장음표시 사용
101쪽
De imperativo. EOs hic non praefigitur ob Canonem imperii: accipit enim prima vocalem secundae, quae quiescit expressa; praeterquam in Singulari Masculino & Plurali Foem. ubi excidit obgieZma tertiae radicatis. Unde in Singui.MascuL cum s Paragogico, quod tertiae dat fallia, redit:
De Participio. H1c secunda ob Elis quiescens , quod primae postponitur , cogitur ad motum duce enim quiescenteS concurrere nequeunt) a quo abhorrens in locum suum substituit hamga seu Elis mobile; quod secundum Canonem pri-
mum Elis in mutatur: itaque est pro V, , & hoc
De Insiuitivo. Infinitivus regularis est. 'Passivum Concavi Q.
103쪽
De Praeterito. ΚΕ s R A mediae radicalis rejicitur ad primam,cujUS VOca-
Ie mutato, juXta Can. 2. generalem. Secundae & primae per nae Concavorum Ie coincidunt cum Activo, sed sensu orationis facile distinguuntur.
De Futuro. F Α Υ Η A mediae radicalis ad primam retrocedent , mutantur in J quiescens , juxta Can. a. gen . quo lregulariter in Plur. Foem. excidit: est itaque taxia pro
Te Farticipio. DAMMA secundae radicalis ad primam rejecto , participiale etsi quidam malunt radicaleb eXcidit: quia duae literae simul in una vocali nequeunt quiescere: estque
pro & quiescens non accommodζ t si more solito vocali praecedenti damma; sed contra, discriminis ergo, eam sibi accommodat, Vertitque in Lesra, ut
dicatur non pro eq. Reperies tamen etiam apud Auctores probatOS, ma-Xime
104쪽
Xime apud Poetas,participia haec regulariter formata,po-
tissimum in Concavis ci; ut custoditus, consutus, mensiuratus. Similis est ratio Conjugationum quartae, septima Octavae , & decimae: in his enim ci ci moveri quoque nolunt, sed abjecta vocali sua vel ad praecedentem rejecta quiescunt, eXpressie ante vocalem, abjectae ante gjeZma, hoc modo e
105쪽
Vides hic non differre Concava o a Conca jS L, : &Participia quoque Passi va septimae I Oetavae Conjugat . coincidere cum Aetivis : sed usus & circumstantia teXttis ea discernunt. In Infinitivis quartae di decim e Conjugationis & o fallia suo ad praecedentem gjeZmatam reje isto, in Elisqiuiescens mutantur; post quod J illud quiescens
quod ad formatione Infinitivi ultimae praeponitur in t tala
& DL A- l, excidi ob causam in Participio allatam; sed
ad compensationem ejus N in fine accedit, dictiturque Dolpro SPJ , ο pro Septimae & octavae Conta jugationis Infinitivi mediam regulariter movent; sied Concava o eam instuper in mutant, ut patet in Paradigmate. Reliquae Conjugationes perfecte inflectuntur:
106쪽
'O , THOMAE ERPENII Quin & verba quaedam mediam vel o habentia inprimis illis Conjugationibus regulariter etiam intacti re
quaedam etiam in prima conjugatione imperfecta esse ; in quarta Vero, modo perfecta, modo imperfecta: ut,
ta exbstavit. JSic concava o in decima Conjug. ispissime perfeci d
- , , & approbavit. quin non nemo Grammaticorum id perpetuo ait liberum esse ; quod non probo.
CAPUT NONUM. De merbo aeuiescente V .
QVia sca Naei A hoc est , quae ultimam radicalem habent o vel . defectiva proprie vocantur ab Arabum Grammaticis . de hoc modo flectuntur in prima Conjugatione. Activum
107쪽
108쪽
109쪽
α oppugnavit est pro Elis quiestens conver-
Q, juxta Canonem tertium o proiecit, pro caedit,abjecta vocali S., quod quiescit instar Elis, juxta Canone intertium ci : & eXcidit utraque cum vocali sua in tertia persona foemin. lingularis ac dualis, & masse. pluralis.
Cum media radicis habet damma, non mutatur o radicate, ut potitus fuit: cum vero Lesra possidet,con.
vertitur ubique in Ut pro juxta Canon.
quintum ut , pro , JuXta Can. 2. oen. At tunc etiam in tertia foena. sinet. & dualis
non excidit; ut siecus in Plurali masculino, ubi dicitur ,-juxta Canon. I.
110쪽
ULTIMA radicatis,abjecto damma suo, quiescit. Pentillima, si in Prael. fallia habet, id hic ut in Concavis)quiescentia o in damma, quiescentia o in hestra mutant:
ut sed & ob gutturalem manet, sicut in per-
fectis, pavit poscet. si damma, id regulariter manet, ut noctu ibis,quod fl ectitur ut . si Lesra,
id in fallia mutatur, ut gratum habebit: ubi & pro is esto instar Elis quiescens,juxta posterius membrum Ca-
In plurali masculino, de singulari secundar personae foeminino, juxta Canonem primum . , fit contractio, quae aufert differentiam pluralis mascul a plur. fCem. cum
penultima Futuri habet damma,ut patet in& singularis Dem. secundae personae, aptu in f m. secundae personae, cum penultima possidet hesta vel fallia; ut in
Praepositis particulis gieZmantibus , ultima radicalis non recipit gieetina, sed incidit, & o regulariter abjicitur hoc modo, ' Plurat.