장음표시 사용
41쪽
. o i a erius morte σου obitum Pandus Caput ferrei essis eisne
anni plus minus ε4o. quot , circiter ouxisse pariter oportuit , juxta Chronologorum ratiocinium faviatando, ala aldo ad se decursas non pone quinque aetater: ADDI,
Froavi , Avi, Patris, is usu et Anovmi fui. ErunGque forte , qui huc pariter ducent, quos in Euncto Regum Italiae praefixo Scriptis Cossicius hujus Historiae ,
continens illoram feries perducta habeatur ad Imperatoremissique Othonem In Anateque as illius annum I a. qui in eisit in annum Christ atque reusque existimabunt eundem Anoumum, DeI Divendo, vel Ieribendo perPenisse , quippe qui idem vulgo repat esur tutus Inditis auctori verum id ego non certo ad mabo , qui magis creao , Indices illos omnes , vetat quaedam P Iegomena , ρω orsisse tuis opusculis in unam Lamisardorum Asoriam coagmentatis ab eodem tuo librario, qui triem tondiderat Ana- Iedium anno plane I a. Othonis III. decurrente; s qui e multoties tuis Indisibus non convenit , nee Historia Mehem-
perti , nee BHur Anon mi Salernitani. De quo fatis. . Si quis vero a me petet , eur sub riptas potius , quom alias ejusdem Hisoriae parser editi averim, videat is, γογδε , an petitioni Iunc suaestife4pm , quando non hol, sed alias, nee tamen integram Hisoriam, edidissem; quom
42쪽
ΜΕminerit Lector. sibi ante ocuIos jam versatum suis
se Moomum Lurnitanum , in Tomo nempe antecedente II. pag. 28 I. cur1 mel recusiim , & ampla jamdudum Praefatione ornatum a CI. Viro Camillo ει- regrinio , qui eum primus tenebris ereptum in Palaestram Literatorum eduxit . Sed simul quisque meminerit , non universam illius Historiam, sed excerpta tantum . ac stu-ssa suisse ab eodem Peregrinio evulgata . Mirabar ego hominis consilium , qui non doctrina minus , quam ingenio subacto illustris, in animum induxerit, laceratum potius, quam integrum nobis exhibere vetustissimum.Scriptorem, Scriptorem nimirum Decimi a Christo nato Secuit . Immo, ne quisl dissimulem , pene Peregrinio vitio dabam, quod quum Langobardicam veterem Historiam sibi illustrandam sumsislat, nihil moratus Italicorum Historico. rum per ea tem ra penuriam. & contemta Eruditorum siti, tantam MIernitanae huiusmodi Historiae partem de perire, stiens ac volens, sivisset , unde instituto suo ac cessio non Ievis fieri potuisset. Et ille quidem , ut vir pIa . ne sagax, meas quamquam tunc nondum nati, immo dcceterorum hac de re querelas praestasisse ac praeoccupasse videtur. Audi quid ille habeat in Praefationis sileaealce ad Anonymum ipsum , de quo nunc agimus, paraa86. Tom. II. Collectionis hujus: Si quis Pero, inquit, s
43쪽
soriae partes ePu oderim, videat is, quaeso , an petitioni tune suae fatijecissem , quondo non has , sed alias nec tamen integram Hisoriam, edidissem ; quam sane provime iam ejusdem Mosmi eiDibur jure merito renn tiendam paravi . Ita is, S procul dubio ludens, quo interrogationem, simulque vota nostra eluderet.
Itaque mihi in id selicite intento , ut quaecumque medii aevi Italica monumenta supersunt, congeram , nihil antiquius suit, quam ubique magna animi contentione rimari , petere , ac instare, quo mihi tamdem , ac universae Reipublieae integram Anon mi Salernitani Historiam compararem. Potissimum vero Neapolitanos Cives aliquot doctrinae gloria praestantes , quorum in me studium ac benevolentiam senserat toties , diu precibus pene in hac re defatigaram ; quum ecce mihi opem tulit Clarissimus
Vir Meuaut Carminius Falco , Neapolitanae Urbis illustre Ornamentum , quem Theologiae , Iurisprudentiae .
