Bap. Platinae, Cremonensis, Opus de vitis ac gestis summorum pontificum, ad sua vsque tempora deductum, et auctum deinde accessione rerum gestarum eorum pontificum, qui Paulo 2. in quo Platina desinit, vsque ad Clementem eius nominis 7. successerunt.

발행: 1562년

분량: 514페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

5쪽

manus. Antequῆ tamen Stephanus qui, Presbγtera populo creatus tertio pGὶ die ob t.

9s Paulus D Omans Constantinus II

IJ, ab aliis ponitur, quem ta. men quia non legitimepontificatu adeptum, licet anno sedem occuparit. Pontifera Platina merito non nu.

merat.

96 Stephanus IIL Siculus

97 Hadrianus I. D

manus .

99 Stephanus IIII.

ior Valetinus Roman.

Ios Ioannes VIII fae

mina Maguntina, quae tamε m.

Roman um,soLIOI. Lateranense, sol .los. Anno Domini 7 tr.

VII. SYNOD Vs GENE

3 o .Episcopotai,cui praefuerunt Petrus Presbyter &Petrus Monachus loco Hadriani: csi firmauit Hadrianus&ex ea quoq; testimonium sumit Nicolaus i. ad Michaelem Imperatorem. Arelatensem. Remense.

Apud Theodonis Villam 3r.Lpiscoporum Aquisgramense I. icinense, potius conuentus Imperialis quam Synodus Episcoporum suit. Aquisgranense M. pora fuit. P. Vvormaciense circa hic tem Romanum Episcoporu, in quo Paschalis accusatus scpurgaui tol. Hr-

IMPERATORES.

Transfertur imperium iaGallos. carolus Magmvs I. CUI Ludovicturius I. m. ID ptilina dicit, ann. G. cum

Lotiario suo. I

6쪽

manus

Ita HadriauasIII. ret manus

manus

118 Theodorus II. l. c

manus

circi

manus

Iχo Benedictus IIII

- 'manus l

I 28

ira Sergius III. Ro,

manus

1 2s

Romanus

Landus Romanus.

oannes XL RO invadit tum sede

annes, qui interces tamen no nu. atur. 3

CONCILIA.

Romanum Ira. Episcoporum

NO POLITA NA soo. Episcoporum comi a Photium p suerunt nomine Hadriani Donatus Hostiensis Stephanus Drepes nus Episcop& Marinus Diaconus: h c Synodo confirmantur 7. p cedentes generales, di ipsam approbat Hadrianus. carissus II. calum in s. aurulus III. c si ima. iscoporum Germaniae.

Lodouuus lII. Ann.6. Transfertur imperium ad Logobardos, apud italas. Berengarius l.Am 4.apud

7쪽

tata

mauus

I IO

Romanus

Germanus 3

. 33 Agapetus II. Mi

Iohannes XIII.

manus

III q

Ioannes XIIII

Romanus

i o Bonifacius VII.

I I Benedictus VII.

et Ioannes XV. Ro.

manus

l 37.

3 Ioannes XVI.

Romanus

ε Abannes XVII

Romanus

s Ioannes XVIII

Graecus.lone et He merito inter P tifices numerandus, quia in mente adhuc Gregorio seden' occupaucto reliqMi.

is s

Germanos.

8쪽

ROMANI PONI TIFICE s.

mannus

i63 Alexander I diolanenses 164 Gregorius VII

Hetruscus

CONCILIA.IMPERATORE A

S.Ilenrictu M. Atin. 4. Rum Imperatorem PIHira Iloe cum primu nominat, scdqua Germani in dissensione rem pore Longobardorem ore lium Hericum elegerunt PPrimum vocant GPlatiu i

ter Henricum IIII. lavignoscit sed fatu v I. π PII. uisam fuit Germanorum

merum amplectendum e e. t

Rauennatem Archiepisco

t spum, sol. I I.

9 et 1 Melphi de pace componenda, sol.I s. placentinum cotra licentiam Ecclesiasticorum, sol .iues Apud Clarum montem ad recuperandam Hierosolyma, ibidem.

