장음표시 사용
11쪽
IN et Ips IENgL PATRIA NOBILISSIMA ACADEMIA GRAECARUM LITERARUM PRAECEPTORI ITEM QUE BIBLIOTHECAE AERAEFECTO
II OMINI MULTIS LITERIS ET DISCIPLI , NIS ERUDITO
NATAM HANC ET PROCURATAM AB EO
EDITIONEM REFERENDAE GRATIAE CAUs AMIINERA LIBENTI DICAT DONAT.
13쪽
I Acerrimi vir ingenii Aristophanes, doctissimusae estivissimus poeta, cuius eloquentia aculeis, aculei gravitate atque elegantia redundant, maXi-inos semper habuit suae laudis praecones, ut merito ab omnibus principeminter poetas numeretur. Tanti autem Tullius, ne de ceteris dicam, eum iacit, ut in Oratore solo eius testimonio Periclem optimuiri oratorem fuisse dicat Uforum enisu, inquit, iudici s solisti illini est nitierent, ii Periclas
Amst hali ructa re tirare , 0riare, peram lare Graeciari dicItis e Dei. Ipsumque Tullium censeo in secundo de Oratore potis snnum Aristophanem significare, ubi ridica la et si lyci Atticorun commendat. Idemque in secundo de legibus Aristo limitemp0etar: lepidissilire iis veteris sui Dediae nuncupat Iure itaque omni tempore poetam X cellente trudocti viri summo studio expolire atqtae Orna Te ag gressi sunt, neque immerito Comoedius eius re quenter facinae Typographorum ediderunt: 'quarum editionum tanta iam est copia, ut longum
14쪽
sit, singulas recensere. Sed ceteris sunt celebriores, inter veteres quidem, cum illa Aldi et Iuniae, tum ea, quae ab Antonio Fracino Florentiae ex ossicina heredum Philippi Iuniae prodiit: quibus addi possunt eae, quae Basileae uiri ab Andrea Cratandro, tum Geleni studio a Frobenio, et quae Venetiis a Zannettio ac Farreo excusae sunt, et Parisina Wechelii atque inter recentiores, illa,
quae Litdolphii Riseri studio, et quae post eum a
Stephano Bergier prodiit , et, quae postrema omni una est, illa, quam Philippus Brurichius curavit. Ac praeter integras has editiones Omniuna comoediarum nonnullae commendantur unius et alterius fabulae editiones, quarum omnium commendatissit
ma est illa Diuiu, quam Chriseriamis altiel Beckius, vir plane doctis simus atque eruditissimus, fecit. De veteribus editionibus autem, quarum modo meminimus, nihil attinet dicere. Eae fere iam Xoleverunt, vicut ab iis, qui edendo Aristophani student, consulantur. Neque Ver quicquam de recentioribus iis dicam, de quibus satis iam docti homines iudicarunt. Dicam solum, magnam Eustero gratiam habendam esse, qui primus
omnium ornando poeta grandem operam contulit.
Neque partim ei Berglertis profuit. Sed hi suam cperam runcki probare non potuerunt: qui ita edendo Aristophani accessit, ut obtrectator laudis illius, huius vero inimicus de oro videretur. Iain de Brunckio incertum puto, plusne boni an mali in Aristophanem contulerit. Acre is geniuna viri.
