장음표시 사용
291쪽
num rus fieri potuit, scriptura editorum relinenda esse vi
35) CL ad cap. IV. not. 33.3GJ Veget. do R. M. II. 15. Arant Funditores qui adsundas vel sustibulos Iallides iaciebant. CL Id. III. 14. ἡ nclitoros sunt qui fundis ex lino vel solis lactis has enim di
cunt osse meliores contorio circa caput brachio dirigunt saxu. Lovis nmaturae. cs. ibid. et II. 2. vid. not. 27.J et Caes. de boli. Gull. II. 10. . levis armaturae Numidas, landitores Sagittarios que . . Io. Laur. LSd. de mare. ρ. 46. ω φουνδίτ ρες, ο φενδονῆται. - Egregie de Poriim in praeliis usu disputat Arrian. Tuclic. p. 41. sq. ed. Blancard. Αmst. 1638. 8'.
373 Isauria aucc, ct ita bis est cap. XXVI. g. I. 3m Balserarii a L CL not. 27. 393 CL ad cap. IV. not. 57. 403 Transitaritani aa. CL Ammian. XIX. 9, 2. Nondo Muriis aut Medis vel Parthis h. l. sermo est, sed certe ex parte do Culimianis Mesopotamici me, qui Persis Transii-gritani fuerunt, ut Valesius ad Amm. Marc. XXV. 7, 9. demonstravit, qui veterii in locos huc pertinentes diligenter co tulit. m. I. c. recenset hquinque regiones Transtigri lanas: Arganenam et Moxoenam ct Zabdi cenam, itidemque Rehim nam et Corduenam. Et Zosim. III. 31. . συνε&κει, inquit, 'Poos αιους του τε Βαδδικηνων εθνους ἐκστηναι τοῖς Περσαις, ετι δε Καρδουηνων καὶ 'Pημήνων mi καληνῶν τε προς τουτοις καὶ ἐπὶ πῶσι περὶ αὐτὰ φρουρίων κ. T. λ. μExcerpta e Petro Patricio cap. 3. ed. Bonn. p. 1350 aperto illam sententiam confirmant: hην δε τα κεφάλαια τῆς πρεσβείας ταυτα, gςε κατα τὰ ἀνατολικον κλίμα την 'Ιντηλονον εατα Σοφηκης καἰ ' ζανονην μετα Καρδοτονων καi Ζαβδικηνῆς 'Pμιαίους εχ ειν, καὶ τὸν Πγριν ποταμον εκατέρας πολιτείας οροεισιον εἶναι. Tigrin limitem Persarum regni Romanoremque imperii, Transtigritanas autem regiones Roma-n0rum esse voluerant Persae.
41J gg. II. III. omiserunt aacc. Sed cf. ad cap. VIII. not. 37.
292쪽
43 CL ad cap. V. nol. 50. Aliparitores ossicii Magistri jMilitum per Orientem, sive civiliter sive criminaliter appulan- llur, ad aliud iudicium trahi detulo velat L. 4. Th. c. de OIL Inag. mil. I. 7. l4M Serinarios C. CL ad cap. IV. nol. 66. l45) In nullius alterius magistratus Osicio Mensores r perimus. De Mensoribius, qui sub dispositione Magistri Olliciorum ccs. cap. X. g. I. A, b.) suerunt, diligetilissime post lGullier. II. 15. i. s. III. 12. i. s. disputavit Gothola. ad L. un. lTh. C. de mensorita. II. 34. L. M. Iust. C. eod. XII. 28. Paraliv. ad lib. VII. lom. II. p. 258. ed. Biller.3 et ad L. 4. sTh. C. de metat. VIII. S.; sed hos nostros Mensuros, Magistri Mil. per Or. ossiciales, non attigit. Locis ab ipso citatis iam
l bant sec. Nov. Valentin. III. tit. XXII. Nov. 65. g. 4. ed. t Berol. p. 1325. ed. Rilter. p. 102. 46) Massistri niss. et niti. sed cf. ad cap. V. not. M. Edilorum r ullus vidit hoc comma do Evectionibus annualibus laccipiendum esse ccs ad cap. IV. not. 70.), quamvis in t quasi rubrica expressum sit; in rere nomini Apparuores illud additum est, ita lamen ut et inseruerint Postea sepiitur, et Panci ro-lus in Comment. mullus est de XXV Magistri huius Appa- ritoribus, licet hunc duodecies sere XXV Apparitores habuisse sconstet.
