장음표시 사용
2쪽
eam Offerre golet. unod quum a nonnullia nune quoque saetum esse viderem, memet ipsum posse sine injuriit opuae illam minoris nominis in medium pro reo Oxistimavi. Aeeidit puim
iit his ultimia hebdomadibus explieationi tituli endi adain septileralis, qui inter omnia lin-
nune Phoenicius monumenta superest loenpletissimus ambitiique maximus, quem inmennemo adhue interpe tutus est, horis subseema operam navarem. Quue res quum prosperi
cederet, ita ut en , quae invenerum, hnud indigna renserem, quae in lueem proferrentur, neque pietatem erga Almam Matrem literrarumque nostram reinpublieam signifieare ncque operi divulgando prospieere ullo mihi modo eo odius posse vidi bar, qunm Ri linne com mentationem quasi xeniam qnandum honori Eniversitatis nostrae diearem. Reeordaline ovim tritae illius de phoenice avi sabulae, quem aiunt spatio saeculari inter edonto in flammus e praecipitare solere, novoqite api nitore indutum in vitam novam prodire. Itaque quum nullo vehementiore desideHo flagrarem, quam ut Λ eademia quoque nostra o rutun aneeulieollabentia phoenieis instar proeederet atque ereaeente in dies nomine, dignitate, splen dore nugeretur, convenire videbatur, ut eineres Phoenieis oviliadain, ante tot aaeeula humo mandati, ad vitam resurgerent, oi hia sestia diebus legati munere tangentes veteris te m-rum orbis gratulationea ad nos transferrenti
Aeeipe, quae Oeaenina, vir in interpretandis titulia Phoenietis omnium celeberrimus de inseriptione nostra praemonuerit. Seripiumo linguaeque Phoen. monum. . ag. 158 . In vicinia montis Erycia urbisqns eo nominis chodie Trapanὲ det monto repertum eat hoc mnemor, Eulus eopiam ex Munii coriaria historia Emeis, quae t te castello in , Sie illae inser. nota Gltiet p 297, apud Sebiamurn Panormitanae eeelesine canonicum manu seripta aervabatur, Castellus, quem modo memoravi, feeit, p. 296 his additis verbis: MExstabat, inquit, superiori saeculo hoo marmor Eueis in aedibus noechae Palmae, ae, ..dolenduin quam maxime, nobiliastatim hoe Phoenietae literaturae monumentum salo po- riisse, ita ut post Omn a evena et diligentiaa adhibit nullam de eo apud Eoetuos
.... nemoriam Exstare compertum sit. M
3쪽
Iu so interpret do nemo ullus, quod sciam, vires periclitatua eat, quanquam nulla . doria nmbitus inseriptio, nullum amplius sermonis minenteit spee en ex antiquitate . somnium ait; unicumque hoc quod exsist Gemplum ita eompnratum est, ut plenam totius ..momunenti interpretationem vix admitti l. Quum ipsam ob causatim quae nos tent tibianua . tanquain modentiam in nit tua an potius, quam interpretationem serium et persectam eru- litoram, Judicio subilielmus, ita lumen compararum, ut humeris no tela insistona unus et . alter fortasse in opiniindo et eoirileiendo solleior propius ad veritatem addueatur. uuae quum a saetendo novo perietilo me posgent deterrere quae enim mihi apes est reliqua, tibi desperavit Gese niua b eoneitaverunt me, ut opita nggredereri ipse enim Gesenius siquidem pro lugu tantum ingenii, non pro interpretatione, rem auiun vendidit, nudux sortasse, non temerarius, diear, ni suspensam enuam susceperim.
legenda esse suspientur m mn, si ipse autem sutetur se non assequi, quid haee sibi verba velint hoe eontextu. Contra seeundum versum integrum interpretatna est, atque ita quidem, ut sententia oriretur mirum in modum perηpionia. Legit enim: d,2a2 blanx ud 'o omnia seunt9 eitharad et e tua et stemitus Mium in renes a domua -- Camos cis Inmitia κε - moc. Existimavit nutem, titulum enae .epuleralem misislieris pulchrito, ad qnem collustrandum eoutulit locos Ira. 5, 12, Ps. 45, 8, ni rDe versu tertio nil defuit. Id, quod de qnario versu profert, eonvenit eum illa vers. 2 interpretatione. Ita enim Iegit: a dis ΣΝΣ q, m. p UM' 222M n,
prae nire et eandida erat alassa foetili3 et riviva telatus tibi instar eordia viris. Extrema verba versus I legit az didi, pudefaetus eat robia filius naeniarum.
