장음표시 사용
81쪽
NT XXL DE OFF. EIUS CUI MAND. EST IURISD. 43eipum tribuuntur , mandata iurisdictione non
transferuntur: quae vero iure Magistratus co- petunt, mandari possunt : & ita more maiorum receptum est , iurisdictionem quidem transferri, sed merum imperium, quod Lege datur, non posse transire: attamen imperium, quod iurisdictioni cohaeret, mandata iurisdi- , . χctione transire verum est b. 2 4ti m mII. Mandata iurisdictione a Praeside,
lium non poterat eXercere is, cui mandata crat: si Tutores vel Curatores vellent praedia vendere, causa cognita id Praetor vel Praeses permittebat: quod si mandasset hic aut ille iurisdictionem, nequaquam poterat mandata iu-α I.a. b. sit. risdictione eam quaestionem transferre c. III. Cognitio sane de suspectis tutoribus mandari potest, imo etiam ex mandata gen rati iurisdictione, propter Vtilitatem pupillo- . . . rum, eam contingere constitutum est d: item gηtim in priu ν. ιι ut possesso bonorum detur, vel si cui damni imfecti non caucatur, ut is possidere iubeatur, aut ventris nomine in possessionem mulier, velis cui legatum est, legatorum seruandorum . . . causa in possessione mittatur, mandari potest e. Mumπο ιη'
IIII. Qui mandatam iurisdictionem succepit, propri una nihil habet, sed eius, qui ma-s dl. r. S. qui mandatum, dauit, iurisdictione utitur f: quare et si Prietor btit. sit is, qui alienam iurisdictionem exequitur, non tamen pro suo imperio agit, sed pro eo, g cuius mandatu ius dicit, quoties partibus eius fangitur S: mandatam etiam sibi iurisdictione d Hi 'prisba alteri mandare nemine posse manifestucst h.
82쪽
De ossicio Assessorum: Tit. 22.
officium Assestaris, quo iuris', studiosi partibus fungitur, in his fere causis constat, in cognitionibus, postulationibus, libellis, edictis, decretis, epistolis. . II. Potioris gradus iudicibus, ab interioriab. I s otioru-C- G NN bus, competens reuerentia tribuenda cit b: a Naoru provinci tamen studiorum labor meretur, ut hi, qui in publicis administrationibus constituti, sociari sibi consiliorum participcs cupiunt, spe prae e. I. r. C de assessoribis N mi0r Vm atq; honorificentia sua prouocent e- domesse is er C e Pari,siu- O di quoi um prudentiam sibi putant esse neces distim. xide in der sariam, non metu terribili, & necessitate insten Samergἰriois ox congrua libertati c. iiii 3 parte I MLq- mi, O I I Liberti assidere possunt infames no
x 'ii Limni : consiliarijs quom eo tempore, quo
s. titJeqq. δηλοςnis negocia tractare in suo auditorio, d. l. a.mprin. h tit. nullo modo concessum est: in alieno autem nod. .a in ne b. iit. I a C. prohibentur fr di singulariter. ab Imperatore
f. ι pen.hiit. Iustiniano sancitum est, ne quis aud cat uno odemq; tempore, & aduocatione uti, & consiliarii cuiuscunq; Magistratus curam arriperC, 1. IH .in primC. deost o ne cum ad Utrumq; scstinat, neutrum beneribus. Peragat g.
IIII. Sanciuit etiam Iustinianus, ne sit cuiquam c0ncelsum duob'Magistratib' assidere, b d Iru. . Mesu conces lxjVβ li iudi ij curam peragere, quia non sum tacta V . f ς ilςςrςdix Vr dilabus necessariis rebus unum susscere, & cum vni iudicio adsuerit, alterit abaci alii necesse est, sicq; nulli corum idoneus in totum inuenitur h.
83쪽
TIT. R DE IURISD. OMNIUM IVDICVM. V. Diem functo legato Caesaris, salarium Comitibus residui temporis, quod a Legatis praestitutum est, debetur, modo si non postea
Comites eodem tempore fuerunt: diuersum 1, I.4 diem b. tit. in eo seruatur, qui successorem ante tempus accepit 3. IL
Disputat. I. Respond. Euerbardin Curtius, Vntorpius. A
De Iurisdictione omnium Iudicum:
r. 2 3. 4 s- Larisdictio quis, en quas eius species e ho. I. δ. ρ. Mandata Iurijdictio qualis qIo. 11.raas I . U. iJub iurib dictione nonsint, cr quomodo Iurisdictio prorogeturqrb. II. Si corruptumst id, quod ruri Utionis perpetua cavis propositum est,
I. I Vrisdictio,sicut & ipsum verbum sonat, nihil aliud est, quam iuris dicundi potestas: reddendi videlicet ius, in quolibct ciuili vel criminali negocio, in disceptationibus iudicialibus, persecutionibus & postulationib ' extraiudicialibus, imo in his etiam, ubi ex de Π dicenti Π mp. l. a L. nunciatione vel inquisitione proceditur i. e q*i tuum rc a. n nrerat.
