장음표시 사용
2쪽
Ad perpetuam rei memoriam. Pomam ita comparatum es , ut ea , stuc alias a curatissime expens, I concorditus cum virorum pietate, aesapientia insignium in fragiis a Nobis ipsis sentata ac decreta fuerunt, notis deinceps premae Aposlaticae nostrae auctoritatis documentis approbata, s confirmata, unites Chri fideles majori eum Ade, conflantia, ac veneratione accipere, I debitae executioni mandare consueverint: Eapropter Decretum, quod nuper super casu excepto a Decretis fel. recorae Urbani Rupe VIII. Praedecessoris nUri in Gus N. Nicolai Albergati edidimus, nono A UZoncae eonfirmationis nostrae praefidis communire fatagimus . Hujusmodi autem Decretum es tenoris, quisequitur.
Summi Pontificis BENEDICTI XIV., in quo
approbatur, & confirmatur resolutio Congregationis Sacrorum Rituum ordinariaeliabitae coram ipso Kalendis Augulti currentis Anni MPCCXLIV. Super casu excepto a Decretis Urbani VIII.
Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalis, &Episcopi Bononiae una cum aliis concessionibus ab eodem factis in honorem dicti Beati
Singulare Divinae providentiae consilium esse videtur,ciuod Nobis reservaverit initium, S progressum, quo- utatue fieri potuit, Causae B. Nico Ai Cardinalis Albergati, qui Auno ΜCCCCXLita. decessit: Quo cum Nos & pa-Α a triam
3쪽
1Vtriam conrnaunem , & eundem Cardinalis Titulum Sanctae Cilicis in Hierusalem sortiti sumus; cademque Bono illae Ecclesia, cujus ipse Episcopus inauguratus est Anno MCCCC xv I l. , & ad mortem usque gubernavit , Nobis pariter gubernanda tradita est, ct ad hanc u lue diem
Cum in minoribus Promotorem Fidei agercmus, Ca- noni Lationis eius causam inducere tentatum est. Quod autem tunc pcrfici minime potuit, id tandem in Congregatione Rituum habita die xx. Julii MnccxLiv. dilecto filio nostro Cardinali Pompejo Aldourandi tunc Prodatario, nunc Tmiliae Legato reserente fuit deliberatum ;atque ejusdem causae introducendae, prout moris est, commissio manu nostra perquam libenter signata prodiit. Decretis itaque Urbani VIII. Praedecessoris nostri inhaerendo, subjici debebat examini observantia eorundem Decretorum ; ct cum Nobis compertum esset, in Archiepiscopali Curia Bononiensi Anno MDCL l. auctoritare ordinaria conditum sitisse Proccisum, in quo Varia documenta , ac testimonia de observantia praedictotum Decretorum asserebantur; atque inde etiam deducebatur, scientia, alfensique Episcoporum Bononiensium publicum culium luit se exhibitum B. NICOLA LBERGATI toto tempore , quod Urbani VIII. Decreta exigunt: praeterea Iacobum Boncompagni Cardinalem Archiepiscopum Bononiensem Anno MDCCXXV. sententiam de more pronunciasse, qua cultum illum ad formam ipsbium Decretorum exhibitum m i me comprobabat; Nos, ut Sanctitatis fama eius . dem Beati Viri illustrior fieret, & publici ejus cultus sundamenta magis stabilirentur, vitae illius acta a Jacobo Zeno Episcopo Festrensi , δ Belluncii si ejus familiari conscripta, typis iterum publicari praecepimus, & cum Codice Bibliothecae nostrae Vaticanae conserri. Codex autem ejusmodi bene ornatus, & Cardinalis Petri Barbi, qui deinde Ponti sex fictus Pauli II. nomen assumpsit, stemmata praeserens, cui adhuc Cardinali opus illud inscriptum fuerat, multo pretio, & aestimatione dignus esse videtur, & ad
errores aliquot, qui in vetustiores ejus vitae editioncs irrc-pserant, corrigendos apprime aptus. Id vero accurate persccit Constantinus Ruggeri Clericus , nosterque familiaris, qui praememoratae vitae notas
4쪽
addidit. Communicatis delude illi Marii iii V., ct Euge- iiii l V. Apostolicis Brevibus, quae in Archivo nostro pecu- Iiari servabantur, in quibus amplis lima de Sanctitate Uitae