293쪽
CkP. VI. g. II. ... CAP. VII. g. I. NON. 42...47. α ... 2. 2lb
In superiori laenia libri mandatorii in in D legitur inscriptum Dea uexillam; quae verba in celeris mss. non obvia in de ad sinistram illius taeniae apposita sunt; e ,' eadem in superiori parto ipsius libri mandulorum, cuius forma locusque a codd. mss. multum recedunt, leguntur. , lLegiones Comitatenses XXI. rubricam effinxerunt e , . Ad tabulam I. pag. 29.): O Prima Marimiana Thebeorum acorite. 'd) Tertia Diocletiana Thebeorum Tereia discletiana thebeorum. D, Tertia Diocletiana. Theheoru. III. lDiocletiana Thebeorum eε, . e) Tertio De dari a , Tercio decimani. o, tertia decimani ε, Tertiadecimani Tertia Decimam e 7. Ad tabulam II. pag. 30): a) Orto decimani D, Quartadecimani de , IV. Deci
e SUO stauia gem: a, Secunii. Flavia semina e , , S cvnd Flavia gemina e , .d3 Constantiiij Senis . lo) Dinitenses Galliconj a, Divitesea Galli vi e , Diuia tenses Galliani eε,7.sJ Lancearii Stobenses δεῖ ee, Lanciarii stolames C. 'g) Constantii D enses A, Constantini Osir es C, Constant Obnenses e. t
294쪽
4) III. editi praefer cc, qui lotum Versum OmiS runt. Verulationes. l Palatinae Palatina III. te. archadiaci C. CL ad cap. V. 14Ol. 42.6) CL not. Cil. 73 theodoritici C, Theodosiani aucce M'. Cf. cap. V. g. I. Λ, ρ. 6.83 Iimiores omisit C. 9) Nitinerem nullum exhibent ius s. Operarum no P enita XXI. habent e , , . 103 cataphratiarii at, erisaphractarii si editi. CL capp. IV. S I. g. I. B, ' . 1. et vid. ad cap. IV. not. 16.113 Albingenses cc. et ita sibi sumpsit Pancirolus, quum scriboret ex Albinga, Liguriae oppido, eos Sumptos suiSSe. Do hodierno oppido Albensa in ducatu Genuensi, quod A
bi ιm Ingaunorum sive Albingaunum veteres appellaverunt cs. Manneri. IX. l. p. 276. , cogitavit. pr oram. nomen But Bb
Albieis, Albioecis sive sibi silms, Gulliae populo, qui Supra Massiliam montes tenuit Ilbici Caes. B. Civ. I. 34. 56. 57. II. 2. LoιJ καὶ 'Aλβιοικοι Strab. IV. p. 203. sed. ΛΙ- mel. p. 3ll.J Ap. Plin. III. 4. secl. I. pro Alebere recte Hamiluinius Albioece Reiorimi Iliod. Riez, dup . des Basses AlpesIvoluisse videtur; sed quod Manneri. II. 1. p. 105. sed . II. Ptolomaei II. 10. Elisocos cositum osse putavit cum Albicis, id audacitis factum est. Apud oppidum Riea hodie quoque Albioso dictum locum esse refert D'Λnviti. Not. de la G. p. 47. Cf. cliam Ukert. II. 2. p. 299.), aut a populo qui hodiernaometropoli praesecturae Tamis, Alis, nomen olim Geualis A
bissensium dedit, aperte derivandum Psi. Post PrinrPm Seni n-tiam, quae mihi quoque magis arridet, luentur Vales. Nut. Gall. p. 10. Di D'Λnviti. Nol. de la Guillo, v. Albiga. Beolo Vulc-sius Albiensium, ut in aliis mullis nominibus inter e et a sivei et o lillorum o inseruorunt posteriores, volui l. Gritas A besensium illa quattuor codd. mss. quos ipse contuli habent,
alii Albi9ensium, alii sibi sitim p Gronov. dedit Abiscnsium
295쪽
luitrio loco inter Aquilianiae Primae civitates est in Nol. Pro uv. Guli. Cattiphractarii Albugenses etiam in uiser. ap. Goli Ziuinmemorantur Sec. Vales. l. c. Regionem illius civitalis ho sicque
ι'Albigeois dicunt.11D CL cap. VIII. g. I. A, '. I. 123 CL ad cap. V. not. 42.