R Graecarum , Latinarumque literat um eruditio iam cele-hrem fecit, ac celebriorem etiam effectura est, ubi nobilem Dionis Cassii Historiam, cujus hucusque tres , posteariores tantum Libros pene in vitam revocavit , ac edidit , integram nobis ac illustratam dabit, pro ut ipse sperare nos iacit. Is inquam, vix meam de reperiundo , simulque evulgando Anonymo Salernitano Qlicitudinem audivit , quum sponte, ut est non minus disciplinarum coinpia , quam humanitate praestans , & publicae utilitatis amantissimus, mihi antigraphum obtulit , ac describendum permisit . Erant autem Peregrinio Historiae hujus exempla duo in Codicibus ex vulgari papyro compactis
neque tamen antiqua, utpote in altero Frecciano, & ne
ipso quidem vetusto, expressa . Vaticana quoque Bibliotheca , ct Columnensis, & Aniciana in urbe , ejusdem Hl-ctoriae Codices adservare dicuntur . Mihi igitur Clariss. Falco alterum exemplum procuravit, quod est penes e elissimum ac piissimum P. D. Eustachium Caracciolum ericorum Regularium , cujus postremum decus est ex
44쪽
nobilissimis Marchionibus Torellae originem traxisse , Acui' peculiare studium fuit congerere quidquid antiquitas ministrare potest ad cognoscendam potissimum Neapolitani Regni Historiam. Et quidem in isto quoque exemplo
omnia occurrebant, quae Peregrinius se in Frecciano conspexisse fatebatur , nisi quod Amanuensis , quo ego sum usus , antiquis Frecciani exempli sphalmatis sita etiam suciscenturiavit, ad quae tollenda, quamquam non modicum temporis ac diligentiae adhibuerim , me tamen vadem non praestarem, Omnia , quod optabam , a me fuisse Q, Iata. Neque enim mihi eam licentiam tribuere consilevi, ut alienis sensis , quoties ea minime assequor, sive sint ex Auctoribus ipsis proiecta, sive ex Librariorum oscitantia procedant, imaginationes meas substituere velim ; sed ea tantum expurganda novi , quae legitimus Critices usus adulterina esse in Codicibus satis aperte docet , reliquis subobscuris meliorum judicio dimissis. Interim mecum Lector intente perscrutetur velim , quae olim ratio Peregrinio suaserit, ut quasdam tantum Anonymi hujus partes , non vero integram Historiam in Publicum diem emerret. Duplicem divinare liceat. Altera fuerit , quod Scriptor iste , puerilis sane ingenii , uti Post Peregrinium , qui idem iam diu sensit di monuit ,
anusquisque continuo sentire poterit , aniles quasdam fa-hulas , praesertim ubi tempora Caroli Magni describit , nimia credulitate hausit, iisque non secus ac gemmis nihil titubans narrationem sitam ornavit; has autem in Hiastorici dedecus vergere. atque ex eiusmodi ineptiis reliquam Historiae faciem conspurcari , immo veris ipsis re-ias per haec fidem detrahi putarit. Fuerit altera, quod Posteaquam Herehempertam, iam ah Antonio Caracciolo, di mox ab ipso Peregrinio editum , Salernitanus iste non leviter expilasse deprehendebatur, nullius emolumenti Videbatur repetita accipere a posteriore Historico, di quidem minoris pretii viro, ea , quae ex primigenio sonte acile ac purius peti poterant , & petenda rectus iam orant . Mihi vero contraria sententia placuit , atque i D eam
45쪽
eam quoque Eruditorum Senatum concessurum confido . simul ac legerint, ac rite Perpenderint, quaecumque antea abdita Salernitani nostri scripta , nunc me curante , luce donantur . Quantis enim tenebris Italica Historia Seculi Noni, ac Decimi prematur, iam norunt Literati viri , & .ego saepe ac saepius non satis dolui . At quando