B. NicoLAI ALBERGATI testimonia continentur; tuin etiam
ei traditis iis, quae a Nobis alio tempore hac de re col- Iccta suerant; factaque eidem cum ad nostram domesticam Bibliothecam, tum ad alias lusus Urbis celebriores adeundi potestate , Nos ipsi singulis hebdomadis opus rerlegere, & examinare curavimus; praescripto ordine, quem in eo dirigendo ordinandoque haberi voluimus,
atque hinc post multos labores ad Jacobi Leni historiam
a lecta sunt praedictorum, aliorumque Romanorum Pon. tificum testimonia ; nec non & Caroli VII. Galliae, &Henrici VI. Britanniae Regum, ac plurimorum illustrium Italiae auctorum , inter quos recenseri maxime debent S. Antoninus, & aeneas Sylvius ; tum etiam ex Gallia , Flandria, aliisque Regionibus Scriptorum e quae omnia in unum volumen ab eodem Conitantino Ruggeri collecta, jussuque nostro typis in lucem edita hoc ipsis anno
His omnibus comparatis, cum in Congregatione Rituum ordinaria proponendum esset dubium ae observantia Decretorum Urbani VIII. Cardinali Aldourando absenti nemo alius Cardinalis suit a Nobis surrogatus, qui causam illam re seiret: Sed Κ alendis Augusti habita coram Nobis eadem Rituum Congregatione, Nos ipsi Cardinalis relatoris vices supplentes, exposuimus primo, BEATUM Ni COLAUM AL3ERGATI Bononiae illustri genere natum in Carthusianorum claustra juvenem concellisse; ibique Sanctitatis, ac prudentiae sama in variis Carthusianis D mibus Prioris munere functum, Romae deinde suilla Ordinis sui Procuratorem Generalem , pollea Bononiensis Ecclesiae , invitum quamvis , & coactum , regimen sta-scepisse, in quo Ecclesiastica vivendi disciplina, Iargisque
eleemosynis luculentiora dedit Sanctitatis suae argumentarquibus accessit invictum robur, quo turbulentis illis Ecclesiae temporibus , jurisdictionis , & auctoritatis Pontificiae adversariis sortissime restitit: a Pontifice Martino TCardinalium ordini adscriptum , praeceptoque adactum, ut eam dignitatem acciperet, sic in eo gradu se gessisse,
5쪽
religiosi Episcopi, ita Cardinalis factus Cardinalis religiosi exemplar, ac norma extitit; cum in omni vitae genere disciplinam regularem, austeritates, & Carthuriani instituti jejunia constantissime retinuisset: a Sede Apollo-lica rebus gerendis praepositum, poli multos labores pacem inter Mediolanensem Ducem, Venetos, & Florentinos conciliasse; & post plura in Galliam itinera, nunc Martini V., nunc Eugenii IV. Pontificum iussu, in magno Atrebatensi conventu inter Carolum Galliae Regem, , Philippum Burgundiae Ducem , praeclaram illam pacem , Catholicae religioni adeo proficuam firmalia; cum interca singularis Dei providentia ad ejus preces insigne miraculum edidisset, ut Scriptores nonnulli memoriae prodiderunt. Exposivimus quoque sapientem illius gravitatem cum communi Sanctitatis opinione conjunctam iaaliis Legati Apostolici muneribus, quae ille tum iii Basileae, tum in Ferrariae conciliis, tum etiam in conventu Pria-cipum Germanorum Norimbergensi praeclare sustinuit ;praeter gravissimum illud Summi Poenitentiarii , quod apud Pontificem Eugenium IV. gessi: pol tremo meritis plenum Senis ex hac mortali vita decessit se, communi omnium opinione, ac fama, heroicis virtutibus ornatum; eiusque corpus Florentiam, prout ipse mandaverat, ad Carthusianos suilla delatum, ubi ad hanc usque diem requiescit : Cum illud Senis Florentiam comitatus fuisset Thomas SarZanensis, qui deinde Cardinalis, ac paulo post Pontifex factus, Nicolaus V. vocari voluit in memoriam NICOLAI CARDINALis ALBERGATI, Viri de se optime meriti rqui post obitum ut historici, inter quos ipsemet Thomas,
