facillime enim h0mines gravari audientes praeelara a in0ra aliorum. Sed haneh0minum invidiam n0 ita esse fugiendam ut h0nesta praetermittantur. Ita transitus si ad id qu0 eaput est tertia partis. 0stquam enim regem p0eta 0rtatus est ne pr0pter h0minum invidiam h0nesta praeterimittat, ex virtutibus n0minatim ei commendat iustitiam veritatem liberalitatem eumque adm0net ut a callida fraude et quaestus cupiditate animum abstineat; 0 enim 1040 0nam apud 0ster08 0mparari famam, quae 80la h0minum dehinct0rum Vitam rerum eripi0ribus et p0etis elebrandam tradat, ut cr0es et contrari0 halaridis exempl0 dem0nstratur qui autem cum felicitate h0nam famam e0niunXerit, eum Summum tulisse praemium. Hanc igitur apparet huius parti eum superi0re esse eohaerentiam ut 0eta, p0Stquam de rerum ab Hier0ne geStarum pr08per eventu antea diXit, iam adiungat qu0m0d huid felicitati 0nam apud p0ster0 famam ille additurus sit, eumque eonexum apertissime ostendunt p0strema Verba

Adhortati0ne autem illa n01m te te reprehender Hier0nem tanquam ad ciniustitiam fraudulentiam illiberalitatem iii elinantem indar in animo est id enim si re sensisset, hoc armine magis Musus quam deleetatus esset), sed commendat ei virtutes regiae dignitati maxime pr0prias et quae innem prinstipem imprimi deceant.

13쪽

Ρ0stquam de carmini argumento et Sententiarum ordine et e0niunctione exposui, de aliquot eius logis meam pr0p0nere volo sententiam de quibus emendandis vel explicandis n0 satis Videtur DBStare. Ad v I sqq. καὶ γαρ βιατα ξήρης τραχειαν νευθε πω ἐγχεων ἀκμαν ἰαίνει καρδίαν

haec adn0tat Beroius 'nesei an verba traicienda sint κῆλα δε κω Mart nam lαίνεικίαι δία iungeydum cum verbis Jop τε . .' Sed nihil huic iuncturae obstat, Si κῆλα δε . . . . φρενας in parenthesim redegimus s. l. VIII 8 sq. 3th. X 45. Nem. IV 66.

0ssensi0ni est nudus dativus τελευrti. Nam exceptis seriarum nominibus et paucis substantivis in quibus ipsis temp0ris n0ti inest, velut νυκτί, καιρεμ, dativus h0em0d ita tantum usurpatur si substantiu attributum aliqu0 additum est. Cf. Krueg. Gram. 48, 2 adn. 6 et 7. Synt poet et dies. 48, 2 adn. . uehn Gram. max g 426 2 adn. 4 Nihil autem ad reseribendum facilius quam qu0d 0seh0pulus iam restituit κἀν τελευτH. Cf. εν καὶ τελευτα l. VI 26. aula enim longius a traditis verbis distat B0e khi emendati καὶ τελευτὰν φερτεραν plerique codd. φερrερ χ). Ne meliora alii protulerunt. De nudo infinitivo a0risti post εοικora Sequente es quae diX in quaeSit gram ad huc peninentium p. z. V. 46 aqq. εἰ γὰρ ἰ Ἀβς ρες νος Ἀλlyoν tth -υrcu καὶ κτεάνων ἰοσιν

14쪽

qu0s in bellis perpessus est quid, si n0n 0nservabit Num bliviscetur e0nimi Ut sententia e0nstaret, saltem idendum erat tum iucundam lare regi praeterit0nim belli lab0nim mem0riam. At enim h0 ipsum n0u dieitur. Verum praeter illud