133 Numerum omiserunt ris s. aaco.
14) A ciliciae civitate, quae Solos olim a Graecis e0nditoribus, postea a restitutore Pompeiopolis dicta est cs. Man-nert. VI. 2. p. 67. sqq. , hanc legionem nomen habere Punci roli opinio est. Sed nequc Cilicus, neque Cnirios, neque Hyrcanos, neque Dalmatas Ins. Solentii Tab. Petil. V. C., aliis Olyntha, hodio Sosta hos Solenses suisse crediderim; Gallicos suisse mihi magis persuasum est. CL infra C, y. 17. In aliis quo pio libri nostri locis cs. Indic.) cum aliis Gallicis militibus cniunerantur. Venim de nominis ἐτυsim valde dubius sum. cogitet fortasse aliquis de loco, quem Solonem Epit. Liv. LIII., Ἀλώνιον nολιν Dio Cass. XXXVII. M. nominat, quemque tirope hod. S. Sortie mortire, ad dextrum Rhodani ripum,dept. I AH9 suisse putat Ukeri. II. 2. p. 454.; sed non magni eam coniecturam secerim, quam nec grammatici admittunt, nisi probari potest, Solum sive Solos veteres eam civitatem appellavisse. Dicum ita quo quod, donec muliora docear, sentio: aut a Sole aut a Solo vel, quod maximo mihi arridet, ab adiectivo nomino solus illi Solanses dicti fuerunt, ut Fortensos, Marietura, Disilenses, Praesulienses Similesque. Si quis Punci roli opinionem praeseri, Gallicanos hosco non a patria, sed a legione, cui adscripti fuerunt, nomen habere
153 De Menapiorum sedibus mirum in modum inter se
velorum scriptorum Iocos discreparo plerique recentiores p lant. Cf. o. gr. Bucherii Belgium Rom. I. 12. gg. 12. Sqq. es. VIlI. 14. g. 6. Cluver. Gerin. II. 16. Vales. NOt. Gall. p. 335. Fq. Cellar. I. p. 288. g. 162. D'Anviti. Nol. de la G. p. 457. Sq.Waslela in Gaulu-Belgique. Lilic. 1761. 4'.) p. 199. sqq. Ma Disitigod by Cooste
296쪽
ta Flandre, Toumai et tu Tournesis; - c'est Ia tu circonscription de rancien dioceso de TOumai. Versube, p. 323. Sqq. lJkert. II. 2. p. 373. Sq. Diversos Menapiorum populos suisse qui in Flandria occidentali ab iis qui ad utrasquo Blieni inserioris ripas infra Ubios Caesaris temporibus sederunt, bene post V Drsebitim demonstravit Herm. Muellerus Die Maiaendes Vuteri. pari. I. Bonn. 18MT. 8'.) p. 22. Sqq. 16) Mariminiana A Maximiano imperatore dicta. CL ad cap. IV. not. 29. 17) Thebeorum a s Coea d. CL ad cap. R. nul. 29. 18) dio laesana C. Α Diocletiano imp. nomen habet.
cirolus annot. Jelus codex legit Quartadecimani fila, sine dubio op rarum errore, pro Tertio decimani. cs. not. Sq.J, a XIII. legione in Dacia olim degento dicit. 203 0uarta decimoni Pancirolus annot. ,In V iusto codice legitur Ouariodecimani, a XIIII. legione cognominati ct c. 2I) ἡA Flavio, ut credo, constantino cognominala; et Gemina, quod ex duabus legionibus esset consula. Pancirol. CL ad cap. VI. not. 26. 22 Hunc versum omiserunt aacc, et in C quoque omi sus fuerat, sed ad inferiorem marginem postea adiecius est. 23) Primaria haec forma est a Constantino imp. derivata. 24 Dinuenses a , . Qui fuerint Divitenses et unde nomen veniat non constat. Memorantur hi tres Divitensium numeri , Gallicani, Des alae et Seniores. Itaque nomen Divitensium ἐθνικὸν sive gentile non est; sed altributivmn esse
videtur. Ammianus quidem X XVI. 6, 12. Ies. 7, 14.J XXVll. l
297쪽
CAP. VII. g. l. G, y. 3 ... 10. NON. 16... 24. 2191, 2.3 Dinisenses Tun 9ricanosque, ut sucit elium Not. Occ. cap. V. g. I. c, a, yy. d. q. evp. VII. g. I. A, y . 3. 4. coniunxit, st*ie inde aliquam veri speciem habere possit, siquis eos ex Munim to Mollensi sive Castris Diritensibus contra coloniam Aurippinam in dextra Rheni ripa conditis ccs. Or . numin. 1085. 1086. ibi q. citi. , quae hodieque mure dicuntur, e tractos fuisse putet, ut Pancimius comment. cap. 154. 155. voluit; sed omnino contra facit adiectio H. Dalmatarum et Gallicani: vix enim credibile esse videtur mollenses ad Rhenum, i. e. si enoteros homines, quos super solitum bellorum decus equestris disciplinae arte praecelluisse Tacitus Germ. 32.) testis est, cum Dalmatis sive Gallicanis ita coniungi so- stilos fuisse, ut exinde unum quasi nomen Diruenses Data tae, Dinuenses Gallicani, enasceretur. Contra in Forcell. lex. Germanico exemplo v. Dicitenses logitur ἡClim milites Dalmatae legionis II. Ital. sedem diu ibi Ii. e. in castris Divilensiuini posuissent, cognominati sunt Dalmatae Diritenses*; sed unde, quaeso, Dinitenses Gallicani sicli sunt 8 duod Pane reliis ad h. l. annotavit atque Marmorum Titurinensium edi lores ces. ad cap. IV. not. 33. rsepelierunt, Dieitenses a Direm sive Deveto, mediterraneo Siciliae oppido, nuncupatos fuisse, id vita dici potest quam ineptum sit. Massaeus cs. cap. IV. not. cit. recte, opinor, nomen ab adiectivo Dires venire indicavit ἡi Dalmati ricchi e i Dalmali sorti μ). Ita facile etiam
