Scriptores rerum lusaticarum antiqui & recentiores, seu Opus, in quo lusaticae gentis origines, res gestae, temporum vices, & alia ad slavicarum lusaticarum & vicinarum gentium antiquitates & historiam pertinentia monumenta recensentur, quidam nunc p

발행: 1719년

분량: 549페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

gnum pro patre obtinuit filius eius Hen ricus quinque annorum in sint usus, anis no. postqualia in Regum unitiis fuerat,ta tertio &c. Wilhelmo Marchiotii sic cessit Udo comes, Vir valde industrius & Regi consanguinitate proximus, cui iti se-Mquenti anno io si 'mo1 tuo. Filius udo, junior successit. Chronicon saxonum Lutitii quoque tam addit, eodem illo anno Saxones su. cladem acci- cistepta rursus in Lusi ios expeditione, cla-pi tidem nuper acceptam iis reddidisse. sub tributum Iinperatoris denuo redactis

CAPUT XXIII.

BHlis L aliorum tempore

Henrici IH gesis.

Nῆς posti, e multo quietiores fuere

Lusatii. Mox enim sub initium imperii Henrici IV. senioris . in )a tibii Cianctius, co) Saxones haud dubie

lacessatos exercitu coacto.in vassse gentem Lutiliorum . hosque cum non possent consistere in acie contra saxones, fugatos &caesos, captis etiam ex iis plurimis, obsides

dedisse imperata se facturos. Lutitios autem Cranthium hoc ipso in loco interpretari Luntios, pro quibus a Peucero p quoque habentur , primo libro ostendimus. sq

ll. Peuci rus o Henricum IU. ipsum Eillis hieo v. post repositum in regnum Salomonem contra quem Andreae filium, Hunstarii Regem sorori- conspiram Sa.

um suum, s) quod hellicorum ejus operum φης primum fuit, an flavos Lusatios movisse ait, quo bello feliciter consecto, a Saxoni hus in ipsum revertentem sit conspiratum. Aventinus si Henricum media hyeme. cum omnes fluvii glacie constitissent . in satiam tu) e editionem fecisse scrihir, urbes quasdam obsidione cepisse. pagos ex

ussisse. atque ita gentem paludibus linem Esi

& aquis tanquam muro naturali munitam ad deditionem adegisse. magna praeda multisque captivis seeum abductis.

vum annum Henrici l V. imperatoris, qui fuit a Christo 1 6. tertiam StaVOrum a Sta,i tertia His Religione Christiana desectionem collo- ce deficium acat. Ac memorat alibi idem Crantalus teligio chesia Saxoniae Dominos pugnaturos contra in

fideles Uandalos sic Stavos vocat) in ar mis & vestibus usurpasse signum tanquam crucis pomo superimpostae, η quo innuere voluerint: Dominum,nostrum Jesum

Christum erucifixum super universum ter' fastonidi s rarum Orhena esse Regem. Sub finem -- govin is annia

perii Henrici IV. Lusatim in recuperando aer bus. Brandepurgo , Udoni Il. suppetias ivisse, , supra

ait obre aethelogi lictet iride. 3mat D. caspar Peuceres Chron. Cation. Lib. 4. p. tuo. st telahit i hi: Inde s ex uua garia rediens Helaricua IV. Imperator a in SCLAvos LusATIUS reo. it, , quo holao tilicii et confecto revertendem exeeperunt seditiosa eonspirationea saxonum die. tale

A.eiu intit Annal. Bolor. lib. s. fol. 44 l. luata Editionem Lipsensem an . a io. lib. s. sol. sve p. 63g. . ia eri hi thie verbergetende Easte also: Caesar Mogontiaci avium no eommoratur, inde in sa- ω iam Gohlaesum hrematum concedit. ipsa hreme s anno re 69ci congelatia fluminibua glaeia Ticlos petit . uthea expugnat, viem exurit, geniem paludibus sepiam in ditionem ei alti eum ingenti eaptivorum numero , magnaque praeda victor revertitur. Da nun sol in i qesdixinter g Ibi

ait salomoni filio Andrea regia uagariae. Huius regias frater erat Nentitus Iv. Imp. Romanorum. 0 Annalium Boiorum lib. s. cap. II. s. II. p. n. Edit. Lips M. I io. Uetha Ipsa vida In No a Iub lit. in sua in his tino extati in saxoniam a se a meminia Lutioohiam, per quos sigehortua intelligii Lusativa, nam te tam Lini elancrum Heimicum ingressum cum exercitu anno Io69. asserit. . o Pag sa. EdIt. Francos in A. an. Issε. M ino insgnI os fini Saxones ante de post baptismum, exponti Crantalua id saxon a lib. II. c. I p. I. un. 6. his .einite Saxonum Pristipes pro insgul armorum in mi istatibua spei, puIlum a quintim h biseret. aistim arte baptismum, post vero candidum cons eruidam Sax, tibi I v. c. I s. p. H. Jia. II. u. c. n. p. 93. Eu. I.

