장음표시 사용
461쪽
CAP. VII. DE MORA. 323 viderint,qua confidentia fiat. Nam ipsis non invitus largior pecuniam oblata praesentem, aut sic comparata esse debere, ut de facili solvi possit, quod & .iLinnuitur. Nam si offeris Iet nummos, quos fotia habet in longinqua provincia, minime haec oblatio ipsi patrocinaretur. d. l. qui decem. f.idem res onsum.I. f. Volui. Inde non tamen sequitur, quod ipsi volunt, pecuniam numerari debere,nec sufficere ut in sacco offeratur
vel etia verbis, s de facili sit selutio.
vi. . ., siue quod cera. sic EX quia bus concludo, oblatione verbalem, ubi lutio de facili est,uel eam quae pecunia sacco inclusa fit, modo testibus psentibus fiat duxta l. tria uri. Coaedusim vasere ta ut si credistor eam respuat, conjunctis caeteris pro morose habeatur Sequitur au T. tem oblatione solennis obsignatio,
462쪽
CAp. VII. DE MORA. 32s inhibeatur uti haec omnia explica
tur. Ad. Lacceptam. C. usur. Non ignoro communiter Dd. tradere,
lam oblationem sussicere ad hoc, ut debitor usuris, periculo rei libere
C. d. r. Duaren in ZLqui Romae. g. seja j. d. V. O. Borch. . . num 57. d. V. O. moventur illi nonnullis locis.
quibus solius oblationis mentio fit. l. oluturus. Ut creditoris Molat. l. 4. f. r 1.d est quod cert loco Verum nihil tale illis legibus proponitur, priores duae loquuntur in casi eo, quos editor occupatus solutionem in aliudiem distulit atque ita nulla opus fuit ulterio redepositione, quoniam hoc fecit jure permittente creditor. t mPosterior vero loquitur de interesse futuro, nec dum debito quod sola oblatione evitari potest, sicuti non
463쪽
31 D. Ru MAE Idissimilis species proponitur. d. Is
perre. 9.C.d usur in qua ideo usurae sola oblatione praeciduntur, qi Ioniam nondum currere ceperant Rario eorum est,quoniam facilius toti litur committendum quam comis-stim Opponitia adii radiis D. C. d. ur ex qua notat Cujac in L βω- mrus.tract. J.ad Astrea. d. hiat quod oblatio sola luat άύί, ησιν, no rat,inquam, -.non probat. Nec video,cur non ad eam pertineat de- clsilo,ael acceptam,ex qua constatius pignorum tollidemiam oblatione,
e depositione, si reησις autem nihil aliud est quam multi pigno
jure,hoc est, apud Praetorem facta est. QDd juxta lectionem quo
464쪽
CAp. VII. DE MORA 2 rundam codicum manifesto appa- ret, ilegunt: Loblatam sibi i Drepecuniam.Atopae haec ut potentior merito anthichresin solvit, fructuum perceptionem in vicem vibrarum inhibet arg. d. l. debitor. O .dsolui. Cum alias constet quod per oblationem in judicio faetam pignora liberentur. Hi n. q. s.f. d. pign. action. Unde notat Decim in L quidam. a I.aerae credit. post Bartol. in si rem f. f.d pignor.action. quod verbalis oblatio in judicio facta tantum operetur, quantum depositiod consignatio extra judicium Denique objiciunt. d. l. qui Roma f. Seja ex qua usseras sola oblatione sisti, miniscuum esse putant. Hac. ibid. separat usuras ex stipulatione debitas ab iis quς ex mora proVeniunt:tu quidem ille non sistantur,nisi obsignatio, & depositio accedat: Hae
465쪽
Haec vero per solam oblationem,atqque de usiris ex mora provenientiabus loqui, d. f. Seja existimat, quae . distinctio vera non est. Nam&in tutelae judicio, quod bonaefidei est. 6.isionum. II. Inst. d.antion requirites haec obsignatio depositio. I. I. in f f.d.usur.ί tutor. zδ. . . d. adminis. tntor utec in venditi levictis. ιδ.i U AEnhur dic quis unquam generalitatem d. 9. C. dist. Lacceptam. ad contractus strici os restringetῖnec ulla ratione verum efiiciet is d. g. Seja uturas ex mora deberi, quoniam Murae dicuntur promissae, quae autem ex mora vehini, n ullo nu
do promissis dici possunt. Deinde ut Iason.ibid. num a s loquitur,residuupecuniae postea fuit promissum pers ipulationem,&sic pro illo residuo usurae fuerunt promissae per stipui tionem, prout volunt clare verba,
