Praxis secretariae tribunalis eminentissimi, & reverendissimi D.D. Cardinalis Urbis Vicarii, circa promovendos ad tonsuram, minores, et sacros ordines in alma Urbe. Ad usum, & instructionem, non modo ordinandorum, verum etiam dictae secretariae minis

발행: 1746년

분량: 490페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

124 Praxis Seer. Tribunalis re omnino libera & exempta; et qui hujusmodi bona in Patrimonium assignavit , non debere esse taliter aere alieno, aut personalibus oneribus gravatum, ut alia bona pro sui, & familiae substentatione sufficientia non remaneant. Infertur Secundo; Patrimoniu semel constitutum, non posse amplius revocari, praetextu , quod fuerit fictili h constitutum, &donatum, nec admittitur constituens, aut

donans ad allegandam , & probandam fictionem , sed cogitur illud libere ordinato consignares sic respondit Sae. congr. Episc. in una Januen. 6. Settembris I 697. proponente Emo Colloredo. Infertur Tertio; ini Titulum habet fiduciarium , scilicet cum pacto, & conventione occulta, ante ordinationem facta, de non petendo, vel restituendo, postquam ordinatus fuerit, id , quod pro Titulo donatum fuerat, licet de iuris rigore , & secundum mitiorem Doctorum sententiam suspensionem non incurrat ex quo dicatur cum titulo ordinari, & ejus promissio

est valida ) ut ex Doctrina Nava r. in GV

17. de tempor. Ordin. aliorumve DD. substinet Quarant. in Summ. Bullar. Verbo Or-do contra quem stant Sayr. de Censur. lib. q. cap. l . n. 23. Sancti. de Matrim. lib. s.

152쪽

Eminentis. Vicarii. CVIII. I 2 x Disput. v. n. 8. qui tenent esse suspensum

nihilominus , quia graviter peccat, & impunitus remanere non debet, ut ibidem Quarant. advertit, jure, tam hic, quam qui eum ficto, aut nullo titulo fraudolenter ad ordines Sacros recipiendos accedit potest excommunicatione ligari. Infertur Quarto; Patrimonium liberὰ constitutum, non posse ab Ordinato illud postea donari, reservato sibi usu fructu ad vitam , absque expressia ordinarii licentia.

e. Congreg. Conril. Io. Octobris I 6 6. neque in Emphileusim concedere, reservato desuper annuo canone fructibus correspondente , absque dicta facultate. Eadem Congregatio in Parmen a o. Iulii I r. Insuper , qui habet Titulum Ρatrimonii constitutum sub hac conditione: Donec, quousque provisus fuerit de Beneficio Ecclesiastico , aut aliunde habuerit, unde commodὸ subtentari valeat, quo casu eoeniente, Patrimonium redeat ad constituentem,abi seque alia declaratione . Non dicitur spoliatus, neque privatus Titulo, quamvis Beneficium , vel bona acquirat, sed viget Patrimonium , ut prius, non obstante conditione praedicta , donec ut supra de Beneficio dictum est ab Ordinario non fiat subrogatio . sic declaravit Sic. Congr. Con-eil.

153쪽

ias Praxis Seer. Tribunaliseil. 1687. Et in Senogallie n. ao. Iunii ITO . Infertur Quinto; Patrimonium ab ordinando constitui posse in annuis perpetuis censibus creatis ad formam Bullae S. Pii U. cum hac lege, quod debitores in casu redemptionis teneantur pretium deponere penes aedem Sacram, vel personam fide ,& facultatibus idoneam, ad eis Actum rei n-

vestiendi , cum eisdem qualitatibus, in aliis censibus, vel bonis stabilibus, aut locis Montium non vacabilibus; et quod tale investimentum teneatur facere ipse ordinatus,sub poena suspensionis ipso facto incurrendae. Sac. congreg. Conril. a I. Iulii 16as. in nullius lib. 14. Decret. pag. Ios.

Denique deservire potest pro Titulo, etiam Pensio , quae pariter est Titulus Canonicus, dummodo sit sussiciens, & perpetua. Similitudinem cum Pensionibus Ecclesiasticis habent Ρraestimonia , quae sunt in usu apud Hispanos; & dicuntur esse certi redditus abstracti ex redditibus Beneficiorum , Juvenibus concessi, ut studiis.

