Historia diplomatica Friderica Secundi sive constitutiones, privilegia, manata instrumenta quae supersunt istitus imperatoris et filiorum ejus. Accedunt epistolae Paparum et documenta varia

11쪽

quod inhabitantes ejusdem inti nobis fidelitalem jurent pariter et abbati, judex etiam eamdem quam nobis fidelitatem abbati faciet memorato. Adjicionis quoque et per presens scriptum firmiter promittentes ut ipsum oppidum nunquam a nobis vel heredibus nostris debeamus aut possimus inlaudationis, collationis, venditionis seu obligationis titulo alienare. Statuimus quoque et sub interminatione gratie nostro districte precipimus ut nulla unquam persona humilis vel alla ecclesiastica vel socu laris, ausu ducia temerario contra tenorem hujus privilegii et libertatem faciam ecclesie Morbacensi vel ut supra dictum est venire audeat, vel dampnum ei in hiis aut gravamon aliquod irrogare. Quod qui sacere presumpserit, indignationem omnipotentia Dei nostroque celsitudinis o

sensam so noverit incursurum.

Actum apud agenowe, anno dominice incarnationis M. C. XXXII a), pridie kalendas januarii, indictione quinta. Testes hi sunt venerabilis Argentinensis episcopus, Th. abbas Lutrensis E abbas Hornhaeensis, C. dux doriche, II marchio do Baden, R. palatinus comes de Wingen, comes illelmus rater suus, comes A. do Rauspem b), comes A. domolenbem, comes c. do Eichelberg,meinricus do issen, C. pincerna de Clingenberc, Heinricus camerarius do Ravensperg, iupoldus de Grindelach, et alii quamplures.

,α. Henricus, Romanorum rex, donationem quam pater suus et ipse secerunt hospital Sanctae Mariae Theutonicorum de ecclesia Κunitet, denuo oonfirmat, non obstantibus litteris per iniquam suggestionem a se obtentis vel quae in posterum suerint obtentae.

a Unde liquet notarium anno nativitatis η Sine dubIo Albertus de Hatitata.

12쪽

MIH. Dei gratia Romanorum rex et semper augustus, universis imperii fidelibus quibus presens scriptum exhibitum fuerit gratiam suam et omne bonum. Cum o que a serenissimo domino imperatore patro nostro necnon a nobis pie et provido gesta sunt, maximo ad subsidium Terro Sancto et ibidem Do famulantium, de facili non debeamus nec possimus in irritum revocare, cum eadem debeamus potius ampliare, hinc est quod ad notitiam universorum cupimus pervenire quod donationem quam in clitus dominus imperator paler noster et nos postmodum ad imitationem ejus secisse dinoscimur fratribus domus Theutonicorum hospitalis Sancto Mario in Hierusalem in ecclesia Chunt ubi quandoque prepositura exis-lphat, ratam habere volumus et perpetuo valituram, non obstantibus quibusdam littoris per iniquam suggestionem quorumdam pervereorum a nobis obleniis, quas penitus decernimus non valere. Preterea presentium lenor insinuamus quod si ad instantiam et suggestionem alicujus occulto vel per ignorantiam in rejudicium premisso donationis a nobis in posterum aliquo litem suerint obtento, nullius sint momenti et careant firmitate Ut autem se sata donatio sortiatur perpetuam firmitatem, pr sens scriptum conscribi secimus et sigillo nostro celsitudinis roborari.

Datum apud agenowe, anno dominico incarnationis M. CL. XXXII, eatendis januarii, indictione quinta.

Henricus, Romanorum rex civibus de Frankinsori, epnaria, uαFriedbem et Gelnhausen promittit quod nunquam aliquem eorum qi coget ad maritandam filiam suam alicui de curia vel extra curiam, et in praesenti filiam Iohannis Goldsaei de Frankensor a tali

coactione eximit.

IV. Parall. Ii

13쪽

Heinricus, Dei gratia Romanorum rox et semper augustus, fidelibus suis scultotis ot universis civibus do Frankinsori, de Wπssaria de Frideborio do Gellinhuso gratiam suam et omne bonum. Constantiam devotionis vestre et servorem fidei quam multa iam per tempora circa nos et importum habuistis salubriter advertentes, talem vobis damus gratiam et concedimus liberialem ut nunquam aliquem vestrum pauperem vel divitem cogamus aut arciemus filiam vel neptem suam alicui de curia nostra seu extra curiam nostram copular aut tradere legitimam in uxorem. Et in presenti filiam fidelis nostri Iohannis Gollatoin do Fran-kensor a coactione quam inceperamus pro R. servo nostro dimittimus absolutam nolentes deinceps aliquem civem vestrum ad talia cogere Vel artaro, Sed quantum possumus per simplicem positionem proficero faciemus, nulla lamen mala adhibita voluntato Ad cujus inquo facti et gratie nostre certiorem videntiam, presens exinde scriptum fieri jussimus et sigilli nostri munimine roborari.