illustius rerum nostrarum Scriptores per illa tempora proferre non licet, quis non videt, vel triobolares & plebe. ios , dum ea aetate floruerint , & scripserint , ambabus ulnis nobis cxcipiendos, ct magni etiam faciendos Z Utique ea Secula noscere cupientibus praestat habere Historicos, quales Possumus, quam nullos . Neque vero adoptatae a Salernitano fabulae nonnullae iustam praebere polsunt causam , quare illius Conὸ mentarios aversari vellismus . Enimvero de plerisque rudium Seculorum Historicis adium fuisset, si apud majores nostros obtinui siet tam delicatus rigor. Actum quoque foret de compluribus hactenus luce carentibus , si in animum induceremus , nullos alios ample sit , quam qui a fabulis penitus immunesse produnt. Olim nempe rudes homines , & parum in Critica Arte exculti, quo mirabiliora audiebant, licet ficta, Ficet popelli somnia neque enim Impostorum semen umquam exaruit eo avidius excipiebant, literisque manda-hant . Qim vitio quum sere omnes Seculis iis laborarent, nemo tamen mihi succenseat, si dixero, Monachos poti s mum nimia hujusmodi credulitate excelluisse , & pronos in fabulas ruisse et nimirum quod ex iis non pauci, simplex hominum genus , quum ab imponendo aliis nimis alieni Rrent , ne ab aliis quidem sibi imponi suspicaren, tur. At ii ipsi Monachi ita nobis, di veterum monumeninta, di illorum temporum vera gesta servarunt , ut si iidem
s Ipsum Leonem Card. ostiensem praeclarissimi nominis Hist ,
ricum testem in medium produco , Erchempertum , Ignotum , Λn nymumque Cassinenses, aliosque hae in mea . 2 Muratorii eiusdem collectione Scriptores allatos, quorum scripta in singulis quibusquestre paginis labellis scatent, legeatesque aliquando Morachum movent. , Diuitiam by Cooste
46쪽
defuissent, atque si ipsbs audire nunc desinamus, exsan. guis omnino necesse sit restet plurium Seculorum cognitio . Critici ergo est ab antiquorum fabulis certa secernere, di in iis ipsis fabulis interdum vera exspiscari: nihil vero facile aspernari. Salernitanus autem noster, ut ut fateri cogamur, δε- hulis nonnumquam indulsisse , numquam tamen dixeris a se ficta venditasse . Et quod maximi faciendum est , plura minime dubia de antiquis Beneventi, Salerni, & Capuae Principibus in usum nostrum scripsit, quae non aliunis
de speres, ct e quibus Regni nunc Neapolitani, &Secu-Ii IX. & X. Historia plurimum lucis accipiat . iod si
resempertum is non uno in loco depopulatus eii , nemo tamen inficias iverit, quin plerumque ab eo derelicta enarret, aut ab ipse traditis aliquid adjungat. Potissimum vero quae post Erchemperti mortem literis consignata in hoc Libro occurrunt, uni Salernitano nos debemus accepta referre . Quare non selum sine haesitatione , sed ingenticum gaudio illius evulgare constitui, in eam spem ductus, fore ut ceteri faterentur, hinc non parum accedere posse ad Italicae eruditionis promtuarium . P ra pomena, inquam, sive quae relicta sunt , & nondum edita a Camillo Peregrinis; neque enim desuere , qui mutii auctores erant, ut illis etiam rursus editis , atque cum hisce conjunctis , integram heic & continuatam Anonymi Salernitani Historiam Lectori sisterem. Sed quoniam tam illa , quam ista unum opus est complexurum , nulloque negotio Lector, quae heic omittuntur, mutuari potest ex praecedente Tomo II. chartae omnino parcendum duxi S ea dumtaxat, quae hactenus desiderabantur, huic Τωmo commendare satius putavi Et praecipue quod Peregrinius a se edita cum luculenta Praefatione, tum Notis eruditis ornavit, quae sive repetiissem , sive omisissem ,
i') Pareendum potius molestiae erat, quam quidem yitasset Ma- ratorius, si integram ibi historiam retulisset, vel alibi, innuens tam ammodo partes, ac notationes , quas illis Peregrinius appinxerat. Diuiti so by Corale
47쪽
utrumque incommodo minime caruisset.
