De pinotheca quadam neapolitana [microform]

발행: 1844년

분량: 20페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

Pinacothecae Neapolitanae descriptio, quam exhibet in Iconibus Philostratus

et Iim et nostra aetate variis dubitationibus obnoxia suit. Veluti per climacem ascendimus a rejectione ad fidem inconcussam. Rejecit enim has ἐκφράσεις, neque pro Veris imaginum descriptionibus habuit olim Caylus , Obsequentibus facille Ioleso et agedornio ). Longe remotus a damnandi temeritate, sed incertus, utram in partem decerneret, fuit Mynius, qui multis ProIusionum academicarum paginis eas explicabat dui quum ait is quaeri potest, Verene ista porticus, publica an privata, et Verene iste tabularum ordo in illa extiterit qua de re nondum habemus, quod in alterutram partem judicium inclinet non meminerat, quae ipse Iegisset narrat enim aeriptor, in Ventas a se illas imaginos in domo privata hospitis, tabularum autem ordinem in libro alium antiquitus fuisse, satis cognoscitur ex verbis I, 17, ubi ut jam lectae descriptionis, I, o admonemur. Ibi scribit omnino, si Philostratus Veram tabulam ante oculos habuit, dubitari potest, an recte Comum exhiberi censuerit ) Tota tamen, quam in hoc libro posuit, opera ad finem perducta

1 culus iust de radad des insor. T. 29. p. 156 2 In praefatione cari Dissertationibus ad historiam et ad artem spectantibus in veniaculum Versis

praefixa, Om. 2.

3 cc Betraebiunge liber dis alerei p. 174, ubi ait: Fun is marma verviet tin si chMeris in ei ne Sohilderes, elehe Philostratus en uens sur Wilrscheinlio annismi, ei ersi sur ahctast miniisti sane M. Thierectius in reeensione editionis Mobsianae, Κ siulat 1827. p. s. ex oenas illius imaginis esse arbitratus St. 4 Herni opuse aead. V. p. b. 5 Id. p. 28.

12쪽

haec viri larissimi sententia est: has imaginos rhetoricis coloribus picta a umbrare saltem antiqua artis mouumenta, interdum etiam veris artis genuinae lineis additque videmii nobis hoc saltem effecisse, ut nec nimium tribuatur his priscae artis simulacris, ite iis detrahatur omnis honos, cumque eo omnis auctoritas iii illustrandis antiquis operibus M J. Hanc Heynii sentetitiam amplexi sunt orkil Baden, Boettiger Zoega, Jacobsius ). Nostra aetate novum judicium protulit L. Prelle ' , qui non negat, revera e titisse imagines, quas describit PhiIostratus, sed inspectas ab ipso fuisse negat, A descriptionibus Antigotii, Adaei, Polent otiis, qua exoritaret eIOquentiae suae pigmentis. Hoc judiciunt Cantauo praeserendum est eo, quod a sophista non potuisse fingi tam egregia artis per intelligit, at quum eum ex libris argumenta petiisse opinatur, hunc non satis nosse videtur, qui homo elegantior et in vitae varietate magis quam iurat bris versatus materiam scribetidi ex illo sonte quam ex bibliothecis haurire mallet Praeterea quadrienitium cum pictore vixerat, Ar ουtodem Care 'θ, eo haud dubie consilio, ut ex viva, quod adunt, Voc adsci eutiam artis proficeret et contubernio artificis uteretur ad cognoscenda et scit judicanda picturae monumenta. Etiam O. Jahi tu recte statuit, scriptiones aliunde esse ductas atque ex sophistae iugenio, sed multa afficta putat, inprimis quae ad Iuctilentiorem topographiam pertinent. aud amentior, quum cogito, quae ejus generis eximia recensentur in hoo Imaginum vo1umine,

inagnopere illa probata Goethio ), . uellero ), elinero J. Denique Radulsus uocheit vir artis veterum peritissimus minime dubitat de veritate

