장음표시 사용
141쪽
histri s. c. de Prun Fide M. Mati rem si her missu iter time. 1394. ecessitas ergo est unicus titulus ex quo facultas sacerdotibus fit duas dicendi missas. Expedit eum Verricem aminas vertere, quod haec necessitas non est desumenda ex parte inopiae sacerdotum, sed ex parte necessitatis spiritualis populi et raritate sacerdotum. Hoc principio posito facile est quosdam uativas r gulas emere d usu facultatum, de quibus agitur.
5. I. Non potest iterari inissa diebus estis suppressis, quibus populus naissa in ali dire non teli et ur, qui madniodum monuit S. Congri uratio Mino MI liis verbis sit in alii r perpensa ex ipsius formulae veri; is satis clare patuit non posse facultates ad abrogatas testivitates extendi. Cum enim in memorata formula declaretur, facultatem valere si necessitas urgeat, sequitur ex eo unice titulo,
quod dis illi festi olim fuerint, non posse missam bis ab eodem sacerdote elebrare. 6. II. Pariter interdiei es missa iteratio in eorum com-m0dum, qui vellent praecepto audiendi missani satisfacere in suis privatis inpellis. narravera uuno i 842 vicarius Apostolidus Lim- burgensis, consuetudinρm in suo Vieariatu nolitam permittendimissae iterationem in astris magnatorum, cum autem non putaret his in adiunctis eam necessitatem esse quae a formulis exigitur, petiit, tum ratione consuetudinis, tum moralis utilitatis quae inde proveniebat, ut sibi aut toritas ero id permittendi. At s. Congregatio Inquisitionis iudicavit: duxta exposita non expediri . Cum autem subiunxisset vicarius Apostolicus, aliquos sacerdotes ex prae- habita lacultat ab ejus praedecessore iteratam missam prosequi, eadem S. Congregatio decrevit, acultatem esse revocandam, quaten
Viearius Apostolicus imburgensis id fieri posse existimet. 7. III. Ex huiusmodi resolutionibus insertur, consuetudinem non esse iiiviunt sumesentem, ut idem sacerdos offerre bis possit uno eodemque diem saeriuetum. Quod etiam eonsonat eum eo quod docuit Benedictus xlv in consti De lurumum is data die is Martii tu ad episcopumiseensem his sirbis: Solum inquirinius, uirum
ea consuetudo rationem praescriptionis sibi aut praesumptionis comparavit et utrumque falsum et alienum iudica inus. Et ad prae- Scriplioli ni quod attinet scripsit: Si enim iuxta ei viles leges sanctae
re praescribi non possunt, ali sonum undiqtie est asserere fuisse per praescriptionem aliquii obtentum vel asiluisitianii ilus adverSetur sanctionibus universalibus Ecclesiae, quarum observantiam S. 0ncilium ridenti imi in Missarum celebratione saeerdotibus omnibus
142쪽
IM IOD. a. C. de Prop. Fide M. Μαώ Ism super missae uer time.
praecipit praesumptionem autem quod attinet subiunxit: Sed ceteris praetermissis subdimus haec intelligi posse de iis privilegiis quae impetrari potuissent a Sede Apostolica, si quis ea postulasset, non veroras iis, quae eum po uultu negari omnino eousiieverrunt, ne praesuinptio plus habeat Goris et momenti quam veritas . Inde est quod 8 congregatio, eum noverit aliquo in loe inolitam esse consuetudinem iterandi inissam sine necessitate non omisit ejusmodi
reprobare consuetudinem tanquam abusum, zelum episcoporum exubians ad eam liminandam.