262쪽

LIB. II. CAP. XXIV. DE LusATORUM MORIBus ETHNICIs. supra D diximus. Id quoque . qui Udm

nem Mistivoti filium satiunt , in fraudem imperii factum velle videntur. Oties igitur eum insurre

Aucupem initio iis non tam praesesisse vi uni mine .ctis. quam opposuisse Marchiones. qui lon- , gius progressuros reprimerent. Nis di- re malis, devictos eos tunc quidem &ad suscipiendam religionem Christianam si deselisaia armis adactos simul cum Sorabis& Venm retiaio . iis, sed iterum eum a fide Imperatorum tum a religione viti metu erpressa descivisse& ad ingenium rediisse. s. it. Fuere enim horum quoque dubio Eorum incia procul lubrica variaque ingenia & fluxa in ista, cides. e) ut Mavoruin omnium, cujus sentis praeter coeteras nobilitata est in tetinendis mordicus tuendi que tempore & Consuetudine inveteratis superstitionibus obstinata Sprope incredibilis pertinacia. Fininacia, I lIl. Quamobreni suscepit quidem re-ε. IV. Magnus ordolphi filius, sem- ligionem aristianam aliquoties, S Chri InconstanHahardi primi seu Bennonis nepos, Herman- stianorum ritu initiata hristianisinum ad inthiisione hi Billingi de Stubesgehorna pronepos. tempus sint avit, sed nec exstirpata est ita DuxLuneburgi IV. lsis deniq; luae familiae exanimis eius idolomunia, nec tam firmas ultimus Saxoniae Uector, qui in custodia vera relligio radices unquam egit. quiniata , im ab Henrico IV. Imp. detentus obiit anno mox in pristinos errores aperte illa rela heia iii nomine re-rteg. Lusatiam imperii no inine recta ra- retur, d) & tanquam canis ad vomitum cupatMur. viti Autor in Electoribus Saxoniae Geodi reversa. idolis in luet q. montibus se & d

gius Fabricius. u lubris polluceret. is, taque inconstan-Οω -- Qt Sorabos & Venedos ultra trecentos an

CA P l l l XX IV. nos usos scribit Brotusus, ig) nimirum ab

c, Dὸ anno Christi sis. usque ad annum ita . - h. e. a Caroli Magni temporibus usque ad

fatorum Natura, sige i , Henrici Rimperium.

risis, s rusus gesis ante fidem β. IV. Nec in reliqua vita minor eorum M.ta, ἄν- ci,sionam assumsam. fuit levitas & persidia. Stavorum animi. fidia ..tiri in

Magnus ero animo virtuteque NA Nai saeui. pialia pro pataeia saepe serenda faeis. vanditieum stipetas praesenti Marte tyrannum: Amissum serui testituisque decus. Auxilioque juvas O et i ad Lusatiumque Imperio cogi, Rhgera eolla sacro &e.

rem dio thcidit Witi hindus Annal. lib. Il. in Hei mii scriptori, Tom. i. p. a a. seqq. Mavorum, inquiens, hominum genua durum & laboria patiem est. actu levissimo adsuetum, S quoa nostiis ae .i oneri esse solet, st..i pto quadam voluptate 4. m. plenius hoe argumentum explieat Fretica. . tali ii, in Histolia de Populi, Lusat x . vi. viI. x xl. xll. &e. eapiee sexto commendat hos& alios Autores quam plurimos permagnum M hane rem momentum agetentes s. g. HelmolAt Chion sti. votum tibi. c. ε 34. Sax. Grammat. Hist. Dan. lib. 14. l. 32i. At meum in Chios leo Trium Fod. aium p. l. p. 87. Albis . Craninis vandat. L. p. e. 48 λl. 238. D. Nolsum Centi xv. Lin. m. moiab. Tom. n. sol. 83s Martinum Miletum Thaate. Tram p. IV. Cotis etiam Hari stati Pt-gtomum Lusitiae Tomo ll. horum seraptorum cap. seu numero vii. p. s. de seq. xvet his Dissert. Hist. Iv. sea. vii.

263쪽

inquit Helmoldus. φ)naturaliter sunt in ciorum consuetudine mansuefacti. fidi S ad malum proni, eoque cavendi libi ti) es destinis insidiis eos valefe maxime, S sua adhuc aetate omissa penitus mi gricolatione, piratica rem quaesivisse, idem c/hhegi Ictioicit, Vexata imprimis Dania. Et mo. aestimonium. Dedus, praecellens suo tempore Bononiae jureconsultus, qui Caccialupo teste anno raso. floruit, & becundum aliquos Recur.

sio coaedureus suit, assimare non dubitat; I sexm L atra MarSclavonica gente non vile alsam in toto

in L. Julianus 6. I. demque religionis Christianae cognitio ac studio prorsus deleniti, seritatem cum

bellorum ac praedandi consuetudine exue- & iων. runt & imperio Romano subditi suerunt mauo

CAPUT XXV.