6 Id. p. 193.7 Vide collecta elexero in Iudicio de Philostratis et de callistrato, p. LIV d. Iaeobsianae.8 Fragm. Polemonis p. 198. 9 Vide p. 763. d. l. 4, 6 ed Iacobsianae.10 In dissertatione . Pentheus und die stnaden p. 8: Dis glangendo lassage, etcte iraei Philostratus sinden, n de Phantasi de Rhetors ohi haupistichlichougus rei ben haben, wir Lein Kundiger in den erxen de aliun Kmst, elehe unum geh0aemen Sind, Sushen, sondem a practiose inlachhei in allem ei Her mi Rech erWarten. μ11 Gothe's ene, tuit ut und Tubingen 1840. Tom. 30. p. 403 sqq.12 Archaeologie p. 702. 13 Imag. d. Illo p. 85.14 Peintures antiques etc. p. 162. Postquam indicavit, sibi de illis tabulis nil dubii relinqui, e git mal mεme, en admellanti tontre toule alson, que es peintures detrites par Philostrate comme existant an un portique a apte ne lassent en osset, ouriet trivata que de stetist propres a motive certaines theories 'ar et de odi, son emoignage, en a vi conterae la

13쪽

d eriptionuni, quae post mobsi et elesceri curas inti omisset in esse videbatur, quum exstitit F., amovim insertatione recitata apud socios Phil mathiae ratiHiniensis illarem Imaginum fidem plane eve imui D. - Is de prooemio hao sere dicit: quaeritur, num hulo introductioni aliquid

veri subsit, an hae omnia pro fictis sint habenda Non nego, obscuram ce taminis commemorationem, quod rhetoricum fuisse ex contextu aegre conjicitur et porticus tam locuples egregiaram imaginum, quam homo privatus possedisse narratur, estem hoc videri mihi probare, commentisin narrari prae satione. Addit, deesse testimonia de arte picturae apud Neapolitanos rente; Aristodemum Carem, qui tantopere praedicetur a Phil trato, ratu quam praeterea laudari; denique offendi se descriptione Moae, quae dieatur quatuora a quinque suisse contignationum De porticu illa, in qua fuerint tam praeclarae tabulae parietibus insertae haud inviti concedimus, scriptorem aliquid fingere potuisse. uamvis enim Ignarra, cui adstipulatur is enius 3 porticum eandem habuerit eum ea, quam Petronius respicit cap. 83, tantum tamen abest, ut Italus isse verum viderit, ut ne id quidem certum sit, vi e omninopinacothecam, de qua in prooemio agitur, ne quidquam concIudere liceat ex fietione Ioel de veritate descriptionis. Nimirum excogitare tot tam excellentia artis opera si potuisset sophista, invention summis pictoribam comparandus e set, a Iocum, ubi illa congesta diseret, eu fingere non licebat, quo speciem colloquii cum puero efficeret Moo enim consilium scriptoris erat, ut Varias exhiberet descriptiones, in quibus orationis sophistica Iumina splenderent, unde cognoscerent juvenes rhetoricae studiosi, tamquam exemplis, climati et poIiti sermonis formam. Conjicio autem, Athenis uno librum prodiisse eo tempore, quo ipse illic sophisticam profiteretur. dictus inde 'AΘηναῆος Facile tamen largiar sis qui malunt defendere porticum iIIam revera exstitisse, aliquid veri subesse illis fictionibus D aumas, peregrinantem Philostratum ἐπιδεέρεων causa, quas soIebant sophistae in celebrioribus facere civitatibus etiam NeapoIin ve-

maniere doni es petatures etaient placem dans te portique en question, 'en conserverat pasmoin toute a valeta elo. Spectant hae ultima ad ontroversiam de pictura murali et tabularem, quam nuper inter se exercuerant Letronnius et Rocheuus.

15 Dissertatio post mortem auctoris bis est edita, et in Zellachri sis die AlteritamsWissenseban 1826 p. 57 sqq. et in Fram PassoW's Vermischle christen, hera gegeben vo K. A. Passo , Lehre in herroglicten Impasium 2 Meiningen, Lei pzi 18 3. p. 23 sqq.16 Me minime dicit Philostratus gymnicum fuisse agona eapoli vel ex Dione Chrysostomo