Dalum apud Nurem borc anno dominico incarnationis M' C XXXID, XVIll kalendas februarii, indictione .iaxeta leBrieus, R0man0rum rex, universis urgentibus de Gelnhau-πι-- sen promittit quod nunquam ab aliquo eorum exiget ut pro se recolligat expensas quibus ipse ibi causam dederit, sed quod eiu dem loci scultetus hoc idem sacere debeat.

Datum apud Geilnhusen, anno dominie incarnationis M. CC. XXXII, kalendas martii, indictiones.

14쪽

ssenricus, Romanorum rex, venditionem a Ludorim de Schipsa se. Ut monasterio de Ollerbericum assensu suo factam de bonis quae habebat inimisheim, notam facit et confirmat.

Hoinricus Dei gratia Romanorum rox et semper augustus, univereis imperii fidelibus quibus presens littera fuerit ostensa gratiam suam et omnes num. Et in nostris temporibus venditiones et emptiones facto in nostros perveniant posteros et ne litis occasio prestetur successori, ea quo coram nobis geruntur decrevimus scripture testimonio eternari. Memin

rint igitur presentes et suturi quod fidelis noster Milo icus do Schisspha vendidit ecclesie de Oilerburgier manus nostras, nobis licentiantibus, bona sua quo dinoscitur habuisse in Ormistoim videlicet docimam quin- quo mansium et quadraginta jugera agrorum et decimam unius vineo et unius orti pro centum libris metensium. Cum igitur talis emptio et vendisio nobis consentientibus sit sacta et requisitis, ipsam tenore presentium profitemur et confirmamus, ut nunquam aliquis suorum heredum memoratam venditionem audeat revocare vel infringero. Quod qui socerit iram nostram sentiet et ossensam. Domum mandamus et sub obtentu gratie nostro firmissime precipimus ut nullus sit qui premissam ecclesiam nobis dilectam in memorata emptione inquietare audeat vel gravare. Et

ut minor sit super ipsa emptione ambiguitas, profontem lilaeram sigillo

nostro duximus communiri.

Tostes sunt hici Fridoricus do Trullindingin Burhardus prepositus do Aschassinburg, Ebirhardus de Hertingisberg, et alii quamplures. Actum apud Herbipolim, anno dominice incarnationis M. CC. XXXII, quinto kalendas mariti, indictiones.

15쪽

Henricus, Romanorum rex, consulibus et universis civibus Vo matiensibus indulget ut juxta formam privilegiorum eis a praedecessoribus suis indullorum, jura, libertates et consilium habeant, salva tamen libertate ecclesiae Wormatiensis.

Henricus, Dei gratia Romanorum rex et semper augustus, fidelibus suis, consulibus et univorsis civibus Ormatiensibus gratiam suam et omne bonum. Pia animadversione considerantes preclara obsequia que plurios exhibuit nobis universitas vestra et in posterum, dante Domino, poterit exhibere, jura et libertates vestras a divis progenitoribus nostris vobis indullas illesas volumus conservare, lavero vos volentes et manu- tenere, prout regio congruit honestati. Sane quia serenissimus dominus imperator paler noster nostro ditioni deputavit terram Allamante plenius et commisit, intendimus in ea disponor et ordinare quod nobis et fidelibus nostris videtur expediens et consultum statuentes et auctoritate regia vobis indulgentes ut juxta formam privilegiorum vobis a divis imperatoribus et regibus indullorum, salva tamen libertat ecclesie o mallensis, jura et libertates vestras et consilium habeatis ), et secundum Vestram consuetudinem approbatam, velut hactenus, civitatis vestro h nori et commodo fideliter inlendatur.

Datum apud Augustam XV kalendas aprilis, indictione quinta.

Quod penitus cassatum est, intervenientibus privilegiis Henrico Wormaliensi episcopo paulo post in curia Utinensi indultis. cf. supra, p. 335 et seqq.

16쪽

Henricus, Romanorum rex, Gregorio papae nuntiat se spontanee juravisse quod quidquid et quoties imperator pater suus ore vel litteris mandaverit faciendum, id voluntarie et bona fide com plebit, etc.