Demiindo deteriorem verse in factum actio T de eo ict. indeb. imputa, hodi. I V. Atque hodie etiamnum in Pome innotum Sta. rania, Cassubia. Lutitia, Marctia veterivorum. Soloedelenseti alibi reliquiae ejus gentis

plane miserae&contemptae, partim etiam non minus atque olim mancipia ab omnibus oppressa praestigiis Diabolicis & alii, impiis supersitioni hus , libidinibus item.

rapinis. etsi qua praeterea sues id genus maleficia, ad miraculum usque deditae sunt Lusi. 7 d. p . Ut Lutherus iocans ille quidem ridendoso. si οῦτον-m tamen verum dicere voluisse videatur ; Sinatione iudi sceleratior Slavis populis su h sole fuisset, dictu . in eo lueeni doctrinae Evangelii suisse oorituram. Pessimam enim omnium esse nationem flavorum, qui S loca circa miti rebergam olim occuparunt. Deum autem sere ad pessimum quemque populum diverterei sicut non fuit populus pertinacior

ludaeis, qui prophetas tuos L ipsum Dei fi

lium trucidarunt, ita ut Vicinae gentes quod eis apud Erechielem ratiocinatae sim t. eos non impune laturos. Primum igitur illuc quoque ad flavos venisse Cliti. stum, ut destrueret opus Diaboli, &domi. cilium tenentes in rusticis & civibus Diabolos expelleret, atque ita in medio inimiis eorum tuorum dominaretur. Raec L

therus.

I. gnaces. Quales nimirum reliqui etiam dilavi omnes. qui eam ipsam Oh causam a Saxonibus f quibuscum varia fortuna bella gessere, partim subacti, partim ultra Albiinrejecti) appellabantur Not tingit, quasi tu dicas, ad insaniam usque bellicos, ut testatur glossa speculi Saxonum lib. 3. art. Tas4am do 44. o. α73. Postea tamen paulatim d'miti& commerciorum atque aliorum oss.csione.

L .siti I urinas.

I. I.

Edeo nune ad Dedanem eius nomi- DA. Lnis primum, in ordine, sextum Lu-Aiti, tix satir Marchionem. sh) Fluius U- fuit Ado xor in chronico Mimiae lὶ nominatur Ado.' Mnis

Vidua, octonis nister. ex qua Dedonem filium haud diu superstitem suscepit. & filias duas, quarum priina Adelheidis Ernesto Bavariae Marchioni: altera Agnes Frideri. eo seniori palatino Saxoniae, comiti Veliniens, Brenens. Goyssagens & Narse r- gens nupsi, materque suit Friderici Il, tu ph;a.- α nioris palatini Saroniae, domini meis a Lu/o iis purgi, qui fraude uxoris adulterae Ademcise u audadis. Rouolphi Elccioris ducisque Saxoniae σε a 'con.& Luneptii gi de familiane anni si es fUM. gehornii filiae. a Ludovico I l. cognomento Sahatore sue scilio Comite Turingiae &Hassiae Ludovici Barbati Filio 4. Non. Febr.

confossus est.

I. II. Totam redis Historiam habes in Ario, ex Chronico Marse purgens lib. a. cap. 32. Π S exponetur plenius a pabricio in libris originiam Saxonicarum. n) De eauem ver naculo Idiomate oda M vulgo canitur. Et exstat etiamnum in Turingia non prΟ.cul a prihurgo aes Unstrum apud Meiplicium. Vestalium Coenobium, quo ipso in loco olim meis en purgum residentia Fri. deriei fuid Sadium crueris figura, ab uno la. tere Uenabulum. ah altero hanc inscriptio, nem prae se serens. Atmo Domini iost. Hic comes cecidit palatinus Fride.

ricus,

Hunc prostrauit comes Ludovieuς. I. III. Priore conjuge mortua secundam Eudiit Dedo, Adetheidim Brabantinam de Desisti A.

Bono cunda uacit

M Chionie. flavor. lib. i. cap. y4. p. m. ita l/Em Hesmo dux Chion. si auorum lih. ll. e. q. p. 2 8. eon .L. l. e. I. I. 3. p.6.Εdi . Lubeeent an h rua iam mentitit Autor eap. 18 huius libit seeundi s. a. vitam eius hic expositurus contet Ct ad tim Memorab. Lus pari. I. p. at Fientelli Hi iam de populis Lusatim cap. as. vit. ) In loeum Chreni et Misnensa hie substitisere liceat stemma iniit e bittileum pag. αε. Manlius in malai addidit: Apud Thithemiunt quoqua nomen Oda. item innotuit oda uxor sighardi C Ba alia pab. in Genealogia Lotharii, soror titeritia. sa, Folio. a. EdJliotii. Lips aues . in Folio. In Ed Itione vero Auditaren fian. Is s .hoe loco Histollaba. tuae aedia omissa est.

