Annotationes criticae in orationem Ciceronis pro Flacco [microform]

발행: 1868년

분량: 18페이지

출처: archive.org

분류: 문학

11쪽

lius. Res grauieti hi elegafiles edes irentur et inis se opponuntur haec ora tonii membra t. duae Munia suehit apud e patris hismisu, hune a se ablata in elis qu8runturi AEuod enim fuit biiud eos, id ab is a fila tum esse dienti Gl shma illa a divitatibus collata si librerio aliquo Naugerio Ne in iis qua proxhne se istantur in textum illitium diu que a Mithribus servatui est subiicit enim Tullius Me Nun tantum a Tralliavis requiro, quam pecubiam si ablatam qἡerectu ; nam his dieani sibi a civitatibus tollatam in sum butilii, hae e litiehi qua, Eu thalionεin supgri kum verburum; mari quae in , pud eo, ab iis quisun illata est ut eam suam uiues contendere non pol rant, quianta in eorum usu es, sed Flacci nonine dolibui rea a innutibus, delata stat mad eos, credita iis L. Flaeei notan ad ius Me sesti, ludosque delebramlas. s. XXV, 39 4 Si licuit fecuniari tapere, s leui dbhie lieuit, ad eius honor hs uoliatam, de quibus nihil ipis ea pi bai, pathis ethniam re e labstuli filius . Aguar h. l. de petania ad L. Flacci phtris in re, ab Assii in Avitu ibas ollata quam si patrictine licuerit, sienti egri liehit en i lar a filio pias Euserri demonstrat Cicero. damvero quaeri dr, qu pertineant et a B quibus nihil ipse sapieba Interpretes taeent praetei unuin anatium, qai ah tisfrimile , s Filiores filias; quem enim ii honores Ilio Dachim ferebant' At mirifice in eo tillii diri, ob voci ipse ad Flaccum filium referri puta Patrem intelligi luce clarius si stum patri bnores illi, ad quos ivitales Aoia illimpeeuniam contulerant, hon erant habiti, ludi ac dies festi eius nomine non institati nihilom vitio inis odi faelum et s. 5. 9 Osia id e meis ni m ad patrem laceam verba illa aeseri, sed ad sententiae rationem explieandam falso inserit voci libri se figet et ratis, in

totum Me additamentum ad rem supes araneum is ne ad hygumentutionis rationisn, quam si miniintuit, quicquam facit, ita in latinitat ipsa offendimus fiam vix tillae dici possBarbitramurcstilis 2 hohoribus apio' in ea, shhictitavi, ut in fium mi himo es habentur, instiman-

12쪽

ut ' Quamohren hae verba a librario addita e sis sus,ieamur, qui premum 'in trina ipatris honoribus non esse consumptant, sed a Trallanis in quaesium e tenerationem tussimas signisicare ellet. , c. XxiX, N. ,Annos iam triginta in soro versaris, sed tamen in Perga me no. Non debebat rura Bailerus odieis . auctoritate, ut alibi etiam nimium tribuit in praepositionem uncis inebidere; tuentur eam Memm. pud Lamb. Barber. Bern Ora sit omittunt oxx. II. S. D repetitione praepqsitionis multi multa dixerunt; os imprimis oti Excurs il ad cic de in p. 402. - 40s IIaas ad Reifig. p. 73s, nos ad orat p. caecina 243 sqq. et quos ibi seripsimus V. DD. Cuius repetitionis alio quamquam saepe satis lies rica et incerta est, multumque in e re ex voluntate et arbitrio scriptoris pendet, illu