Nunc aliquid dem Anon mo Satirnitano ad memoririam revocandum est , ex iis videlicet , quae jam Peregrinius erudite pro suo more est commentatus . Patria procul dubio et Salernum fuit et genus Langobardicum , quum gentem illam ubique laudet. Illustri etiam loco nais tum ea produnt, quae de Abavo suo habet num. LIII. auctor enim est , ipsiam una cum Radomo germanostio sub Sicardo Principe Beneventano Neapolim se recepisse; addens: use Radoan abavm meus extitit. Non coninsuevere infimae conditionis homines arbores Genealogicas domi habere. Maiores etiam suos, si patrem, aut avum excipias, plerique ignorant. Plaeterquamquod illic res gesta prodit, de illustribus viris agi. Ecclesiasticae quoque militiae addictum fuisse Anonymum nostrum , sunt quae misiadent: passim quippe Sacrae Scripturae phrasibus atque auetoritate utitur , di in Sanetorum Patrum scriptis minime hospitem se sie exhibet, usque adeo, ut non imis merito ipsiim Monachis Benedictinis accensendum Peregrinius opinetur . QDd postremum sententi1 quoque mea susipicari, affirmare tamen praefracte non liceat; nusquam enim Monasterii sui, suorumque Abbatum meminit: a quo
Monachus vix temperasset in tot rerum gestarum, bellorumque narratione contexenda . Idque in causa Rrtasse
fuerit, quod Clarissimus Vir Mabillonius in Annalibus Benedictinis eum inter Scriptores instituti mi minime num rarit. Frustra vero hactenus quaesitum illius nomen, ac proinde ei indita Monymi Salernitani appellatio. Cardinalis Baronius in Annalibus Ecclesiasticis, Gaspar Musica,ti post eum Ferdinandus u bellius in Catalogo Salernitanorum Antistitum , immo & ipse Leo Marsicanus Epist pus ostiensis in Chronico Casinensi, quibus Historia haec non nota solum, sed in usu etiam fuit, eamdem sub nomine Erchemperti, sive Heremperti , laudarunt. Non alia profecto ratione, nisi quia tum antiqui, tum recentes C dices ipsius Herchem perti Historiam huic praefixam comisylectebatitur, ibique unus hic titulus occurrebat et Historrio
48쪽
Is Heremperti Viri illustris ex prosapia Principum Langobardorum e scilicet nulla subinde epigraphe addita subastquenti Historiae Salernitani nostri , quae tamen absque clunitatione alia est ab Herchempertina . Liceat mihi nunc meam exerere conjecturam ; quam, prout volunt, excipiant, aut despiciant Lectores; mihi enim idem suerit. Ardem eam fuisse nomen Auctori huic , facit ut suspicer unum Carmen in calce Historiae hujus legendum, Ererit . sive Ri Frido comiti dicatum , cujus laudes Poeta multis Pr sequitur . Ita se habent priores quatuor versias.
O Comes excesso praefulgens fumine Restis, Pectoro Pieriam percipe Poema pio.
