De locis quibusdam Livianis [microform]

11쪽

Ante vocem , inviolavamque' excidisse videtur intacmm . Verba is intium iuriolutusque etiam conjuncta reperimus II 12. Nunc jure belli liberum te intactum inviolatumque line dimitto.'Εt illud intactum additum fuit in robeniana annni 1631.

Ante verba Mn muturatum ab sietatore Romano esset suppleas et quae auxilia misissent. Sensus enim loci videtur hiece Vulsci omnia ad bellum jam multo ante praeparaverant auxilia stabant parata, quae Latinis mitterent, Si Romani eos aggrederentur, et quae Latino bello ini- minente misissent, ni Romani in suum ipsorum agrum impetum fecissent.

Hunc locum aegrum varia viri docti ratione sanare conati sunt MadVigius verbum posse mutandum 8Se in eoss. i. e. onSules censuit; eissenbornius pro Verbo posse s legendum putatisipsos Se consules). At non Verbum posse medicina eget, sed , praenertisse ' quod niutandum esse videtur in praeverti coss i. e. consules). Sensus enim loci est Quum hostes prope portas sint, nulla res bello potior est ducenda, nec aliud quidquam consules pilus Suscipere OSSunt, quam hostes suderint et sugaverint.

facere.

12쪽

Νon iidem omnes de lebe modo in Esquiliis, modo in Aventino metu laeisse, sed diversae alia alio loco separatim suis rebus conSuluisse videntur obaerati, et qui eorum caussam agebant, sortasse in Esquiliis, creditores contra et iobilium si qui cum iis stabant, in Aventino habebant concilia.

Εquitatu inimisso dictator medium turbaverat OStiuna Clom, quia, dum se Cornua latius pandunt, iurum ut te introrμum ordinibu notetit firmaverunt; turbatos pedo. invasit.

Hi duae offendunt voces primum repetitio vocis aciem , tum adverbium apte . Recte Gronovius altera voce aciem deleta correxit sequam, vim se comu latis pandunt, parram apte introrsum ordinibus firmarerat. Nam optimi codices accusativum guam praebent. At alteram vocem ,,upte reliquit intactam, quae ut Vitiosa inprimi erat emendanda Nam parum apte Irmare eandem quodammodo vim haberet, quam inepte firmare. At si quis omnino non habet satis virium, quibus firmet aciem, qui potest i dici inepte firmare aciem Itaque non dubito quin legendum sit, parum aptis introrsum ordinibus, ita ut duae potissimum res hostibus vitio dentur, primum quod cornua latius panderint, tum quod mediam aciem parum apti introrsum ordinibus firmaverint. Est autem aptu8, ut Festus ait, is, qui convenienter alicui junctus est. Si Livius X. b. Prosectus apto exercitu et eo plus fiduciae ac Spei gerente, quod non desiderata multitudo erat. Et voces introrsum ordinibus egent epitheto quodam, velut apud Livium lib. XXXII. 7. tale quid appositum reperis. Dicit enim Macedones conferti pluribus introrsus ordinibus acie firmata Romanos expulerunt.

Vox , nimiae vice praedicati iungi et idem significare Videtur, quod ne nimia esset, siue feret ita ut sensus loci sit oribunus plebis inhibito salubriter modo potestatis ne ea inituesset, Et libertatis, inquit . . . . . satis St.

Post Verba quo, bissent SuppleaS. ni, ipsi eum magistratum retinuissent' .

13쪽

Noe ita multo post jum putantes, voluti forto Oblati, o Pulatore RCapenatis agri reliquia pugnuo absum Sore.

Duobus hic locus laborat difficultatibus. Primum voces dum patimies longius Sunt remotae a vocibus reliquias pugnae , ad quas pertinent; deinde appositum reluti illo quidem contextu insolitum est atque ineptum. Quam ob rem Rexius una liter mutata protulit veluti forte ablati*, quod interpretatus est: Narodeurs, die umherschWeisten unte dem Scheine, ais Ware si gulalligvommeere etrenni, verSprengi' qua interpretatione Sententiam Subjicit a Livio prorsus alienam. Et eissenbornius, qui dativum desiderat a participio obtare dependentem, emendare vult jam palantibus sive palatis velut in tuto forte oblati ; quae conjectura vim quidem aliquam et poteStatem tribuit particulae illi neruit , sed addit etiam aliquid, quod ipSo verbo palantes ' quodammodo jam continetur. alantes enim ii milites dicuntur, qui ab hostibus e tutos esse opinantur. Itaque nihil aliud reliquum, quam ut aliam ineamus rationem. Si pro nominativo Oblati uouimus accusativum oblatos omnis difficulta Sublata videtur. Vox reliquias Duae appositio est praecedentis vocis oblatos Dicit enim Livius Romani, qui Capenatem agrum depopulati erant populatores Capenatis agri fuerant), absumsere illos Capenatium et Faliscorum, qui, quum e pugna ad Veios commissa elapsi agmine soluto incederent, ipsis veluti forte oblati erant.

