De dysenteria : dissertatio inauguralis medico-pathologica ...

3쪽

DI SE TER A.

INAUGURALIS MEDICO - ΡΛΤHOLOGICA QUAM CONSEΝSU ET AUCTORITATE

GRATIOSI MEDICORUM ORDINIS

UT SUMMI

RITE sIBI CONCEDANTUR

DIE X. M. DECEMBRIS A. MDCCCXLII.

H. L. Q. S.

AUCTOR

BERULINI, TYPIS NIETACKIANIS.

5쪽

VIRO

AMPLISSIMO, EXPERIENTISSIMO

MEDICINAE ET CHiR OGIAE DOCTORI, RERUM MEDICARUM ET CHIRURGICARUM MILITARIUM BORUSSICARUM PRAEFEcTO SUMMO, MEMBRO CURATORII RERUM NOSOCOMIALIUM ET SCHOLAE VETERINARIAE, ORDINIS REGII DE AQUILA RUBRA IN TERTIA CLASSE CUM LEMNISCO EQUITI ETC. ETC.

7쪽

A MICO

IN URBE PATRIA QUI MEAS RES ADIUVARUNT

8쪽

D. D. D.

AUCI ORI

9쪽

MORBI NOMINA.

ntiquiores huic morbo varia imposuerunt nomina, nam lixerunt dy30nteriam a graedis δυο quod indicat difficul atem) et εντερον intestinum) dissicultat0m intestinorum, 0rmina fauctore Celso), Galeno aliisque medicis iraeeuntibus Ωκωσιν ἐντερων, quod dyssenteriam ab ulce- 'ibus originem ducere putabant; suxum cruentiam, alViluxum torminosum auctore Coelio Aureliano), tor uenta, tormentum intestinorum Colume ll. de re rustica. ih. VI. Cap. VII.), tormenta coli Ρlin. L. XXII. Cap. XII.), morbum dissolutum Parac eis.), suXum cruenum cum tenesmo, fluxum dyssentericiam, sebrem rheuina istam dysente ricam, febrem ad int0stina conversam teSte

I ng, Italis dysenteria, Germanis Ruhr Vocatur. ΕX hac nominum discrepantia apparet, medic08 dea iura hujus morbi non solum multis modis inter Sese issensisse atque symptomata cum morbi ipsiuS nat tra Jusu disse, verum etiam illius nomine longe alio et la- 0ri sensu quam noStris temporibuS USOS PSSe.

10쪽

Veteres enim medici, inter quos Hippocrates antiquissimis temporibus maxime florebat, et hodiequgloriam habui eximiam, in alia re naturam hujus morrponebant quam nos. Sanguinis enim, ut unam Vetere dysenteriae speciem asseram, contendebant esse profusienem Venae qualiacunque intestina irrigantis, si nimia hi jus humoris quantitate turgidae distinctaeque essent, SivScinderentur, sive ipsa earum ora nimio impetu relaxcrentur ac denique reserarentur. Attamen nullo alio modo morbi naturam nos Sall

intelligere posse equidum credere velim nisi an atomic atque physiologicis rebus diligenter perpendendis atqrlinquirendis. In hanc rem animum, quantum quidem S tum est in me, praecipue intendens, ab aliis medicis, in primis ab Thoma, J. Wagnero die dysenterisclitDarnivei Schwariing, medicini sche Jahrbii cher des oestrechisehen Staats. Band XI. St. 2. S. 270.), Naum annaliisqu0 jam dicta colligam conferamque omnia, quae quidem maxima eX parte in dysenturiae opidemia anno 183 tempore aestivo Posiampii in cohorte, ubi munere chrurgi militaris sungebar, grassante, confirmata inveni. Nei possum hoc loco, quin Dr. Gie leno, viro celeberrimo

tunc temporis medico meo superiori, maXimaS agam grEtias, cum Omnia memoratu digna mecum communicarit.

CHARACTER ANATOMICUS.

In adspiciendis cadaveribus dysenturia moriorvi insit trationes aquosas telae cellulosae saepius Observabii nec non fasciculos musculares quodammodo separatos atquablutos; anaemiam vasorum, Verisimiliter ex colliquativi eXcretionibus eXOrtam, et cum dysenteria adsuerit putrida