장음표시 사용
274쪽
Is σεις, ξένους ποιήσας, ινα καὶ τουτο σου απολαύσωσιν του- ρον υ αυτου τρε μενοι σου ζῶντος, βέλτιον Θρέψονται καὶ παβεύσονται, μη ξυνοντος - αυτοῖς; οἱ γα ἐπιτε ιιοι οἱ σοὶ επιμελησουνται αὐτῶν. Πότερον, εα ειεν εἰς Θετταλίαν αποδημησνς επιμελησονται, ἐαν
ἐλθών, ἔπν ταυτα πάντα ἀπολογησασθαι τοις κει αρ- νυσιν. υτι αρδενθαδ σοι φαίνεται ταυτα πράττοντιαμεινον ἄναι, οὐδὲ δικαιοτερον, οὐδε οσιώτερον, οὐδὲ αλλωτων - οὐλνο υτε κεισε ἀφικομένω μεινον ἔσται.
275쪽
PLATO. 251-ονολοραλογίας τε καὶ ξυνθηκας τας προ η'ς παρα- σον τε καὶ φίλους καὶ πατρίδα καὶ μῶς' μεῖς τέ σοι χαλεπανῶμεν ζῶντι, καὶ ἐκει οἱ ἀροτερο αδέλφοὶ, οἱ isAδου προι, οὐκ εὐμενῶς σε ὐποδέξονται ἰὸότες οσι καὶ οὐας ἐπιχειρησας απολέσαι, το - μέρος. Ἀλλα μησε πιὼν Κρίτων ποιεῖν α λέγει, μαλλον η ἡμεῖς. υτα, ω φίλε ταῖρε Κρίτων, ου ἴσθι τι ἐγὼ
δοκῶ ακουειν, ' ωσπερ οἱ κορυζαντῶντες τῶν αὐλῶν δοκουσι ακούειν καὶ ἐμοὶ αὐτη χχ, τούτων των λόγων 'μμύει καὶ ποιει μη δύνασθαι - αλλω ακούειν ἄλλα , - γε τα νυν ἐμοὶ λαουννα, ἐαν τι λέγ' παραταντα, ματην ἐρεῖς. - μέντοι - οισι πλέον ποιησω, λέγε. Ρ Αλλ', ω Σώκρατες, οὐκ ἔχω λέ-mis. ΣΩΚ Ε τοίνυν, ω Κρίτων, καὶ πράττωμεν σαλ
278쪽
ἔφη, ου καταγνωσουμαί γέ σου οπερ ἄλλων καταγινώσκω, οπι ριοι χαλεπαίνουσι καὶ καταρῶνται, ἐπειὸαν αυτοῖς
παραγγέλλω πίνει το φάρε- κον, ἀναγκα- ντων - ἀρ- io υντων σὲ ut ἐγω καὶ ἄλλως ἔγνωκα εν τουτω χρων γενναιότατον καὶ ρφοτατον καὶ ἔριιστον ἄνδρα ο τατων πώποτε δευρο ἀφικομνων καὶ η οἶδό. οὐκ ἐμοι χαλεπαίνεις, γινώσnεις γα τους αἰτιονς, ἀλλα κείνοις Nῖν οἶν οἶσθα γα α λθον αγγι- 13λῶν) χαιρέ τε καὶ πειρῶ λ αστα φερειν τα αναγκαια. Καὶ ἄ- δακρύσας, μεταστρεφόμνος π ει Καὶ Σωκρασης, αναςλέψας προ αντον, Καὶ συ ἔφη, χαλer καὶ μεῖς ταυτα ποιήσομεν. Καὶ ἄμα προς - μας, 'sὶς στεῖος, ἔφη, . ἔν'ωπος καὶ παρα πάν-
νων, ἐκεινοί τε ναυσα ποιοῦσιν, α - λέγεις, οιονταιγα σερδανεῖν ταυτα ποιησαντις' - ἔγωγε κάνως
279쪽
νηται ἔπειτα κατακεισαι καὶ ουτως αντο ποιήσεις'
καλαρια ρύξ την κύλικα τω Σωκράτει Καὶ ς' - αν, καὶ μαλα λεως, ω Εχέκρατες, οὐδε τρέσας, οὐ διδιαφθείρας ουτ σου Nωματος ουσε του προσωπον, ἀλλ' isωσπερ εἰώθει, ' ταυρηδον ποιολέψας προ νον ανθρωπον, T λεγεις, ἔφη, περὶ τουὸ του πόματος, προς ο απο σπεισαι με, ἔξεστιν η υ; Τοσῶτον, ἔφη, ω Σωκρατες, τρίζομεν, σον οἰ-χιερα μέτριον εἶναι παιν mia eάνω κ ἀλλ' ευχιαθαί γέ που τοῖς Θεοῖς ἔξεστί auo καὶ χρη την μετοίκησYν την θένti ἐκέισε εὐτυχηγενέσθαι rara καὶ ἐγλευχοριαί τε καὶ γένοιτο ταυτ' Καλαμα ειπων ταυτα ἐπι σχομενος, κα μάλα υχερως και εὐκόλως ἐξέπιε Καὶ ημων οἱ πολλοι νέως μὰν amac
ἄλλα την ἐμαυτου τυχην, οῖο ανὸρος ταίρου ἐστερημενος Mην. M Κριτων ἔτι πρότερος μου, ἐπιιο ουχ οἷος, suην κατέχειν ται δακρυα, ἐξανέσπη. . πολλοωρος δὲ και ν τε ἔμπροσθεν πόνω οὐδε ἐ-υετο δακρυών, καὶ