II. Sicut enim rus dicentis ossicium latissi- C.de iudicis.
mum est, & tam illa quae nobili osticio, & muneris quadam libertate, quam etiam illa, quae mercenario ossicio & necellitate litium e9oedi '4 μ / λ i de ςndarum veniunt, complectitur b. ιμ- π σ ad rubr.
84쪽
ιι si PSIS THEL AD PAND. LIB. II II. Ita quoq; Iurisdictionis potestas generalitate suae, omnia illa complectitur, quae aut voluntariae aut contentiosae sunt iuris- e. I. a νbigi. π Dd. v de dictionis ς, &.qui Iurisdictionem habet,& b o ficor ofusis ei serati, norum possessi mem dare, & in. possessionern mittere, & pupillis non habentibus tutores constituere, & iudices litigantibus dare potest da rursusq; ipsa Iurisdictio, etiam iudicis dandi licentia cile diciturς.IHI. Generaliter autem ita accepta Iurisdiactio, seu Iurisdictio omnimoda,ut vocant, distinguitur in Imperium & Iurisdictionem simplicem : Imperium, illa quae officio nobili de
muneris quadam libertate veniunt, contines ,s d I 3 iηpris c f L cr distinguitur in Merum & Mixtum f. V. Merum imperium, ut ait Vlpianus, est habere gladii potestatem, ad animaduertent di. 3. in pris. cx ibi la- dum in facinorosos homines, quod etiam p iisi Di testas simpliciter appellatur g: Mixtum imperium est, cui etiam Iurisdictio simplex inest ib. d.I. 3 S mixtum. π l4 Vnde & in danda bonorum possessione consi-b.tit. stitit: omnibusq; magistratibus,non tamen duumviris, secundum ius potestatis suae,conces
ρ 1 . Hi r I duis iis di sium quoq; fuit olim apud Romanos, Iurisdiarenti non Obump. ctionem s uam defendere poenali iudicio i. V I. Sic quoqi iam ante proditum est, ina H l. bstent in prim et S. Iurisdictione priuato, etiam imperium , .ln f quid erit. s. de o sic. quod non est merum, videri mandatum, quia procos. cr legati l. r.er la. Iurisdictio sitne modica cohercitione nulla siti eum I.HιT.de Oficio ei cui quamuis alioqui gladij potestas mandata Iu-mand.es iurisdicta a et i ιδ tisdictione non transseratur . magistatib-- b ut i 7st V I I. Fuit autem moribus Romanorum ita
85쪽
MTIT' I. DE IURISD. OMNIUM IUDICUM receptum, ut is demum iurisdictionem mania dare posset,qui eam suo iure,non alieno bene- . . scio haberet , & eum qui iudicare iubebat, miorum b. sit. magistratum esse oportebat, & in potestate liqua positum, utpote Proconsulem, Praet rem vel Praesidem prouinciae . v
VIII. Quinimo Praetor ,ncut uniuertiamurisdictionem mandare alii poterat,ita & in personas certas,vel de una specie:maxime cum iustam causam, susceptae ante magistratum ad-κ. lis soles eum. se b. Duocationis alterius partis haberet n: & canonuarquitate moribusq; nostris, magistratus, qui ordinariam & omnimodam habet iurisdicti
IX. Sed cum is, cui iurisdictio mandata est,h non sua sed aliena utatur iurisdictione P, d Ah i. 'amq; hactenus tantum lex confirmet, conse . l. 3. s. rimici eius eniquens est, quod si is, qui mandauit iurisdi- mances iurisdictio. cr d. l. ctionem, decesserit, antequam res ab eo, cuisolet inme.b. ια mandata est iurisdictio, geri coeperit, solui mandatum, sicut& in reliquis caulis instar es o f. s. striis h D. terius mandati, hoc mandatum soluitum. X. Qui autem iurisdictioni praeest, neq; si- ibi ius dicere debet, neq; uxori vel liberis suis, r. l.IO. qui iurisdicti t. b. neq; libertis vel caeteris, quos secum habet Q. licer toto tit. C. Ne in sua illud tamen receptum est, si quis maior vel ae- eausa quis iudicet, ut tua D qualis subiiciat se iurisdictioni alterius, possit με ei,&aduersus eum ius dicis. 3. D es receptum. λω. XI. Quod si conuenerit, ut alius Praetor, quam cuius iurisdictio esset,ius diceret, & pri- mus quam adiretur,mutata voluntas fuerit, pr g cuu