. r reperit verbal ,nvi di, nec non vocabulum Epo Praeterea nihil explicuit.
Quam via omnia. quae vir illo de vectibus 2 et 4 protulit, magnopere mihi arriderent, neque quidquam nanina euperem, quam ut his vestigiis insistens reliquam quoque tituli pumiem interpretari possem, inmen primum mihi delinention a marmoris inspicienti gravia ai-mne dubitationes excitatae sunt. Namque id quidem iure eum contendisse dico singulas liuens totidem commata sive cola continere '. id quod inde collegit . quod versus 2, a, 4non ejusdem longitudinis sunt tioquo usque iid lupidis marginem Proeedunt de aequitur. statuarium in disponendis litoria a lantius respexisse . contra quae de ningularum literarunt potestnis statuit. antissae ro mihi non potuerunt. Primum enim non perspicio, qua de cauan per totum titulum eum literam, quae Liu. 1 lit. 20 et 24 et 29. Lin. 2. sit. 25 eei. oecurrit. pro Thou . non pro Iod. habuerit, etsi ei
4쪽
posuit, sire litudo est maximn, cum charucteribita utilem, quoa Theth esse censem an, omnino nulla
Deinde eum violoni in 'undam spneo dieam viri Illius, quo nemo unquam tu his literis exstitit majora rharaeterem, quem in linea seeunda octavum numerari, pro drantius literis habet, quaa ne seio quo dure is legendas esse censet. I na mihi esse literis videtur, tibusitatioribus sorinia litertio m haud multum diversa Observes, inter hane sortim et vieram Sanser. NIL pandem esse si ilitudiriem, quae eal inter charaeterem Eva et i; erum Sanser. E. CL tabulae nostrae fig. 8 .
Nihil dieam, qtiod idem illo Lin. a lit. 16 Nun, lii. 2a diu legit: namque seH potuit
ut hujusmodi literae ab apographo, eui unicum nostrum petyptim inserέptionis dehonans. minus ne rate redderenitie, ita ut in talibus literis, sibi in dem similio itina, conjeetu lauti in Hio possimvs. oes tamen infra g. 43. Contra in iis Lle is, quae rariores formas exhibent, suspieio est, Bpographum aeriirale reddidi se en, quae in marmore invenerat. Quamobrem Ceaenio non tam saetio ignos eam inod Lin. 2 lit. A Mem, Lin. I lit. 18, Liu. I lit. Is logit. Nequo intelligero possum, ene lil. 12 Lin. aliam ntque Sehin, lit. 2l ejusdem versus ni iam atque rati esse statuerit. Denique in eo aberravisse videtur a vero, quod eandem figuram Lin. 2, lit. I 6 pro
Quamobrem, moleste quum ferrem, tamen sacere non potui, quin illa quoque, quae Gesenius do Lin. I, 2, 4 dosui vorat, in dubium revocarem, et intomum opus delitio in-eiperem. Ordiendum mihi emo existimavi a notandis ita chumeteribita, qnorum de pote. glute viri doeti ambigere dos irrunt. Nunt Iiterae rivi 2IUS: QM, quas in tabulae nostrae sq. 2 legia. Res disse ilior est, quod attinet ad literna in. uuarum prima insignia est deeuerente linea in latus siniatrum inflexui misi eo osei lue linea decurrento breviore, Mara eadem linea subtus prolongula. Quia autem ignorat, Ehurveterea, ' antea in ipsis marmoribus reperiuntur, rarius huio legi respondero Sed nostrne inscriptionis eetypumat neenentius inspexeris, non te latebit, plerasquo omnes s eas eum sollertia quadam vel elegantia pietas esse. Et Gosenlva quidem ipse J- animadverteriit, Malalvarium in v seriitrum figurariam usu elegantiam quanditan eaptasse' ; nam si bis eadem litora reenerit, duabus eam figuris, non una eademque, expHmera solet. Praeterea vidi, ultimam quamque praecedentis literae liuiram quoad sormam magnitudinemete diligenter eoaptari solere
lineae, qua proxima litem ineipit es Lin. 2, lit. 2, 3, 4; 9 - Io, II 15, 24 - 25; Lin. a.