264쪽

son evu arce. Inde nati Desci alius, Hen- 'Ma nati, icus seniorMarchio Eyleberi ensi, & Cun-s mi a mim rarius comes occisus a paganis, Vcnedis nimirum seu flavis, ut posthac ex Cenea. logiae manuscriptae Diagrammate patebit. Henrieus despon sit sibiGertrudim Bruno. vicensem, quae post mariti mortem gravida relicta. filium posthumum peperit Hen. ricum iuniorem, Marchionem Milii sem& comitem Ilepurgensem. s. lv Eum Cunradus Veliniensς, de quo postea dicetur, Timonis silius, nolebat Mentuum agnatum patruelem) agnoscere, cx c non 3 no, quo conceptum dictitans. Hoc probrum . - ὰ ' Vindicaturus Henricus iunior hellum intu Cunrado anno ii 26 captumque Kirch-bergae in custodia p habuit. Cuius rei in Cunrado meminit Fabricius hoc disti-Courado

Hunc patruelis atroxiarchbergi arcem l*- elausit

Quod matrem dictis laeserat ille suam. r)Addit . chronicon Mimente eodem anno Henricum imperatorem quintum viAeli. cet obiisse & insequenti Lotharium successisse. Mortuum autem Marchionem Hen DenNeu ricum iuniorem sine ii credibus. momor 6. I. V. Porro quae passui cum aliis circum sertur manuscripta domus Saxonicae Ge. nealogia, Dodonis huius posteritat m ali-Dedonia ter deducit. Eius particulam quantum huc Gen iosi facit, appingam, tametsi describentium incuria hanc in eam varietatem irrepsisse suspicor. Dirterieus marchio in Landspi Nk, c mes in methin, preen. Ilenburg. Set liet. Uxor Mech

tilda. filia Principis' Mysorum Frhardi

lege Echardi

Fridericus marchio in Landspe ch episcopus monasteriens Rid. dag. Burggravius in Zorheck S Comes in methin Thymo meruit ab imp. Hem ico III. lcg. lV. γMisenam, cum esset dux silia principis Stadenss,von her Urosin comitissata Nottheim. Conradus i. Marchio Misniae. LusitIae &Landes bergi .sundator monastericii umin Landsbergli S Pete hergk. Ici hoc exercitus. Ilxor I Iilda' monachum egit. Ibidem sepultus anno

dis duia eissa Brunsvi

censis.

Hos tres Cunrad comes in Wethin. s Gererud coniux comitis

chronicon Mimiae sp tres facit Dedonis lL alii si lio

Ed. allegatae.

Q seeundo in Rerum Nilaicarum libro IL pag. 3 . Edit. I u. I 93.

265쪽

Ab utroque, h. e. tam chronico quam Genealogia variat Brotusus in vita Viperti inde quoque ne molestus sim, typum ipsum asscribam. s Henricus junior comesi Henricus co-smethinensis, in archio

donis. Ltiae. Dedo Il. Marchio l

thinens si Conradus II. comes me a pDedo lV. comes Uetinenss. tini thynens fundator Coeno-ii xor Cunigundis Filia Ludovici II. ibit in monte claro h. e. in γ J saltatori; constisTuringiae&Has. monte Sancti Petri ad Sa-s lsae, Chrotii Mars lib. a. cap. I a. Llinas Saxonicas. Jo a.. t. De hac diversitate alibi sorte plura dicemus. Nunc hoc tantum inde observasse haurit . . sussiciat, naud dubie Deiloni in Marchiam Lusatiae successisse aliquos ex ipsus posteris, Fosthii. tamets nulli Marchioni, Luntici titulum tribuat chronicon Misiniae. I UI. Dedonem patrem Saxoniae Marchi Scha - onein facit Schasnaburgius. s apud quem burguna ' eadem Historia his sere verbis exstat: Ot- tone Turingoruin Marchione. Guillelmi fratre & succestore anno Ios . hujusque successore fgherio Saxoniae antea Marchione, secundum Peucerum, Henrici IV. patruele . qui collegium Canonicolum in oppido Naumhurgo condidit. sede Episcopali ex Cyaico eo translata Peucerus. 4 dDedo Ctto- in sequenti anno mortuus Dctio Marchionia praedia Saxonicus, cuin viduam duxisset Ottonis, acquire instinctu huius praedia etiam, quae ille a dinum versi; Dominis henescii loco habuerat, summa vi nitebatur acquirere anno i 69.& cum nullus daret postulanti, indigni- Iino leolu tatem non serens, Henrico IV. Caesari, per Imp. l- quem potissimum stetisset, ne darentur. tum p hellum paravit. crebrisque colloquiis 3 u. ringos aes societaten, armorum sollicit vit. s. VII. Caesar accepto nuncio gravitererinutus ingentes copias & quae plurim bellis satis estent. celerrime Contraxit,& instigante ac auriliante Moguntino in M.ti Ieu, festo agmine, Turingiam intravit, duo ibi ivitat Thu- castella.quihus praesiuium imposuerat Maro , chio, Bichelingum ti Sehiclingum alterum per seditionem, alterum manu expugnatum recepit coeteris it. exercitum ad di nego se moturus , nisi Dedo Marchio advertens suaque imp. nullo loco vel munitione sustinere posse

impetum Caesaris. incisa spe resistendi, se suaque omnia dedidiset. I. Ulli. Qui quidem aliquandiu in custodia habitus . tandem adempta non modica farcer possessionum S redituum parte est dimissus. Filius vero eius Dedo iunior Caesaris

partes ea tempestate secutus est, patrein. que infestius & acerbius quam alius qui quam insectatus. Nec multo post, cum nocte quadam ad necessitatem naturae secessisset. dolo novercae, apposito extrinsecus insidiatore fossus in inguine Ze occisus est.

