장음표시 사용
1쪽
Habita Romae in Templo S. Andreae Clerici Regulanaiseodem Cardinali aedificato RG M AE, Apud Iaeobum Mastardum 1623.
2쪽
Imprimatur, si videbitur Reuerendissimo P. Q. Sacri Pal. Apost ni
Imprimatur, Fr Dominicus Paulaccius MagisterriSocius Reuerendiss-P. Fr.Nicosta Rodulfij Ord. Praedic Sacr. Apostolo Pal. Mag
3쪽
me planam hanc simplicem, ac artificio niniam oratiunculam edi disse in lucem, non tam ingenij quam amoris partum: si enim, me dicentem lachrymantis populi plauses animauerit, scimus legentium, quam audientium morositus esse iudicium, ut multa audientibus arrideant, legentibus derideantur verum hoc argumento liquebit, quod plausus ille ac fetus non ex concinne dicentis arte, sed ex naria ratarum amplitudine rerum , ac populi erga laudatum ordinalem nostrum inaudita assectione ortum du-
4쪽
duxerit. Tubenigne excipe inumisiuium Me munusculum dicam an debitum debitum sane, cum enim sub patrui tui Cardinalis nostri, dominio omnia nostrari fuerint, sint tibi omnia haereditario iure debemus, ut cui virtutis, ac magnanimitatis obuenit haueditas, ei dicari contingat, claudem, oblatiunculam noli contemnere, est enim purum affectis simi cordis indicium ivllius obsequium contemnendum est si cum amore coniungatur, nec leuia data sunt, quae amoris pondere onerantur , adulationis ficta spernere fortitudo docet, sed cordis ac pupillarum succum despici non patitur magnanimitas. Quos nigricantes aspicis characteres non sim atramento, sed lachrymis, ac atro sanguine ef rmati in quem cruorem ut Montalius viveret, laetum fudissem,ac rubrum, eo moriente moestum tradidi ac atra bili obtenebr tum , qui ad natiuum colorem redire nequaquam
poterit, ni forte coram amplitudine tua videri erubescat, sed benigne intuere si enim tu respexeris nemo despiciet, nosti ad te patrui tui celsitudinem sine clementia deriuasiς, dc qui hari editate capis amari,
5쪽
Ru strum,qus Oeeidentalis Eeclesie sinus intereludit,lunessum
Carmen, ae lamentationes enarrare si velim,quibus Itali,Geris
mani q. populi, Galli, Hispani, atq; Poloni sunera Alexandri
Cardinalis Montalti concelebrant atra pompa doloris, ac lais chrymarsistrare, inquam,si enarrem, illud,Auditores obij cietis quod mia uat narrationis fidem beneuoleti narratoris,ac suspecta se laus in ore eius, quLn Ostis,& fateor, summa a laudato beneficia excepisse Ergo Roma nullus poterit de Montalio benedicere, quia nulli nouit Montalius non bene facere, si alium optatis cuius laudatio, ac fides a beneuolentiae
suspicione videatur immunis, alique quaerite,cuius utilitas a beneficenistiae participatione fuerit segregatarat quis erit status,ordines, condiationes singulas perlustumine mine quippe reperietis. Religionum, Re-Brmati Augustini Re Mares, Caelestini caetus insignis, Capuccinoru O bi, ac Regibus veneranda humilitas. Benedicti familia Sanctorum sch la,aerarium Petri, aemula saeculorum omnes in Cardinalem protectorem recepere Montalium, sub cuius umbra quietem,sub cuius magnificentia aurea secula experti modo Patrem recolunt suspirat,ac grata vice protectionis umbram lachrymarum humore compensant: Praestantissima Dominicanorum inerua, eruditissima Iesultarum academia, Clericoru,
quos Minores vocamus Maximi eum sint, familia oratorem non beneuolum afferre no poterunt, omnes enim corde gerunt liberal Itate,ac nomen Cardinalis tui. Quis Romae occurret aut Magnus, aut paruus On. talli amore non affectus ipse Principibus consanguineus erat,nobilibus Princeps, populo charus, pauperibus pater, virginibus tutela ciuibus umbra, aduenis refugium,Collegio corona,Ducibus,& Regibus magna nimitate, ac fide,ut uno verbo dicam,Montalius,aut altero Alexander. Vt ergo mea, ita nullius laudatioab affectionis suspicione esset aliena. Nunquid igitur, quia Monealti gratias accepere omnes nullus reseret eaut quia omnes laudare debent nemo laudabitrium ma sane laus in ominnibus no tam laudem,quam laudis materiam quaesiuisse,nec ullum reliquisse magnificentiae suae testem legitimum, quia omnes voluit partes gerere largitatis, ac beneficiorum, ut adeo fuerit in cunctis laudabilis, a cunctis modestia ergo taceatur egregium quippe atq; diuinum laudem silentio comparasse Silebo; neque enim huc ascendi viventis Cardinalis
excelsas virtutes, ac praeclara facinora coaceruare, sed morientis Cardinalis tui,ac mei successum tecu, Roma. collachismariaeloquendi inscius flendi peritus adero, ita mulieribus ac pueris' gua inualidis prompta lachrymarum orationem artifex natura coposuit luctus,ergo mei causa eximium erga Montal tu amore esse, succisis fletu accetibus proclamabo.