Litteramenrici regis Romanorum domino Gregorio pape directa continens quod idem rex domino pape notum facit quod ipse motu proprio et spontanea voluntato juravit quod quidquid et quotiens dominus Fredericus Romanorum imperator, rex Ierusalem et Sicilie, Pale suus, cum eodem rege disponet vel oro suo aut litteris mandaverit faciendum, ipse rex voluntario et bona fide complebit, et quod non ori indicio, consilio, sacto vel consensu aut litteris publicis vel occultis procurabit aliquid vel quidquam faciet quod ad incommodum et damnum per-Sone Sue terre, honoris, dignitatis ipsius patris cedat. Et si aliquis ei quidquam contra ipsum patrem suggere publico vel occulto, eidem patri sumerentium talium nuntiabit et nominabit personas.

Datum apud Sibidatum in Foro Iulii, anno dominico incarnationis M. CC. XXXII, mons aprilis V indictionis μ).I

Henricus, Romanorum rex, abbati Sancti Georgiit apud Siein super lienuml, ad imitationem riderici imperatoris patris sui,

Nota Gmnologicao omnino dogunt. Inspecta tamen quam supra denuo edidimus Gregorii papae epistola, p. 47ι, nihil dubii superest quin istae eaedem sint regis litterae de quibus ibidem montio fit. Undo datum saetis supplemus, eollato patriarchae Aquilegiensis et caeterarum nobilium instrumento, quod supra. p. 325.

17쪽

monetam apud Sisin ab imperio tenendam et juxta consuetudinem

renovandam concedit.

Extrael potius quam evitum ap. GER, Die Braelaaten de Se eis, p. so, in Mitthei g. de antiorvari seselisia inauries, lam. III. Usque adhue, sed perperam Henrico tertis privilegium tribuebatur.

Hainricus, si gratia Romanorum rex o semper augustus, universis imperii fidelibus, etc., gratiam suam et omne bonum. Ad notitiam uni-Vereorum, elin, cupimus pervenire quod nos, ad imitationem dilecti genitoris nostri domini Romanorum imperatoris dilecto fideli nostro ... abbati docilein indulsimus monetam apud Sinino a nobis et imperio tenendam et juxta morem obitum et consuetudinem approbatam ren Vandam, quemadmodum principes nostri et impori suas monetas de nostra gratia et permission soliti sunt permittere sis et renovare mandantes, etc., et proripientes ut nullus sit qui ipsum abbatem in monota ipsi a nobis et domino imperator licentiata et indulta audeat impedire

seu molestare. .

Datum apud Sibidalum, anno Domini M. CC. XXXII, XV kalendas mali, indictiones.sistit eis. Henricus, Romanorum rex, Siseido archiepiscopo aguntino et ecclesiae ejus conlirmat donationem principatus ecclesiae Laurissensis a patre suo in sua praesentia eidem archiepiscopo factam.

Edider JOANrus, Rer Moaunι ισψι. t. III, p. s. a mo, Reietiaretis. t. XVI, p. 34, ambo tamen minus integre, praesertim quoad tralium nomina; quae tamen restituimus ex M. Bael ioth. Stultori Histor. n 247, sol. 6recto. Fueritne id privilegium monasterio Sirinensi oncessum quod supra memoravimus, p. 32s, an aliud temporis tamen ejusdem, non plane scimus cs in Additamentia ad hujus voluminis ealcem.

18쪽

Imicet. 5. HISTORIA DIPLO MATICA. 56 Benricus, Romauorum rex Dei gratia semper augustus, universis imperii fidelibus paginam hanc visuris gratiam suam et omne bonum. R gali munificenti cedit ad gloriam si dignis extollit honoribus, si rerum

amplificat incremantis sui cultores lateris et suorum conscios Secretorum.

Hinc enim devotio pullulat in subjoctis et augetur numerus in devotis, multiplicanio munificentia per exemplum quicquid potuit per gratiam

contulisse. Inde est quod notum esse volumus universis nostris fidelibus iam presentibus quam suturis quod constitutus in presentia nostra dilectus princeps noster Sistidus archiepiscopus Moguntinus celsitudini nostre supplicavit attente ut donationem et concessionem principatus Laurissensis ecclesie cum omni honoro, vasallis, ministerialibus, castris, oppidis, proventibus, juribus et pertinentiis suis, a domino et patro nostro Friderim invictissimo Romanorum imperatore semper augusto, Ierusalem et Sicili rogo, nobis presentibus et consentientibus, laudabiliter sibi factam et ecclesie Moguntino denuo ratam habere et conservare inviolabiliter do remus. Nos igitur attendentes grata obsequia que dicta

