Ordinis juridici VVittenbergensis decanus, Caspar Henricus Hornius, jc. ... lectori benevolo S.P.D

발행: 1708년

분량: 15페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

terit, quaenam mens fuerit Carnmis , 8c quam pa rum faveat illis, qui in suam sententiam istum pertrahere conantur. Neque enim quisquam eo is facile patietur adduci, ut persuadeat sibi, tantum VI rum in re tam magni momenti contraria et secum pugnantia in animo habuisse, credidisseque, stare ea simul posse. Pluribus de his agere nec te Pus, etiam nec institutum praesens mihi indulget. Agamus potius id, cujus occasione scriptio mihi haec est subnata. Scilicet dum in publicum prodire

cupit Clarissimus juris Candidatus CONSTANTI NU S T E M MIC HIU praefanda mihi quaedam fuere: et enarranda nunc est, eX more veteri

vitae et studiorum ratio, quam perquam laudabiliter iniit noster. Patria ipsi contigit Belera anti quissimum oppidumisiniae ad Albim: cuius origisti nem Caroli M. Pio deberi dicitur, qui eo in loco, cum νάς adversus Sarasos bellum gereret, castra posuit, et hibernavit. Conspicitur in eo colossus ante curiam, seu A .ima statua, quae Vocamr Rogandina, insignis magnitudi ius,quae ad ea Cariat tempora refertur, quibus solen de Stat Rol ne suae tradimr colossos tales poni tanquam ligna

a. t.1 'Vel libertatis, vel imperii et jurisdictionis; ut fabulas in inbiu illas taceam, quae de Roiando quodam, cujus honori statuae istae consecratae fuerint, auctore J Ο Η Α μNE TURPINO, egregio fabularum magistro passim circumferuntur. Nams vero est Mn M DC LXXIX. ex parentibus honestis, et pa , tre quidem CHRISTIANO TEM MICHIO, eive integerrimo illius oppidi, matre vero ELI

SABETHA PLANERIA: quibus haec nata

12쪽

est felicitas, ut alterum nunc filium ad Docioralem dignitatem videant adspirare: Qua fortuna uti- ue dignissimi sunt, quod tenui licet rerum suarumam, liberos tamen bene educare, liberalibusque artibus addicere omnibus modis studuerunt. NO-ster primum in ludo patrio primordia artium cepit, postea Drx mensi, eoque Jam dudum percelebri Lyceo adscripms sub Clarissimis Viris M. GOTHO FREDO STE IN BRECHERO, PETRO PAULO FECΚNO, et JOHANNESTEPHANO ROSTEUS CHERO, egregie

profecit, atque se his Praeceptoribus suis, quam plurimum se debere lubens gratoque animo fatetur. Consectis vero illis studiorum spatiis imit bergam venit, ac sub eo tempore, quo excellentissimus Archiater Regius et Primicerius Medicorum

in' hac Academica D. JOHANNES GOTHO-FREDUS BERGE RUS M DCC magistratum gerebat, jure civitatis nostrae est donatus. Scholas quas primum cum arti juris se addixisset, freque lavit, B R E N D E LII, consultissimi viri, fuerunt, quem Institutiones juris explicantem semel atque iterum audivit, et auAorm habuit, qui viam ad artem disputandi commonstraret. Accerut postea ad pulpita tecessorum, magnoque studio sectatus Magnis,cos Viros ST R A USSIUM et B ERGERUM, Consiliarios Regios, quorum illi Ordinarii Prael, dis munus Juridici ordinis per plures annos marima cum laude gessit, hic vero eodem felicissime in hunc diem defungitur. Adsilit vero sedulus illis, tum et beato HEBERO nostro, tum praestantis-

13쪽

simo Icto SVΕVo, tam civilis, quam Canonici

et Feudalis varias juris nostri partes magna cum cura exponentibus, atque ex illis feliciter didicit, non tantum, quae ad Theoriam spectant, Verum etiam, quae animum ad usum forensem praeparare debent. Nec dissimulare possum, et mihi publice privatimque docenti assiduum auditorem imis te, ae praesertim tunc mihi suam probasse diligentiam , cum Laurerbachianum compendium evolverem, et illis, qui meae disciplinae se concrediderant, Viam ad causas orandas aperirem. Haec dum

egit, non neglexit Philosophim studia, sed non im felici successii cum Jurisprudentia illa conjuniunNon defuit etiam ipsi occasio rebus fibrensibus mature sivescendi, discendique. qua ratione leges, quae, ut Bariolus loquitur, in scholis diglutiuntur, in

foro digeri possint. Nactus enim illam est apud consultissimum fratrem D. CHRISTIANUM ΤEMMICHIUM, qui per complures jam annos causas ruin aerarii publici provincialis tum aliorum in Curia nostra provinciali, et ecclesiastica, tum alibi intra et extra urbem et regionem magna cura et insigni cum applausu selicissime egit, et apud Academiam nostram Proto-Notarii munus dexte rime gessit. Quum vero noster madiorum haberet, fiduciam professiis est apud nostrum ordinem no- men suum, et jam Mense Junio M DCC IV experimento facto meruit, dignusque judicatus est, ut albo Candidatorum Juris insereretur. Visum illi postea est abire a nobis ad tempus, et eXt rorum tam mores, quam jura perscrutari. Quod dum

14쪽

dum secit, illud tempns incidit, quo Mecorum

in has terras impetus patriam nostram maxime perturbabat. Perstitit ergo Servestae atque non Voce minus, quam calamo plurimorum laboram

lium mem, vitam, et famam coram superioribus et inferioribus tribunalibus fortiter fausteque defendit , ac omnium sibi conciliavit favorem more ramen patriae victus ad nos rediit relicto sui desiderio apud illos, quibuscum per tempus commoratus eur atque dum et alterum scrinistam,quod rigorosum vocant, sustinuit, explevitque nostram expectationem, copia facta est illi reliqua specimina edendi, quae instituta majorum exisunt a Candidatis nostris. Nunc vero inter forensia negotia , quae tum hic, tum alibi assidue tractat feliciter et cum laude, in eo est, ut ultimam operis illis manum addat, atque sic majori cum d core nobilissimum munus Advocati, quod apud exteros civilium dignitatum fundamentum habetur, inposterum subire qumti Prodibit scilicet in publicum proxima die Martis, DEO favente, et

nostro sub moderamine' de De roribus Cimitaris e r-que poenis, quod thema est dissertationis inamgura sis , in Acroaterio Majori verba faciet, et cum dissentientibus colloquetur. Meum itaque est, ut

Magnificum Dominum PRO - RECTOREM,

PATRES ACADEMIAζ CONSCRIPTOS,

omnesque alios, qui Dinprudentiae favent, aut civitati nostrae literariae addicti sunt, reVerenter, et omni, quo possum, studio ex em, ut ne grave illis sit, honorifica sua et gratissima praesentia

15쪽

panegyrim hancce illustrare. Dabimus operam sedulo, ut qualibet occasione pro viribus nostris testemur benevolentiae hujus memoriam, studium que reserendi cultum et gratias nobis numquam defutura esse. P. P. XIX. post

Trinit. M DCC IIR

VITEMBERGAE,

Literis CHRISTIANI GER DESII

SEARCH

MENU NAVIGATION