explicari posso crediderim, quod apud Oreli. n. 1086. Castris Dirensium seriptum est, alias vero Castra Diruensium eadem appellantur; Diritenses enim sive Dilenses numeri Castris Diritensium devietis sub Constantino Francis nomen dederunt, non autem ab his castris illi numeri nomen habuerunt. Quidnam divitiarum genus, idque quo tempore nomen illis numeris indiderit, in medio relinquo; lanasse ab initio beneficia- litoriim numero suerunt, ut maiori supendio fruerentur. Legionem Dirilem cognominatam non invenio. CL cap. XXXIX. g. l. Λ, '. 2. Haec ita ante hoc quinquennium scripsi. iam postquam
298쪽
hoc coinnientarimn oporis tradideralia, Roulegii, urchaeologiae professoris Gandavensis celeberrimi, comitate accepi commentariolum a se scriptuin ,Recherches fur la positiun des
Divitenses, peuple FI dontii est suit mention dans des inscriptions Latines et dans d'uutres monumens historiques du temps de rem- piro*, quod ex lomo VI. Commentariorum ἡBullelitas de l'Academio Rorale de Briinesses repelitum est. Primum hanc M0gutiliae
sOROR. LV l REara i Dalai l carissi Mo i p. sub ascia. μ CL,0uarinischr. des Muinger Κunsiscretias. 1831. II. p. 49. et Sterieri cod. inscriptionum Romanar. Rheni n. δι4. Resi rideindo Osanni cs. Zimmo anni Zeilschr. sur die Allerihunis-WissenSch. 1838. n. m. p. 523. sqq.) coniecturam, Tungris nos Divitensesque vicinos inter se populos suisso, atque hos quidem prope Tungros in provincia Loodiensi sedes suas habuisse. Tum scriptor Suam sententiam, veterem illam, o ponit, Dixilenses a volcri castelli Detua nomine munimentum Dirit se nomen habuisse, prope quod unum Divilensium mentionum facientem lapidem cs. Oreli. n. 1086. reperium
esse constat. singularis doctisSimi viri error hic eSt h. . . Uncorps de cavulicrs Dalmatae - Dicitenses se trouvail placo a Dorticum . . . Solis Ies Ordres d'im commandant militatro dola Dacie. cs. infra cap. XXXIX. g. I. A, ρ. 2.J. Je Ssup- conne que Dorlico est une gloso du mol Diruelises, ta quelle aura fuit disparailre tu num do Ia slation do eo corps de cavlllerte et en aura usurpo la place. Ce rapprochenient des mota Divitenses et Dorlim , viunt donc confirmor pleinementropinion, dia vraisemblabio, d uilleurs, quo Ie peuplo do conom avait sa demeuro fur la rivo droitu du Rhin, ct dans celle hypotheso son cloignoment du pays des Tungrois, ii est pas si grand γ'on ne puisse les regariter comine Volsins. Mihi abunde persuasum est, neque Disit Ses a Munimento Divilensi cineutris nomen habuisse, neque populum eOS suiSSO,
299쪽
CAP. I. g. I. C, i. 10 ... 12. NON. 29... 28. 221 neque nomen DOietidum i cs. ud cap. XXXIX. not. 5.) OsSamuut vocem insiticium csso. duod modestus Belga p. 5.)Osanni commentum do nomine Cabilona apud Λlnm. Marc. XXVIl. 1, 2. nequo approbare neque reiicere ausus CSi, quum ingenue reiicere deberct, observantiao causa non praeterire volui. CL NOL Occ. cap. XL. g. II. C, annoti ad voc. Cuba
26) Lancearii editi. CL ad cap. IV. not. 28. 273 Scobenses aacc. - Stobi Paeoniae Liv. XXXIII. 19. XIX. 54. XL. 21. XLV. 29. , oppidum Stobi cinium Romanorum Plin. IV. 10. seci. 17.), Stobi Pelagonorum Plol. IlI. 13. Secundum Ulp. L. 8. g. 8. D. decensib. L. 15. iuris Italici suit; innuinis municipium dicitur. Stupli. ByE. V. coloniam Romanorum vocat. cf. Interpp. ad h. I. Macedoniae Salutaris sive
Secinidae metropolis suit; cs. II ierocl. p. 64I., ubi Στοβοι pro Iogendum esse nullum dubium est. Cf. Orient. ChrisL II. p. 57. Excerpta o Malchi hist. cap. 1. ed. Bonn. p. 244. Sq.