86쪽
frNOPSIS THES. AD PAND. LIB. II. culdubio nemo compellitur istiusmodi coim Lis si conuenerit. b. titi uentioni staret: sed etsi per crrorem alius Prietor pro alio electus sit, nihil valebit quod M. I Us per errorem. b n. actum estu. XII Extra territorium etiam ius dicenti impunc non paretur: idem est et si supra iuris x. I.νlt.b iis. dictionem suam velit ius dicere : quod si idecum eodem pluribus actionibus agat, quarum singularum quantitas intra iurisdictionem tu dicantis sit, coaceruatio vero omnium excedati tis si idem μ' tς modum iurisdictionis eius , recte apud cum
x agetur I. XIII. Sed & si mutuae sunt actiones,& an ter minorem quantitatem, alter maiorzm p - tat, apud eundem iudicem agendum est et,qui
quantitatem minorem petit, ne in potestat d. t si irem c*m liacm- ealumniosa aduersarij mei sit, an apud eundas sed tis mM Illiciare & eum reconvcnire possim φ XIIII. Rursus si una aetio communis sit ' plurium personarum, tota causa spectari de-d ιsidium tam in in x, ndcciu Squantitate iudicare is possit, ad
quem itum est generaliter quoties de qualitate ad iurisdictionem tartinente quaeritur, semper quantum petatur, quaerendum est, noquantum debeatur b. XV. Si puella apud competentem iudice lite susceperit, deinde condemnata sit, posteaq; ad viri matrimonium, alij iurisdictioni subiecti, peruenerit, prioris iudicis sententia nihilo minus executioni mandabitur: idcmq; crit si diuen. inprin, σ3 susceptam cognitionem, ante sententiam hoc eucniat:&generaliter in omnibus huius
cemodi calibus hoc obstruandum cst x. Si
87쪽
οτ. II. AVOD OVISM IVR. IN ALTER. 1 T si XVI. Si quis id, quod iurisdictionis per
petuae causa, non quod prout res incidit, in ialbo vel in charta, vel in alia materia proposituerat, dolo malo corruperit, datur in cum Is P is intris. Equingentorum aureorum iudicium 4: hoc poe- ut nati iudicio & qui sustulit tenetur: attamen qui dolo caret, siue per imperitiam vel rusticitatem fecit, non tenetur
. XVII. Si plures fecerint, vel corruperint, .is '
ves mandauerint, omnes tenebuntur adeo g. l. ι.alo. b.iis. ut non sufficiat unum eorum poenam luere grsed & si familia alicuius album corruperit, . . . Pl plura facta intefliguntur: si dolo malo eurauerit familia,ut ab alio album corrumperetur, b. ιρ. Mamilia. Din 'unum conlilium habebitur, non plura facta h: in seruos autem, si non defenduntur a Domi-δ. disquis issis inserara. nis, & eos qui inopia laborant, corpus tor- Dyni
Quod quis', iuris in alterum statuerit , ut ipse eodem iure utatur Tit. 2.
Vi magistratum potestatemuς habet, si quid in aliquem noui iuris
statuerit, ipse quandoq; aduersario postula te, eodem iure uti debet: scilicet ut quod ipse quis, in alterius persona, aequum esse credi . I. is his LM h
cit, id in ipsius quoque persona valere pati
88쪽
sτNo Ps Is THES. AD PAND. LIB. II. II. Quod si tamen quis, cum vellet statu re , prohibitus sit, nec effectum habuit decretum, cessat hoc edictum b:& Assessoris quoq; imprudentia, si ius aliter dictum sit, quam portuit, non debet hoc Magistratui ossic
re, sed ipsi Assessorie. III. Si quis apud eum, qui magistratum
potestatemue habet, aliquid noui iuris postulatione sua obtinueret , aduersus eum quoque aduersario quandoq; postea postuliste, eodem iure decernetur 4: licet ipse eo non sit usus, dummodo impetrauit ut uteretur φ: & licet lius etiam aduersus ipsum, co iure uti cupiaat, qui ab eo non sit laesus f.
Si quis ius dicenti non obtemperauerit: Tit. 3.