Laticiorum bellis intestinis.

g. L

Postea demum anno io a. Magdehur. Multi ex

gensium Antistes, nec non Halheria maniae pria. statensis, Hildesheimensis Marshur mcontra

genss. Minuensis, Padebornensis, Mime-E gardesurdenss N Benno MimensiS praesu- ,. i. les. Otto dux quondam Bavariae, cui ademptum Ducatum Henricus genero ipsus melsoni Raetonis Marchiotiis Halorum filio dederat anno io i. Udo Marchio Saxoniae)Dedo Marchio, & omni Marchione animosior & implacatior Uxor ejus Adela Egbertus Turingorum Marchio puer adhuc infra militares annos, Egberisti, qui Ottoni successerat, filius &c. su Hi ergo principes in Ita cuin Saronibus contra Henricum Caesarem ivv conjura.

sta Chi ie. lib. iv. p. 423 fidit. Wittis. I t a. ubi ficterium fimul memorat saxonum Orchionem. Q H estitit ipsa verba Lamberti Sehasnabui gens a de Rebus German. p. I92. x93. Tom. . Script Ium sertiisti. Io. piso. s. ι . Conjuaationem hanc post Lambertum L. c exponunt quoque Pauce a Chronte. lib. I v. p. 4a s. 426.

266쪽

LIB. II. CAP. XXVI. DE LUTICIORUM BELLIS INTEST

tione, circiter Calend. August. legatos ad pum conventu, pax inter Henricum de eum mittunt, tum temporis Gostariae con Saxones qualiscunque consteti est nimiuin, postulantes, ut expeditio, quam

in polonos instituerat, sibi remitteretur. ones qualiscunque consecti est.

CAPUT XXVII.

,imi A la be enim adorsius accerrimos hostes Lu. Est Gi titios die ac nocte in procinctu atque in μ

. Π 3 3 1llieo limbus stas insultantes adverserios γ- - . ' f& Omnia me atque incendio depopulari. - remtes aspicere. I. I. Qisl dimetit. I. II. Ad horum vim accendam vix sibi a v facis copiarum esse. Proinde stultum fore. no ro s. eum Henriciis vici H- ut exteris ac longe postis gentibus arma I Mxonibu yy br. um inferret. . um ut exteris ac longe positis gentibus arma α oni in Ity ur . . um In tenet. Lu- . . inserrent. qui domestiet saepene intestini Α .. iςu α Poloniosa missis nunciis, . ... sne intermissione bellis quatiantur Ad utrique operam . Zcras manus & pa. haec & plura alia postulata cum nullum cer ς a , quae Deail artibus rear fgentum Saxones aecepissent resiponsuin . hei i t, anim S , SaxonibuS sunt polliciti, & h. tum movent . locatis ad Gos lariam villam 'uQu parati Mnt die, quem Saxones des . . . ,- GDq. gnaverint, armatorum copias ouam maxi auxilia. No. i--ε- β. III. Post varios ex utraque parte in , in Minniam mittere, vel si hoc malint. ratote otitia tractatus, legatos Cesar misit ad Luticios. ςO PN Danos & alias gemes quas vulga Maones ex co gentem Saxonibus infestissimam, ei tym er' in Suonia1n i. rupisque infinitam pecuniam promisit. ut MY Ρonem a Caesam sollicitatas esse. stationesonibus hellum inferrent, asserens, eos excubias agere, ut hac parte sol

nunc intestinis simultati et occupatos saei. scitudinis exonerent alias occupatos.li externorum bellorum impulsu ad inter C ter uin hoc bello Caesar Cum qia r ων. .. necionem usque deleri posse. liorum principum. iiiiii Rudolphi Suevita sisonis

s IV. Quod ubi saxonibuς eompertum for . --mo i r Bauari opera' est . ipsi quoque nuncios ad eos miserunt. Rux 'o , Sarones ad Vnstriuii sa)Turingiae

λmialto e micis rei diremiserunt eum Hacie vicit. Turingiam & Saxoni.& multo copiosorem promiserunt pecuni- . M . . in aeaarao

am, ut ab in statione sua tam iniquo'serro & igne depopulatus initi ad ulci- ... itempore quiescerent. Duod si non face. uin inter alim udonem Marchionem in .s iarent. ne inani opinione fallerentur. k utri deditionem. tilium erus obsidem acce- o disti, M.que hosti. s ea necessitas in inhal. & mul. pit e pati

titudine & virtute militum posse sussicere. Λ DII VI' III g. V. Barbarorum alii Caesaris alii SaYo- i ta 1 A A. VIII.

titudine & virtute militum posse iussicere. Lotidotum I. V. Barbarorum alii Caesaris alii Saxo hellum in num foedus pecuniamque suscipiendum ininum elamitabant. Vnde orta per imperitae multitudinis intemperantiam sediticine, tanta se caede dilaniaverunt, ut multa hominum millia in ea congressione interfecta reserantur. atque ita deinceps multis diebus

in seipsos di viscera sua hostili gladio de-hachantes, externis his is necessario si persedere coacti sunt. Tandein habito in in Gersi uno imperii de Saxoniae princi-

Saxonibus Lusatiorum, Chri

stianis infnsissimoram, auxitis Uuris.

