De cultu religioso dissertationes quinque, in quibus Ecclesia Romana ab idololatriae crimine vindicantur. ... Autore P. Antonio Boneto, e Societate Jesu

발행: 1691년

분량: 325페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

271쪽

que Christiano pacem ac tranquislitantiit daret, praevidebes utique Constantinus Ecclesiam Romanam , neque a sua sententia , nec suis unquam ritibus discessu iram, missuranaque Legatos sapientia oc eruditione conspicuos, qui eius in Con leilio, molitio aesin captione omnes , a isolertia ac sagacitate discuserent, cincipites patrum animos ad concordiam evo 1

XIII. ut est de vocato ad Concilium Pontifice, constat quidem neque ipsum, neque orientis Patriarchas, unos mississe Legaros , qui suo nomine , Synodo

interement. Atqui summus error, gravi, piaculum fuerit existimare, quo tempore γε τρν Ecclesiae omnes sacrorum ac fidei corn-

munione conjunctae sunt, Concilia esse

PUM legitima , quamquam absque Oi nit: '' Pontificis, perpetui eorum moderarinis ,

αὐου QPatriarcharum Orientalium, praecipuo a

'rum sane capitum, assensu ac sustragio is r celebrentur. Q iae ratio, sub tempora re hujus Copronymiani Concilii, ita con-227 vineebat ut Patres secundae Synodi Nisae-- - nae aliquanto post convocata , ino .ia, potissimum capit , cassum illud irritur11 Αντιο que fuisse contenderent , mio neque Romanus Pontifex Mequc Orient Patri-

272쪽

De mlι μου. octorum a s . . archae ad illud celebrandum ullatenus TA. consensissent. Contra vero Episcopi Orientis in sua illa ad Patre Nicaenos Episto da j, la fatentur, eos juxta Ecclesiasticos Cano

nes, in legitiinum atque Oecumenicum τοῦ ἐπι Concilium rite congregatos, quod an F --ctissinium eorum, caelum tum Romanus eat jὼν Pontifex, tum Patriarchae orientis , Lega E' 'torum suorum praesentia honestarent. 7:r: Verum quid de Copronymiano illo Concilio fiet, si meridiana luce clarius 'et pateat, non modo illud potestate , sed divini quoque Spiritus illustratione ac praesidio, ad res fidei definiendas caruisse θ. p.ξ. Sanctissimum illud est in nostris Adversariorum scholis effatum Deum xiv.

optimum, Maximum non posse nos vel uno mendacio fallere 3 si enim , mentiri filium vel in re una contingeret, ain non foret ejus sermo ertissima Religionis, nostraeque fidei regula motius nobis

poneret, ventret in mentem dubitare, annos mili mendacio falleret , atque antea etalisset. Quare cum caetus aliquis iEcclesiasticus filium quidpiam pronin retiat Ila certe a divino piissitu, qui milius erroris Author NDoctor esse po-

273쪽

ro Dissertatis quarta.

decretum illud singulare a divino spiritu dictatum ei non fuerit, jam reliquis ejus decretis fidem nullam possumus adhibereri quoniam perpetuus erit dubitandi lo-Cus, anno in aliis quoque dogmatibus erret, Minciis proponendis, divino Spiritu Praeceptore, Doctore utatur ρAtqdi ex ipsis hujus Copronymiani

Concilii actis, quae Centuriatores adducunt, plane intelligitur, multa in eo fuisse decreta , quae in sententia adversariorum, manifestae falsitatis , multa quae Catholucorum judicio, insigni Haeresis nota laborant Cultum abrogavit sacrarum Imaginum, eumque ob causam, in ipsum ab Ecclesia Catholica conclamatur,4 in numerum haeresum, hoc ejus dogma conscri-hitur. Rursus, Deiparae4 Sanctorum cultum lege sancivit, eorumque ad Deum preces adhiben s statuita quae duo inter praecipua errorum capitari adversariis numerantur. Sic enim habetur Canone Is Si quis non comitetur Sanctam sem-

