Dissertatio de syllabis duplicatis tertia. [microform] : contin. [section] 7

11쪽

multiforme, quod Rhetorici modo anadiplosin vocant modo spanalepsin, quum id quod emel dictum est, quo gravius sit, iteratur Rutil. I. II, 39. Eustathius autem p. 437 24. ad 3χηματισμον ἐκ παραλλήλου refert hujus enim species si subtilius quaerant Ir esse quatuor: αἱ παραλληλοι λεξεις4 συγκεινται, παρή

λος καὶ το πάμπαν, ἐν παραθέσει δε τὰ πάνυ πάνυ καὶ πάλαι πάλαι ' παρα τέ κωμικε καὶ λακεν λακε παρ' Ευριπίδη -

λιαν πάνυ. Haec uatuor e sdem schematis species multipliciter inter se perplexae sun et nonnullae similium dissimilem significationem habent, aliae dissimiles similem. Primae, quae Vocatur παράθεσις ων αυτῶν, exemplum est illud, quod Apollonius affert, βαρυς βαρυ a Tragicorum aliquo sumtum, qui Praeeoteris huc inclinant is icta Philocl. 82I. ἐτω ἐτω 1329. ελχ' ελκε Ion 670. σθα σέγα Ηec. 1069. ἀφίκοιτ' ἀφίκοιτ Trach. 655 δειμαένω δειμαινω Hec. 176. λωλ' ἔλωλα Trach. II 44. noλεις ἀπολει 1007. λόμεσθ' ὀλόμεσθα r. 200. λακεν λακεν 163. ε δομεν ιδομεν Hipp. II 37. Altera est appositio synonymorum velut homericum βάσκ' ἐθι, de quo Schol. Il. II. 8. ταυτολογία

Ηee. 383. πάλιν πάλιν ΕIectr. 112s et addita opula πάλιν καὶ πάλι Strab. I. M. v. PeriEon ad Ael. F. l. 1, 4 απα κα απαξ Phot CCLXXIV. 831. Simili quodam modo Latini idem iidem etiam atque etiam, ve

rum enim Vero.

12쪽

quid fabulabo et Plant. Capt. III 4 a. δέρχ τ' ἐσίδεσθε

Prom. 2I0. et multa similiter dicta quae ellauerus ad Choeph. l. c. contulit. is omnibus communis eat significatio animi commoti et incitati, qualis esse solet indignantium, obtestantium, adhortantium, et item unum nomen, ut dixi, anadiplosis vel epanalepsis Hinc vero dissert appositi comparativorum, quibus aliquid minutatim et gradatim additur demiturve. Hae in latino

sermone Copula connectuntur minus minusque, carior carior qu v. Bent . admor Sat. 6, 18. Graeci autem Ierumque dissolute dicunt: μαλλον μαλλον ντε οὐ δε και μαλλον λέγου- οι ἀνευ ο καέ Phot. πλέον λέον Arist. ubb. 1290. cf. Scha fer a Greg. 52. aliaque quae in Anecd. Behu Io8. conjunete explicantu με ον ιεκον, μικρον μικρον, μίαν μίαν αντ του κατὰ μίαν. onnunquam vero haec nominum eorundem conis junctio superlationis vim obtinet nimium nimiumque, multo

multoque, longe longeque id est longissime, et pariter Graeci vulgariter docti sed sine copula σφόδρα σφοδρα pro πάνυ σφοδρα Εxod. I. 2. Iudith. IV. 2. λεπτὰ λεπτὰ κατατέμνειν Τκeig. Chii XIII. 37 q. . Synthesis duplex est una synonymorum, Iter τῶν aυτῶν. De illa fuse arguteque disputant Grammatici, quos ad M. V. 254. citavi, et Sehol. Oppian I, 54. πολλα λέξεις ε si

συγκείμεναι ἐκ ταυτοσημάντων λέζεων, γήπεδον, πρευμενῆ etc. EM. 28I, 26 δνοπαλίζω πο δυο ομοιο σήμων ὁ Ἐριχθόνιος, o alii alia ex diversis Ocis generibusque comportata. am reti-πεδον, οὐροπυγιον, ποδοπέδη conserta sunt ex casibus diversis nominum res similes et propinquas indicantium, λογολέσχη vero quod ustathius promit, constat e vocabulis ejusdem quidem stirpis sed diversae tamen potestatis, ut φορτοφορος ἀντλιαντλητήρ, quorum altera ars nomen est, altera Verbum. Fit etiam ut synonyma diversarum stirpium copulentur partim ex casibus rectis ξιφομάχαιρα, αρ ιάμαξα, θεσμοθροχος, λιχνοβορος, μωρονήπιος, χαυνισομ, νος Erotian. s. κηρον, quibus addi poterit verbum oραυνεισθα clare Videre, partina ex recto et obliquo ut pos-ταυγής aliaque haud pauca Haec et his similia germanica Erd-