τῆς Μακεδονιας nόλιν, τους χὀβους, -κ. T. 1. Cf. Topogr. Theod. Cod. v. Stobis. p. 125. ed. Rilier. Cultur. I. p. 829. g. 23. Eckhel. II. p. 77. Manneri. VII. p. 458. Sq. Hodio Stoborum nomen Istib est; Mannerius autem annotavit Slypeium ap. BFg. hist. scriptorcs atque secundum Bigae inapp. geogr. locum Staralino hodio diei. 2M Daphnenses a accss. Do quonam inter complures Io- eos, quibus Daphnes nomen fuit, Daphnenses dicti sint, non lacilo dubium esso potest, cpiantumvis Pancirolus vacillel. Grel serus de cruce I. 31.) alipte Vules. ad Amm. Marc. XXVII. 5, 2. iam olim reclum viderunt. CL Gothola. ad L. I. Tli. C. do re mil. VII. 1. Tilleniunt litis l. dos Emp. lom. IV. p. 447. cd. B-oll. 1709. l2ρ. Nannei'. VII. p. 114. Procopius enim de Audis. IV. 7. -υ δὴ τὸ Τραμακαρισκας L Trivismarisca cap. XXXVII. g. I. Λ, b, 5. C, ρ . 5.6.I οχυρω ια
300쪽
του χο0νου βάρβαροι μῆν ἀφανιζουσι τὼ παράπrαν, 'Dυ νιανὸς, δε ἀνεηκοδομήσατο βασιλευς ἐκ θεμελιων ἀρξά/ανος.* In lnvitiis Constantiniana D ne dicitur. Fuit in hod. Valachia ad lostia it. Ardschiscli, contra oppidum Turiuisi. CL ad cap. XXXVII. l. c. not. 25. 29) CL ad cap. VI. not. 27. 303 Daphnenses u. Hunc versum propter ομοιοτέλευ- si et ον omiserant aacc. CL not. 28. li 31 a Balistrarii a . CL ad cap. VI. not. 27. l323 Pannonitiani Pannonicorum militum mentionem lsacere Ilerodianum VII. 8, 26. VIII. 2, 4. sq. ideo moneo, quia Herodotum a Pancirolo provocari te laeerant omneS. Pannonicae Moesiacaeque legionis mentionem etiam Amm. Marc. XXIX. 6, 13. secit. Inde Pannoniciani Moesiciania squia sive Moesiaci dicii sunt. CL Not. Oce. cap. V. g. I. C, lu, 5. 6. esp. VII. g. I. A, y . b. 6. j
Macrones oti in eos dictos fuisse refert. cf. Arrian. Peripl. p. 1 l. iLegio Ziannorum memoratur Amm. Marc. XXV. 1. i. s. Sani vetustior Hanorum nomen est secundum Procopium. TZanos primum sub Romanorum dicionem se redegisse gloriatur Iustinian. NOV. 1. praes. pr. Nov. 28. praes. i. f. CL Malli. hist. V. 1. 2. Procop. B. Pors. I. 15. B. Gollh. IV. 1. et praecipue
de Aodis. III. 6. Vid. etiam Eustalli. ad Dionys. Perleg. q. 766. t et cf. TZschuch. ad Mel. I. 19, 11. Hodie regionem, quamli Tauni olim inhabitaverunt, Guriel quae sub dicione Rossoruml est, vocari Scripsit Mannerius IV. p. 379., Sed magis Versus meridiem sederunt ut I 'Anvillius in tab. geogr. Asiae Minoris eos collocuvii, qui a Ponis Euxino eos removit, ut Agalli. V. t