Scriptores rerum lusaticarum antiqui & recentiores, seu Opus, in quo lusaticae gentis origines, res gestae, temporum vices, & alia ad slavicarum lusaticarum & vicinarum gentium antiquitates & historiam pertinentia monumenta recensentur, quidam nunc p

161쪽

GOR LICENSIS PATRICII

COMMEΝTARIORUM RERUM

LUSATICARUM

LIBRI VIL

HACTENUS IN EDITI,

COLLATIS CUM AUTOGRAPHO AUTO.

RIS, PLURIMIS MANUSCRIPTIS CODICIBUS pΥ AD PRIMUM EXEMPLUM STUDIOSE CORRECTIS

IN CAPITA ET PARAGRAPHOS DISTINCTI, NOTis 'MARGINALIBUS, ET ALLEGΛTIS PLURIMORUM. SCRIPTORUM, QUIBUS AUTOR UsUS FUIT, ILLUSTRATI

INQUE PUBLICAM EMISSI LUCEM

SENATUS ZITTAVIENSIS BIBLIOTHECA.

162쪽

Conspectus Commentariorum Rerum Lusiaticarum.

Dividuntur in VII. libros, quorum

mani.

a. De iis, qua in L alia sunι gesa a

163쪽

A. Manlias nobis Ait Iussium natam

entibus.

nente

missi.

164쪽

nomine.

fostra obsessa.

parato.

165쪽

fetius Bosemi Reges, qui πιν mqtie Lu-sariam eo tinctam renueram exponens in vi , qaa sis temporibus contigeres notarima.

que mone.

rs. De iis, qua apud alasanienses in Hen-νiei Dominaria accidera. i. De Latibamensum Dani3αι, qua a

166쪽

ao. De is, quae intra Dee nium, asanno ne e ITTO. - 11 . ruariaso. remum accidere. 11. De domo ImpreMoria ante viri

eans durenda.

poterat.

o. De supplicio, quod Rudisse s --

gismundo vos mox Priveraria.

ρυώlos exarata. II. De arte monti uicino, quem coνonam propinciatim vocant m sit iurata.

data.

167쪽

eonseritiaene abrogata.

D. De Lustia a Georgio in fidem ν/ee.

168쪽

in. De I distio a Bolemis Rege pentinia

Io consagrante.

um aratum perime Ic

notis ἐν eusam vetantibus.

169쪽

LIB. I. CAP. I. DE SITU LUSATIM.

qtie Genera.

' Anxur banc regionem deline.

at ab ejus Situ sub ecelo, divis ne, urbi hus majori hus & mino dibus, finibus, longitudine S latitudine. cceterisque partibus, quae docentur in scholis Geographorum circa regi num descriptiones occupat rum. Omnia vero argumenta suillati in a Manlio excusa& in capita a nobis distincta, evidentius ob oculos ponit totius hujus Historiae Sciagraphia.

q. I.

- Untia. quae hodie ca) sc nominatur, ss ab oriente Sole Silesiae obvertitur,

CHRISTOPHORI MANLII

LIBER PRIMUS.

Bohemiam attingit a meridie, ah o casu Mi iam hahet & Electoratum Saxonicum , a septentrionibus ad Marchiam Brandenhurgensem sines cD protendit. I. I l. A Silesiis Quiso, Bohera de Nisso Asilesti vi fluviis dividitur. Ritlaaymerus Spre. vidi tui suam addere videtur. Neque enim pars est vii Silesiae, ut scrihil in prooemio Saxoni et d)Wonga para Cran Zius vulgi sermonibus deceptu, Nee β, ς recte eos, qui Silesiae fines ad Luscitiam ponunt, reprehendit Rappoldus e) totam hanc cum illa censens includendam, quod Autores veter3 Quadorum 'h.e

Silesiorum regna, hucusque aut eo amisplius extendant. Eadem enim ratione Austriam quoque pene omnem. & mul. tas alias regiones, quas Olim tenuerunt

Quadi, sileta quis conjunxerit. O , I. III.

n Repetantur, quae in Dei male cap. I. subiit. ha notata fuere. vid. etIam, quae Manlius de et1 o Lusalsae in se a cap. 38. Lib. hoe imo hibet. b) Nod Ernos hie ramum deseribit Autom intactos relinquetis terminos antiquos , qu; proptes crεhia. rerum mutationes de dissidente. scriptorum opiniones incerti sunt manentque. Da snibtis Lla saltu hodieitii, coni. in ipso hoe volumine seripi. Lusit. D. Georgii Κum schri Disserratio Histor. i. de Lusitia ME . a. I 4. δέ r. Hauge vitetii Piodromus Lusat. cap. I Huc etiam pertinenl, quae eon, memorat Melchiot Goldassus in Commentario de Regno Bohemiae lib. I. cap. Is. s. 4. pag. lo . sc Geoinius Rilhaymerus In libro de orbis situ Norimbergae I n. in ηυ publicato. quemve Haus..ia tua L. e. tanquam seriptorem Lutitiae sinea ponentem quoque notat. Vide infra in hoc libro I. eap. 4 o. 1 2. Si autem a silesii, Luciliam dijidi statuat sprea, fallit in hoe, nam fluvius hie a Lusatio qui d.in dii;αit Milaiam , eo scilicet in Ioeo, ubi eritur , sed non silesiam. v. Bil. Pite eimeri Oph. ra Historica pag Io I. in Fol. Frf. ior . di pag g. lin. 16. Edit. Franco eoti . Gur. sam. Schurinessehii Dissert. de Lusit a n. s. de Nota, tibi antἱquitatum scientissimus sit tot fontem erroris aperit, estote inquiens, orsan inde Otto, quod para tisati sult sub Hent eo harbato Sil siae Duce , quae postea tute pignoris Atianio. Brandenbutgico, , hine ad Bohemo, per.enit. Vid. ipse Manlius lib. iii. eap. 39 6. 6. . I. H Daniel Rappoldua lotia de primui ferme ommium Histori silesiacae conditor, qui hane sententimso Historia Dueatus silesti adst tuere nititur. ιεὶ Quadi a qua at Germanice Dati, id sorte a τoeabulo Arabico, quod denotat selieitatem de delietati Hine Quadi voeab. alludia adstritorum nomen. Ita Freneelius. De his Quadis eoas.e. Cru .eri Dantipt. German lib. IlI. e. gr. p. 6α. seqq. Laetius de Migrationibus Gentium lib.9. p. 613. en. seqq. J ebimus Cutaua in Annalibus Gentia Silesiae p. s. s. ultimo, linea Uitrea, Edit. Wiuebauerti