In eordibus virtutis affectione calentibus , heroici viri fama aura est, qua amoris flamma succenditur magis, ac excitatur, amoris iacula si c
6쪽
famae alis plumas mutuentur otius transvolant,protundius infiguntur .
itaque cum per Italiae Prouincias ab Urbe remotas peragrare Campaniam, Etruriam,Insubriam , atq; inter medias regiones, ubique Montalii nomen fama vehebat adeo ac personabat, ut non modo Serenissimi Italiae Principes, Hispani uces, Ecclesiarumq. Pastores, verum plebs, mulieres, pueri Montalii magnalia sciret, Menarrarent; singulus diebus Carisdinalem nostrum aliquod magnanimitatis facinus edidisse rumor erar. Audiebamus Alexadrum Peretium modo Principes splendore superasse, modo labentem familia sustinuisse, modo pauperis puellae periclitantem virginitatis florem aureo rore seruasse Modo aere alieno oppressos proprio sublevasse, ut facilius viderentur,l. triginta aureorum millia a Mont alto donari, quam ab indigete desiderari,aut singulis annis circiter qua isdragena millia aureorum auidius erogaret Montalius, quam cumulare auarus sic vitae curri clivo prope duo millia militum aureorum piis ope ribus, Alexandri magnanimitatem absumpti opinio fert. Egregius plane vir, qui diuitias quaesiuit ut perderet, aestι malu ut spernere accepit,
ut donaret, qui thesauros Regie possedit, philolbphice spreuit christia.
Αli Alexandri Peretii veritatem, ac dici crum fidem extollebint , atque libet ostiari posio publica cautione firmata videretur apud in talium dictum, factum nullo tractu diuidebantur. Montalius dintUrixit,& facta su ut, proprium diuinitatis elogium. Imo verbo breu is activi ne profusus docuit ad hoc naturam dextera lingua longior ic odia fles Da apud Principes,ac Prouincias reuerentiam ac fidem optate novienadeptum est: Etruria montes Montalium resonant Serenissimi q. Magni Duces Alexadro Card summa erant affectione deuincti. Bononia o talii Legati tempora extollit sub quo laetantibus omnibus solum doluiefiscirs,cuius res tunc se male habent, quando Princeps est bonus abi nomodo omnia legationis stipendia, sed insuper multa aureoru millia erogabat in pauperes, ut eo tempore non Legatus a Prouincia, sed Pro uim cia a Legato ilipendia exigere videretur Magnus Legatus qui nouit te. gationis suae non stipendia, sed dispendia numerare, qui muneris non introitum, sed exitum adnotavit,qui Prouinciam pauperem diues inuenit, ac pauper diuitem dereliquit Mutinae Princeps quam tenaci, ac tenero corde Montatio adhaeserit scimus Mediolani cum degerem FGia Duce eius urbis Gubernatore audiui inter Hispanos Montalium in Ducali aula resonare. Quid de Sabaudiae,ac caeterorum Italiae Principum deuotione annectam Etiam ultra montes Montali fastigi, mi ac Maiestas apparebat Mediolani immorabar, Mecce pertransibant Germani peregrini, qui ulla Romae mirabilia recensentes narrabant se vidisse inter moles Vaticanam, inter columnas Traianam, inter sacella Paulinum , ac inter viros Montalium quanta essent in itinere perpessi recolentes quos Iabores, quas penurias in Urbe sustinuissent in Mot alti tamen palati victit, ac pecuniam large accepisse fatebantur haec Per Germaniae remotissis mas
7쪽
mas plagas peregrinorum ore diuulgata egerunt, ut non modo inter ea- tholicos, sed & inter haereticos Alexandri Perelli magnanimitas imp
rio digna duceretur Poloniae Rex, ac remotissimum regnum Montalium
elegerrive ad ipsos posset Cardinalitiae protectionis umbra pertingere. Et quid dicendum si vera fatetur qui narrant etiam in Ottomani Turcariam Imperatoris regia aula inter picturas Ducum, ac Regum nostra aetate insignium auro gemmi R. ornata Montalii emgiem enitere mate Alexandri Cardinat is fama erat Quid in humano pectore fama no potes Socratis Plato uas compositos mores,magnanimam q. philosophiam audimus, statim erga eos animus excitatur,fertur,veneratur. Perlegimus aeneam paternat senectutis sarcinam piis humeris inter Troiae ih-cendia vectitantem . ac omnes nothris lachrymis flammas illas cupereismus extinguere Scipionis victoria Caesaris bellicus labor, Alexadri vastus animus cum anctiuntur diliguntur. Qui ergo audire poterant nostrasae la edidisse Cardinalem Alexandrum Magno Malorem , qui sine mi, lite sine thesauris sola magnanimitatis, ac veritatis vi tot populos, Ita in
los, Hispanos, sermanos, Polonos, Barbar Si Haereticos, Turca corbem a.