πα0 ποι. Sed cur regi, si m0rbi 0l0rum blitus sit, belli qu0s lini sustinuit lab0res in mem0riam reditur Sint nequaquam perspieitur. Equidem 110n video qu0m0d sqntentia inter e e0nveniant, Si, id qu0 nece8Sarium St, ad y κεν διενήσειενκ. . . praegreSS Optati pr0 0ndici0ne repetatur. Nam a traditis verbis pr0rsus aberrat Dissent interpretati0, qui suaviter m0neri regem vult ut 0rbi tiam labores τλάειον φυχ serat et quantum seri p0ssit obliviseatur mai0rum et illustrium lab0rum mem0ria. Ita enim si erat dicendum 'ni0rbi 0l0rum blivi0nem tempus tibi asserat reminiseenti qu0t antehae in bellis lab0res eum patientia Sustuleris', 0nsi ut nune l0gimus 'tempus tibi m0rbi 0l0rum oblivi0nem asserat tum pr0fect0 in mem0riam tibi rev0dabit stili hib0res patienter t0lerat0s'. Nempe ex Dissent ratione d0l0rum blivi sequitur belli lab0rum red0rdationem ut Scriptum legimus e0ntra haec illam sequitur. Neque, ut artungius, si quidem ex eius translati0ne 0neludere lidet, intellexisse videtur, etiam 1 κεν ἀεινήσειε pro ptati0ne 8S040test: nam neque optativu eum P velis A neque partistula affirmativa a usquam plati0ni exprimendae adhibetur alius enim St ptatiVii Secundae pers0nae eum se qui leniter adh0rtantis est uelin. l. l. ε 396. 43. Et ne sic quidem qu0m0d0

15쪽

haec optati cum superiore e0haereret satis intellegeretitu aut quid ipsa sibi esset. Nonne enim per Se melius est lab0rum praeterit0nim blivisci quam reminisci ocprefeci felicita8, cuius perpetuam c0nsemationem regi 0eta piat, ad eos potius obliviscend0 quam in mem0riam rev0eandos e0nferre s0let. Ipse quidem ladanis

similiter in Ol. II 18 sqq. pri0ris calamitatis blivi0nem secunda lanun exsisteredidit his verbis:

Quae cum ita sint, sententiarum convenientia ad 0nsensus mihi restitui videtur, si leni

16쪽

Ρergit indam his verbis v. 50 sqq.

Ita in libris mss. traditum accepimus praeterquam qu0d in parte eorum μεταλλάσοντας Vel μεταλάσσονra exstat. accusativus ui Pindar abiudicandus est; sed facillime rescriberetur fari si ita c0nvenientem nancisceremur sententiam. qu0d negandum est. Nam d0 hilectet ita Di y ἀνάγκa . . . scii ha dicta SSe nequeunt, quoniam Sn0 amistus erat Atridis, qui eum per Ulixem et Ne0pt0lemum arcessebant. Itaque Boeekhius auet0 fuit ut ad Cuman0s ea referrent. Sed sic minus aptum est pr0- nomen indefinitum, nisi, qu0d sane licet, generali0rem esse putamus Sententiam et simul etiam ad ali0s speetare qui ier0ni blanditi sint eius auxilium impl0rantes; deinde ver0, id qu0d gravissimum est, sic pr0rsus interrumpitur c0mparatio cum Ρhilocteta instituta, neque hoc incommodum ut 00ekhius pinatur, Satis eo reparatur quod in sequentibus hil0 tetae n0mem repetitur v0dibus Ποίαντος υἱον Nihil vero pr0fieitur Hermanni mutati0n χυν ν ἀνaγκαία licet exempla X 0mer0 Tyrtae aliisque poetis vetusti0ribus allata sufficiant ad eius nominis usum indaro quoque attribuendum. Nam ne c0mparatio interpelletur, generalis quae te exsistit sententia et ipsa ad hil0eletam p0tissimum speetare debet, qui Atridis n0 amicus,

sed infensus fuit Repudiatis igitur B0eckhii et mermanni rati0nibus u0mm senus

blandis precibus e0mmune sit quibus auxilium ab eo petiverunt nequaquam perSpiritur Deniquo e0gitari vix p0test qu0m0d laetum sit ut oso in φίλον mutaretur. Sane dubium esse nequit quin illius seli0lii auct0r onot in sit libet 0 invenerit; sed h0 interpretandi causa istim ad GDν ν ἀνήρο adscriptum erat a lect0re qui h0 ad pr0Ximum mν φίλον spectare pinatus de Phil0cteta m0rhi necessitate c0nssietanis