narrant) ei apparuit, ac tristem, maere iucmque hac ipsa magistri sui, & domini morte recreavit; dc inter caetera sempiterna felicitate sic potiri allirmans , Summum illi Pontificatum praedixit, quem pariter Riacas Sylvius Pii
Secundi nomine assecutus est: qui ambo fuerant cum eodem NICOLAO ALHLRGATi obsequio & familiaritate coniuncti. Atque uno verbo diligenter exposuimus quidquid magis egregium sbliduinque de B. NICOLAo memoriae proditum erat in Pontificiis diplomatibus, gravissimisqueau-Ctoribus, qui in praedicto volumine fideliter accurateque citantur. Transeuntes inde ad id, quod erat praecipuum, ad qualitatem scilicet, di vetustatem publici cultus, retulimuSDiqiligo: by COO e
6쪽
limus summa side, quidquid caulla Postulatores in misIcriptis attulerant, tum citam illa, quae Fidei Promotor in suis anima lucr lio iii biis, ex Oilicio oppositerat. Nec
suit a Nobis omitium id , quod ad ejusmodi oppositiones
responderi valide poterat: illustratis, ct in bono lumine collocatis principiis aliquot, quae in nostris de Canoni Eatione Sanctorum operibus continentur, quibus opposiviones illae nitebantur. Mentcm autem nostram minime aperuimus; sed sententiis aliorum exquisitis, ingenti animi nostri gaudio audivimus, Cardinales omnes congregatos, communi silii agio, & una voce declarantes, Urbani V Ill. decretis obtemperatum prorsus suilla, quorum vi Be ATiNi COLAI causa esset multis nominibus cxcepta; adeo lite veterem, ac publicum ejus cultum legitimum, dc canonicum.elth censendum, nulloque modo iis, quae incitatis decretis praescribuntur, adversium. Atque id magis, quod publicus idem cultus tunc coepit, cum Sunis corpus ejusdem BEATI Uilli in Ecclesia S. Augustini fuit expo- sitim, ubi praeter totius populi concursiim, qui eius pedes, manusque deosculari certabat, Eugenius IV. Pontifex Maximus, inusitato iis temporibus exemplo, ejus funeri cum tota Curia adella voluit: testatus id se facere ob ingentena, quam de ejus sanctitate opinionem habebat, per orbem jam longe lateque pervulgatam; imo, &duarum librarum lapidem, qui in dissecto eius corpore
repertus cst , devotionis causa apud se habere voluit. Addebant praeterea Cardinalem Gabrielem Paleotti primum Bononiae Archiepiscopum Ni COLAI nomen in Beatorum , ac Sanctorum Ecclesiae suae album retulisse, & Urbanum VIII., ut nonnulli memorant, alfirmasse, delendos non esse ab ejus imagine radios, & spiei idores, quos i plepublico decreto Imaginibus eorum, qui non et seat ab Apotholica Sede Canonigationis, aut Beatificationis honore donati, apponi prohibuerat, appositosque deleri jusserat: Postremo BEATi Ni COLAi itatuam juisu nostro iii fronte Basilicae Liberianae inter alias aliorum Sanctorum fuisse politam, cujus Baiilicae ipse fuerat Archipresbyter . Audivimus haec omnia singulari animi nostri laetitia,& in omnibus unanimes praedictorum Cardinalium sententiae voce assensii sumus, quam etiam nunc scripto probamus , & confirmamus. inioniam vero in ejusinodi ca-
7쪽
s bus Fidelium pietas, ut observavimus, prescriptos Iimites transilire faci Ie Iet; cui rei, si Deo placuerit, alio
tempore Nos opportune providere cogitamus, in praesens decernimus ea, quae sequuntur. Primo, evulgato hoc Decreto, nolumus ingentem
publicae laetitiae significationem dari, eo modo, quo tu Canonizatione alicujus Beati fieri solet, quod quidem alias colitigisse non ignoramus; sed Plum in Ecclesia Metropolitana Bononiae , in Basilica Liberiana Romae , ct in singulis Carthusiani ordinis EccIesiis post Missam, quam
Conventualem dicunt, cantari posse concedimus Te Deum in gratiarum actionem sine musicorum instrumentorum strepitu, nulloque campanarum Qnitu praecedente.