170쪽

FIdes quo

modo con siluant

or LIB. I. CAP. I. DE DIVISIONE LUsATIAE.

nant montes. quos Sudetos vocant Ptolomaeus M S alii scriptores. sh Suevos

Hermunduros, qui Mimenses sunt hodie, a Lusatiis Albim quondam separasse. au. thores ti) habeo. Et milia merus Luntiam regiunculam inter Albim. Oderam&Bohemiae montes interjacere est. Nunc ab eo latere contractior nonnihil est Lu. satia . nec ad ripam Albis orientalem pertingit. Ideo tamen fluminis cy) ut recte C. Cornelius Tacitus in libello de stu. moribus & populis Germaniae cap. 4r. p. uet . Edit Ant Erp. Is 8 s. in solio. in Andreae Altham meri Commentariis in Taciti German. p. ass. in Jodoci millichii Comment. Parci post. sub numero iv. lin. ult. ait)inclyti & noti mentionem suci. ut qua in parte orbis terrarum sita sit haec regio, exi Pri etiam scire possint. s. IV. De Lutatiis accipiendus est Gar-eton l) eumque secutus Scheurtius cum a Mima regione , qua ortum ea spectat,

Vindeliam s Vindulos s lavos appellant haud procul abestis cribunt. Nec

vero in qualicunque hae descriptione metas constituo, ut in judicio Regundorum finium exquisite ό,--r sed more historico . tanquam limites illus res & duarabiles ostendo. ut aliquo modo situs re gionis agnosci possit, etiamsi alicubi hoc praesertim tempore, spatia vel angustiora sunt vel latiora. Eleganter autem, ut omnia, hos limites Vir viarissimus Joachimus Messterus, Praeceptor meus S civis in deseriptione urbis Gorticu complexus est his versibus num. I 3. - a . Est regio latis vicina Bohemia terrIs Tangit Lusatiam. Veteres dixere coisloni,

Qua videt emersi nitidos Hyperionis

ortus,

Praetexunt latus umbrosi pineta Siles Proxima qua Calaber dominator suis Nnis auster Imbre serit loca monticolae coluere Bohemi, Divitiis gens clara stracibus inclyta

terris

Seu Cereris dotes seu Bacchi vina requiras. Hesperios mittit Zephyros , aurasque tepentes Misnia, turritum tollens caput alta, metallo Vincla pedes. variasque gerens in cor.

pore merces.

Sed qua Moenalia Boreas ruit horriser Arcto Uda paludoss contingit Marchia terris.

CAPUT II.

Lobavia ae Gortuis.

partes duas: Superior, quam ma-Lusatiam suajorem quidam vocare audent, sex petivitem Aehabet civitates scederatas inter se & ei

asi ho V. s. Velleius patereulus libro I. Andreas Palae sphrra seu Althammerus in Commentarii. Germani in C. Cornelii Taeit; isti de situ die. German. p m. lodocus Willichius in Commetu. in Tae. Celmaniam para. poster. sub num. xx. Philippin Cluverius in Gemanta atriiq. cap. s. p. pag 7 a. philippus Fertarius in Lex. Geogr.

unteistitben mothen. Ast dissentit vir tuum Lusatirarum peritias mu1Dn Abraham Fere celius, non putaverim. t aqv ient, s nes Lusalix unquam ad Albim pertigisse ι status enim pro inciales , ut ex Actis Comitialibu, liquet, a Saxone Electore petiere, ut Lutatiae terminum ani;qui stimumstu. tum Pusuleium esse ae permanere concedat. 0 De Alb; . ortu τ. Dubra.ἱi Mistotἱa Bohem. lib. I. pag.a ex Biblioth. Narqualdi praeri praelo Nei the. liano Hanoxiae Iso1 Cons. curo p. s. l) Joh sarron M.d. scio. In Historia Frideries Admo si s de Rehua saxonia de Lusat, Lib. l. aap. I. l. a. quam in hae collini e praemissam inuenit Lector Bene olus. Cht striphoro, scheollius eonsi ilarius it Caes. eus, saxo icus de Reipublieae Nor imberg. legatus ad Caesarem Carolum U. De hoe Garione de selieullio ita dissetἰt Fre cilius patartaphum hunc tum is vernaculam translaturus