14쪽

nisse, Graecam et Graecis litteris deditam, liberaliter ibi exceptum ab hospite,

cujus domus picturis abundaret, itide O mi Ouem arripuisse ex tempore dicen di postea Quin ad scribe ad uin se contulimet, substitisse in imaginibus illius stoae, sed aliarum quoque, quae ipsi maxime placuissent, adjecisse descriptionem. Quod enim minus accurate designat aedes hospitis dicens ἐπὶ τεττώρων οἶμαι ἡ καὶ πέντε οροφων, tribuente hoc elcher negligentiae scriptoris Praef. VIIIJ, ausovio vel inscitiae '). iobis de industria commissum videtur, ut lectori significaretur, quid esset sibi narratio praemissa, cujus veritas scilicet anxie Xantinanda non esset, opportunitatem quaerente sophista colloquii cum puero multi corain adolescelitibus instituendi. Ipsius artis praecepta aut historiam ii tradere noluit, quod verba prooemii docent p. 63 4, 33: o σοι μὲν οὐ κρατος ήραντο τῆς ἐπαντημὶς καὶ σαι πολεις καὶ σοι βασελεῖς ρωτι ἐς αυτὸν ἐχρησαντο αλλοις τε εἴρηται καὶ Αριστοδήμ τι ἐκ Καριας - ὁ λόγος δ ου περὶ ζωγράφων οὐδἐ ἐστορίας αυτῶν νυν ἀλλ εἴδη ζωγραφέας - ανγελλομεν Λαιλιας οπα τοι νέοις ξυντι Θεντες, ἀφ' ων ερμηνευσουσέ τε και του δοκέα Ου πιμελhσονται '). Inde noli consequitur libellunt esse inutilem archaeologiae studiosis, uec vero scriptor,tasti quodam ductus, quid vellet, aperuit, quasi pro periegeta haberi noIuerit J, sed remita instituit, quia sophista erat a quo si inplex imaginum expositio, qualent ei iiijungit a sorius, noti exspeci rebatur hanc peram nlii praestiterant ipse suae arti consulebat, cujus docendae negotium Et muner prosessoris sophistici imponebatur. Pergit nunc . . scriptorem aggredi machinis suis; duas proponit quaestiones quasi capitales unam, iurn Philostratus in descriptioitibus imis ea curaverit, quae intelligens spectator Inaxime observet alteram, tu in quae ille ut a se spectata larret, arti ope potuerint oculis subjici ad ea respondetis

15쪽

-probrat sophistae, quodis' attenderit ne formam tabulariis ne lineamenta figuraruin, nec eviores. Idem his regerere licet, uod antea vi effici tali

reprehemione, cum consilio, quod Ructor sequebatur, accurata exploratio et expositio eam rerum, quae ad rationem exercendae artis pertinent, exclud retur neque propterea Imagines nostrae iis carent, quae advertant artifices et artis peritos. Negat quidem hoc ensor sever sed frustra alioquin non tam saepe adhibuissent summi auctores archaeologiae inde a Winckel manui Jaetate ad noatram hunc Iibrum, neque admirati essent egregias hujus inaeothecae picturas, quae ex amovi quidem sententia, non pictorum inventioni debentur, sed.- magna sane Iau - ipsius rhetoris nostri. Quamquam hoc

minime cogitavit, id agens, ut eum illustrandis picturi parum idoneum suisse demonstret. At qui potest divinari, quid fuerit ille praestiturus, si volvisset hoc ipsum instituere, quod postula Passorius Iam his non eonisntus etiam longius procedit, et plane pro imaginationibus has imagines venditare veΙi disputans: duo vero maxime damnathuno librum, hoc est scriptor in his picturis ponit, quae in nulla potuere

spectari Anto omnia adverti nos prorsus violata temporis unitas et Ioei. Enumerat capita nonnulla, in quibus hoc vitii commissum esse arbitratur, d iude, quamvis quaedam reeentis aevi opera Fae laudet, in quibus inmporeis que dissit exhibeantur, tamen pergit, ymis ut en his exenipli minime, quitur, magnam Graecorum Pictorum seriem eadem Pervernitain terminis suae

artis migratis ausos esse facere, quod solis poetis licet. Itaque ridentum, mynium, elinerum vituperat, qui divisione picturarum ex hae inevitate sese expedierinta . Colligas ex ejus Verbis, tantum non omnia capita eodem

22, aes Gesehictis de Mns ed Donauomctingen I, 106 137. IV, 203. ibique . Hereri no--n IV, 290. 332 346. V, 111. 133. 134. mitis Mettigeri, Zomae, C. O. melle aliorum

locos, quibus Imagines nostrae laudantur.