tamen proiceri affirmari potest, ubi membra orationis magis disiungantur et per se separatim spectentur quam copulentur, si codices addicant repetendam esse praepositionem. Id vero hos Ioc recis fieri non olum particularum sed tamen significatio ipsa docet, verum etiam illud, quod in verbis sed lamen in Pergameno festiva inest et admodum acerba oratoris cordirectio, quae per sis seorsim stare nec praecedenti membrum loro quasi adiungi et arcitu apta esse debet. Propter praecedentem autem litteram Moculorum error a librariis in prae positionem facile omitti potuisse appari t. Vide, quae diximus ad Verrin. , 3 7 et IV, 27 60., qui lucus huic est simillimus; nam ibi quoque post coniunctionem adversalivam sed missa est in optimis quibusdam codicibus ad praepositio, quam multi alii recte servarunt. V Totius aulem huius loci explie lionem unus Garatonius proposuit verissimam, a quo non debebat dissentire Beckius Nam perstringit cicer Decianum, quod, cum ciVis Romanus esset, annos iam ti iginta in soro versaretur, a non in Romano, quod quidem honestum a laudabile videri poterat, sed in Pergameno, patriae urbis plane immemor atque oblitus. s. anui ad h. lci Sedem aulem suam habuisse Decianum Apollonide, non Pergami, et ex XXl bi intelligitur: , Abduxisti Lysaniam Temno Apollonidem. in qua urbe Decianus habitabat, et ex iis, quae h. l. subiiciuntur. Adde, quod paullo post sol legitur: . Verum esto negotiari libet; cur non Pergami 2 quae verba cum ab aliis, qui cur non Pergae vel cur Pergami, non Smyrnae conjicerent, male intellecta essent Garatonius egregie docuit uberam civitatem, in qua Decianus negotiabatur, esse Apollonidem, cuius oliuim ab litibus ac lurbis remotum delectabat Decianum, qui Graecorum Apollonidensium libertate - erat enim Apollonis, libera civitas, mirifice gaudebat Sed cum Apollonis in conventu Pergameno esset cf. Plin. N. H. V. I 26. , Decianus, cum forum Pergaini a praetore gebatur, negortiorum causa ibi versari solebat Recte igitur potuit Cicero dicere Decianum et negotiari Apollonide ubi domicilium habebat, et versari in soro Pergamono, ubi conventus erat civium Romanorum in illo tractu Asiae habitantium. Ilinc simul intelligitur, cur Decianus ad Pergamenos detulerit, ut in litteras publicas suas proscriptiones ci emptiones reciperent qua quidem illi repudiarunt. . Nihil igitur iam in hoc loco explieando restat difficultatis illud unum breviter altingere placet, 3 70. et 3 79. non Apollonidienses ut vulgo sit, sed ciui' 'Faerno Apollonidenses scribendum esse. codices noti h. l. exhibent Apolloniense

13쪽

Lambinus ex libris ss. h. l. sese recepisse Apollonidienses antrimat, ut est apud Plin. N. H. V. Mi 26 At codices Plinii in nominibus propriis mirum quantum peccant, ut nihil inda firmamenti ad hanc scripturam . l. stabiliendam repeti possiti Allera autem illa forma Apollonidensi egregio firmatur codice edice Epp. ad 0. r. I, 2, 3 10. 11. Turba- ium est in hoc nomine in codice edice Epp. ad Att. V, 13, 2. , ubi Lambinus recte emen- davit Apollonidensem, id quod recta linguae ratio postulat; nam similiter dicuntur chal- ridenses a chalcide l. Eo ducit etiam, quod h. l. et apud Tacit Ann. l, et codices habent, Apollonienses, quam vocem librariorum, quibus Apollonia urbs nota, Apollonis ignota orat temeritas et ignorantia utroque loco in textum intulit. Utriusque autem urbis ineolae hi possent discerni, illi vieti sunt Apollonienses sic Verr. II, 43, 103. Iust. IX, 2, 1.3 at Apollonidenses similiter Halmius in is XL. 96 ex codice . edidit Bulienses; eodices E. F. . s. habent Bullienses Ursinus recte ex libris antiquis scripsit Bul Ii

denses a Bullide, lilyrici oppido Philipp. XI, 11, 26. Caes. B. c. li, o), qui a Caesare B. c. ill 12. e a Plinio N. . IV, 35 17, Bullidenses appellantur, a Livio XLIV. 30 Bullini, a cicerones Fam XIII, 2). Bulliones. XL arati ad Pison. L l.

Iam ad alios quosdam locos rationis Iaccianae eniendandos rectiusque interpretandos pei gamus.

