Melissi Schediasmata poetica pars altera tertia

931쪽

r,o EPIGRAMMA et vuspast hiems crines; ver mihi fore viget. Id facis exempti. Tithonum Murora sementem Et Uensu Anchsem candida amareselet. AD IOAc M. POEMERI M.

in i latet interno ambarum sub pectore, ver

Quando amor exter sposcit habere notas; ccipe, Parmeria o colume lectabilegentis, Iuto aphum Scheiuae, mi IOACHIME, Ilia mei precor admoneat non te modo, Hrum

Et natum, natos qua propaga se per;

Deinde etiam reliquos, ad quos Schea amata nostra Pon longaε υmrent Noradum ab iadas. Germen amicitia dulce ειε . sed dulcior ipse Fru s. terfelix, quem satur usi s abi. AD BARNABAM POEMERIVM IOACHIMI p. QUO D cum mente tui patris interceiut bone Suave mihi in primi todus amicitia, Illud ego aetemos studeo transmιttere in annos; Res heredesiua ne pretiosa vacet. . B A R N A B A premeritis heres buccedetaternis, Et virtute tuum nomen ad astra vehe. Ecquid enim αἱ natis antiquias, atque parcnmm

cernere passest jura reum boni P

Assv A lux hodie laeto remeavit Go, Tempestiva ferens nominis orsa tui. 'Bi LIBALDE ligant Charitum tria vincula, it η

932쪽

in AE tibi debuimus, divina poemata C Y s s AE

aeccipe, CV his tessis pasee MYLOTHRE animum. Pasce animum atque oculos, jurunde M lothre; tuoque Dic nato haec ma ia sedulitate legit. Remus hic nuus sentit, metioraquefatur, quam gens futilium tota Mataeologum

oderit hunc vatem livor malus, oderat Ate :Noster in hune nunquam deminuetur amor. Nam qui me stat rem, nam qui me appellat amicum; Non cum ιdo ut rater, non ut amicus agam e AD IOACHIMUM POEMERIUMS E N A T. NOR.

Ρo EMERIAE IOAc HIM E decus memorabile gentis, siuem Pallas astis artibus eruiuit; Cognatu. fac nostra tu- , cum legeris Use, Huius enim laudi eis laus tua juncta j legit rueque, quod ante facis ,sic complectare favore, Vt nihil incepta olvat amIcitIam.

ne tibi, dilecta cum conjuge, flia sester

Sit, flos virginei pulchra MARiLLA rhori. Ecquia enim est animis iti conjunttius arte 'Ecquid mhumani mens penerosa parit 'stuos Chiarites Musaquepara dignantur amore, Nullius hos uvor separat inmiliae.

933쪽

AD SE BALDUM NELSERT M. Ι s bine, anne manes 'feri pote tam cito, aliam

Vt Nympham solum desiluisse velu t

ram cito constediu prιvabitur tib cupito, Lucis egens sis hinc, anne S E B A L D I manest Certum est Ire, tui citia nomInIs advehit ortum, vix exstectato, dum nitet aura, Ae. Constrictum vinctis teneo tamen, atque tenebε, Dum lucis redimas annua jura tuae. Corpore abis, animu-que tua devote relinquis

Sponsae. quid reliquum est, me penes, euge tui tM A G D A L i s ιntegro potietur. mi satis umbra Particula eis, inιta testis amicitiae. Si Pyladi dare plura voles, age δυIde mentem. Fimius ingemino pediore mens habιtat. AD NICOLAvM ROTEN-GAT TERUM.

Em enla tempus annuum,

Redit per orbem; fausta sit precor tuae Sortι, tuaeque pro eraFelixque con sorti . ligaris scilicet

vinctis Iamsi nexibus. Oblitus , o amice,ss mel ca Ue, Cum pignere hos redemeris .uuos dico, nosti. cetcroquin mutui Solves amoris vIncula. Sed antequam contingat istud, imprimam

ssuas

934쪽

LIBER VI. ERATO., quam nulla vis, nudus dies distingat unquam. si uid perennius sacram moru aeterneodem 'Iti te js defunct- era , in lumine cassus, Dum Venus heredem diffutit aegra marem quo sana tibi prolem dedit, ecce revisti:

Jamque nova vescι munere lucis amas. Parvulus O quanto tibi natu. ERAs Mus amori suuanta tuum exhilarant gaudia nata jecuri Fallimur, an ,jam nunc ego sium mihι Paule renatκου, Dices 'nunc demum vivere discosenex.