17쪽

cogitabat, et deinde in poetae verba illatum genuinum Vocabulum pias Sede moverat. Eidem aulam interpreti qui ad insiti iam scripturam ono D eh0li0 m0do allatum adseripsit rem in Hier0nem det0rquens pr0clive erat etiam supra, eum legeret καuάτων ν ἐπιλασιν παράσχοι, de morbo Hier0ni c0gitare. X 0mmuni igitur origine utrobique eius err0 pr0diit. Cum igitur generali sententia nam oristus εσανε empiricus est propter e0mparati0nis continuitatem ad hilo telam praecipue spectare debeat, is autem Atridis, qui eum restSSebant, inimissus fuerit, plane necessaria est Rauchensteinii emendati συν δ' ἀνάγκα μνὶ ψίλον, quam merito Beroius inter p0sita verba redepit. ariter in aliqu0 libri u reliqui 3 ιν ρ μην pro uch traditum est in Ol. ΙΙ 45, ubi ptime idem Bergkius o 1 η αυξω Seripsit. comprobata autem auehensteinii mendati0ne, ut 0mparati ab omni pane conveniat, statuendum est aliquando etiam inter Hieronem et rimanos simultatem exstitisse, antequam hi ab Etruseis in angustias adducti illius auxilium implorare c0gerentur. De se autem quam Cumani Hiero tulerit h0 l0eo agere poetam primus B00ekhius dem0nstravit, et ipsa hac e0mparatione redarguitur Berghi opinio, qui eum ad bellum e0ntra Thrasydaeum et Agrigentin08 gestum rettulit' nam n0n auxili v0eatus h0e bellum ier suscepit, sed a Thrasydae temerari impetu

lacessitus' In sequentibus verbis miles fere edit0res Mnsi sunt Verb0 εταλλάσσονιας, et pleriSque placuit qu0 pr e Wayesieldiu pr0p0Suit tiεrανάσσοννας, i. e. εΤοικίGOVIας. Sed quanquam a0ristus νασσα ΡΙth. V 67 a verbo resti deductus invenitur, suturi tamen closco nulla Squam Si mem0ria. Bergkiu μετα- νάςoνra Scripsit, qu0d 0mpositum alibi n0n exstat. Inesse videtur velle in eo Vim Secum reducendi, quam tamen num habere p0ssit Valde dubium est. Neque enim n0vi dupliciter c0mp0sita in quibus uεr 'Secum valeat, et implex surάγειν 'in alium l0cum ducere' est, secundum quod tiετανάγειν 'ali reducere' significaret. Sed reduci Tr0iam hil0cteta n0u 0larat, quia e 110ndum perVenerat. Melius SSet

Ad hanc opinionem confugero Berghius coactus est Pythiadum quam contra Boec hium proposuit computatione, quam meo quido iudicio plano confutavit Lpopoldus Schmidii duabus commentationibus, quarum prior Zur Chronologie de Pindarischo Godichte in Comment phil in hon. h. ommsen p. 48 sqq. altera Supplementum quaestionis de Pindaricorum carminum chronologia in Ind. lect Marburg 1880 81 prodiit. CL L. Schmidi. in prioris commentationis j 51 sq. Ηolmi Hist Sicil p. 242.