466쪽
CAP. VII. DE MORA. 329 quo minus premita in sipulationem deducta eLE. Quapropter rectius dicemus,ideo in . .S a. oblationem sussicere, quoniam per creditorem
factum est, quo minus pecuniam pollit offerre debitor Debuit enim Seja etiam ex stipulatione certam pecuniam,sed creditor eam stipui tionem repudians vetere actione tutellexperitur, qua agendo dubia ficit an eojudicio vincairnecne,&smul inutilem aut certe ancipitem reddit obsignatione debitrici nam si meres pupilli idemque creditor judicio tutelae vincc ret, ut fieri potest, vel imperitia, vel Qrdibus judicis,fiustra Seja obsignaret pecuniam ex stipulatione, quam ex ea causa non deberet: quod cum contingat facto creditoris,satis est Seja id exigere: quod praestare potuit nempe oblationem pecuniae quam ille si recu-
467쪽
set,non habet Seja quo progredi
tur long us ut sic nec quicquam ei amputari debeat cur non depos. ait.arg.lcum quidam. .fpupistae missur. Donet adael. Qu/Roma. 3-Seis. m. 4. RO. Quid 1 autem debitor partem saltem offerat,anne propter eam in mora constitutus censeri demitor debet,Respondeo,oblatio de quae eam sequitur depositio,cedit psolutiono Ly.C Acquaproptetc pro partesilui creditori non posilit,relinetur nec offerri posse, unde vi nominatim dLρ obsignationem totius debiti requirit. Vetu quoniaid,quod de solutione dietiam est, a 'pud nostros controvertitur, paulisa per hic subsistendum erit. Nam in
468쪽
CAp. VII. DE MORA. 33t d. V. O. Moventur . I. quida de reb.
cred ex qua dupliciter argu urit, ubi eadem ratio est, ibi idem jus esse debet .arg. I. Istud ad i. Aquil cums mil. ratio autem d. f. quidam,quae haec est, ut fisci minuantur, tam obtinet ubi
debitum liquidum, quam illi quid uest,quonia illud semper manet, pro parte soluta lites minui. Et perconsequens particu ris sblutio semper admitti debet. Deinde absurdum est, ut melioris sit conditionis ille qui negat,quam qui debitum constetur. Cum itaque negans debitum in dict. Ac quidam pro pa te blaere possit, utique rationabilius fuerit eum admittere, qui confitetur. 2. ciam argumentatur ab
accepti latione, quae nihil aliud est qua si ista quaeda solutio,& pro parte fieri potest , i. IV.quib.modiost. Oble ita ut mullio magis vera solutio
469쪽
pro parte admitti debeat, cum.fimo naturam imitetur, non pereri f. minorem natur. IV. d. adopt. I. Eo d. Bb O poshum. 3. Summopere urget serras . . I. Oharum et F.d. V. O.
in qua dicitur, quod obligatio decedari ut dividua, ut subsicit Frras
contractu,obligatione,&solutione: quocirca partem selvere potest debitor nolente etiam creditore, nec
possumus line intolerabili calumnia textum intelligere verba sunt rufi in ponte recipiente. Alioquin dicendum obligationem generis
dividuam, in qua constat, solutionem partis unius ex peciebucvolenti creditori factam Aiebitorem liberare: ex quo aliud pro alio consentiente creditore solvi potest. l. a. I.mutui. aereb credit quod text. d. La. f. I. insin negat,debitorem hominis
in genere solvendo sicli partem
470쪽
CAP. VII. DE MORA. 333Iiberari intelligendum necessario, spars illa invito creditore solvatur, quos: inquit manifestum, hunc textum loqui de solutione, qiuae fit creditore nolente. . Ita fisco partiacularis lutio recipitur VCriapo. pubi lib., o Ilen C d. colfundiauimhb. D. multo magis et go in privato. Probatidisi stipulatus. 9. c. I.Ibi,lli
decem debet partem bivendo in partem obligationis liberatur. st absolui. GE l plane:I F. fami herciso. sic philosophantur,loquitur ille textus in pluribus cohaeredibus, quibus nimi opere incommodum esset, a pluribus debitoribus hereditariis, tum debit ro portione haereditaria exigere, iiHitium enim feracem segetem se conjicerent qua cessante ratione in persona unius debitoris, cessabit& per consequaen juris dispositio. 7. Compensatio prola