8. V. tiani presbyterorum paupertas non iustificat naissae iterationem, ut cum δεν ieelli iudicatui est. Quidam ilierniae arctii episcopus anno 1688 petiit: An ex sola paupertatis causa p0ssent Regulares duas inissas diebus estis colebrare id facientes iii privatis domibus, quana luam omnes paroeciae et conventus proprias ecclesias et capellas haberent 3 8. Coii gregationis responsum negativum fuit. Cum autem relatum esset particulari Congregationi
Fidei Propagandas habitas tum dis . Marti 1743 tum die 28. Julii 1750 eiusmodi abusum in Hibernia adhuc vigere, quod multi Meerdotes utebantur facultate iterandi missam non alia de causa quam ut pinguiores eleemosynas perciperent Rus inde eommodius se
sustentarent, mi Patres decreverunt: Graviter moneantur face
dolas, ne saeuitate elabrandi bis in dis abutantur, ut stipendium largius et pinguius habeant . Et a Bene o XIV. ' appellatur
abusus intolerabilis concessio alicui sacerdoti facta iterandi missam eum in finem, ut duplici eleemosyna decentius se sustentaret. Solum ut alique in morem gereret pauperibus teligiosus eius regni, tui coli questi silerant de simili prohibitione acta in Synodo pro vitreiali Tuamen si ob damnum inde proveniens sublata sibi eleemosyna quam missae occasione percipere solebant ad ecclesiae ianuasi cum ipsi viderent ex fidelium oblationibus, . Congregatio voluit, ut monerentur episcopi, ut in impertienda de auctoritate Apostolica sacerdotibus licentia celebrandi diebus festis de praecepto duas missas ob causas necessitatis ab Apostolicis Constitutionibus approbatus rationem habeant sacerdotum regularium ad praesertim illamim qui in pauperibus coenobiis moram trahunti ceterum eum declaraverit
s. congregatio conensi ex pro generali presbyteris non concedi eleemosynam recipere pro secunda missa, etiamsi de illis agatur, qui parochiali munere instruet ideo stipendium pro prima missa
143쪽
queunt obtinere, quod eam pro populo applicare teneantur, ut nolificatum est per litteras ireulares . Congregatiotiis Fidei ει paganda praepositae die 5. 0ctobris 1863 0rdinariis missionum, dubium omne ad quilibet obrantus iterandi missat itituitu stipendii
sublatus est. Habita tamin ratione ircumstantiarum quarundam missionum Ssmus Pater dignatus est auctoritatem facere, ut constat
ex dietis Litteris eircularibus eorum ordinariis ad permittendum, sui justa et lavi causa intercedente sacerdotes sibi subditi etiam pro secunda inissa in eadem die elebranda stipendium praecipere possint ac valeant. ε9. V. Denique interdicta est sacerdoti missas iteratio, si allar haberi possit sacerdos, quo satisfiat populi necessitati, ceu expresse
docet Benedictus XIV. in data Constitutione reiurasti Nobis. Atque ino est, ut, priusquam admittatur missae iteratio, videndum sit, an aliquod medium iure constitutum suppeta ad prospiciendum spirituali populi neeessitati atque in primis tenetur ipse parochus ad dandum stipendium alteri sacerdoti posita autem eius impotentia tenetur populus, et denique, si neque populus ob suam pauperialem eogi possit,irdinarius supplere teneretur 3.10. Hactenus de casibus, in quibus prohibita est missae iteratio. Ad agus quod attinet, in quibus ad iter alitiam missam necessitas concurrit, hi sunt expositi in Const. Declarasti robis. Hac in Constitutione consideratur in primis, iuxta unanimem Theologorum consensum permitti iteratio irem missae sacerdoti, qui duas parochias
obtineat vel duos populos adeo seiunctos ut alter ipsorum par hocelebranti per dies estos adesse nullo modo possit ob locorum maximam distantiam . Atque hie est primus et communior casus, alter
qui ibidem recensetur est, quando una tantum sit celesia in qua missa celebretur et ad quam insimul universus populus convenire non potest .i1. In his asibus iurari missa potes etiam ab iis qui lambiat non sunt donati per brmulas, quas concedi solsn per s. -- gregation0m fidei propaganda praepositana, cum id concedat ipsum
commune ius, semper tamen dependenter ab Ordinario, ad quem pertinet tum de vera necessitat tum de possibilitate canonica remedia applicandi serre sententia. g. in . Revera eiusmolli mediis iudicatis Benedictus XIV. subiungit: Quas huc usque dicta sunt, canonicis etiam generalibus sanctionibus innituntur. Quin imo con-
144쪽
i 2 oria r. a. et de Prop. Fide M. Mutius super misso iteratione.
