Melissi Schediasmata poetica pars altera tertia

발행: 1586년

분량: 1083페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

1001쪽

Debita si fuerant illis aquatiter astra, vos astris aliquid matiu habere decet. AD FABIANVM BVRGRAVIUM

uua magis heroo pectore celse sapis. Abs testiendorem bismunt, qui doctasequuntW Numina, ut a Phoebo flammea signa facem.

Sιά- es Aonidum. Sol occidit; at tua lauem occasus expers perpete luce mιcat. Si pateris spatiere autem non temporis huius usem te Solem nominιtare no υum 'AD HART MANNVM HAR TMA3'

PRAEDI TVs humani compagine corporis una in homo non es; sed tamen unus homost inque Deos HA RT MANNE refers. mihi rior, curea dum vultus lumina cerna tui. id si Mincis ipse; tenens aequo bbramine lancem. Dppiter ei gravιtas nam tibι comis in i . Mercuriud ; facunda fuit quia gratia linguae. lcides a fulcis dum grave Atlantas onud: Nempe Ducis no bi, quem pondera magna ferent Suppostis humeris mole gravante levas.

Tanto Diispotior quinquetutandin eris .

1002쪽

Fixis vultibin utriaque vestrum vultus ingenuos prope intuenti, O ZaRNEMBLi AC E decus propagis, volti mihι iudiat hac in aurem, uuae vobιs ego rusin haud m aurem Dictitem,sed in omnium orapa φιm vulgem. Sideribus pares uterque Cumsitis geminis , poli illa Diva Te , mi CHRISTOPHORE, alterum libenter Uocat Castora; teque, care ERAS ME, Politicem vocat alterum .sed ipse vos, pace Vraniae iniusque Phoebi,

Nec non fratrum Helenes, vocaresumam Longe Tyndaridis nitentiores,

Multo Tyndaridisquepulchriores. AD AMICUM, L v x tua, nos abitum quum maesta parare videret, Mille tibi amplexus, oscula nude dabat, Discessumque tuum lacrimis deflebat obortis. Et ter ubι tales ederet ipsasonos; O caelum tellusque meι miserescite, Cro myuno meis lacrimaου fletibin adde tuas: Intonuere poli, descendit σ humidus imbra Dppiter, cor lymphaes arida terra bibit. Condolui; pluviasque inter largoquepuellae

1003쪽

EPIGRAMMATUM Uentum erat In campos . nubesfugere, mimit e

Sol iterum roseo protulit ore jubar. Nae sibi quid voluit 'sere, utipost tristia rerum dentem referat Fors bona Ialmam. AD CUT ENNovIVM C. F. Acrostichis. V et bene conveniuntgenitim agnomιna Ulta, T este tuae signo C A ROLE docte manus s

primis aeternum Latιο υιdiura per avum, N onmacos aequant quae sacra verba modos.

o matu nιtidum Mi a Latιna decus. υινιs in hac, vitaque Dias pia carmina monstr/nt; I nquesecras chartis vita beata sita est. Vranie insicra it talo tua nomina: mιrer , S i minuου haec terras mers abolere queat e

Ebria Teutonico timora quassa mera a Sobna nos bιbimus quaestiritin ille I E R o v AEPOctila caelitibuε la ga ministrat aquis. I Ossamma coquit Bacchi Uenerasque nefanda, Ignibus aetherias pectora nostra calent. Turpiter obscenos ιιὼ modulantur amores,. Hi ego casta piae cantica mentιs opus. Illis antra picem nigram manantIs vem , Lucita lacteoli me manet aula tob. Sobrietas, i v N I, ranto magis utilιs ei res , quo damnum e lanimaegrandius Ebrut ε.

1004쪽

LIBER VIII. URANIE. 263 ITALIS, GALLIS, HISPANIS POETIS.