c. lV, 10. . Unde illud est D MIHI TESTIMONIUM MUTUUM num GaIIo eum,

num Hispanorum putatur Totum istud Graecorum est, ut etiam qui Graece ne seiunt, hoc quibus verbis a Graecis dici soleat, sciant. Itaque videte, quo vultu, qua considentia dicant: tum intelligetis, qua religione dicant. si in omnibus codicibus legitur; at sententiarum recta ratio ac continuatio itaque particulam non admittit confidentia enim illa perversa Graecorum in testimoniis dicendis ex

iis quae praecedunt colligi non potest. Nam cum Cicero ceteras quidem artes animique virtutes Graecis concedendas, testimoniorum autem religionem ac fidem abiudicandam esse supra

dixisset, id ita esse primum ostendit excisso Graecorum D ut HI TESTIMONIUM MUTUUM: tum vel ex vultu etiam et confidentia in testimonio dicendo nulla eos religion dicere inteuiigi posse subiungit. Hinc Aa mine prora Parim e scribendum esse efficitur, ut alterus etiam 86 codicum scriptura in omnium recte emendavit. as autem particulas a librariis confundi solere docuerunt Drahenb ad Liv. V, 21. 17. XI. 12, 2. Ellendi ad Cic. de Orat Il, 23, α

et 122. - c. x. 23.40n id tu istum roges, Laeli, qui, priusquam hoc TE ROGO dixe

ris, Iura etiam essundet, quam tu ei domi antea praescripseris. Sic typis imprimenda verba curavit alterus, ut hoc cum dixeris esse iungendum significaret; at multo rectius pronomen cum verbo ROGO iungitur. Pertinet enim ad illud, quod antea scrip- tum est: , Quid tu istum roges 7 Ille autem testis, eum unum aliquid ab actore interroga-- aiar, non hoc unum quod interrogabatur respondebat, sed plura effundeba Pronomen iubes ad . dixeris adiunctum supervacaneum est, ne dicam ineplum.

14쪽

eonem in Doriano cicero iure di re pinera

15쪽

c. XXX. 74. Qui concursus ex oppidis sinitimis undique qui dolor an

morum quae querelal offendor in genitivo animorum; nam quamquam animi dolor non raro apud Ciceronem legitur, lamen pluralis numerus animorum dolor vix reperiatur. Suspicor amicorum a Cicerone esse scriptum; nam cum Polemocrates de dolo malo et de fraude a Dione in iudicium addamus osset ex oppidis sinitimis, qui iniuriam Amyntae illatam aegre ferebant, concurrebant atque amici eius in iudicio aderant dolorem suum praeso ferentes ac de Polemocratis scelere querentes. c. XXXV. 87. . sed tamen Lurconem, quamquam pro sua dignitate moderatus est in testimonio distendo e renas sum, tamen iratum Flacco esse vidistis. Vellem alterus h. l. egregiam remi coniecturam orationi suae, a Garatonio exemplis confirmatam, in verborum ordinem reeepisset aut quid sit h. l. religioni suae moderari docuisset; nam Manuti et camerarii explicationem ab omni latinitate abhorrere Ernestius et Beckius demonstrarunt vulgatamque scripturam vitiosam esse viderunt. c. XXXV. 88.4 An in vestris vestrorumque causis severitas odio est, eandem tandatis, cum de nobis iudicatis sic ex quinque codd. xx. et S. scripsit Bait erus vulgo legitur: An vobis in vestris causis sqq. quod extat etiam in codice T. Et oppositionis ratio pronomen personale ut retineatur videtur postulare vobis in vestris causis severitas odio est eandem in nostris laudatis. Addendum enim erat, cui in dio esset serveritas, non omnino eam di esse in istorum causis. - uod autem alterus paullo ante non diseessit a libromam omnium scriptura exercet exercuit conjecit Naug. Faern. exercebat alm. , vehementer comprobamus est enim sententia generalis ad mores ac voliuntatem Flacci pertinens, non tantum ad illud tempus, quo praetor Flaccus erat in Asia. c. XLl. 101.40uotus e nrm quisque est, qui optimi atque amplissimi cuiusque hominis atque ordinis auctoritatem magni putet, illam viam si sibi vident expeditiorem ad honores et ad omnia quae conc upiverunt 2 Ita hunc locum mandandam putavit alterus, cum antea ex aerni, ut videtur, coniectura scriptum esset eum illam viam sibi videant expeditiorem sqq. At vellem coniunctivum videant ex codice . retinuisset, qui extat etiam in Barber aliquot aerni et duobus Oxx codicibus: Ox habet videret, celeri codices vident. Est enim veri simillimum coniunctivum, qui omissa ii particula nussum explieatum habere videbatur, a librariis mutatum esse in indicativum. Coniunctivus erae ac genuinae scripturae est indicium et multo magis ad sententiarum rationem aceommodatus; nam illam improborum hominum viam non poterat Cicero dicere revera expeditiorem ad honores videri, sed id ita esse fingit.

SEARCH

MENU NAVIGATION