Si igitur libris fatalibus, si disciplina Etrus tu tradituna OSSO, ut quando qua Albana abundasSet, tum, si Olim omniau rito misisAet, victoriam de Hentibus dari.

Particulae , ut quando non sejungendae sunt, sed cohaerent, Vehit Si quando, ne quando, num quando aliaeque hujusmodi conjunctiones Particula enim is ut tempus significat, idemque valet, quod alias ubi, Simulac ut primum, ubi primum, velut Liv. lib. XXIV. 1 Ut Poenus apparuit etc. et vox quando est particula indefinita, quae Saepe annexa reperitur conjunctionibus, quales Sunt: num, Si, ne, etc. Velut: Cic. Lael. 19 Existit hoc loco quaestio, num quando amici novi veteribus sint anteponendi 8 Cic. Rosc. m. 50. Ne quando liberis proscriptorum bona patria reddantur; Cic. Rosc. Am. 13. Ut si quando auditum Sit, prodigii simile numeretur.

14쪽

Et vocem quandoque simili modo sudiat Liv. XXI. .: Ne quandoquq parvus hic ignis incendium ingens exsuscitet; Tacit Annal. IV. 28. Ut filium quandoque supplicia sequerentur; Ιbid. VI 20. Et tu, Galba, quandoque degustabi imperium. Itaque seu quamm germanie reddere licet sis bald inmat .

Hae viri quidam docti ita interpraetati Sunt, tamquam Verba variis terrentiurn ac pave sitim vocibus uenderent a Verbo ,ccmplet et misto mulierum a puerorum ploratu oblativi absoluti essent. Transtulit enim ea Heusingerus Ueberali errante in Geschro vo Stiminen derSehreehende und de Geangstigien, iidem sic das Gelieul der eiber und Kinde veriniselite. At verba eariis terrentium ac parentium soribus ' non pendent a Verbo complet , sed a participio potius semisto , ita ut verba inter se tali modo cohaereant Clamor omnia complet mulierum ac puerorum loratu, qui mixtus erat variis terrentium ac paventium vocibus Alles halit tedervom Geheule de Reiber und inder, Kelches sicli init en echseinde Stimmen chreehender Drohun undisagende Angst vermisclite. Similiter iv. XXIX. 7. Omnia passim mulierunt uerorumque ploratibus Sonant.

Comparatur hoc loco gloria. iuuii Cautulus Veis captis pepererat, tun laude illii quani Faliscorum deditione est assecutus Veios urbem nomini Romano infestiSSimam armorum vi expugnaverat, Falerio deditione Sponte facta in Suam redegit potestatem Veis captis urbem invectus erat curru equis albis junctis, a Faleriis exercitu dimisso itisignis justitia fideque hostibus victis Romam rediit Triumphus ille, quem de Veientibus victis egit, omnium, qui unquan alit erant deportati, splendidissimus vel deorum hominumque invidiani excitaverat, victoriam ex Faliseis latam, cui nemo invideret, nec deus nec homo quisquam, triumphus iton Secutus 88 Videtur. Nulla enim

15쪽

fit titulupli tilentio Casiillus fortasse ipse, quod religione se non exSolvisSet triuniphulia crimere 90Sse negaverat. Itaque Senatu ejus verecundiam non ferens nihil existimavit antiquius, quani ut Canaillus sine mora Voti liberaretur. Vovisse auteni Camilliini Apollini decimam praedae Veientanae partem, Livius Supra cap. 23. Ommemoravit. voci sererecundiae ' Sensus SSe videtur, de qua Cicero lib. de rep. V. . dicit haecce , , Nec Vero tam metu poenaque terrenim', quae mi constituta legibus, quam erecundia, quam natura homini dedit quasi queudam vituperationis non injustae timorem. Hanc ille rector rerum publicarum auxit opinionibus perfecitque institutis et disciplinis, ut pudor cives non minu a dolieti Rrceret, quam motus. μ