13쪽

boden, asserti lith, euexabrunat πυρκαια observatione vix digna ducimus. Sed ad in magia attendi oportet, quae ex vocabulis prorsus indiscretia constant cujus generis isti unum asserunt ἐναροκτάντη ab Aeschylo scium, duo alia praebet dialectus Vulgaris φονοκτονος ε - μορμύφοβος, quod Photius aequales suos Pr μορμολυκεω usurpare dicit. Hae autem ejusdem notionis iteratio emphasin affert atrocitati rei significatae accommodatam Eaque gravitati ratio mihi non abeas videtura nomine λυσσομανέα οἰστρομανέα, quibus respondet domesticum o IIwuth. Illa quidem novitiae sunt consuetudinis, veteres autem disjunctis utuntur 1υσσα μανιάς ad M. P. I94. et

οἰστρῆσαι μανέαις Euri Bacch. 32. Addo etiam daήκορο id est

taedio sessus, σηκορέα nausea et tomie fictum et 1αμμακοσιογάργαρα. on alia est causa conjunctionis verborum vertendi, volvendi, torquendi rotandique, quorum tanta est copia ut saepe gregatim se offerant loquentibus: στρεφειν, δινεῖν, ἐλεῖν, κυκλεῖν. Hinc est quod Aeschylus de avibus nidum assidue ei cumvolitantibns dixit, στροφοδινεῖσθαι hoe est in orbem circumagi, Homerus vero de vertigine oculorum στρεφεδίνηθεν δέ οἱ 6so hoc est, ut Apollonius interpretatur, δινηθέντα εστράφη, idquo Scholiastes II. XVI. 792 ad eandem rationem signiscantiae

την προςηγορίαν, τὴν βίαν της πληγης παρέστησι. Similiter Iussurore correptae τροχοδινεῖταιἈριματ ελέγδην Prom. 907. Graeci, quos Ducangius appellat, στρουφογυρι ει dicunt. Cum στρεφε- δινεῖν Εustathius componit ροθυνειν, de quo rectius Indicat Sehol. Il. XIII. 35 I. το δρόθυνε τινες αρα το ρω κα Θυνω ν ὴ ενθουσιωδῶς ωρμα ἄμεινον δε παραγωγον εἶναι , idque confirmatur interventu verbi ab eadem stirpe ducti ρεθω ρεθίζω. mis adjiciunt tertium δνοπαλίζειν, quod ex JOνεῖν, πάλ- . Si etiam auctor Muta orphic XXIX. 6. interpretatur mamen deae

14쪽

νοπαλέζω ς πυκτευ πυκταλέ ζω. Sed δονοπέζω nimis reis dolet fabricam etymologicam. Itaque huc redigimur ut e hunt illud a nomine quodam δνοπαλής, ε δνοπαλo derivatum esse Putemus consociatis duo hus quatiendi vocabulis. . Cetera ad probandum invalidissima sunt, ποιφυσσειν ἐκ του, - σαν καὶ πνεῖνῬes ae noὲπνυειν ἐγκειται τυ ποιεῖν κα πνυυνScli. l. X V I55. ττάλλειν εκ ου πτειν α αλλεσθαι Εust.αυίαχος παρὰ τυ αυειν κα ἰάχει Sch. II. XIII. I. illudque protritum d γηλατεῖν ε του ἄγειν καὶ ελαυνειν, quod Peritiores cimi uis mine trop compositum esse docent. equo plus dirmammisi est in adjectivis 11 αατος πρευμενής, quorum illud simplax potius videtur quam ex ήλεος ματαιο concretum, alterum constat quidem ex duabus partibus, sed non iis quas illi sumunt. Προος ευμιενης. Picis licuit nρηυμ ενη dicere, unde est M. verbium πραiJμενως πράου τέ μένει χρωμενος Ηes attici poe a qui diphthongum mi neque integram admittunt nisi in augmentis verborum, neque diaeresi diremtam substituerunt πρευμενέες. Ut saepe lao κα ομοιος dicitur in parathesi Parall. 6 I. sic eli,niσομοιο ne siri par dici Potitit sed parum testatum est nec pudiarem isωμαλος, sed pro ἐσομαλο rectilis scribitur Isona 'Γκυctoo in verbum desinit v. Parali. 462. 5 Haud dissimile videtur avis nomen mota cilla, a movendo et Niendo dictae, quod Verbum apparet in graeco κιλλουρος et ut Hemster fio sedetur ad Hes. s. 'Iλλωπτειν In Verbo ιλλαμ υ hoc est,sλλειν καὶ - ουσσειν. Cum illo comparari potest vica pota et vino pervinea, illud victoriae nomen, alterum herbae Semper irentiS, ω ho ἐκ τοs αντον συγ