Secundo praeter titulum Beati, quem de iure possidet, a privatis primo illi attributum, nunc vero a Saudia Sede comprobatum, concedimus eius imagines pingi, ornari rue posse laureolis, radiis, ct spleniaribus; non autemiademate juxta Decretum Sacrae Congregationis Rituum die Ix. Februarii MDcinii I. ab Alexandro UII. confirmatum . Volumus autem semper Carthusiani ordinis habitu vestiri, quo ipse tam Episcopus, quam Cardinalis perpetuo usus est, non selum religionis causa, sed etiam, usEcclesiasticam disciplinam eo tempore maxime vigentem observaret. Capiti vero illius neque pileolum, neque bi
retum rubrum apponi volumus: cum certum sit, ejusmodi ornamenta C dinalibus regularibus fuisse concessa a Praedecesscire nostro Gregorio XIV. Anno ΜDxCl. ς bene vero Cardinalis pileum, quo multo prius singulis Cardinalibus uti dedit Ianocentius IV., eoque caput ornaria
sive is ad pedes deponi poterit.
Tertio nolumus ejus imagines in Ecclesiarum, sive Sacellorum privatorum Altaribus collocari, exceptis tamen Ecclesia Metropolitana Bononiensi , Basilica Liberiana Urbis, &singulis Ecclesiis, ae Sacellis ordinis Camthusiani, tum etiam Ecclesiis illis sive Bononiae, sive alibi , in quibus, vel super aras, vel extra, ejus imagines in
Postquam innotuit, ac declaratum est, Nos in eo casu versari, quem Urbani VIII. decreta excipiunt, & post ea, quae nuper exposuimus, ct quae quodammodo ex declaratione casus excepti a Decretis Urbani viII. sequuntur ;
8쪽
Apostolicae Sedis in more suit, praeterito aliquo tempore, uigentibus gravibus circumstantiis ossicium, & Missam de Commum in honorem Beati concedere; alio deinde
interjecto tempore, urgentibus gnavioribus circumstantiis, Lectiones proprias, etiam antequam fuerint discussae & approbatae virtutes, juxta exempla a Nobis cumulata in nostro opere de Canonizatione Sanctorum lib. IV. pari. II. cap. IV. num. VI. ἰ denique post aliquod temporis spatium
Beati nomen in Martyrologium Romanum quamquam id perraro) reserre ἔ ct quoties magni ponderis causae adessent Decretis, & Constitutionibus Apostolicis, si quae
obstant, derogare consuevit, iuxta ea, quae a Nobis relata sunt in eodem opere nostro de Canonigatione Sancto
rum lib. IV. pari. II. cap. XVII. num. XIV. . Nos itaque in
gentibus B. Ni LAI ALBERGATI Cardinalis erga hanc S.Se-clem, S Catholicam religionem meritis inspectis , tum etiam communi praxonio, quo Scriptores ex omni lingua , tribu, dc populo heroicis Mus virtutibus plaudunt, derogantes plenitudine auctoritatis nostrae quibuscumque ad versantibus , &' temporis inutiliter transacti jacturam compensare volentes, Ossicium Divinum de Consessore Pontifice cum Lectionibus propriis, per Nos componea.dis , dc oratione Exaudi quaesumus de eodem Communi, ritu majoris duplicis recitari concedimus die x. Maii, in quo ad Beatam vitam migravit; id vero tantum Clero tam Regulari, quam Saeculari; necnon & Μonialibus Civitatis , ct Dioecesis Bononiensis; tum etiam Romae Gero Basilicae Liberianae, pariterque Monachis, & Monialibus ordinis Carthusiani universi; itaui quicumque ex praedia Elis praememorato die Ossicium illud recitaverit, horas Canonicas, ad quas tenetur, persolvisse censeatur. Eadem ratione concedimus, die x. Maii ia omnibus praecitatis Io- eis celebrari posse in honorem eiusdem BEAm Misi ii de Communi Consessoris Pontificis ἰ quam quidem concensionem ad alios quoque Sacerdotes tam Saeculares , quam Regulares, qui eo die in Basilica Liberiana, aut in in thusiani OAinis Ecclesiis rem Sacram consecerint, extendi volumus. Concedimus quoque cadem die X. Maii in antedictis Ecclesiis celebrari posse quotannis BEATI CARDI-MAias festum, & eius Reliquias ad publicam venerationem exponi, non autem in processionem deferri, juxta ea, quae
9쪽
Alexander VII. die xxviI. Septembris MDCLIX., S XVII.