Jungere di paribus verba Latina modis. Sugitis immuζο nutricιs ab ubere, quae nos υιx bibimus brumis aure patente novem Marιd tamen abyungens exotica pectora Phoebus Arcet ab Aoni, caute fontis aqua. Francia Germanis celebres tria sidera vates Celim, Cr Hutienum, Lotichiumque tulit. dditus hιs patriae numerer nisi quartus, ut mter

Sidera perpetuo stella decore micem ι solestam referens, aliquo quae tempore saltem Duret, honorifica luce cometa fruar. AD P. VICTOR IvM, PAVLVM

Luminabunt alus quoque gentibus; Hyralue multis

Clara vigens radιιs orbis Iberus subet. Te Petre υιttora, te Fulυι, teque Manuti, Tergeminos soles statis ora cotit. En quod lendorem tinguae Lanatis avitum torni populi sipenes esse vident ;Fotibus Auseniis referunt accepta necesse euodera cumfleltis, lumina cum radιιI. IN ANNULvM DONATUM

1005쪽

Purius anelti vancla nitere facit. GPUDI MEL, Ingenuum cognosce datoris amorem i. f. timet ut donum grandus Utad amor. Nec carum, nec vile puta Jedpignore rarum ἰServanti serist gemma pudicasdem. Cissea fides itidem subpectore duret utranque ,

Gratus ut est ocutis caerulas iste color. AD F R. GALE NIVM.

FEssus ut a gravibus studus, Francisie GALENI,

D scuterem mentis nuLia vela mea sConcelebraturus tua sacra, tuosque Penates besalutatum nuper Iturus eram.

Ecce tuos spera hoHe, nitidι sime, vultus, Sol objuycatos dum trahit ater tuos. Plures credideram )fuerat mansu per horas . Immo dies aliquot, tra=s ιmago pob s stlendore tui radiorum luminιs Esi ediutus illuserasprishnus esset honos. occinest mirum ' nox pectaris, umbraque nodia Uersa mihι in lucem, fulgida luce tua. Lux mea me Salem vocat, adam ego nuncupo Luna , Sumque isti frater, ista mihι seror ea. Sed mihι ab iissius capiendum lumine lumen, S G A L I G E R: at lucis non eget ιlla meae.

1006쪽

LIBER VIII. URANIE.

Indignatus ob hoc Phoebus, ferruginorantem

Tedius in atrorem vertitur . thivis.

sit, α adderim, qua nubila cundia sonat,

Intuita est Solem besta Ros I N A nigrum. Sol meus in terris est unicus ille Melissus; Phoebe tιιι caelo regna paterna tene. Sic ait. Explicuit radios Sol aureus, σ' paLZObrutus occiduas nocte bubιυιt aquo.

t mea Luna adeo Hi constans) nunqui occidit a qua Perpetuae luces misine nodi uunt.

A TROMA REDIGERO SIBI

DONO MISSUM.

A N V L E Ianea salvepellucidegemma, 'O decus articulis anule belle meis ιquem mihi facundι REDIGER dodi simus oris Pignus amicitiae ferre perenne dedit. ELI tibi ,stqueprecor, nullo υιolabilis aeυο,

Perpetuus, rara mιrus ab arte, decor. euro tu Solem, tu caelum imιtare lapido:

ndissim Ignis ipse cor auctor habet. Pulcher uterque color; niveus sed vincit utrumque: Libalurpureus qualiter alba rosa . Sit mihi Ias pluris cen eatoris amorem, quam pretιum: minuit non tamen sud amor. Munua es ex ammo, caelestis I si, profectum amne debes oculis carior esse meis. Ergo rierum atque iterum , ter σο quater anulesidie soque mihi REDIGER. tempus ιn omne vale.

1007쪽

EPIGRAMMATUM AD IANvM MATTHAEvM V AQVERIVM CONSI ANT IN V M.

tires amamu cantuum Sonisi ut ιntra pecim Incitatae

1008쪽

LIBER VIII. URANIE. 26 ISignaret meritι lιmes apricus humum; Seu Banthι ,seu Suar chι D I N N E R v s tu oris Poneret hunc, laudis afutura tua. Idem perpetuos contestaretur In annos

Largum siricidi flumen herile tui.