16쪽

laborare. Vitio, si vitium est, quod saepissime alii permisit ars inem D. At

res neutiquam ita se habet ex sexagirit quinque imaginibus vix nona pararequirit divisionem, nec potuit ipse Passovius plura afferre exenipla sunt tissimum haec Herculis pugna cum Antaeo, idem inter Pygmaeos, Penthei tuteri ius, Achilli apud Chironem diicatio praeterea Bospori panorum eo dein homines diversa agentes offert, etiam Aprorum venatio duplicem videtur habere acti Oilem, ite dubitaverin mercurii natales in duas saltem partes di tribuere debuit itim, ni fallor, boum surrepti indicari, ut intelligeretur, qua de caussa Apollo cum M altercaretur J. Noli hujus generis habenda sunt prooeinia et transitu explicationis gratia adjecti nulla sane inde existit scriptori exprobratio, tribuenti aliquid lectorum intelligentiae, qui multa similia vidissent aut ipsa illa, quae describit. Praeter haec vituperat Passovius nonnulla, quae ipsius judicio rion poterant repraesentari, ut quum Themistoclis et έμνητρι- significantior Vultus ita describitur, ut illum apud Persas ipsorum sermone I queuieni, has Sapphica carinitia caliente audire tibi videaris. eo vero hie quidquam ad rem tacit luxuriautis ingelii lusuου. Summam denique ων δυνά- eo iuvetiisse ille sibi videtur in I, 20 cujus versione vernacula saeta haec subjungit: Etsi non denegem huic dyllio vividae descriptionis et aptae e

clusio,ii Iaudem, iame absurda sunt milia et inepta, si picturam imagineris. Cur a ii arvas, non itidicatur diserte, neque argumentum picturae iidera,

lustratur. Iam inagna veredibilium turba ad nos accedit qua ratione intelli gatur Olympum tibicinem Vicissim canere traudere, qua ros cum sudore mi ceatur, qua adspiret tibicen Zephyro, qua sonent calami prope Olympum corulocati, qua nascantur variae Satyrorum libidines, qua remanserit in una tibia calor a piritu juvenis, haec niuia me non intelligere fateor. Quid autem, Ni illa δονατω turba extemplo evanescat id quod levi correctione Verboraim Ou auorum καὶ δαι δ efficietur. Hac quidem confisi lectioii complures illarum tabularum exegetae satyrui calientem exhibitum suisse exiestima' erunt, unde αυλωδο appellatus est Melchero Aliquid de visio loci suboluit Iacobsto, qui acunam hic esse arbitratus excidisse suspicatur αξημέν παρα ὁ δωρ καὶ α γλουντι. deinde legitur καὶ Ἀψδαν δὲ μετα τρὶν αυλησιν.

17쪽

Illis insertis hio Ioeus minus offendit legentem. At disseest , quae inses et quam urget assovius, si non tollitur. Sequentia vetant nos de anta cogitare inepti enim erant satyrorum gestus, si Olympimi canentem cogites,

neque potest, qui canit, dici spiritum ex alto pectore eum V quadam ducere; cum boni sit cantoris occultare uno ductum spiritus, nec VBro πνευμα domes atque, sic m. multa, non canentem hic intuemur Olympum, sed dormientem. Scribo enim ciΘελλι, in quam correctionem incidi jampridem, nondum copiita amovi dissertatione. Vide totum scenae habitum nunc conversum esse Satyri circum amabilem adolescentem saltant, alto somno captum; osculari gestiunt exgergefacere Verentur. Cetera adjecit rhetor tamquam ornatum descriptionis. Νοstra emendatione confirmari videtur altera, quae Iacobsi debetur, o δἐ ἀντιπνεῖ τῶ νέμω. Vides, Vir IIumanissime, ex hoc uno exemplo satis liquere, Imaginum crisin vel post egregias curas senis summe Venerandi, Iacobsit, nondum eo pe ductam esse, ut obsequendum sit amico ouidam nοκtro manum de tabula tollere

jubenti. Lubet hoc monstrare alio capite, ab T in notis latinianis 3 docti sim illustrato, arcissum dico, in quo media 37 6 7s7 sic corrigo: σε

αριστερ κτἐ Addo finem descriptionis, quae Abderi lanus complectitur 94,

29 In editione eeuliari Plotini de pulcritudine Praes. LXI, sqq.30 σὲ μὲν π vulgo. 31 Vulgo a in bonis libris 3 legitur.32 CL Plotin de pulcr. Prael. LXII. 33 4μεῖς δ αυτ vulgo, optimi odi in v δὲ μεῖς. 34 ἐναλλὰζ vulgo. 35 καὶ ἐν χειρα ἐπέχον iugo.

SEARCH

MENU NAVIGATION