Ora est Theologorum opinio, quemadimodum et ipse Benedietus XIV. animadvertit, in eas unius par hi eum duabus pameelis par humnedum posse, sed plano teneri bis eodem die missam elebrare '.. Ex quibus laesi consequitur, articulum Formularum, eum si saeuitativus, protendi ad alios quoque easus necessitatis in communi iure non onsideratis meus enim inutilis ille artieulus evaderet , saltem pro iis locis, in quibus paroreiae sunt canonice erectae ipso iure
eommuni pro his paroeciis disponente. Quod consonat cum eo quod docet Benedictus XIV. in opere De Meros. Missae Sacrificio , in
quo postquam asseruisset, casu In qui revera Olit in t seu in esse, cum parochia iluas habet paroclitas et c. liis verbis prosequitur: s Neque tamen ii id qua in praeiudicatu in ollamus de aliis ca8ibus qui acciduiit in missionibus, quibus consultum est cone edendo missionariis saeuitatem plures celebrandi missas eodem die itemquo de aliis casibus, in quibus vel ob deorum distantiam velis paucitatem saeerdotum aut haereticorum aut infidelium persecutionem, e fideles missa careant, opus est a sacerdotibus plures missas celebrari. . t
de huiusmodi quidem ausis quae locum in missionibus habent, pro quibus missionum Superioribus datur saeuitas, loquebatur anno imas congregatio de Propaganda Fide eum ad quendam missionarium Philippopolitanum, qui non iter a missas, quamvis variis eliristianitatibus praesideret, opportunum praebuit monitum. Iniuncta Milicet illi missas iteratione etiam ex mandat generalis coii gregationis
adiungebatur: Si autem quaeras, cur facultati iterandi missam in formularaudulti adiciantur illae rigoris clausillae, invenies in ipsa
formula responsum sed cum generalibus terminis contineatur comprehendere qu0que alios casus, de quibus agitur quem ad inoduni esset
necessitas adni inistrandi instrinis Viaticum in utraque paroedia, et in huiusmodi aliis casibus locum habere debere praescriptas cautelas.
12. tqus in huiusmodi scilicet casibus minus requentibus in usu eius facultatis identidem haerere visi suu episcopi e missionarii, de causarum praesertim sufficientia dubitantes, quae requirerentur
iuxta lausulas saeuitati adlaetas. At vero tot iamqui varii sunt casus, qui de hae materia in missionibus possunt contingere, ui prasivideri facile haud possitit multoque minus reduci ad determinatas regulas de iisdem enim iudicium variari potes iuxta dispares locoruni temporum personarumque concurrentes circumstantias. aedes ratio, cur dubioruui particularium res0lutio, quae hac de re sunt
145쪽
Inare. s. Q de Prop. Fide et in Morias super inissae Meromine i a
proposita, plerumque remissa est prudenti Superiori missionis a bitrio. 13. Ac primo quidem saepius regula postulata est de numero fidelium, qui esse satis, ut inissa iterari posset. In Cotistit Aposti linum minisse, remi dii pro Anglia dicitur eiusmodi saeuitatem posse adhiberi, eum domin numerus qui diebus seclivis tenentur ineris assistere, talem exhibeat necessitatem, ut nisi alicui sacerdoti duas missas eodem die celebrandi potestas concedatur, eclesiae mandato
plures non satisfacerent. Rusmodi tamen generalis norma dubium omne non auteri te numero iteratiotii necessario. Idem dici potest de quodam ni stativo responso S. Inquisitionis anno 1688 dato missionariis Capuecinis in GrItiu ia. linii aesiverant: Utrum naissionarius Racerdo solu in loco desipias duas ratissas dii lius Dona inicis ot sestivis
pro I seu 20 persoliis quae legitime impeditae primae missas adesse non valuerunt, celebrare possint γε et Suprema S. Inquisitio die 28. Jantiarii piusdsm anni decrevit: Non licere. Quod si numerusta fidἡlium haud satis existimatur ut missa iteretur, ulterius quaeri potest, quinam sit minimus numerus qui suificiat. i . Sed circa ejusmodi dubium, quemadmodum ire ea quae distantiam respiciunt, s. congregatio in more habuit resolvenda haec esse prudenti ordinariorum missionum arbitrio, a quibus saeuitasta pendes ipsi enim in laeis, tu quibus degunt recte aestimare possunt circumstantias in siligulis casibus oncurrentes. M sane usque ab anno 1688 Praefectus imissionis Tunetis in Mauretania generatim postulabat, ut declararetur, qualis esse numerus fidelium deberet,
qui missa privarentur, ut missa iterari posset, et S. Congregatio Uide Propagandae die 16. Novembris respondit Relinquatur charitati et conscientias . Praefecti. Similiter episcopus S. Ludovici in statibus Americae Foederatis anno 1828, exposito suo aliorumque episcoporum ti in ore propriam conscientiam gravandi ob formularum causulas, quaesivit Utrun quoties trigilita aut qui liquaginta fideles periculo exponuntur missam de praecepto non audire, bis celebrare
valeant. At iussu Leonis XII. litteris datis 3. Martii rescriptum est: 0mnem te anxietatem animi deponere debere, et quin e-- movearis verborum rigore, e Sanctitatem Suam conscientiae ad
prudentias tuas ommiuere, ut iudices, quibus in casibus ratione habita adiunctorum dioecesis tuas, graves adesse ausae emendae sint, multatem, de qua sermo est, sacerdotibus impertiendi. Ubi vero has ausas graves secundum conscientiam prudentiamque tuam arbitrat is hieris, Mnctitas Ma posse i absque ulla dubitatione ea saeuitato ui benigno declarari:
146쪽
i ι - e. s. C. de Prop. Fide M. Musi raro super missae ueramine.