18쪽

Ubi υτ B0eckhius ita ad pr0xime praegressa respicere putavit ut hic vaderet sententiarii e0nexus: ut Philo tela quamvis invalidus r0iam cepit sic tibi qu0que deus et ut iis quae appetis p0tiare'. Sed hil0ctetae e0mparati ad ea speetat quae Hier iam perpetravit, n0n ad ea quae ut futur temp0re ei 0ntingant p00ta0ptat. 0mprehenditur p0tius t0ta superi0r optati quae a Verbi H γὰρ Ο πὰς χρόνος v. 46 incipit. Itaque oro 'sic ut 0d dixi valet, et Dro hie ut in l. II 35. yth. IX Il idem ser est atque Drm si, ut aepius apud Pindarum 1 pr0pius ad L particula signifieati0nem a dedit. Subsequuntur in v. 5 sqq. haec

qu0rum sensum Dissenus hunc esse putavit 'ment et e0gitati0ne eamus nune etiam 40tnam ad Din0menis domum' earmen enim Syraeusis cantatum 880 in aula Hier0nis. Sed h0d 0d0 00tas verbis aliena de su addit; nam mente tantum et c0gitati0n0r0m fieri d0ber p00ta n0n didit. Quare recte Boeeyhius statuit tune hymnum A0tuae apud Di 0menem cantauilium fuisse. Minus recte idem ci interpretatus St.

Non perspicio cur Leop. Schmidtius, qui et ipse carmen Aetnae cantandum suisquoxistimat, malit adversus Dinomenem dem Deinomenes aegonuber interpretari Pindars

19쪽

. 13 Respicitur pr0eu dubi ad armen Pythieum Seeundum qu iam quattu0 fere annis ante ipsis Syracusis, ut prima eius verba Stendunt, curulis Vietoria HieroniS, quanquam n0 Delphis reportata, celebrata est; nune alia tali viet0ria etiam Aetnae celebranda est. Deinde noινήν 0n licet meritam laudem intellegere neque enim in Sequentibus laudatur viet0ria), sed p0et Musam inv0eat ut anat qu0d pr praemi viet0riae Sit, qu victoriam tanquam remuneretui'. cum autem ad Xe0gitandum hunc ipsum

Ad hune locum pr0lati sunt vii 0rum d0 t0rum diversissimi interpretandi et emendandi e0natus Emendati0uem incertam esse Bergilius coneedit, ipSe suspicatus Scribendum 880 δίδοι κραίνειν Dιιον λογον ν999 Iu a Vel Τίδοι, κρ&ίρουνδε λογ. ν90. Sed Si qui Sit λυγος νθ no)ν, eum antea n0n memoratum Vel indicatum sit, in bseur est: nee pus est Verum Serm0nem perficere, qu0niam, Si per eti0nem 11011 habet, verus 110u est. Eliani minus Sententiae satisfaciunt ali0rum mutati0nes a Berghi athitae. Sed haud set an in traditi verbis aequiescere liceat, si ad 0eckhii interpretationem redeamus eamque ausi id0neis stabiliamus. Utique enim discedendum est a Dissent et Metggeri rati0nibus, quibus l0ei difficultas nullo m0d0 Xpeditur. Ille enim rota Drai G Grea Subiectum, ri it OV ortii obiectum SSe0pinatus p00tam h0 didere vult futinam squiper tali 0rtuna praeelara c0nfirmentur Serm0ne h0minum, ut nunc mea laude re ipsa e0nfirmas, in quibus n0 80lum p0strema verba e arbitri p00tae sententiae addita sunt, Sed etiam qui serm0nes quaeque laudes dicantur parum perSpieuum est. Alter autem Si interpretatur quasi

demota strandam hanc praepositionis laeti vim non valeant. Nam ibi ad significandum hominum iudicium adhibetur.

20쪽

modo mem0ratam . et cyίδo a indari verbis abest. 00ekllius igitur si interpretatur 'pree0 Vem18 0minum sermo semper talem sertunam Aetnae adiudicet et decet nar. Ita p00is aQ0ve petit ut Aetnaei 0n per Speciem tantum, sed revera instituta Dorica b8ervent atque ex hae bservantia veram apud h0mines famam adipiscantur. Quae sententia cum apta et congruens SS Videatur, unum restat ut quaeratur Dum revera διακνίνειν eam vim habere p0ssit quam ei B00ekhius tribuit nec tamen tribui 0sse satis dem0nstravit. Certe simplex κρινειν 'iudieando alicui

aliquid tribuere significat in his verbis, quae yth. VIII 83 q. leguntur: τοις