AE TnεRA dum pluviam posco ,subnubilus esto;

Imber in gremium fliget hiantis agri. AEthera Bu RcΑRui facies ιmitetur, tar ultra Fecunam sterilem ra Dus ιnundes humum. Turbidas facies haud naverit esse; serenam Posio .serenata ros quia nolle cassit. 'Sed pluviam malim, quam rorem. Fimbcegutta

Ros venit; irrigua plenior ιmber aqua. Fac tamen , o D i N N E R E , simul Burcardus utrumque Praestet: utrumque Pales exsaturata canet; Burcarique memor leget 'veter σ novus orbis uriferos rores, auriferad pluvias.

Q i sit, ut eclipsin Lunae perspe notatus

Hac mihi cernendam monstret in urbe polus P n quod in umbrosis satius consιdere testis, Et trahere obscuros absque decore dies t. en quia nobιlιus, rerum caligine pulsa, Splendorem vita, non sine honore ,sequi 'viximus illustres cbartis, amawmus umbrM.

Clarior ut fam, dic quid Oportet agam 'se asporro CV amem Phoebi, clarisime P o s T H I:

1009쪽

2ι,8 EPIGRAMMAT v Mi ς Sed meus eis nudo luciduo ne secus. Menstrua Luna semel defectu iterumque laborat, Annua defectu perpete Uesa mea est. AD ERAsMvM NEU STETERvu

IN GENII s TYRMERE tui certissimus inder, Sidereo manans di- ab gne vigor, Mentem in Mus sanimo minitabit amorem: Hinc βιntista oculo multa favente mιcat; c quod amas vates, quod Erasme adamaris ab illis,

Dat concors omen nomι us ansa tui.

Manes LOTICHII teles mihi, testu mi e

Sed nec fastor ) habes quiddam excellentius in te,

ob quod naturae cessit Etrusiud eques.suo tum e 1 animus sublimibus altior astris,

Hoc tuin m Francos amplior exstat amor.

R F v B E R idem. Axit jam mihι; Magnin eris. Adjiciens A L i QVA N D O , moras in crastina nedis: Istud enim FosTHi quando ALIM AND v me Tempu si magnum, CT grandem maturivi avum Edicit, in niveis flat rata meta pilis; Iste ego, quem canum reddιι jam grandur aetas, Moxsuccessuro tempore ma nus ero 'Grandia non adfecto . juvat mediocribus uti, Nominaque adstrictum magna vocare motam.

1010쪽

LIBER VIII. URANIE. 2s sto sileros reverenter habe, quι cumque potentum, Maximus ex humil/μgis in alta loco . AD THEOD. CYSSA M.

De psalmis Buchariani. O QOD bra nusta polo fulget, quam νιndicet Orpheus;

Hanti Obum vates Scottus ab axe tulit. Si qua tamen, Cunum prue, lucet in aethere, CYssA ι Da vidis haec cithara est, non lyra Threicii. AD Io. FESSERUM. INDEFESs Vs equos tractas, Cr equestria curas: Te vere Francis auguror esse situm, siue Udium belli, queis maxima semper equorum Cura, Ur devictu imperatare , smi. Impigritas tua quιd FEssE Rh meretur ' ut alis

Pegasim in caeli te ferat astra μι.

AD GEORG. LV D. HvTTENUM,N o B. F R A N C. Qui D pote Iicolae conjunmus esse Tonanti, quam mens, aeremum quae meditatur opus esuid Divissimile est magis, aescunda diserto Gratia quae linguae profuit eloquio 'optius insignes quid Marte herois adornat, Armigera inυιcto quam manus ense potens 'Semideos Divosque refers animumque JAovae,

HvTTEN E aetemo carmine d ne canι. Virtutis summae est Martem ipsiam vincere dextra, Mercurium lingua; tangere mente Deum.

SEARCH

MENU NAVIGATION