ecclesia Moguntina nobis et progenitoribus nostris noscitur impendisse, considerantes etiam servitia debita imperio que per Inpotentiam monasterii memorati et hactenus sunt subtracta, per dictum archiepiscopum et successores ejus posse congrue exhiberi, concessionem et donationem predictam lanquam de assensu nostro factam ratam habentes, presentis regalis pagine sancimus edicto qualenus nulla persona alta vel humilis, ecclesiastica vel mundana ei ausu temerario contraire presumat. Quod si quis attentaverit, proter indignationem quam ex hoc incidet, quinquaginta libras auri se noverit compositurum, quarum medietatem curio nostre, alteram vero parti passo injuriam volumus applicari. Testes hujus confirmationis nostro sunt patriarcha Aquilegiensis, L. Salgburgensis archiepiscopus, II. Herbipotensis, E Bambergensis. S. Ratis nensis imperialis aulo cancellarius, einricus Wormatiensis, C.

Frisingensis episcopi, abbas Sancti Galli, Saxonie, erante, arinthis

19쪽

duces, de Baden, de Burga marchiones, de mileburi ex a , sMowenburg, do Ualdec comites, C. de Durnen, Η. de Limberg, G. do Epponstein, G de Bulingon, G. et C. de Hohenioch, . de Bolanden, ... de Amxenburg λ), ... de Bapenta ,, de Lympum ... de Rata, et alii quamplures. Datum apud Chindacum anno Domini M. CC. XXXII, V kalendas mali, indictiones.

α Henricus, Romanorum rex, de providentia consilii sui confirmat' privilegium quod imperator pater suus praeposito et capitulo Sancti Servati in Trajecto super divisione bonorum praepositurae et capituli contulit.

Henricus septimus divina lavento clementia Romanorum rex semper augustus, universis imperii fidelibus hanc litteram inspecturis gratiam suam et omne bonum. Ad utriusque vite felicitatem prodesso nobis non ambigimus cum loca divino cultui mancipata juvaverimus ampliare, et eorum quieti et iranquillitati providemus ne scandala in ipsis et dissentiones valeant suboriri. Quapropter significandum duximus universis tam presentibus quam futuris quod nos e providentia consilii nostri confrmationem et privilegium quod serenissimus dominus imperator pater noster proposito et capitulo Sancti Servalli in Trajecto super divisione bonorum prepositum et capituli memorati contulit, habemus ratum auctoritate regia confirmantes Statuimus igitur et sub interminalion gratis nostre districte procipimus ut nulla unquam persona celesiastica vel secularis

a Vid supra, p. III et 273, no θ. η Sle in impressis et in ipso e lae Luee tamen artus legendum Sibidatum sci-vidalchel supra, p. 32l, not. l.

20쪽

ordinationem et divisionem bonorum ecclesio prolibal infringere audeat aut cujusquam ingenii scrupulo permutare. Quod qui sacere presumpserit, indignationem Dei omnipotentis nostreque celsitudinis gravissimam o sensam so noverit incursurum. Ad hujus laque lacti nostri perennem mo- moriam et stabilem firmitatem, presens exinde conscribi privilegium et sigillo nostro jussimus insigniri.

Actum apud Augustam, anno dominico incarnationis CCXXXII, XV kalendas junii indictionos.

Henricus, Romanorum rex, abbati et conventu Sanctae crucis 2. apud DonauWertii concedit ut minister loci eiusdem jure debit quod dicitur Gefmuela debeat esse contentus et quemcumque ex ossiciatis imperii voluerint, sibi eligant in desensorem aliaque jura a praedecessoribus suis indulla eisdem confirmat.

tali ap. Monum Bois. t. XVI, p. 25, in Monum viri l.

Heinricus septimus Dei gracia Romanorum rex et semper augustus, univereis imperii fidelibus presens scriptum inspecturis gratiam suam et omne bonum Vestro innotescat universitali quod a predecessoribus nostris Romanorum imperatoribus et regibus monasterio Sancto Crucis inmerda et abbati et conventui loci riusdem uactenus est concessum quod ministro

loci ejusdem et insuper nulli hominum licero debeat quod a colonis eorum aliqua accipiat stipendia, aut bona ejusdem monasterii destituero vel instituero aliquibus personis, aut in personas easdem aut aliqua bona ejusdem monasterii exercere indebilas exactiones, sed lantum juro debito quod in vulgari Vogelmuel dicitur debeat esse contentus; quod ipsius monasterii advocalia non debeat ab imperio aliquatenus alienari vel sequestrari. Item ipsis est concessum ut quemcumque x ossiciatis imperii voluerint, sibi eligant in gubernatorem et defensorem advocatio monasterii memorati, quod illo non debeat ipsis in personis propriis aut quibuslibet