iii. II - 12, 20 - 22, 26 - 27 eei. . Endo eocleel, et ectypum nostrum neeurate elahor tum esse, et marmor ipsum insigne suisae soluortia quadam et diligentia. uvae si eomprobantur . nudax non sui, quum latam quoquo sterarum triademi 'indi, in nostro titulo ameuralitia distinetum fore speravi. Etenim Bel litora eo pieua erat linea subtus inflexur
5쪽
lii rum Reuh triangulari capite, literam mist stilo vel breviore vel omnino omisso a litem siet differre existimo CL fg. a. Ita et inter literan aba, di et , , ' et a nun intereedere discrimina mihi persuasum est. Fig. 4 - 6 . Deni pie quid de sguria quibusdam literarum inra afutuendum censerem, fg. 7. indicavi, ubi et ostendero conuius sum, quomodo literam 4 Lin. 2 supplerem.
Remanent characterea nonnulli. mirum in modum ambigui: Lin. I, lit. 21; Liti. 3. liii. 3 et 16; Lin. 4, lit. Ti Lin. 6, litu. 14 et 16: Lin. I, Iiu. 5 et 1 I et 13 - 14. Lit. 4- 1 liv. 7 composita esse videtur ex Min et diu; Lin. i, lit. 23 et Lin. 3, lit. a pro Theth habeo. I audem figuram Κoppius, vir multi nominia in interpretandis linguae Phoe-uietas monumentis, in titulo Melit. II, lin. 2, lit. II uibi reperisso visus est miser M. Sest μι , I, pag. 2IT ut 262sqq. . Sed Gesenius pag. 104 et tab. VII. demonstravit, illio idem Reaeli exhiberi, qnod in titulo isto saepius occurrit, Κ oppium autem apographo munus aecurato in errorem deductum esse. Nostro loco alia res ent. Ibit. 23 lineae primae habet neque cupiit triangulnre neo stilum e duabus lineis parallelis compositum, sed eu .ia lineis tota constat. Quodsi exemplaria illa, a Koppio p. 2l7 et Gesenio tab. I. proposita eontuleris, non dubitabis, et Lin. I, lit. 23, et Lin. 1, Iit. 1 quae fortasse su plemento egeo raria legendκη Esae. De reliquia figuris, quas initio hiuus paragraphi memoravi, vido infra.
i. v. In longum tempus fumum plantatua eat; domus meturas pilae; lentorium, Pod Mi tegumen eum anum maligno inimici ejus. De literis vide supra. b, a sensu ari , si Cum . in con Pluribus dialeetia semiticia invenituri imprimis Samaritani hae voeo utebantur es et Arabum vocem sed etiam in parte Danielis hebrat eo scripta oeeurrit I, 10 . Nomin. abs.
6쪽
aimili modo adhibitum H log ma. a. a. bri, ita vel una plantari dieitiis nos. s. la.
ΣΑ, ala, fraetura tuae, idem eat, quod mora. Dornus mortis est sepulerum. NuspieIoautem est, hoe dieendi genere mortem vi ullulam a ignis euri. Forma rvin idem exprimere videtur, quod ram, quae vox upud Hebraeos plurali tantum numero legitur m. 32, 4 leat.) r m autem haud aliter derivatur a verbo im, quam mari Auata a mam. Senientἰahnona Torana eorumentario non e L E Terbis Extremia eonjician, destinetum inimisi e trinadam vexationibus fuisse obnoxium, a quibus defendi dicitur auxilio sepuleri Funquum t gumenti euJuadam.