erba hoc modo inter se cohaerent: Accepto inde senatus consulto, ut revocatu jusS ΡοΡuli Camillus comitiis curiatis extemplo dictator diceretur militesque habetent imperatorem, quem Vellentetc. ita ut voces comitiis curiatis non ad articipium insequen ., revocatus . SP ad Voces odietator aetemplo diceretur sint reserendae non quod comitiorum euriatorum id munii fuiSSet dictatorem dicere, dictator enim auctoribus patribus aut a consule, aut a tribuno militum con sulari potestate erat dicendus sed quod comitia curiata dictatori imperium dederimi. Si autem hae conciSa quaedam dicendi ratio pro eo, quod plenius enuntiari vituit ut Camillii dictator extemplo diceretur et comitiis curiatis imperium acciperet. Verba autem , reroeatus de exin jusmpopuli Camillus spectant ad illa, quae paullo uni commemorantur .. consensu omnium Plii it ab Ardea Camillum acciri.

Iἰ0mani enim, qui re ad Alliam male gesta Veios confugerant, vice ibi fungi coeΡerunt Populi Romani. Neque immerito Primum enim major exercitus Romani par ex acie etierat Veios tuni a Roma ipsa imbellis atque inermis multitudo, quam arx Capitoliumque, quo juVentuSmilitari SenatuSque robur se contulerant capere non posset, Gallis instantibus per agro dii Sae0dein e0nVenerat. Itaque quum Romani Veis commorantes signa inde movere vellent Gallorum mallibus atriam erepturi, neque esset quem milites sequerentur ducem, Caedictus enim centurio

non legitimum habebat imperium, sed ad te )us erat ab exercitu dux Zelectus), iis placuit comitiis

16쪽

-turiatii sturn de exilis revocari, ut Veis praeesset exercitui Romarin Sed ut piam quoia ea dit iis rei Nivum Impulus Romanus Vel jussisset, auetores fierent, Pontrum Cominium impigrens linari, mollini miserunt, qui niandata exercitu adferret in senatum, qui tum erat in are capitolio-e is livo . . et V 46. . Senatus autem per nuntium illum certior laetus superesse eis magnas

pq li Romani eopias, quae patriam essent recuperaturae, antea praeter eOS, qui Romam refugerant, vin Alliensem rediderat evasime neminem; laetus non modo, quae plebes illaciam jussisset vim probasse, sed etiam pollicitus esse videtur se ab uno ex tribunis militum postulaturunti ut missum, quem milites Veientani habere vellent imperatorem, diceret dictatorem et operam daturum, ut, ubi primum ille dictus esset dictator, imperium acciperet comitiis curiatis. ribunoriun autem militarium qui cladem effugerant urbis a fallis raptae lutum alterumve in arce fuisse ex eo conjiciendum est, quod nemo eorum Veios venerat. Livius enim V. 46 6 Caedicium centurionem diei exercitui praefuisse, quod fieri non potuit, si quis adfuiss/t tribunorum. ribuno autem militum licitum fuisse dictatoren dicero et dictatorem interdum dictuni esse eum, quem populus justisset ex Liv. lib. IV. I et XXVIL . satis apparet. Dictator ubi auspicat dictus est legem euriatam de imperio ipse fere solebat Liv. IX. 38.3. Quin Camillus abesset id munus alius magistratus pro eo suseepisSe videtur. Et eomitia euriata, quae rem militarent continebant, V. 52. imperium nisi auspicato trituere non poterant. Itique quum Romani discrimina reruni prope Ilerditis rebus servarent Olennique jM M.tisi erent fieri non potuit quin nonnihil temporis intercederet priusquani Camillus absens

dilativo dictus et curiata lata esset. Quo laetum Si ut, quum re nullam aleretur Inorum, nuntius ille statim Veios remitteretur uni senatu consulto, ut Camillus primo quoque teinpore dictator diceretur. Camillum autem sunt qui ubi primum plebiscitum p senatusconsultum ei per-hil essent, statim malis obsecutum Veios contendisse dicant, alii non prius ah Ardea sunt lito- fucum esse tradunt, quam lex curiata lata esset . . iton ipse modo dictator u tributio utilitum dictug, sed etiam comitiis curiatis renuntiatus imperiunt accepisset. Horum elitentiae necesSit Livius mod quemadmodum Camillo moris atrii tenacissimo injussu populi iii patriunt rediri Iton lirant, ita Mem jussu populi s sexilio revocatus exercitui nihil prodesse potuit in linperio. ari- per aen Rutem tubant eomitia curiata ei qui auctore senatu dux esset creatii vel dictus. Idem constrauat Livius XX I4. Livio autem adstipulatur Valeritis Maximus qui lib. IV. l. de Camillo