Odem anno cum Caesis ad diem XI. I - νCal. Novembr. principibus impetit' ' . . secundam in Suoniam expeditionem

267쪽

183 LIB. Il. CAP. XXVIII. DE SAXONIBUS LU TIORUM

indixisset.&sub idem fere tempus Dedo Marchio longa aegritudine ab samptus cle cessisset, Marchiam ejus Bo hemico duci Qin praemium exactae militiae dedit, tametsi uxor Marchionis relicta Adaia filium suumhzknti. . tenerae aetatis & longe adhue insta pu. hertatis annm puerulum . cui haereditaria successione Marchia debebatur, ei paulo ante oese obsidem misisset,& ipse Marchio post recuperatam pacem in Gerstingam, intemeratam semper erga Caesarem remque publicam fidem seruanet. U)LώIsh;; I. lL Imminente itaque denuo Saxo Chiistiari. nibus a Casire bello atrocissimo, non dee. Infestissimi. rant, qui suaderent, ut Luiticios infestissimam nomini Christiano gentem finibus sexcirent & barbaro milite adversus harbarum atque implacabilem hostem uterentur. e g. III. Fuitque in hoc seeundo bello in . . .. - Caeserianos praecipuus Goraelo Lotha mis Eia ringiae Dua gibbosus. cs) Finitumque est eum. illud citra conflictum dedentibus se Caesarisne ulla pactione antistite Magde burgio, Halherstatense Praesule, Otione Bavariae quondam duce . Nagno Duce Saxoniae

vino. m. hujusque patruo Hermanno comite, &car per vari- aliis Saxoniae primoribus, quos Caesar con.

'M3tia fidem datam per Galliam, Sue viam,

Bavariam , per Italiam & Burgundiam ire tortari sucit. Nominat autem Gallias ambertus labeam Germaniae partem. inqua Treveris. Uormacia, Moguntia. Colonia , Norimberga & Pahen, rga utac:

sunt.

CAPUT XXIX,

Marchione Eueno M iam

s. I.

Marchiam Mimensem serro & igne Gna Maria depopulatus, digi ediens inde. duci-MIDBoemico eam tum spectatae in arduis re hin n. diem fidei, praemium dedisset, tabertus Mae dupubemo, chio, cuius eadem Marchia erat, Ecberti, qtiam beri qui patruelis Caesaris fuerat, filius puer tua recipis. longe adhuc infra militares annos, adjunctis sibi Saxonibus Misenam perrexit, Ommniaque eastella . quibus dux Boimicus praesidium imposuerat, admota militari

manu recepit. sh

Rehua Germ. p. mo. ulli. ditente, fluvius uinrui plurimam partem Saxonum. dum metu alassit imminentis pracipitantius irruunt. absorbuiti cadi nox finem fecit. vid. eundem La istum pag. BI. lin. 33. u eὶ De hae Dore ii s.e Dominorum mutatione vorandus iterum est ad paries Preneesius m NMoetia saeis siti, citata depopulis Luntiacas. s. 7. ita edisserena Radset ΗEnrieu. IV. Due hie et son

tempus DG; Marchio Iona aegritudine absumius fletes ista, Marchiam eiu Bohemiae Duci inpia inium euame militii devia, tineis Dxor Narchionii Atala filium stium , cui h ledita, a successi. e Marchia debebatur, ei paulo ante pro se obsidem missut, de ipsi Malchio post recuperatam pallem in se stunsam intemeratam sempeτ erga legem, remque publieam fidem servant. Nichts

ea) me reseri idem Autor pag. I . NI De - ει se ibit Lambertim loco proxime elimo . Goraelonti Inra expeἡitione potis mura vale asin alias, de in eo omnium . quae agenda erant, summa de cardo vertebatur. pro eo, quod lictestatura νυ silis, S gibbo desertas esset, tamen opum gloria de militum lectissimorum copiae E Ha νάticipi a quam plurimum eminebat, o Pag aio. ubi ει : Legati apostolime sedis petierunt veluti Romani Pontigeia, ut 6nodtim tenere in . ara Gallisa para episeo eum sinerentis. Noe abnuerunt episeopl. M me omnia mos inseri in Lamberto pag. a I. ccinferri potest Albini taeiqnisSeta, Chloete ν.

i Di iti Od by Cooste

268쪽

UB. II. CAP. XXX. DE MARCHIONE TIMONE. D

Marchione Timone L Marm

isione Moensi. I. I. in m. AEterum Henrici Iv. cognomento donen, seimori; imperatoris imperio alius

