Francisci Gianpietri Epistola ad Donatum Thomasium marchionem amplissimum

2쪽

XCELLENTISSIMO, AC SPECTATISSIMO VIRO

GRATIAE , IUSTITIAE , ET ECCLESIASTICARUM RERUM

MINISTRO SAPIENTISSIMO etc. FRANCISCUS GIAN PIETRI PRAEFECTUS URBI.

Si quid unquam fuit, Τhomasi praeclarissime, in quo omnes sollertiae nervos intenderim, illud profecto fuisse fateor, quod jussu tuo perficiendum aggressUS SUm, nompe deperditos tres Bibliothecae Regiae Codices Praestantissimos reperire, qui Constitutiones Regni nostri continebant a Frederico II. Imperatore opera Petri de Vinea collectas . Enimvero stimulos admovebat tum Regis sapientissimi voluntas , qui aegre illo-

3쪽

ruin desiderium serebat, tum Spes, Cura quo tuae, quas adhuc irritas dolebas, tum denique rei ipsius praeStantia, quae publica commoda, et decora Spectabat. Namque ex tribus Codicibus alter erat insignis ille, qui per Sixtiun ReisSingorum anno MCCCCLXXV. editus exemplaria superiora innumeris σφαλ- ματι, mendi Sque scatentia purgaverat, et ex Bibtiliothe a Patrum Carthusianorum divi Mamtini hujus Civitatis in Regiam Bibliothecam

translatus Codicis Palatini nomine donatus fuit. Alter Graecum earumdem Constituti niun textum exhibebat ad usum oppidorum sta, Frederico adhuc ελ ιοπων prolatum, qui e celebri exemplari in Regia Parisiensi Bibliothosta asservato, Regis nostri Cura e scriptus , Neapolim transmissus suerat. Te tius denique complestiebatur exemplar Gra ei Codistis Imperialium Constitutionum Romae in Bibliotheca Barberina prostantis.

4쪽

Qii in illud otiam flebiliorem huiusmodi jacturam faciebat, nimirum quod eos pra cipue Codices ad manus habuit Caietanus Carcani Cl. Regio Typographsio Praefectus

cum eorum auxilio splendidissimam, accuratamque Fredericianarum Constitutionum

Editionem anno Mnc LxxxvI. publici juris s est, aeterno F nomini Ferdinandi IV. Regis nostri invictissimi dicavit. . Quid miruin igitur si nulla sit diligentia praetermissa proximis elapsis annis vel per ipsum tunc temporis Praesectum Urbi, ut ab heredibus Francisci Danielii tam dives gam extorqueretur 3 Putabatur enim nee injuria) penes eundem Codices illos esse deprehendendos; siquidem pro certo erat tum de Rogia Bibliotheca illi traditos fuisse, ut ad Fredericianam historiam contexendam praeSto eSSent, tum , erepto e ViViSDanielio, in suorum librorum indice, qui

5쪽

post obitum consectus fuerat, tres ipsos C dices fuisse adnumeratos. Atqui apud her des nec Νeapoli , nec in Clementino sie Casertanum suum praediolum Darilesius v citabat quidpiam reperire fuit. Interim in dies vehementiori cupidine animos exarde

scere.

Sed hoc erat in satis, scilicet mei muneris partes suturas hanc tibi voluptatem reandi, Regisque desiderium explendi. Ν-que ut primum hujuSmodi mandata a te mihi commissa suere, equidem veluti Θηρευ

τικος κυων, arrecti S auribus, Praedae vestigia persequutus tamdiu sum , ut in hanc tandem inciderim, tuasque in manus laetus detulerim. Quantum vero gaudii inde re ceperim, Verbis sane Prosequi nequeo: illud modo velim, Optime I homasi, animo teneas , me quidquid splendoris nomini, s maeque tuae possit addi, perpetuo velis, remisque, quantum in me erit, curaturum. Eo tamen gloriae pervenit dignitas, uomen-Diuitigoo by GDoste

6쪽

que tuum, ut nesciam an alia vel parvula fieri possit accessio. Cum vero sapientiae, d Ctrinae, Virtutumque omnium viribus tuum

decus firmatum sit, invidiaque majus, nihil unquam efficiet, ut de summo hoc fastigio

deturbetur. Haec enim eSt ejus vitae ratio,

quae intaminatis fulget honoribus. Immortales igitur ago gratias, agamque dum vivam Excellentissimo Asculanorum Duci Dojano Marullo, qui milii consuet dinis, samiliaritatisque tuae primum aditum patefecit. Notae illi erant varietates temporum meorum, et quam inique in anteacta rerum Perturbatione mecum actum fuerit.

Quare Noapolim redux Regi amantissimo, cunctisque ordinibus acceptissimus, nihil habuit antiquius, quam meae fortunae damna rependere. quid vero aliud huic consilio a comodatius, Sua benevolentia dignius, mihi denique jucundius excogitare poterat, quam me tutelae, fideique tuae committere 7 Commisit autem ita, ut in me tuendo, et eX-

7쪽

ornando nil cumulatius agi potuisset. Ab tanto patrono, atque ab his initiis mea in te observantia, et necessitudo Prosecta, aucta statim est recordatione, et non medio cri vinculo tum studiorum, quod ipsum est Per se graVe, tum eorum Studiorum , ea rumque artium, quae, ut Tullius ait, per Se ipsae eos, qui voluntate eadem sunt, etiam familiaritate devinciunt. Itaque postquam intellexi minime tibi molestiam esse te a me observari, coli, diligi, nihil amplius quod aeque in votis sit, mihi erit optandum. Velim igitur tibi persuadeas, me, cum recogito superum ope mandatum tuum et rasse diligenter, et seliciter persecisse, tanta animi laetitia persundi, quanta qui sublimiseriat sidera vertice. Vale, Thomasi humanissime, et me ut amas, ama: utque tueris, tuere. Dat. Neap. postrid. Kal. Octob. m. MDCCCXVI. Disitiro by Cooale