1. α Non obtemperasse quis dicatur , σ quomodo puniatur'
I. a S videtur ius dicenti non obtemperasse ,1qui quod extremum in iurisdictione est, non fecit: vel uti si quis rem mobilem a se vena. micas r. biit, dicari passus non est, duci passus est, obtempe' rasse adhuc censetur: caeterum si di sequentiab. d.l misa S peη b iit. recusauit, tunc non obtemperasse dicitur φ, si ue Actor sit, siue Reus b. II. Hoc iudicium non ad id, quod interest ,
. . . sed quanti ea res est, concluditur: sed cum m ν. - ym 'm poenam contineat , neq; post annVm ineq; in haeredem datur quamuis alioqui o- d. LIVica. iapris sa tit. mnibus magistratibus exceptis Duumviris,se Gmodo mulctaqμαε iudici' eundum ius potestatis suae concessum sit iurisdictionem suam defendere poenali iudicio d. Dispo
89쪽
TIT. IIII. DE IN IVS VOCANDO U
r. a. 3. In ius vocare quidsit, cr qui non potuerint omnino in ius rarari Τήos b. diu' non potuerintsine renia in ius τοeari gr. 3. q. Sine venia in ius vocasse quis dieatur, γ' rhi poena Deum habeat 'Io. II. Irabi domo quis nonpotes, lices ν cari de iampsit. I. TN ius vocare, est iuris experiundi cau-a II. h.tit.
lsa vocare : & olim quidem licebat paria f. appessumus Hi ridera ti in ius vocare, inuituq; trahere aduersarium V p T. suum, vel de die iudicit, cum illo convcm res c his motantaeact. σsine mandato Magistratus seu ius dicentis M'; po Hδε Horat.lib.t sermo. Sau.
stea tamen eo deuentum est, ut authoritate γρ. Plau. in Paenula. Duaremius, qui iurisdictioni praeest, per apparitore ς, libi anniversar disputa. 'vel per edictum 4, in ius vocatio, quam Cit ι Cuiadi, rabseruat capistionem dicimus fieri debeat. *p.ru sa. G
II. Constitutum autem Romanis legibu si AI, ,
inuenimus, in ius vocari omnino non oporter ' Gulsati . cog. re, neq; Consulem neq; Praefectum, neq; Prae' e Li.σι in. C. de sportiorem, neq; Proconsulem, neqi caeteros magi-bsumptin diuersiudic-l I stratus, qui imperium haberent, qui & coher- ea quae. C. quomodo π qης cerealiquem possunt, & iubere in carcerem do iudex j Iin. Ide pan.tem duci: nec pontificem, dum sacra facit, nec os, qui propter loci relidionem inde se moue' iudici s. I. g 3 ἔς est. .de bonaut .iud. p d
90쪽
D STNOPSIS THES. AD PANO. LIR. II re non polsent, nec eum , qui equo publico in
causa publica transuehatur f. III. Praetcrea in ius vocari non debet, qui uxorem ducit, aut ea quae nubit: nec iudex, dum de recognoscit, nec is qui apud Praet rem est, dum apud eum causam agit, neq; funus duccns familiare, iustatae mortuo faciens g,
vel qui cadauer prosequuntur in , quiq; litigant m litigandi.inpr. di causa, necesse habet in iure, vel certo loco latis. sisti, nec furiosus vel infans i: imo nec impub λ. I. aa. nes imputeret, iη res puellas, quae alieno i uri subiectae sunt, in prin b tit, ius vocare permistum est . IIII. Sine venia autem in ius vocari prohi-
xis C eo. infinitum, a liberis suis emancipatis i , ctiamsi m. di quis litigandi. S ri, in seruitute liberos susceperint: imo etiamsi aeum lsq b iis matre vulgo quaesitus sit filius m: nam & parcntes naturales In ius vocare nemo potest, sed. Vna omnibus parentibus scruanda reuerentia estn: nec parentem suum naturalem, durn.quis est in adoptiua familia, in ius vocare sine vς-nia potest . V. Patris sui adoptiui parentes, filius adoptiuus impune in ius vocabit, quoniam hi eius parentes non sunt, cum his tantum cognatus fiat, quibus & agnascitur p: adoptiuum autem patrem filius, quam diu in potestate est, in ius vocare non potest, iure magis potestatis,quam praecepto Praetoris, nisi sit filius qui castrense . ι i. adoptiuum. in priη habeat peculium: tum enim causa cognita per-ktit. . mittitur l. n. l. ι parentes.b.tit.