Here, quidem, Pos T H i propria haec tibistiprerar inque Uita , tuoque idem propriobosi . Ecquid habes unquam meliu sterare, sivesero pater in nato ,si in patre natin erat '

I A M prope ira conventu terminus instat,

E Sueva redies cum rePone domum. si uos tibi complexus dabit, in quae basia conjux, orba Lis vultu FRECHTE animose tuo tMe quoque detinuit longis ambaeιbus actum cula resolvendis ιllico rebin iners. Nemo revertenti quisquam mihi Norica ad arva Gratos complexus, oscula erata feret. δι qua tamen nostros istic si uret amores,

Illast ingenio digna puella meo. Traste mora est. tamen haec si compensetur amore,

935쪽

EPIGRAMMATUM AD CHARILA M. An spic E sectantem placide vestigia cervam. Dum petimu fossas urbis, Cr amnu aquam. En latere a nostr vingst in dimovet ιda,

Ominu hoc dextra inicium, Charilae. Ros INAEInter vadendum mentio facta meae eιε. en non auricomam squaecumque erit ista Rosinam Spontesquuturam mutua vota putas eao ROSINAM. εΕRRo per Europam vaenti quattuor anno' . a Rosi NA tuam:

vestigia cursis

Frustra operam seu si, Irustra maris aequor ara υι sFrustra ady Eoos Hes enasque plagAE .

Et tamen ingentι jecur estur amore, nec Mnquam Vrere me rapido latauit igne puer.

Depereo ignotam. quid' mihi nota fuisses Ante, vel Esa mιhι visa R O s i N A semeI 'mu duram sortem l nihιl est, quod amotis amantesquι nec visam amet, an par mihi amator erat 'AD AN MAM PALLANTIAM.CvM vigil infludus adolesceret ilia IOHANNA, De Pastanteae sanguine nata domus ,

Non potui talem non vere adamare puelgam. Declarans animum carmIne laepe meum .

936쪽

In te translatum si derivam in amor m, Et desiderio talιmur ueque tiιιζῖmne odio, qἈι te , tantis admiror Cr artes,

Ingenio sedem quaeposivere tuo 'D, meliora. Favor, conAtus messi 'lacenti, Nullam ossi, ingratam sentit amaritiem . V IRGo es casta, decens, niveoque sinultima fori,' Esque novem castis derita virginibuK. Te Phoebus, te Pallas amat, te Gracia triplex, Te Omphae reliquae, Castali usque choruε. Iidem me quoque amant: nam vitam puriter egi, Et caυι incestu moribus esse nocens. Tu quoque tu no strum nonsa hibis amorem, O Pallantiadum regia progrntes. Virgineae cum se Musae patiantur amarI; UIGInem cur a me procul absit amor 'Ac Ros T IH CIS. A. ONIDUM Charitumquesecra, cui vincor, alumnae, M umma quam Latios edocuere modos, Nilne Melisse tua depromis ab arte legendum, omos aequet quod Schedia senasenos 'Pasias ait. contra dubius sic ora resolυι:

n quid erit, quod ei posse placere putem 'Ludicra bunt, quae Jcribo : nihil facientia prors-d tam facundae labra diserta Deae.

Ne tamen hanc tenuem PALLANTi A do eZa Minervam T emne s sed extremo prima repone loco. Ingenio vates tibi cedimus. Vna vel omnes ins nicis . sonides, exsuperab Charites.

937쪽

x96 EPIGRAMMATUM

Ni L ego si icisi, PALLANTIA, Crastimo magni,

si uod non A vinam vim stecumque refert.