15. Similis quoque responsio data est anno 185 vicario Lim- burgens qui dubium super distantia sic proposuerat: In hac regio ex antiqua consuetudine binandi lieentia aliquando conceditur obis ensitatem moralem, licet parochia vieinio non distet ultra spatium mediae laueae quaeritur, num recte ρε . congregatio litteris disiai. Julii respondit: Praemisso, episeoporem esse muneris pro viribus eurare, ut hae uti multate non sit opus ad sum rendum fidelium necessitatibus, praxis generalis servanda in singulis easibus as ignari non potest. Quapropter in asibus ut supra partieularibus, desseisinis
presbyterorum copia aliisque omnibus circumstantiis mature perpensis, prudenti iudicio Superioris definiendum, utrum eo in casu concurrant gravia rerum adiuncta, quae tradunt doctores necessitatis usum Nficere uti propositus videtur in quo dispensationi a praecepto universali de non itera lido sacri lacio ab eoilem presbytero eodenaque die loeus fiat et inandi facultati tribuendae, qua parce ninino illum
uti debere ex Apostolici ipsius Indulti verbis apprime perspicitur. Atque haec instructio iisdem verbis missa sui episcopo Trevirensi anno 1853, cuius nomine varia dubia de missae iteration proposita suerant. Reseriptum enim ei sui die 28. Septembris, quod ejus quaesitis consideratis censuit S. Congregatio dandum esse instructi
nem, quam . . . vicarius imburgensis obtinui sub dis i. Julii anno imi. 16. ceterum inter varia responsa, quas dimetiendam iudicio
superioris remiliunt eausarunt gravitatem, nonnullae peculiarem mei tionem merentur. Rusmodi sunt illae, quae, dum sequuntur Onsuetam regulam remittendi Superioris iudicio musarum aestimati
nem, indieant simul aliquo modo genus seu necessitatis gradum, quem iteratio missae postulat, atque identidem aliqtiateilus temperiint formillinem atque leniunt nimiam animi auxi etatem, quam episcopis et missionariis illae clausulae ereaverant, quibus haec lacultas in Formulis coercetur. Unum ex eiusmodi responsi datum est anno
1848 ad episcopum in Statibus Americae Foederatis datis enim litteris die . Mai sic est rescriptum: Venio ad postulatum tuum circa modum interpretandi necessitatem, quae requiritur ad licitum usum saeuitatis bis in die missam celebrandi . . . Noverit ergo Amplitudo Tua necessitatem huiusmodi, de qua sermo est, veram quidem, sed
moralem intelligi, non autem absolutam, de qua proinde diiudicare in singulis ea ibus pendet a prudenti iudicio, inspecti circumstantiis caveas ergo oportet bae in re ab anxietata nimia in diiudicando si ustraeonoessa aut pens in nullo casu ad actum reducenda facultas Ma dicta videatur. Notatu dignior est declaratio, quae missa est anno
147쪽
i828 ad quendam Prasfeetum Apostolicum in Antillii America0. Omnenim ille alii fidersi posse se tranquille uti lacultate de qua agitur, ob gyaves conditiones, quibus constringitur imploraverat an illii, rem lacultatem a sede Apostolica copiam a te nil presbyteris . . ut dieinis do in inici si esti d praseopto inissam his celobrare possint, cum id postulet necessitas alit spiritualis fidelium utilitas.