15쪽
viri, plurimum in graecis litteris exercitati, tantum sibi semper alium sit in veteribus scriptoribus emendandis, ut quod sibi probatum non esset, pro suo arbitrio everteret Quod vitium est maximiani in hac arte: cum malint ho inanes dom, obscura quaeque et suspecta loca exhiberi sibi, ut sunt in libris veteribus, quam sententias et verba ad ingenium editorum accommodata. Si quid humile unquam, et abiectum ille vidit. sollicitus in emendando fuit; neque illius meminit, qu0d Tullius in Oxatore monuit, cumicur ι narius propter milli iudinem semitonis saepe sis abiect0s, etsi nuntiunquam xi in eis numerus et versus Ditelligi post Atque ut Aristarchus Hora eri versum negabat esse, quena non probabat; sic ille, quod aures suas non implet, Aristophanis non esse putat . Neque vidit, literatissimos quoque viros errare iacile posse, in notast, dis generibus et consuetudine poetaruim. Ego vero, qui istos annos in foro causis tranandis versor. casu incidi in Aristophanem. Cum enim nonnullos ante annos vir doctissmus , ac deliteris bene aeritus, cum quo mihi familiaris amicitiae necessitudo intercedebat, librum vetustis, naiam Bibliothecae Classensis, in quo sunt scriptae Aristophanis Comoediae diligentissime, exscribendum atque tractandum horis subsicivis dedisset; cumque praeterea ob eximiam humanitatem ac liberes uatem. Stephani Borgiae, Principis Emibuentissimi, doctissimique Cardinalis, cui omnia me a 4 debere
16쪽
debere profiteor, ex eius use instructis imo Ueliterno liber alter sane bonus ad hi tendum iiii hi accessisset brevi factum est, ut non pauca laaberem, quibus Aristophanes emendari, Ornarique posset. Quare, praemii ossicinae eid mannianae excitatus, quae habebam, autumnalibus praeteritis feriis celerrime disposui, non ut ingenio in eo darem operam Aristophani, quod lana multi fecerunt, sed ut unice vir docti cognoscerent, quam inulta Ravennas liber, quo nemo unquam vetustior atque istegrior, in quo si sit scriptae Comoediae illius, Xangulis Bibliothecarum erupit, ad eas ornanda conterat, et quanto Borgianus usu iisdem emendandis possit esse Ravennas enim liber, qui membranis constat, vetustis inius quidem es , eumque ad octavuin, nonum e saeculum pertinere, facile
quisque intelliget, qui cum libris illorum temporum litterarum, scripturaeque Ormam, cuiuS X- empla hic erunt, coi parabit. In eius autem
fronte scriptum est, Cyrillum Martinium putasse, saeculo eum decimo scriptum esse μ' Plura hie dicere in eum Ossem, si, quae tradunt viri docti
de cognoscenda librorum aetate ex litterarum forma, e noti S, X universo denique scripturae genere ac ratione, vera sen)per esse possent Iis igitur praetermissis, quae incerta semper et lubricaluerunt, quaeque longam orationem, et magnum
exemplorum monumentorumque apparat uia et Opiam desiderant, mihi certe videor posse dicere,
eumn pectinina cod. P. . aere Xpressa addi iussinius.
17쪽
cum esse ex iis libris qui iam decimo ortasse, vel sequenti saeculo Cetta es nunctipabant tir. Quisque e in facile eae istini abit, eos granimati eos, qui recentius Aristophanem X plicarunt, decimo, aut saltem saeculo secluenti floruisse. Profecto illoruuialter, irosci: lucem allatos a veteribus Eusterus quoque edi ait, haec mitio Plati inquit JAntiit Edit.
ri si me scriptum est μη δρῆν τα τα, Verum et illingi aliquanticus qui in eo est, haec solum ludo in
το π ιγ τι Ziv. Qilana ob rem si ii hoc libro seriptum cs ταὼῖτα, uti scriptum fuisse grana malleus ille testatur in exemplis veteribus si denique grammatieus, qui in ipso libro X tat, non admonet, recentioribus in libris seriptum eis ταυτα, in vetustioribus autem ταυτα dicendum est iam, non librum 1aaodo illum, Verum etiam graminaticum ad eam aetatem spes fare, qua non luna ea ratio scribendae vocis illius inuncta fuerat i lilius ergo gratiam uti ci 5 testi-
18쪽