, emactus armis eras dierum fratria mei, aeriptum oua cerauo Ae terra quia eri reeondidia' De Iit. 4 vide anpra. Literae Zaia similia non est, forma nimis quadrangulari. Contra si deeurrentem lineum eum lineola quadam transversa suppleas, chameter literne ciet integer
eon spiriatur. Vox riri eo ita est. UUI pro non dietum est, litem Sameea evitata, quae in titulo nostro non reperitur eL Lin. 8, liti Isb. samee enm sis aneptua eommuturi, quia est qui neseiat Disseilior videtur sententri. Nemine is nutem, Jam illa versiis p imi verbat Emm 'mur
signise se mortem violentam. Fae homo, erius ossa hoe titulo sepulerati ornantur, ab inimieo quodam latente elam aἱl inter elva; repererunt eo*nuti ritia eadaver; ipse senter hane ampliorem inseriptionem eineribus imposuit. et ad sui eonaolationem, et ut homieidae animum, eriminis eonaeium, austeris verbis exei aretii tebatur autem duobus proverbita. qnne frater, dum vivira erat, in ore genaerat. Minxem suisse, ut proverbia destinetia usitata septileris inseriboeentur, lἱtulo Molitensi seeundo cal Go aenius meie interpretatua est, pus. IBI demonstra nr. - In aeeundo hemistichio voenbulum bella varietatia enuan eommula Hr eum Toee di c. Ipsorum autem proverbiorum sententia haee est. Reva inquit gententia priore) quam-xis diu latu orit et ad majorem vitas aetatem proveetus sit . foro tamen ut vel in ealce vitas crimine arguatur. Deinder neminem, ait altero proverbio, e terra posse reeondi, i. e. elum aemoveri, intersei.
Num te mensum dominatur γ Nonna etiam enistitia p Abibit omnia. Datua et men x.
Ille versus multo majores disseultates esse . qnam voratis praee deuios. Vel de Ioe-εJone dubitationes moventur. Dieat illiquia . primam literam vel esse eand in vel ita suppleri posse, ut ait eadem, quae Lin. 7. lit. 4-I exstati linquo legondram - ntiir dix,um m an D ua sepulcri tempus, quo cineres conditi darenti nonnisi prorerbium eat, nut,ur,o m vi rins nune quidem aestiterum dominatur ubi aetieulus desideratur . In utris. quo verbis nescio quid de solvendia sepuleri vinculis latet. Iam porgat noμter, vers. legendum esse z m 'a': domus vel vitae a porro extremis verbia vers. 2 inesse sensum:
7쪽
neminem in aetern- e terra reonditum rare i. e. mortuoa omnea in terram qumdoque reversuros. Tenor sontent inrum bene ger aretur. Nimirum homo interseetua a fratre humo mandatur; sed hoe sepulcrum xpes Dat vitae restituendae; non est carcer, aed istegumentum
tantum, quo illo defendatur ab insidiis inimieti veniet antem teinpua, quo tale erimine n grantur et veniet telupua, quo ille, quem interfecit, ad vitain resurgat. - ne omnia quadrarent, si de Phoenite avi sermo esset; quid vere Phoenteibua populo cum hae resurreetionis doctrina
Antequam nostram gententiam collustremus, moneamna, de decima quoque litem sim-bigi posse, utpote quae vel di vel , esse potest. Quodsi liti s eum litt. Suno in unum vo- tabulum constringas, legere possis diori ri, iri vel cia, rib dio; rabem esset pari. IIipbii
verbi nis , quod in cori. IIiph. deopere signiscat. Sententia esset: tempus repulari fallit nos. untd nutem sibi velit dari vel diab, non sequor. Neque eum lectionem serast mari ubi lit. II nou sine violentia quadam Pro b hnbetur. Nulla auteni dissicultas remanet, si nostram lectionem accipia. Primam literam v. aprimae literae secundi versus esse similiorem, quam quiuiae literae versus septimi, quia est quin vident mmrari igitve interrogatio est. Rndiealea bivo cum elegantia quadum per ploceu novo sen u ndhibentur. Quae opinio vel hane ob causam eommendatur, quin interiit. Iet 6 signum illud semiiunare superneriptum est, quod nul Orilina Κ cippio, Gosenio ses. G e se n. p. l 9 ad Curtilag. κ) ad insolentiorem vocubniorum vulgarium pronunt intionem indi- eandni adbibebui ur. Literna sequentea diri Iego dia Morar is quiescens ni ins quoque omittitur, ex. gr. in inscriptione Sardien, ubi mann ridi legendum est ri,a ς UM' re a Gese n. p. I 56 Praeterea cf. Unrth. 