Vacare possint , ut notant Salmanticenses tract.8. cap.6. num. 69. & Gonga leg ad

etiam possunt pro titulo ad ordines Sacros , quia conferuntur in perpetuum , nec

154쪽

Em in entis. Vicarii. CVIII. 3a 7 possunt resignari , nisi ordinatus habeat aliunde honestam sustentationem , & licentia Episcopi interveniat, ut decernit Concit. Trid. Se si . a I. cap. a. de Refor. Qui vero est de Beneficio, seu Cataonicatu sussici elui ad congruam sustentationem provisus , non potest ad dictos Sacros ordines promoveri ad Titulum Ρatrimonii , sive constitit in censibus perpetuis , sive in aliis quibuscumque bonis , sed debet ordinari ad Titulum Benefleti. Sic respondii Sue. Congreg. Concit. in Sorana 26. 'annarii 1669. & in alia Camerinen. q. Augusti 1683. lib. 32. dec. for.

At si quis Ordinaretur sine Titulo Beneissicii, Mnsionis, vel Ρatrimonii, sciente

Ordinario, seu cum ordinari culpa, Ordinarius teneretur ad Alimenta ordinati,& iste non esset suspensus: 1i vero Ordinatus solus est in culpa, exponendo Beneficium, sive Patrimonium falsis probationibus, in totum, vel in parte notabili non verum , sed fictilium, tunc ipse solus poenas incurrit, nimirum suspensionem . per Canone di omine, Sanctorum, dist. o. inflictam, & per Concit.Trident.s f. a I. cap. a. de Reform.quo ad hoc innovatam;& hanc Sententiam, inter alios tuetur Pignatell. Confult. 77. 1 F. I 6. tom. ubi plures

deae

155쪽

Iag Praxis scri Tribunalis declarationes Sac. Congregationis Episcoporum, & Regularium, ac Concilii refert sRatio autem huius assignationis Patrimonii est, quia Doctrina Catholica, α

mens. Ecclesiae s*mper fuit, ut ejus Ministri, praesertim in Sacris, ordinati, habe- .rent, unde honesth vivere possent ; nec cogerentur mendi ea re, & hoc ob plures

causas , ac rationes. Prima est, quia men

dicitas Clerici cedit in dedecus ordinis Clericalis . cap. Diaeona sunt. diu. 93. in eap. ad supplicationem, de 'nunciat. Secun.

da, quia cum dicat Glossa in cap. eum fecundum. Verbo obsequium e Trebend.quod

non sibi, sed Domino gravis est , cui fervit

egestas, si Clericus egeat, redundat in opprobrium eius, in cujus sortem, seu haereditatem assumptus est. eap Cleros a I. diu. Tertia, quia cum eligatur ad Onus, repelli non debet a mercede . cap. Charitatem . Cum duob. seqq. I a. q. a. Quarta, quia ut' ait Apostolus I. eor. s. um Altari fervit . , de Altari Qivere debet. Hinc antiqitissimum fuisse morem in Ecclesia, ut nullus ordinaretur,abs'. sussicienti sustentationis titulo, adeo verum est, ut multi ex D D. quos citat Gonga leg in Commentar. ad eap. Episcopm q. de Trabend. n. s. arbitrentur ,

156쪽

Eminenti . Vicarii. Cap. III. Iasillum vigui me etiam tempore Hoeronymi, scilicet Anno 39O. ASusceptione Acolytatus, usque ad Suta

diaconatum, assignat Tridentinum, ΛΗ. 23. cap. XL de Refirm. intervallum unius anni: Hi veνo non nisi post annum a susceptione postremi gradus Minorum ordinum, ad Meros promoveantur. Interstitia igitur ordinum Minorum, prudentis Episcopi arbitrio reliquit, iam quo ad determinationem intervalli, quam quo ad dispensationem, sed non ita Interstitia ab Acolytatu, ad Subdiaconatum; nam et tempus determinavit , & causas dispensationis limitavit. 2 necessitas , inquit, aut Ecclesia utilitas,judicio Episcopi,aliud exposcat. vi bus verbis clare insinuatur, quod haec Interstitia strictius observari, &eautius disepensari debent, ob eas praecipue causas, quas Tridentinum assignat. Nempe neces- Atatem, aut utilitatem disiunctivis. Ratio huius discrimini tribuitur ab Ital-lier. de Saen eleH. in Ordinat. RV, 7. Art. 7. n. 26. Una est ex parte Ecclesiae , ex parte ordinandi alia et ita ait: Tlam eum jam Minores Ordinum funmones , aliquae tantum in usu sint , disciplina eirea initiatos iis

157쪽

13o Praxis Secr. Tribunalis , Ordinibus, aut nulla, aut longe minoν vigeat, obligatio eorum fere nulla sit oee. Me tibi ab his ordinibus, ad Sacros ascenditur, in quibus caelibatus, σ Clericalis vita ineti a professio emittitur , nee licet manam ponentem ad Aratrum retro aspicere, 'io tunc demum providendum, ne vel intuitibus Ecelesia clericis onerentur, vel iurato se fatui, aut conditioni iquisquam adsiriptum doleat, vel ineptus admittatur; probationis itaque tunc tempora necessaria sunt , qnia probatio maximi necessaria. Iudicanda est autem utilitas Ecclesiae sufficiens ad dispensandum , quando sunt pauci Ministri idonei et Tunc vero diciturn vessitas, quando non solitin desunt id

net, sed etiam desunt Ministri idonei, non idonei, ita Sanchea, & Barbosa, ex

mente S. Antonini. Ρorro haec necessitas, aut utilitas Ecclesiae, non consistit in indivisibili, sed debet