Faeta huius rei relatione . Pontifici dis 1 3. Aprilis hoc modo responsum est: Talis eristimatio est virtutis et prudentiae tuas, MSSmus . . iusserit omnem deponere te debere anxietiitem animi et si existimaveri neemsarium esse vel fidelibus vehementer utile,
ut sacerdotes bis missat eodem festo dis celebrent, verborum, quibus Reseriptum eoutineri videtur, rigore eommoveri te non desere Prudentiae itaqu et conseientia D. . eommitii de Messitata ista Meausarum gravitate iudicare atque in iis rerum adiunctis iacultatemper memoratum Rescriptum copiam laetendi sacerdotibus, ut missam his celebrent, te habere, Sanctitas sua benigue declaravit αi7. Eadem regula committendi arbitrio vel charitati superiorum
missionum applicationem generali uni principiorum practicis casibus
servata quoque est, quando in pSis, prout exponebantur, non appareret ea causaruna vis et gravitas salte in si hac causae considerarentur in se et in abstracto . quam hujus lacialtatis elausulae exigunt: ito quidem confirmat in alis is considerandis quae usum
facultatis sua leant, iis ia in ratione n liabendam esse omnium condition uiu statusque fideliu in Hujus rei argumento est responsio a S. e. data anno 1688 Vice-Praesecto Missionis Tripolitauae. Hic a clausulas incertus quaesierat, euinam numero servorum aut libo rorum posset praeeis celebrare inissam secundam, eum interdum
daretur osus, ut in balneo extra Tripoliti praesentes saerifiei non essent plures quam i aut i servi . . et an in presbyterorum earentia pro illis solis posset elebrari secunda missa diebus estis . Jamvero quin obstaret resolutio eodem anno data a. 8 congregatione Inquisitionis pro simili asu, ut notatum est superius . 13. 8. congregatio idei Propagandae praeposito die 5. Octobris r
spondit: Rρlinqii:itii charitati et conscientiae . Vice-Ρraefecti. εΝeque mirati esse debet si haec S i ongregatio benignior iliter pretationi indulsit aesbatur enim de servis, qui ob ipsorum conditionem peculiarem iii dulgentiam merebatitur, cum uni cuni fortasse solatium eis esset S. Missae sacrificium. Aliud eiusmodi benignitatis argumentum ratione circumstantiarum habita anno 1860 suppeditavit
S. Inquisitio. Namque licet die 20. Junii responderet Vicario Apostolico cuiusdam regni Sinis adiacentis desiderium neophattorum bis
148쪽
aut te in anno mmam ueharistiam sumere volentium aer se non ess urgentissimam ausam in eam de quo agitur id est iterandi missam iuxta cultatem, attamen subiuniit: sed pensatis omnibus lotarum et personarum .ircumstat itiis relinquenditi arbitrio R. P. D.
Viearii Apostolici. Ex quibus eruitur eas causas, quae per se atque proinde multis in locis graves non sunt graves evadere posis in aliis locis ob circumstantias, quae casum colicomitentur.
l8. Haec sunt principia, quae pras oculis sunt habita quoad saeuitatem missam iterandi quaeque profecto in eiusdem saeuitatis exemitio missionum ordinarios tranquillos reddere poterunt. Quamvis autem sapienti Ordinarioriana missionum arbitrio hac in re deferri soleat, attamen ex aetentis dictis apparet, quanta autela ipsi uti debeant, eum semper eorum eonscientia onerata maneat in legitimo
hi iusmodi extraordinarias saeuitatis exercitio. ihilominus repetere hie iuvabit, quo S. congregatio a. I832 ad episeopum Meopolitanum in Bulgarias reseripsit, causulas in Formulis adhibitas intelligend shaud M in extremo rigore, habito prae oeulis prinespio, sedem Apostolieam dictam Multatem doneedere in bonum spirituale fidelium, desiderio, ut omnes praeeeptum de asilaum adimplere amite pos
sint..is. Superest nunc de ritu dicere seu de modo quo iterari missa possit. Remittit ad Bened. XIV. De Miss sacris lib. III cap. 5. n. . . congr. it. Decr. 6. Sept. 8l in busit. Instruet
8. Congreg. it. 12. Sept. 857 . Ex Seeretariora congreg. Fides Propagandae praeposita dis M. Mali 1870.