Alis Maia tardo primo, de quo supra k diximus, qui tertio loco successerat, & intra primos an. Η qco νε-to o ut habet urspergensis, st) cum Saxo ita muri niae principibus contra Henricum se conjunxerat. Deo legitimi magistratus viola. tionem vindicante, inter ipsa coniuratio- his initia mortuus est. destructis prius ab imperatore duobuq ipsius Castellis. Besch- Iingo veteri Turingiae arce, quam tuebatur Dedo. Uverterorum ho te sedes. NSehidingo Urhe antiquissima eiusdem proin vinciae , ad Unstrum fluvium, cuius etiam

Sisiridus m) presbyter meminit lib. primoe,nti . . sub Athanasii imperatoris & Theodotici

Veronensis temporibus circiter annum

Christi quingentesimum, filio quoque ejusdem patriis ut nomen, ita tractandoruin armorum strenuitatem referente . a proprio servo paulo ante interempto Fabriciisus in) Dedonem Misinensem Imperatori rebellem a proprio Ministro interfectum tradit Anno 1 i. filium autem ejus Dedonem ab Henrico Imperatore ditione exu-E M:lalais tuin & in exilium actum anno io o G .liu ri. Marchiam igitur Misnensem obtinuimen-anieli. ricus Dedonis Misini ei patruelis. Hu--- g. Hunc, quod ipse quoque ad saxo. H. liuhi nes Imperatori, hostis transistet, expule. h l. runt Bohemi mandato Imperatoris, qui Marchiam Misiiensem decrevit& donavit Timoni Domino Bithyniae & Sorheci , Narct ara magno patrueli Henrici. fratri Desonis miseensem Lusarii , praemium praestitae fidelis in hello copii Ti opera Educatus enim fuerat apud Cae-- a sarem Timo. spag. BL Sed hic eam non possediti Tenebatur enim adhuc a Bohemis Cum Vici- na Luatia. Ac Misnam quidem urbem ab Imperatore Vratisiaci Bonemo traditam po a. ait Fabricius q) anno io ε . Aliquanto autem post Cunradus Timonis Filius auri. Ilo Lotharii Il. Saxonis imperatoris BOhe.

mis tota ditione exterminatis . haeredit tem paternam acquisvit.

s. IV. Atque hic Timo genus ducens a Uitichindo magno postremo Saxonum rege, quena trigesimo tertio, ut vult IIel. moldui r belli anno victum & haptisatum Hie mire

primum saxoniae. Angaria: & Vestphaliae I 'et

ducem ereavit Carolu, magnus conditor miti . l. est stirpis Marchionum Mimensium , qui diui in sua mox Miseiae Lusiatiam . postea etiam comi. Nam latum provincialem Turingiae, & tandem MisDueatum atque Electoratum Saxoniae ad. mn

jecerunt. D

CAPUT XXXI.

ci hemis L atra superiore

potiensius.

s. I

linavit igitur dominos temporibus Henrici I v. utraque Marchia r. - Misnensis & Lusatim. Nam Lu ri

satiae honam partem, eam nimirum . quae nunc superior est, Miseensibus-ademerunt& Imperatoris concessione retinuerunt Bohemi, quorum Dux vicesimus Vrati laus a Caesare ob praestitam contra Saxones fidam operam . rex Bohemiae creatus est tunsam anno Iogo. Haec sere Peucerus t Qui

cum aperte dicat Miseresbus Luscitiae pae. z

rem ademptam rUnum& eundem Miseri Lusutiaeque Marchionein fuisse iscitur. I. II Ae pene confirmari ausin. Ren. in , euaricum illum . quem mortuis Dedonibus linior. Masticis, Mimiam adeptum, moxque ite

Non alium hune Dedo em Lutitieum a De dona MaiehIona Nisola esse, eontra hane Manlii inertimnem Insurgit atque demonstrat sagittariira in Historia Lusiclea l. Ir. Indieatidum hie qum .idetur, magnam his narrationibus assu surcia esse locem sequenm aliquot sagittasii paragrapho o Cap. I . s. . cap. n. s. s. in Trpo Genealogiae.

269쪽

rum amisisse scribit Peucerus. uJ suisse g. II. Fuisse autem id ad instar mortui. h. Henricum iuniorem, Dedonis VI. Lusatii vom t sorte und mas g 'alt als eine Dodi. nepotem. secundum Chronicon Misnen. pallidum, caesarie nigra, longo amictum in se, atque illi ipsi Lusatiam Superiorem a pallio, rubet coloris: dextra manu perti. BOhemis ereptam. Is enim Henricus iu- eam gessisse. cui ceu flavus einen Stati mitnior habuit patruum Magnum Timonem. tinim Parneti elasd merges sve manipu- ut ex Genealogia nostra Saxonica appa- lus spicarum, & is quidem in summitate arret, &Marchio Mimiae in Chronico Mis dens esset praefixus r in laevo eius humeroniae & Luatiae in vita Viperti. cm Lusa, leonem sterisse erectum, qui mortuos cuttiae in Genealogia manuscripta voeatur. suit gentis superstitio sincitaret. Piciu-ud. Lola, s. III. Nec praetereundum est. a Fabricio ram ex Chronico Saxonum addi curavisa Marsa o. in Annalibus cxὶ Udonem Lusatiae Marchio mus. αγsilo nem . nominari inter consiliarios Henrici late. Polo. N. quibus praesentibus publice in templo hi, di Bo- Mimense recitata est forma compostionis, hemis D inter Bolestium Poloniae& Uratisiaum Bo- - hemiae Duces, ibidem in conventu ab lin. peratore erectae anno io I. Mus Maris chionis alibi non reperi mentionem actiun.