8, Iin. Iit. 16-17 et Genen. p. 57 et l80 . mari pari. Νiph. verbi ma expellere, tigniscat profugus, expulsua es. Nich. 4, S Simili modo et iacia. a, II de mortuo intelligendum esse opinor. En liubes commati a sent qui iam: Num repulerum dominatur γ Imo et is, qui terra est expulsus, ruam habet potestatem. I. e. noli opinari, homicidae nihil ultra sse timendum, quum primum siepulero ineluguη sit interfectus: improbo inquit non minus eat moriendum, quam justo; percussor igitur et ipse ad inferos 'litondam descendet, ubi justum de eo supplicium sumetis, qum vita exu rut. Verbum an abire. Hebrii eis inusitatum, in libria chaldaice aeriptis oecurrit, ex. gr. Dr. 5 - 7. Et qnitan sere nullus ait Hebraeorum liber, quo non singula vocabula elialdniea reperiantur, non est, quod hoc vel a Phoenicita fieri potuisse
uia cos qui in aeternum inimisue ait ' Via qua incossit mrichan . ticut omne injucundum, reminquilla est. Lit. T cuin Gesonio laetio ita suppleri posse opinor, ut Aseph oriatur. - De voce, a vide supra. bH, idem est, quod obfis,. Audax fui in interpretandis verbis M'22 quamquam leges lingitae Hebraitae exeessisse mihi non videor. Proprie est em Fest iii Ga Mnimen strie der Teg des KommensJ dea vinteriistigem ein seselier Test, aeis der, Voraus
8쪽
tar liint natis D L semel tantum occurrit in vet. tegi. I Res. s. la, ubi noni. propri est. Sunt alui derivent n voeo ἱuusiL-m ,ΣΣ es unde 'direomp a, Iosephua nut m nni. 8, 5, a) asseverat, in idiomate I hoetileto aura taui, sie enim reddit nomen , n23 signiscaror οὐκ αινέσκων, instratus . inutieundus. uurni ignarum fuisseidivinatis I hoonieli quum vix erodoro possim, ne seio nu hae in potestate voeabuli nequieκ-eoro lieeat, et innisi Isto eniti nil explicandum Ioeum I Reu. ia praepropere adhibuerit. -',ur vel Ubies climo 20, 20: Ierem. 49, ala est tranquillitas. Simili modo , in udverbii loco ponitur 2 Sam. I, 27. Via est tranquilla i. e. orba hominibus. Continuatur luitur sententia vorsus prui cedentis. uuum percussorem ipsum satumnuineat, tempus veniet, quo Odiis insidiisque absistat.
Super te est tretum, et cor aruit tui. Terror contudit eor tuum, - - Lit. tu simillima est literne II in. 2, literis 1 - 2 Lin. a, quamobrem dubium non egi, Mani lia legendam exse. Literum IX G e seu i iis pro Eoph habet. Posset anne, sed suspicionem movet fgurno et nita positio, qua in vere avxpensa esse vidctur, et tractus exilis, unde partem literae dolituisse eondietas. Qua de eausa ea niihi opinio consimnata est, hanc fguram ita supplendam esse, ut m oriretur. fg. s). ix opus habos, ut nil voeabula explicnnda aliquid iis ornm ridi diu, n verbo inus. η'di, locis dea. 22, 5: Aica. 7, 4, quibus solis legitur, in sonsume terror, perturiatio, nCCLpitur. Forma vel si malis ' diu vel ri De) quas in titulo nostro legitur, in vei. test. non exstat. Sed conseriis somna et pro di eum sorma na 2U, soruam ' xU emi forma r ΣU eet. Praeterea sorinus: iu diu, ' nq,' ωρ,: pu a verbia U I, , , 'N, P p, ei alias hirius generis innumerna. Autor tituli ho e versu ab increpando pere fore ad fortunam statria lugendam revertitur.
Nam, quid sibi velint his tribus loeia litertio di vel na) non video.
Literae eodem modo sub snem versus aequentis Oeeurrunt. Quum nostro versu
voce in exeipiantur. dubium non est, id nomen proprἱum osse defuncti. Forma similis est nomini prae, , ,Na'. Elymon est verbum denom. nitia distar resplendere. quod etsi in vet. trest. nonnisi in eoMug. Iliph. reperitur, tamen etiam in eori. Kal ndbibitum esse videtur, es verti. Arab. At hilarem esse. - rid, rori. Niph. In malum sensum necipi solet ferimina aliquem arguereJ. Coning. Kal, tu vet. test. Inusit. , potestatem demonstrandi habuisse vide.