Tanto igitur pluris mihi fs, ricti ma, quanto

Maius divini est pectoris inricium. Magnus honestarum reri m s i semper amastor: Nonne ιdem ipsi tuι ma liu amator ero 'A C Ros Tl CHII. A. M o te, in dehinc amabo, N is me vetes amare. N isi tonas am ara, Α mor hicce quantum amari P ariet meis medullis, A nimoque quantum acerbι sL icet ergo des metastis A nimoque acerba, amara , N eque te sinas amara: 'T amen hau uto vetabis, I ta quin, amica, dicam ;Α ma te, in dehinc amabo. AD MELCMIOREM LE

T v licet ex te jse dudum sis dignus amara,

Stemmate Leucorea M ELCHIOR orte domu i

Lotichν tamen illa velim, vetus utique PshI, , embobus quae te junxit, amicitia Non faciat, canos ut devenerentur honoros, Florida queis vatis Musa utrimqueplacet e Mι certe in pretio fiunt. at pretiosius hoc est, quod tuus a me se non alienat amor. Nempe loco datur hoc, in quo olim wx t uteriue,

938쪽

L IB E R I. ERATO. III ternis modulans ca Ina digna cedris. quid mirum est, vatum non aversatus honorem

Si Genius Genio junctior esse cupit 'M a primum ut blandis asexit ERAs Mus ocellis , vis anni statiumstiolus Iuperans; det, Cr ignotum adfari titubante labelli Gestit, o e cunupsis abre cupit.

Discedentem idem manibus totoqtaestituitus

Corde, voluntatis dat Mnasgna siuae .uuo me prosequeris, P o s Τ H i cara me fater,

Jam vivax subob eis ingeneratus amor. stuanta ea natura vis sis, cum in mutus m infans petat aeremam vatis amicitiam 'AD ERAsMUM POSTHIUM, Io II ANNIs F.

RARE puelle, mei proles certi ra Pos THI, Jam mores imitans comis E R A S M E patris auuis tibi me Genius mamfesto p iudit Ore, Gestibus abscesus ut sequerere meos fIndolis admirergenerose arcana necesse est, si uasbi me tacita ra erit aucupιθ . Utve puelle diu, cordis furunculi υιυe; Et Charitum donis favibus usque νιge. O quantum natura potesti Adoleris E R A s M E , uuam sanctesdei foedera avita coles lDE IANI GvLIT LMII POEMATIS.

939쪽

isS EPIGRAMMATUM Argutias poematum G v L I E L M li, verrim etι.im adsidue perte erat; utpotetrificii LocutIone aequabuι certant ια, Praeter Phoen μι, e Graeco Epigrammata Perse, Tubus Amoris, atque Anacreontιca

in on Io coetu non ultima cura Melissus, si 'em capcus άeinceps grati cognominu Hum. Vltro re citraque inter nos pcnyiculata , T librae lata Erutus placuit Jentenis a cundias, rbitrio acceptanda tuo os Indaque Acis C Ine . nam 'ucnιam es Latν non insitam oris, Et Graium caltis albia a Poemata vatum ;

Mi NERVAIANO GvLIELMio EUMOL O. Eu MOLO, decus Attici leporis, que idem Latiae medulga Suata, Nec utiliaris amor tui Melisit: Due1cisne novae allocutIonι, Calculasque ratos habes Dearum 'Ina nunc quoquegestiunt amantque

De te Eumolpides μαιce Voca , , Grato nomine Cr' auribus Latinis.

O 10antum est, Claruspiacere Musis f

940쪽

OBER VI. ERATO.

Cura vigil Baumarmen nova limina priscis didit, tar Genium jusiit adesse noνum. carmine non ignem postes, ut candidas par Poseritas Utanc norit amicιtiam 'AD Ius Tu M Lipsi VM ET IGNOscE Lipsi, ignosie Dous A audaculo, Medius quod inter ambos Dextram hancce panxi. iltius peposcerat, Themita bonus1acerdos, Manus amicae 6ymbolum. ιδ tabens, Tamen absque separatu moris utramlue. nam vos sic amo, oculissimos ocellis Novem Dearum, ut alterum vos tangere Propiore sede notim. LAOris hoc ut dixersiis invidi, Nec amoris esse sign-m: Nihil moramur. illius restondea Merito anne jurr factum. Pro me cor ipsium edicιto sententιam Sine teste: nam cor hocce, Cor hocce nostrum e F mille testium loco, Dissicitque vera farι.

Porrone quisquam dubιtet, esse ipsummet hoc