. interre ne non postulaverit , anathemast. Et Canone I . Si quis non confitetur omnes Sanctos esse earum Deo, uarum

interregiones non petierit . utpote qui libem

274쪽

De cultuumet Sanctorum, ratem habent apud Deum intervenire, anathema sit. Lutherani Centuriatores, qui hujus Concilii Canones in lucem publicam postiis aliquos, suis dogmatibus adversari,

litigantium eorum fraudem imitati sunt, qui adversorum instrumentorum vi atque authoritate convicti , falsa illa adulterata esse contendunt. Ita quidem hominibus istis in eas rerum angustiaS, conclusis nihil opportunius visum est quam ut duos illos Canones corruptos suppositosque esse confidenter assererent. Verum quis non videat Ecclesiam Romanam, quae duos istos Canones confinxisset,

ut Dei paraein Sanctorum cultum Iu Cretur,

non majori negotio illos alios adulterare potuisse , ut ab omni nota Concilii animadversione, cultum Imaginum vindicaret Vero longe similius est Ecclesiam Catholicam, quae probe nosset hujusmodi Concilium, jussu schismatici Imperatoris,

contra omnes Canonum formula convocatum, omnia ejus decreta parui nihili que fecisse.

In primis quidem hujus Concilii desensoribus non veniat in mentem Opinari,

uriectum a nobis decretum illud, qu0

275쪽

a s Dissertatis quarta.

statuitur non adorandam aliam Christi, quam illam corporis ejus Imaginem, quae Ag. nobis in Eucharistia exhibetur Exuliente ' V quicumque veram Christi maginem ce-ς rissima mente desideνant se emerantur, quam ipse Dominus noster circa passionis tempus , in typum se recordationem efficacissimam sevis Sacerdotibas tradidit Cupidissimo sane Anticatholici decretum illud excipient , quod eorum sententiae adeo

consentaneum videatur.'Verum qua ratione ed ient, nihil eo loco contra ipsos a Concilio pronunciatum homines scilicet in causa cultus Religiosi adeo verecundoso parcos, ut Imaginibus reverentiam adhibere non ausint , ne hinno Deo uni debitus rebus creati tribu atur. Ex illis enim sciscitari vcIim, quana-obrem Concilium asserat nefas esse aliam , quam oblatam in Eucharistia Christi imaginem adorare t Vel enim existimat

Typis illis aspectabilibus, hoc est speciebus

Eucharisticis,ipsum Christi corpus continc ri Suel merum inesse panom, quem Christi imaginem re typum Si Christum ipsum adesse fateatur ; en Christi praesentiam , Concilii aut horitate ac tcstimonio stabilitam. Si est inerum panem

apponi , quo velut rypo atque imagine

Christus

276쪽

De alta Imag. sanctorum. 249 Christus ipse Dominus adumbretur, en adorationem Christi Imaginum ejusdem Concilii decreto rite sancitam. Si enim licet panem Eucharisticum quia Christi Imago est, cur alias quoque ejus Imagis

ne absque Idololatriae periculo non liceat venerari' Quamcumque igitur Anti- catholici conditionem accipiant, fateantur necesse est suam istam Copronymi Synodum erravisse , adeoque ejiciendam illam ejusque decreta omnia pro nihilo plane ducenda. At in Synodum Nicaenam omnibus XVI. videlice Oecumenici, legitimi Concilii

notis insignem eadem reprehensio minibme cadit. Rite convocata illa fuit amentientibus Orientis Patriarchis , ejusque Pontificis Imperio,quem eo tempore Graeci , Latinique, velut Ecclesiae Christianae caput ac principem revcrebantur Liberum omnino Patribus judicium fuit contra quam Constantinopoli contigis, ubi Imperator Praetorianis stipatus militibus Concilio praefuit , primamque actionem exorsus est, abdicato veteri, novoque in ejus locum Patriarcha subrogato. Ejus. dogmata nullo ex capite pugnare inter se videntur, Mab omnibus illis, qui cumca sacrorum Communione conjunctis se

277쪽

aueo Dissertatio quam

πιμητι ad unum omnia rata sanctaque habenam , tur Demum ejus sententia religiosissima z- ' est , nec ab antiqua Patrum fide: institu- οπιῶν to, vel minimum quidem aberrat. Quod

: autem objicitur eundem ab illa Latriae

es cultum, qui summae Trinitati exhibetur, η μ', Imaginibus adjudicatum calumniam su-Mθήνδε pr diluimus in secunda dissertatione λατρε in qua abunde probatum est τιμητικι ν

προσκυνιMν, οὐ μυν την λιθινι ν λατρειαν,μον τη honorariam adorationem , non eram