9쪽
tiir. Quod gi nonnullis minus eomprobetur, 'egant quo a nan adhibetur Iea. 2, 4 ill . at uiol 9, M. MTnhia in gentium judicabit τον Iiaeliing. Verbum ,IMula gentium , sensu tropi eo dietum, signi seneo videtur monumenin rerum gestarum dia τ ela dis Garrhish vel existimationem publieam, nisi forte de aliquo Meuliari instituto jurisdieti ni a Phoeniciae rem intelligere velis. Autor, postquam in his verbis sentrem Iaudibus extulit, nitem commate, eniva tinum tantum voeabulum integram servatur, horrendum mortui eonditionem descripsisse videtur.
Desiderat gena nostra eum, qui avryere furial relamenta. Animus του Laeti Diu haesitavi, quomodo hune versum loger m. I o voeo -ρρου quidem non erat quod uni bigereti . v pro metu popuIua legitur in inserit t. Thu*g. 1 et a: i Numid. at 6 Νnmid. 2-4. cf. Gosen. png. 188, I99. Possit etiam diu tempus, aerum esse. Sed se aevum nostrum ne quales nostri pntillo duesus dietum est, quod propterea Neuso. 4 Liti. Ii - 14 autem disseillimao sunt. Tandem ei me opinioni dedi, lith ll esse Sain. Ehnraeterea Ia-I4 unon literam Thera constitu ro. Legi igitur: a -'dimu lam eone iseet famabat)ςena nostra laeum, quo re sati puma eorda hae Iag. sed hae in opinione haud diu aeqvie a cere potui. Sententia contorta, lectio ipsa violenta a ceterum a pro ad, do Pro scriI sum esse, Ialmia nudaei et supposui qiiiinquiuia ni pro legitur sub finem tituli Thug cf. Ges. p. Ist . Quum igitur mihi ipse non antissaeorem doliueationibua detiuo inspectison nupplendi ratἱo, quam sin il deseripsi, summopore milii uerigit. Fac exiguum spatium, quod inter lit. I 0 et II desideramus, in ipso marmore non desverti et ab npographo nn tu sit omissum, et habes eoMeeturam, qua nihil esse potest simplieius. Oritur autem semient in npli Rainui. Non tantum ipse ille homo defunctus, quom sutor tituli terribili motrooecisum, sepulcro inclusum, putredini obnoxium, nomine tunium superat item Tu. 5-6 do seripserat, aed etiam nequales ejus vix exspectare possunt diem. quo ultor induritie Justum supplietum petat a reo ndhue impune latente. - Alterum comma inlineum est.
Interea ad prinelpem deorum inferorum enuan desertur. Namque extremum versum ita interpretorr
nine pa reatua spoenarumJ inediae et irritionis benefaciat tibi; amre saeiat - - . Liti II Deilo ita commutari potest, ut Iod oriatur. Ei iam lit. Is Iod esse, dubium non est. Extrema intern - 'une manen eat, Sis suisse videtur cs fg. 12), quod secundo quoque versu locunaliterne Samech obtinuit. Cotorum Us: pro duci caulus vel in libro Iobi et in titulo Thura lin. 1 cs Ges. p. Ibo oeenerit. - Ma eodem sensu dictum est. quo a Sam. 10. aT: Iea. 63; I ul. oecurrit. - Νententia hujus versus nullo oommentario e*Pi.
10쪽
Atque ita titulus noster Interpretationis non est expers. Una est res reliqua, do qua dubitatioties possint oboriri. Invita enim Phoenieiorum eonsuetudine glatuimus, voees lin. 4, raris lin. I, ci v lin. 8, plene esse seriptas. Sed his tribus loria si a vel r Iogeris aensum nullum assequeris; κἰ autem Ieelion m ' retineas, voee ullo non modo dispeseere possis. Et eo magia hae nostra in opinione acquieseere possumus, quum non semel aedler lex ista Ges. p. 573 violetur, et Iod quoque, etiamsi consonam non rigat, in titulo no- atro anopina, quam mos est, servetur, es tuom, lin. I; 'rari cad digno seendum eonj.
Autorem inseripitonia penultimo vorsu propheseo Ioeutum esse opinor. Eisi enim eomperium non habeo, num oeeulta mortis rausa sit investigata, tamen i si verba diis diis dip nlitim in sonatim neeipias illo non desuli, qui eo retur ea velamenta de mere, quibus ipsius tituli setitontia tot aaoeulis operta clent. Agediim in vitam resurgut Phoenix noster, et quum hoc temporis spatio plus quam satis de sato auo querelarum su-derit, jam voce sua feliciter recuperata ad laetiora carmina eanenda utatur l