Episcopus advertere, multoties idoneos,& non idoneos Ministros legitimis Occupationibus , & negociis esse detentos; quandoque etiam ob infirmitates non residere in Ecclesii is , quo casu necessitas simul , autilitas ad minus, moraliter concurrunt,&j ustam praebent causam dispensationis. Adest etiam necessitas, vel utilitas Ec

158쪽

Eminenti f. Vicarii. IV. III. Isiclesiae , quando quis habet Beneficium , aut Cappellaniam , cum Obligatione celebrandi. Praeterea dispensandi causa est arctatio recipiendi sacrum ordinem, ratione Beneis ficii recepti , vel recipiendi . Censetur quoque communiter causa sufficiens ad dispensandum , si in Ordinando magnae literae adsint, vel virtus insignis , & ratio hujus est, quia is ordinatus, erit utilis Ecclesiae; Magna autem utilitas aequiparatur necessitati. Videtur etiam utilitas sufficiens , si Religio indigeat aliquo ad praedicandum . Denique causa dispensandi, est aetas provecta ordinandi, cum gravitate , & inte

gritate con uncta.

E contrario, potest ordinarius Clericis sibi subditia interdicere ascensum *d Sa

cros Ordines, ex quacunque causa , etiam ob occultum crimen, quomodolibet sibi nota. Praedictam autem causam, requisitus

a Sancta Sede A postoli ea , ipse oldinari si

tenetur manifestare, sed non probare.

Quod causae sint exprimendae, deducitur ex stylo Romanae Curiae, quae in similibus casibus,requirere solet ordinarium, ut ininformet, & dicat causas, propter quas, non vult alique Clericii adordines promovere, '

159쪽

σι brat. canon. Isb. I. rit. II. n. I a. Ut si for-

cauta non sint legitimae, sed frivolae, re ex sui natura minus justae, consulatur indemnitati ipsius Clerici; ideoque videtur

necessaria expressio causarum , quae sint rationabiles: prout observari solet in appellatione, quae interponitur a decreto in-:terlocutorio, quo casu appellans tenetuzexprimere causam ramnabilem grayami his, quamvis ad eam probandam minimε astringatur ; ne forte ex causa de sui natura frivola, aut impertinenti,Judex cogatur deferre appellationi . Glossa in Clem. appellanti in veta. Alias causas de . pel-Qu od vero causae, quae fuerint expresse sis, non sint probandae, faciunt infrascripta.

Primo, quia Concilium Trid. Sest i .

de 'form. cap. I. corrigendo Capitulum Ex tenore , de temp. Ord. & ampliando cap. ad aures, eodem tit. concessit Episcopo, ut prohibere possit ascensum ad ordines,Clericis Saecularibus , etiam dignitates, Vel Beneficia , quibus annexus sit ordo , Obtinentibus, ob oce ultum crimen; Ergo adstringi non potest ad illud probandum,

160쪽

quandoqt,udem Occultum. est illud, quod probari non potest. Abdi in cap. Vestra de eobabit. Curici,'Mulier. Fagnan. in ea essectus n. 38. de temp. Ordin- fit ubi darentatur probationes, inane redderetur Decretum Concilii, quod non haberet locum,

nisi in delictis publicis , & manifestis; iulud enim, quod probatur, non est amplius occubum, sed publicum , & manifestum Glos . in d. cap. Vestra,in verbo uotorium. Se condo, q. uia Concilium Tridentinum concedit Episcopo facultatem prohibendi ascensum ad ordines ex delicto , etiam ex. trajudicialiter; quod verbum indicat, Praelatum, non teneri testes examinare, neque Processum conficere , sed tantummodo animum suum informare ; ideoque cogi ,

non potest ad iudiciales probationes, sciitandum est eius menti, Ac animo, quia veritatem satis compertam habere praesumitur, ex insis rurationibus extrajudicialiabus, & Secretis, per eum habitis . Mascard. de Probat. Conelas.sso. n. I a.

Tertio, quia admittere Clericos, vel eos repellere a Sacris Ordinibus pendet a libera , & absoluta voluntate Episcopi, tum ex dicto Decreto Concilii Trid. Sess. 14. cap. I tum ex cap. 16 f - 23. de Reform. Hi liberum, & absblutum arbitriunt nullis

SEARCH

MENU NAVIGATION