Mos tuus, s Derier nam prodit, s actio, quicquid
dericus refero, haec ego pauca boam. Cur enim aliis potius, quam ipsius Historiae Auctori in men hoc tribuas Z Proselio Salernitanus noster Musis lita, hat, easque excolebat; versus etiam pangebat, & quidem improbos , uti adhuc testatur illius Carmen Mic itidem Iegendum , quo suum Librum Pandulpho Caput ferreo Beneventano ac Salernitano Ρrincipi dicat . Par utrobique stilus , eademque Poeticae Charites indicare omnino viis dentur , Ardericum Satirnitanum utriusque Carminis , di per consequens Chronici ipsius Auctorem . Et quidni t quum Historia haec complectatur quidem Epitas ta nonnulli a Principibus, aut illustribus Viris posita , cingestaque ab ipso Historico; sed nullum alterius Metae Carmen. Quod spectat ad illustrem illum Rostridum Comitem , ad quem Ardericus Poeta scribit , ne hoc quidem ab aetate An umi MIersitani abhorret . ut infra dicam, floruit iste circiter Annum 98o. Adi nunc Vulturnense Chronicon editum pari. Tom. I. Rer. Italicar. ubi Charta refertur pag 693. scripta Anno Ioo 3. nempe donatio facta ab illustri semina Maria Ilia bonae memoriae Rostridias Comes , eluxore Potefit. Ergo vixerit in Capuano, aut Salernit no Principatu circiter Annum 98o. Rosidus isse Comer;
atque is facile fuerit ille Comes Rosit , in cuiui laudes deri r se essundit, ita ut congruentibus persenis, los
49쪽
cis, atque temporibus, idem cum isto Arderico fuisse censeri possit, qui hactenus Movmur Salernitanus est nuncupatus G. Annum indicavi s8 o. quo Scriptor iste vixerit ; &Historiam suam elucubrarit , quam sententiam rite iamdudum statuit di firmavit Peregrinius . Nimirum ad ea usque tempora constat illius narrationem pertingere . Ad haec Histoliam ipsam Pandulfb Capulserreo dicat , qui
currente Anno 978. Principatum Salernitanum Beneveniatano di Capuano conjunxit: idque Anonymus sive is sit Ardericus Salernitanus populis iis felicitati tribuit. Denique enarrata Violenta morte Adelchisi Principis Bene veniani, quae circiter Annum 879. contigit, dicere persit de loco necis: Ab illo tempore nequaquam tibidem feria cirta eis , donec usque nunc nosris quoque temporibuseentum anni expleti sunt . Si post expletos a caede illa
centum annos scribebat Salernitanus noster, ergo is flore-hat circiter Annum 98o. Ceterum jam Peregrinius animadvertit, Scriptorem hunc Grammaticali eruditione pueriliter distentum suisser cuius rei exempla in his quoque Paralipomenis occurrunt. Indulgendum tamen homini, huiusmodi merces tunc venditanti, quippe ignorantia meli tum disciplinarum longe lateque iis temporibus regnante, famam saltem ex histe minimis studiosi literarum sibi conaquirebant. Immutata quidem sunt tempora ; sed nobis se. licibus ne s soret iis insultare , aut irasci, quod pari scientia ac felicitate minime fruerentur. Atque haec mihi commemoranda erant de Pervetusto Scriptore isto, cujus o. istum sive Roffridum filium Maielstit Pettae Mesariae
Cauri in Dioecesi Theanensi Comitem fuisse suspicor , qui Λ. DCCCCLXXXI. Monasterio S. Johannis Puellarum Capuae bona aliquot in eodem Castro sita donat . ut ex charta donationis, quae in eodem Monasterio servatur , apparet . Quae si mea coniectura vera sit , erui posse, credo , Rostit sanguine coniunctain suisse Capuanis Principibus. ut ex diplom. Fundationis Monast. Theanensis in fine Tom. L quod consule. Diuitigod by COOsti
50쪽
ralipomeηa tamdem Lector accipiat . Subiungebantur in calce Codicis Carmina quaedam , inscripta tumulis olim Illustrium Virorum, atque alia nonnulla antiquitatis rudera , e quibus nihil deperditum volui. Notae numericae Arabicae indicant adnotationes Maratorii in eouectam Monymi resoriam; notae Roma: nae , vel alia Igna Pratuli anima versones ; Iturae Dero variantes Lectiones derignant.