Aprilis MDCLx. decreVit. Postremo concedimus B. NICOLAi nomen Martyrologio Romano inlcribi, addito Elogio, quod a Nobis inlii tuetur. Haec omnia singularibus BEATI CARDiNALls meritis profesto debentur. At vero praeclari quoque Carti iusiani ordinis, quem Nos peculiari. studio prosequimur, merita apud Nos pondus habent, ut haec Apostolica liberalitate concedamus; coque magis, quod ipse ordo non tana sollicitus fuit multos Sati tos suos patefacere, quam multos Sanctos sacere , ut recte fuit adnotat uni. Accedit quoquestres, in quam maxime adducimur, Deum Opt. Max. ad intercessionem hujus BEATI VIRI, qui, quali diu vixit, CARDINALIs PACIs nuncupatus est, daturum esse Nobis id , quod tam enixe toto corde, humiliterque rogamus, δέ rogaturi sumus, exoptatam scilicet inter Christianos l)rincipes pacem, stabilemque concordiam. Neque vero dis simulare voluimus, Nos in hac tota rerum serie spirituale quoddam percepisse gaudium, simillimumque eius, quod Pius II. Praedecessor noster in Canonigatione S. Catherinae Senensis civis suae se percepi Ise fatetur, quodque in eius
Canonietationis Bulla his verbis expressit: Et si Nor quidem B. Galbarine sublimes dotes, nobile ingenium, .didianam mentem , sacratissimam voluntatem in omni natione quam laetiui me vidissemus, Letiores tamen in Uris Sexens quae nos genuit. Siquidem meritorum ejus longe madis, Imagis seculiariter esse participes consi mus, quaru II mirgo haec, aut in Africa, aut in Sotaia, aut in India nata
fuisset. Neque enim fleri potest, quin Sanctorum propinguitur aliquid haheat praerogativc. Quod si deinde Deo placuerit, ut ab hoc cultu ad nonnullos locos restricto, quem in praesens Scdes Apollo- Iicai permittit, ad cultum publicum praeceptivum, O generalem , hoc est a Beatificatione hac aequipollenti ad Ib- Iemnem Canonigationem transeundum sit, Postulatoribus causae palam facimus, heroicarum ejusilem Beati virtutum materiam ad consueta in iuris formam esse proponendam: cum expositio carum, quam Nos ipsi in Congregatione Rituum siccimus, sit secerit quidem, ut debito rerum apparatu ad agendum de publico permistivo , &rcltricto ad quosdam locos cultu procederetur ; oc ut etiam ino senso Disiti od by COOsti
10쪽
pede fieri pol set a Nobis concesso Lectionum propriarum, non autem ut discuisioni, & approbationi virtutum a S cris Canonibus requisitae, ut ad item nem Canonizationem transitus fiat, tui sciens esse potuerit juxta a Nobis deducta in nostro opere de Canonigatione Sauctorum Iib. I. cap. XXXII. num. XIV. &seqq. Proponenda sunt quoque miracula secundum ea, quae Nos die xxiii. Aprilis Anni MDCcxLl. , & die xlv. Julii hujus ΜDCCXLlv. generatim decrevimus. Notum praeterea unicuique facimus, nemini licere transgredi in exhibendo cultu limites per praesens Decretum praescriptos: Mandamusque Patriarchae Hiero lymitano Sacrorum Rituum Cougregationis Secretario, ut hoc ipsum Decretum una cum caeteris ad calcem additis inter Regesta Sacrae Congregationis reserat, & conser et . Datum hac die xxv. Septembris ΜDCCXL V.
Thomas Patriarcha Hierosolymitantit S. C. R. Secretarius.
Lectiones pro secundo Nocturno. ejus Offeti.
NIco us ΑιsEROAms nobili genere Bononiae ortus est. Adolescens, dum juri Civili in patria operam Uarci, Monasticae, ac severioris vitae praestantia captus, Carthusianorum Iani tutum amplectitur; in quo brevi adeo