gloriae, ac famae suae subiugauit imperio, ac tantae virtutis amore non e se
flagrare Vehementius religiosa corda pulsabat Cardinalis nostri erga Virginem deuotio, lacri cultus religi , ecclesiae Zelus,virtutum omnium thesaurus, innumera praetere , no enim tam dicendi quaerenda est copia, quam audiendi vitanda satietas unum non silebo, ut discatis ex ungue, Leonem .Leonem enim Montalium astus animus gentilitia stemmata ,
aspectus ipse indicabat Inferni staude adolescentula regionis huius facile pulcherrima paupertate compulsa pecunia pudorem commutaro moliebatur, haec Montalto oblata eli: o aurum vere dulce pudoris venenum. Nulla Atalanta tam fugax, quam auri massa non remoretur, nulla virgo est nulla candidi vellen agna quae non magis cupiat aureo vellere sepervestiri, nullius puritatis niues accenta cupidinis flamma non liquescunt. Quae pulchra Proserpina est quam diues Plutononi piat quis erectus, animus quem auri pondera non incurrunt itaque sex testem castitatis thesaurum adolescentula prodigere parabat Ilugebat Angeli, ac livide collaetabatur in sernus puellam expectans, immundam, prostratam, sacrilegam voraturus. Heus Montal te haec vides,& pateris Siccine Nexander coram te aurum pudoris iura violabit λ Sic sie Mon. talte auri triumphator, te vidente aurum de virgine triumphum referre patieris Ela magnanime, age, egregium quid expectamus. Ecce ma gnanimitatis, ac pietatis heros surgit duo aureorum millia accipit,puellae largitur in dotem impudentia obiurgat,4 quod erat venale, decus seruat ilia sum sic auri telis oppugnatam auri scuto protexit. puritatem ne auri venena sentiret, auri antidoto praeseruauit; ecce tartarus gemit, laetatur empyreum, miratur aula, decoratur Ecclesia, ecce Beneis
dictum Patriarcham aureis spinis Venerem et u gantem, spinae nam quo stat diuit, Ecce verum Iouem,qui cygni candorem Praeferens. auri
8쪽
pluuia Danaes pudorem non eorrupiti sed eonseruanie. Meolai in trIsi
virginum dotes aurum largientis sanctitatem ad ydera nostra quoque tempora extollunt a Montalium singulis annis auri dotem centenis puellis magnifice emandentem, quae poterunt saecula reticere Cardianali nostro caelos summa maiestate intrant i quot adolescentuIas virginali, aut casti coniugii puritate decoras de seruato pudore , ac salute gratias retulisse putatis his lilijs Mons Altus noster in caelo floret , coronatur diicit Principes magnanimum pudorem imitari, atque hue Eeelesiae aurum tendere. O Delix Montali aurum seruati pudoris pretium, patrimonium pauperum,labentium baculum, peregrinorum aerarium,purpurae decus,Cardinalitiae,regiaeq. liberalitatis infignei hoe auro mundo caelestis ei uitatis platea coltruitur inurum non in imis terrae visceribus prope inferos genitum, sed in vertice Montis Alti lymispo appropinquantis. Pecuniae cumulos ad miserorum iuvamen ere smontes pietatis vulgus appellare consueuit, ita omnipotens ad paupe-
es, aegrotos, viduas, pupillos,Carceribus errancipatos, peregrinos su eis
uandos hunc Montem Altum,ac magnum pietatis erexit Deus, sic non potuit his aureis catenis omnium non illigare animos,his aureis iacuistis singulorum corda non confodere,quis omnium corda rapuit quem. fama,quem aura vehebat,quem vaticanas aut Quirinales aedes petentem equitum,ac curruum copiosior turba comitabatur, turba non Sixti V. beneficiis eonducta,sed Alexandri Perere liberalitate captiua,quem omnes corde gerebant,euehebant lingua,quem lauebant oculis, quem, venerabantur obsequio,cui Mathusalem annos deprecabantur, quemaomnes in Pontificia Petri Sede videre cupiebant nisi Montalium praedimpedivit Deus sorte ne Petri Maria landitus euerterentur , ac pauperes Ecclesiae paupertate ditescerent,aliud enim malum a Montalto timeri non poterat melius sane dixinem,quistantum virum populi piacula