9쪽

NAE IN VITAS PONΤIFICUM, AD SP

nta quidem invita utilia esse beatisi Antistae, humano generi comoda,nemo es qui ambigat. Scripstere Philosophi multa, scripsere Mathematisci excogitata . inventa, ad ingenia imminti excolenda. Mainum fuit De mentiaostcreta naturae rimari,c caelos candere, atque inhad nos doctrinam es artem earum rerum traducere, quae autores parens omnium Deus procul ab oculis mortali. --um collocauerat ut cum tantam pulchritudinem, tantum ac tam perpetuum ordinem admirantes intueremin, malasatem diu,

ni numinis merito collauderemus. exari certe non potes,quis ex hacphilo. phandi ratione magna utilitas ad bominesperuenerit, ingenio praesertim Menates quippe qui pulchritudine diuinitatis commoti, humana contemnentes , uia tam uestem in terris ducere nituntur.Verum 'tait Poetaὰ non omnia possi mus omnes. enienda igitur via fuit,quae omnibus aditum ad felicitatem prinstare nessis Philosophis consultum videreturita certe rerum anteagestarum cognitis es, quas se historia continet, ex qua non quid una, sed quid omnes in tales egregie siecerint colligentes, magistram viω nostrae vetustatem ipsum M. birari, priuati etiam quouis imperio HInlixis amur. Praeterea vero ex hac cognitione ad prudentiam,adfortitudinem, ad mode iam, ad omnes denique virtutes animi hominum ita concitantur,a plaude ipsa nil antiquius, turpitudine autem nil det sabilius existiment. quodsi veteres illi apud quos virtus iit pretio fuit, celebrari maiori suorum statuas inforo collocatas, pro templis ac a liis in Acispublicis volebant,additilitatem hominum respicientes quanti a no. bisfacienda es historia, quae no muta vi flatu. non vana ν icturae, veras prae claram virorum imaxines nobis exprimit, quibuscum sequi, quos consulere e imitari ut vivos fas es Addo praeterea quod historiae lectio, quae vitam semina contine ad eloiuentiam,ad immanitate ad usum rerum quavis cultatege Tendarum corifera plurimum,atque adeo quidem, ut eos etiam qui rebus gestis nequaquam interfuere, dum aliquid composite atque eleganter narrant, iupra caeteras sapere . intelligere arbitremur. Tu itaque Theologorum ac Philoseis phorumprinceps, maxime Pontiste hac hominum utilitate motus,simulque dis

vitati Ecclesiasicaeconsulens,no 'ustra mandast, ut rogesas pontificumscriberem, ne illorum benefacta perirent negligentia scriptorum, qui suo Fudo. re sanguine hanc rempublicam Chrisianam tam amplam nobis, tamq; praeoclaram reliquere vis deinceps haberentpseri nostri, quo ad bene beateg vis

A uendum l

10쪽

pRAE 3 ATIO PLATINAE IN VITAS PONTIFIcuri.

.i incitarentur,cum legendo per disice a quid imitari Ruidhefigere orreret. Nonsum tamen neficius, futuros quos lani,qui dicant me soc onus serustrahi cepisse,cum id antea a pleri factum sit. Lexuntur ceria multi Damasium emper excipiHqui nullum forem orationis, nullam compositionem . elegavistia equuntur,non de industriasti ipsi iasii tantθοmatum fugientes, quod elegantisγA re ac scribi no debeant, sed infitia . ignoratione bonarum lia terarum.His autem objcere Augustini, Hieronymi, brosi , Gregoris Leo nis,Cypriani, Lactanti, eruditionem .dostrinam sit fatis, qui hac in re Cice,

ranis autoritatem sequentes,arbitrati sunt, nil esse tam incultum . borridum, quod non splendesceret oratione. Non negauerim tamen, huic generi scribendidissicultatem quandam inesse cum nudis verbis interdum, ac min, tu latinis quaedam exprimenda fiunt, quae in nostra I beologia continentur. Hec autem adla tinitatem qui referat, magnas perturbationes ingeniis nostrorum tempor hac consuetudine imbutis asserat nece e est, mutatis praesertim terminis, unde omnis dissutandi ac ratiocinandiseries colligitur.Sed habeat hanc quoq; autoritatem aetas nostra, vel Christiana theologia pontis. singat noua vocabula, lati m faciat, ne veteribus tantummodo id licuisse rideatur. Verion iam tandem huic prooemio sinem imponam, ubi lecturos prius admonuero, non esse mirandu, si cὐιm pontificum vitas . mores scripturum me pollicitus sum, imperatorum quoq; principum,ac ducum res gems inferuerim. re enim haec simul conexa

junt, si primos imperatores dum Christianis aduersantur divitimos dum fauet, iusticis,ut alterum integre sine altero exprimi nequiverit. Legam erago aequo animo: s quid emolumenti ex hac scriptione no stra perceperint, tibisti Pontifex optime gratia , M agant, cuius sanctistimo impe rio libenter obtemo

SEARCH

MENU NAVIGATION