s. IV. Idem Fabricius scribit Magnum Ordolphi filium. Bern hardi primi seu

Berinonis nepotem , Hermanni Billingi de Stube ehorna pronepotem, ducem Lune. burgi quartum & tertium ac ultimum sua miliae Saxoniae Electorem , qui in custodia ab Henrico IV. imperatore detentus ann. Iros. secundum Hesionem obiit. hunc ergo Magnum Lusatiam imperii nomine recuperasse.

CAPUT XXXII.

Id o Gotiorum dejecto

s. 1

εi,m L. a. πN thronico Saxonum sub anno tris. cotvm pa. I annotatum est, uenedos seu flaganorum I vos iterum a fide Christiana destivisse. ': ti vetus suum idolum a Sari, cui i ste-M 's rei. genere Flyns dictum rursum erexisse. Lotharium vero ducem , qui novennio postea factus est Imperator & Adelgotium Magdepurgensum antistiteman Lusatiam, quam meri tune incoluerant Venedi, pro-nctos idolum denuo deiecisse. I. III. In Marsepurgensibus etiam anna. Ei m. libus ca) legitur,. undecunque ea narrati sumpta est. Lotharium Idolum Lusatio nFlytiistim destruxisse . S Lustriam initio his a. Imperii Romani Marchiam fecisse. Fabri eius in Lothario sic habet: Nordalbingos dicto audientes facit, principem Vandalo. i

eatis pectui omαium etiam tradit Abraham Frencilius, euius diomis relebre est in hia scriptotthua, .empe in permudito Commeetaeso philologicomastoriis, qualem nostra aetas nondum vidἰt, da Diti sora rum alictrumqua flavorum . Tomo in s E s. eo M. Michaelia Freneelii, quas eod. T

270쪽

CAPUT XXXIII.

Fine Gumma hujus libri

secandi.

rum sede ad Albim expellit. ipsorum idoli popularis statuam, quam denuo posuerant, evellit. Gomeranos ad Christianaan reli. gionem adducit bis. IV. Helinoldus cap. 4.& a. Ur-1n tota si . ca initium imperii Lotharii . Saxonum via nee Ec Chronicon. tempore pugnae ad Silvain Ca-ης tutariam . in universa gente Luticiorum. c. '' Obotritorum& Vagirorum atque in tota adeo Stavia nec Ecclesas. nec sacerdotes ullos suisse affirmant, praeterquam in vico Lubecae veteris. ubi residehat Henricus flavorum Regulus.Godescalci filius. Misti is pronepos Imperante autem eodem Lothario Vicetinum sacerdotem instaurasse Ecclesias inter Stavos & in Urhe Lube cense, cujus postea tactus est praesul. Ateius E, g. V. Neque praetereundum est, in hoctor te eui. errare Brotusum, ω quod primam Mariun chiae Lusiticae institutionem Lothario ac scribit eum Henrico Aucupi ea debeatur, ut initio libri satis demons avimus. e) Αntiquiorem autem longe esse hanc nostram Marchiam Lotharii aevo . vel Mi ense Chronicon testimonio esse potest , quod i sq.; 'HGereonis historia colligit, jam tum Otalmp. Loth. . tonis primi tempore Marchionatum fuisserit. Luatiam, quamquam ibi quoque altius repetitam oportuit ejus antiquitatem. 9

Aetenus igitur dictum est de primis Minhionia Luntiae Marchionibus, qui Lusa. Lusitiam uistiam utramque conjunctim tenue tra quero. runt, a Gereone usque ad Dedonem ejus' i 3. nominis primum, Marchionem Luctiae, Timonis fratrem, cujus Dedonis nepote Henrico, ut conjicio , Lusatiam admini

strante superior eius palpa sollemis avubs. II. Quare finem nunc libri huius sa- stim sis, ab

ciemus. sequenti de BOhemiae Regibus ac in is,io.. a. Ducibus, qui Lustitiam superiorem tenue- vellἰtur. re, dicturi, ubi duos prius Marchiones 4MM 'rem

qui . extincta Dedonis posteritate, infesto 2'ς μη 3

rem maxime Lusatiam rexere, praemiseri. ' , mus

3. III. Ad reliquos autem LMatiae in se. Mat hἰoti Horis Marchiones quarto demum libro Lus insisto redibimus.

LIBRI SECUΝDI LUSATLE FINIS

SEARCH

MENU NAVIGATION