non merebantur,ac ferrea nostra saecula auream sub eo aetatem rediro non paterentur. Cum igitur matura iam aetate spem omnium vota conciperent o mortem humani consili; dissipatricem heu quo mea veringit oratio inopinatus per urbem rumor emanat, Montalius aegrotat, dolebant omnes, sed febris initia fatua securitate parvipendebant:perseuerat morbus,augetur, atque vitae periculum imminere comperiunt; tunc ecce turbatur familia,horrescunt consanguinei, urbs tota susurrat, Montalius Montalius Montalti vita periclitatura heu nos; hac fama
Confirmat ais aucta,medicis eius salutem desperantibus prosundus moeror, ac dolor omnium corda occupauit, transfixit, pauperes , virgines Pueri, peregrini carceribus detenti,aduenae, ciues,principes, Cardin Ies, Pontifex, urbs tota ingemuit nullum fuit Templum, in quo Eucha ristia exposita Montalii salus a Deo non peteretur innumeri vitam
substentabant pane doloris, inqua lachrymarum infantes per urbem nudis pedibus procedenteae altis vocibus clamabant in coelum.Quadri gentorum virorum, ac mulierum turba lacrymis, ac precibus in retem . danis
9쪽
sanctae Maris Maioris genibule Penderunt omnia maesta , maenula nigra, atrati narietes, e domorum fenestris atrae vestes dimittebantur, aristifice in offici riarum suarima postibus,quae nigra habebant artis suae instrumenta, aut opera dolentes expandebant notissima quoque res est, ac
inaudita hebraeos eleemosynas,ae ieiunia indixisse Ecclesiae sinagoga condoluit Solis insigne fusco velo coopertum est.luctus,ac tenebrae factae sunt super uniuersam urbem bone Deus, qui fide petentibus omnia spopondisti,& si monti dicerent,tollere ac mittere in mare cur Ecclesiam orantem Montem altum istum e vita non tolli,non exaudisti ita Roma, ad Cardinalis salutem aeterno erat,impetrabilique consilio destinatum nostras preces exaudiuit Deus n6n ad nostram voluntate ,
sed ad eius utilitatem imo ad nostram voluntatem, cum enim tot Cardinali vitam petentibus, nec plurimorum saeculorum aetate satisfacere posset, aeternam vitam ei largiri nostris ipsis precibus coactus est . Itaque ingrauescente sebri labente virtute nocte hora sexta Alexander
rettus Cardinalis Montalius Principum maximus Cardinalium phenix, pauperum pater, Romae oculus viam uniuersae carnis ingreditur mori tur Montalius . nunc lachrymis, ac suspiriis laxantur habenae . Vice- cancellariae palatium evadit domus lugentium , ac lachrymarum , nuntium per Urbem nigris alis fama su nesta sere, caligineq. offendens aerem Romam moesta flentium , ac clamantium confusione commiscet, hinguent in plateis, pauperes, sub tectis viduae, in vinculis captiui, Principum aulae,Religiosorum claustra profunda mortis meditatione horis rescunt. Non poterat Vrbs non flere, cum mors in Montalium urbis oeulum puluerem iniecisset. Vtinam Roma vidisses nostra claustra nostras tellulas, o quale spectaculum, qui moesti vultus, qui praegnates ocu ii, quae humiles ceruices, quae corda amara; dolore stupentes occurre. hamus, nec iuxta morem salutationis verba proterebamus , nostri eramus obliti, laetitia ex corde, verba ex ore discesserant o Montal te Moneat te quidam ex nostris plus doloris Montalti:quam Patris sui mortem afferre amrmabant, ali dixere saepe se vitam suam Deo obtulisse , ut