testimonio, qui saeculo saltem decimo vel undecimo, ill opinio constans est, viae it certum sit, hunc librum iam eo tempore antiquum et vetustum fuisse nuncupatum. Cum itaque saeculo decina vel undecina iam antiquus hic esset, quis dubitabit, uni ad c avum nonumve saeculum pertinere Non enim antiqua ea dicere solemus, quae brevissima unius saeculi spatio nostram aetatem antecedunt. In eo vero hoc ordine Comoediae scriptae sunt:
ris, et aquae pluviae multa locis pluribus in eo perierunt ex iis commentariis, qui in extrentis paginis scripti sunt. Versuum litterae exiguae sunt planeque positae cum paucis ac pene vulgaribus notis in grammatico vero litterae magnae parvis indiscriminatim commixtae cum maXimis ac disiicilioribus notis. Vocibus compositis autem omnia semper signa, quae simplicibus ad pronunciandum addi solent. Verbum ποι inconstanter πο scriptum, quod saepe etiana in libro orgiano occurrit. Diligenter autem in eo ipso non nudis locis litterae, quas vetustas deleverat, restitutae manu antiqua ita fuerunt, ut in ipsa quoque litura vetustior una litterarum vestigia conspiciantur in eodemque ἐλαὶ, κλάειν ελλεγξειν, σπίννους, ἐνέβαλλον, ἴττε, ἴλλαν, σκόλλος, ceteraque plures huiuSmodi frequenter
19쪽
Occurrunt. Occurrunt quoque in ipso plurimis versibus eae lineolae, quae si des videnture se gnorim criticumim, de quibus et singularis est Luciani locus in Uri se των EZAΣν, et multa iani doctissime Vill discatus in prooemio ad Homerum raestavit: quae certe signa hol: I libro in eum usum cadunt, ut ad quosque versa reVOeent opportuno grammatici Aplicationem. Neque enim ea tot essent iam
mero, si sigi ra essent, quibus Aristaresvis, ut ait Cicero Epist. Fam: l. Lib. IX. Dis. IO. I Una eriversus όβελ es, tamqrsa M. criticitHisIdicansrais titi heiros fuit Persas, at παρεμβεβλημργοι. Ac praeter Aristophanis versus aetat in hoe libro antiquis snaa; certe, at recentiori manu scriptus Grainmaticus 1lle, qui omnibus est vetustior, quique commixtus a librariis turpiter est cum reliquis grammaticis, quos editos Vulgra habemus. X quo factum it, est lepe re eaedem iisdem in locis oc-c Urrani, et haereat saepe, nee sibi constet oratio. Priinus autem illorii ita, qui vulgo sunt editi grammatici, ita fere maiori parte scriptus est in libro Ravennate, ut editu cum ceteris est. Hunc appello Vsivmm, tum quia primas habet partes ineditionibus, una quia cete iras vetustate antecellit, cuius praestantiora loca nonnulla edenda apud versus ipsos curavimus. Alter est ille, tui primum verbis amplificat, additque uberiora exempla. Hic in eo libro prorsus deest. TertiuS ille es , qui versuum rationem explicat, ac genera notat, non illo
20쪽
rum quidem, quos fecit Aristophanes, sed quos scriptos habuit inexenapio, quo utebatur. Nehu ius quide in ulla extant vestigia in libro Ravennate. Addere quartum possu An. EXtant enitri in vulgaribus istorum grammaticorum editionibus mi Atae cum ceteris reve quaedam Aplicationes, quae vim praesertim verbortl:D persequuntur, optimae illae quidem, et ni agni sus Hae quoque nodo uberiores, quam Vulgo modo breviores extant in hoc libro, scriptae et lic 'liri sar ab ea manu, Vae
non sinat: is esse vidctur illi ras, a qua grammaticus scriptus est. Ex quo intelligitur, a quoque explicationes auctu rem suun a reliqui diversum gnoscereri ut certum videri positi, nuat 90r salieni esse commixtos illos editos Vulgo grammaticos, qui eae plicati Aristophanem. Ut autem qui Sque videat, quomodo ii duo, quos primo et secundo loco posuimus, coniuncti sint reliqui enim duo facile dignoscuntur: ad quor urn alterum breviusculae e X-plica Liones Verborum, ad alterum omnis sermo de vernium generibus pertiner operae pretiuin esse duae imus, aliqua sub finem X empla proponere. Burgianus auten liber chartaceus est. tramquam nina recentior sit, cum ad decimum quartum saeculum, ut videtur, pertineat accurate ta-inen est scriptus, non ut conservet quidem versuum
genera, quo mininae disi inito se X hibet pluribus locis, quod est vitium omnium fere veterum libro-xum, sed ut exbibeat cum diligentiorem verborum