Montalius viveret omnes optare potius Montalium uiuum, quam deeem ex nobis in Cardinatatum assiimpios ingenue fatebamur Monealtus, Montalei solus amor, solus aspectus, la umbra exhilarabat,Pater nobis, decus, ac corona videbatur. Sed inter alios,quo ego sui praecipuo dolore attritus,cum iacentem in seretro,eire primam noctis horam e Vicecancellariae palatio in adiacens Diui Laurenti templum inter faces, ac preces meis humeris transportaui i charum pondus, siccine amor meus pondus meum cor una premis,& humeros, ut inde lais chrymas eruas,hine sudorem ferebam mortuam vitam pauperum ἔanima mea magis erat in eadauere, quod amabat, quam in me, quem animabat erat illud meo amori viuum, ego eius dolore e mortuus, sic stupente natura vivum cadauer derunctus baiulus efferebam iacebat illis
morbo defunctus, ego tram dolore attritus, ac noua miraculo mortuum
10쪽
vehebat occisus Animae meae dimidium cadorei,dimidium mini rei
batur,4 quia neuter integram animam habebat neuter vivebat, uterq; dimidius, iterque febri mortuus alter caloris,alter amori:alterum an inmae meae dimidium exhalare voluissem, sed timui ne me pereunte alterum Montalii dimidium deperiret,sane si dimidiam animam Montal tu habere no cognouissem, ad te rudimidium amisissem, non amisi, sed totam animam in Montalii pectus transtuli, at cur non reuixit sorte quia tam
magnanimo pectori viuiti cando paruus meus animus non susticiebatuideo dimidiam animam resumpta, eratque anima ibi amans, hic dolens utrobique inferni cruciata dolore, in amati Montalii pectore flammis in lugentibus meis oculis lachrymaru aqua afflictabatur.Ο qua fortiores morte dilectio, illa animam diuellita corpore,tu indivisibilem animum secas in partes, ut sim partim vivus, partim mortuus cum perierit amor, Qvigeat dolor o caelum aut vitam redde amato,aut vitam tolle dolentis. Haec cum mente per uoluerem lachrymarum alluuionem axundans ad me, socios meos quidam ex populo eommiserantes accurrerunt dicentes, Patres ne vereamini prouidebit Deus, putabant isti dolorem nostrum oriri, quia nos, ac templum nostrum copiosissimas eleemosynasiamiseramus, ah quantum dolui, Papa quantu nobis plebs ista crimen imponit ut non Montalium, sed Motalii diuitias lugeamus. nobis haec . nobis qui pro Montalto,Templum,aurum, sanguinem sudissemus nee enim nos tam viles nostra natalia ediderunt, turpissimanias maculam generi nostro iniecissemus, nunquam inferremus tantum crimen gloria nostrae, quam putamus calcare diuitias, venerari virtutem. Quis quis diuitias,eleemosynas amplissimae suerunt fateor centum sexaginta millia aureorum largitus est nobis, sed testor Deum viuum acerbissimi doloris mei causa fuit amor Montalti Montali mei magnanimitas, veritas, maiestas ubi estis Sorbe tellus diuitias tuas i&redde mihi Montalium meum. Terra vorax commutemus pande fa ces, sperbamque molem hanc profundo absorbe hiatu, di tantum redinde nobis Montalium nostrum nolo Montalium diuitem leto Montaliucharum, Montalti non dona, sed dextera, non aurum, sed animus, sed cor nos illigauit. Nosti equidem, nosti vota tuorum Montali dulcissime, lachru i istite ut loquar meiuncto Cardinali bini cubiculari arcam plumbeam ad nos deserunt, ibi contenta,& causam exponimi Cardina lis moriens testamento voluit corpus suum in Sixti, sacello sepeliri, cor atque viscora quae in hac urna plumbea asseruantur dono misit vobis Patribus Sancti Andreae, accipite liquescentibus omni uanimis ob Ottae sunt lachryma, ac verba fletu intercident nemo nunt ijs,etsi nobilibus,respondebat Siccine Montalte nostrorum cordium erga te flammas voluisti, ne unquam extinguerentur, cordis tui cineribus conseruare montal te mi maiestatem tuam noueramus, liberalitatem tuam eramus experti, sed teneram animi tui affectionem nunc sentimus,quid
Pater, quid amans, quid sponsu amplius egisses dedisti nobis cor id