ἰώ:, Latriam illis, sapientissimam Synodum tribuisse. a Age ver , inquiunt, fac Synodum

Copronimianam vitiosiam' adulteris . nam Nicaenam vero probam legiti ζ2: '' mam uita a quid tandem fiet anco- cultum rdiensi trecentorum Episcoporum Con-'' cilio, authoritate Adriani Romani Pontificis onvocato , in quo posterior illa Nicetia Synodus ejecta est, cultusque Imaginum denuo abrogatus atque ille scopulus est , si adversarios audiamus, ad quem allisus afflictusque Imaginum cultus naufragium facturus est verum si ad ea quae dicturi sumus , tantisper t. tenderint, intelligent utique omni cum periculo ereptum, in portu, facili negotio, collocandum.

278쪽

De altuumet Sancrorum. 23IConstat in primis Francosordiense XVII. Concilium ad disceptandam causam Toletani QUrgelitani Episcoporum, rogante Carolo Magno , uiliore vero

Adriano Romano Pontifice congregatum , eorumque Praesulum Haeresim uno Patrum omnium consensu , fuisse convictam atque damnatam Constat insuper Adrianum acta nuper Concilii Nicaenicum Synodo communicanda, suis Legatis tradidisse. In eo itaque uno contro- Versia vertitur , an contra Nicaeni Concilii sententiam fuerit aliquid definitum. Damnatum illud , prohibitumque cultum Imaginum Anticatholici contendunt 'μ Catholici pernegant gravissimis rationum p Mis.,momentis adducti. Nycaen.

Fatentur quidem adversiarii, quo tem ,hihi pore Adrianus Pontifex acta Synodi Nicaenae uis Legatis tradidit ad Franco. synodi 'fordiens Concilium perferenda , jam it cidistiἡ lum eam Synodum, quam per suo Vica-t th.

Tios rexerat, ratam habuisse , cultumque per o Imaginum approbasse. Testatur idipsum texerat ,

ejusdem Pontificis pistola ad Regem e postmodum scripta, in qua proposita ab re 'ips , sive suo , sive Concilii nomine, Centur Win capitulare relata contra magines argumenta , dubiaque ditatuit. Cum ita-

279쪽

auea Dissertatio quarta,

Mist. que Adrianus Pontifex Nicaenorum deis

Cara

cretorum acerrimus vindex, fautor cone existeret, quis credat voluisse Patres Fran-hbri. Οχrdiense ipsius judicio repugnare rita praesentibus ejus Legatis, Concilio iunio Praesidentibus , adstante item Carolo mag-s mentiam Ecclesiae Romanae cultore eximio in , . ' Adriani Poncificis maxime studios, Pro- se .. . bar arctissimam illam inter ipsos animo-z:k rum coniunctionem, quod Carolus Adria-Ep. Car. ni invisendi causa , bis Romam Prosectus Og, . sit , mortuumque ossiciis ac lacrymis P in Prosecutus, per Galliam Angliamque uni- φν versam , ad expiandas amici noxas, sacrificia , ritu Catholico, precesque decreverit. Et vero quis suspicet M Carolum, Gallosque ab Adriano , propter Imagines, ab-j.,, is liςnatos cum ipsime Historici Graeci

in vita fateantur Romanos Pontifices, eam unam

Ghet ob causam ad Galliae Reges Imperium transitulisse , quod radicorum Imperatores ab Ecclesia Romana , de cultu Imaginum distentirent. Demum Francosordiens Concilium a sententia& consuetudi-κ ne Adriani Pontificis numquam discessisse ex eo essicitur, quod in Synodica ad Praecone sules Hispanos Epistola , hac solenni clau.

Lib. ula sua Omnia vcreta concludata, Ser-

β' O vato per omnia oris privilegio summi

280쪽

De Cultimet Sanctorum asi Ponti eis Dominio Patris nostri Adria, ni prima sedis beatissimi Papae. Firmari potest hujusmodi conjectura XVIII. silentio authorum gravissimorum qui de Synodo Francosordiensi, deque rebus Ira ea gestis sicripserunt accuratissime , neque in ly

tamen de Concilio Nicaeno damnato ulla-Κnne d. tenus meminere; Im Vero ejus senten- p . .

tiam de cultu Imaginum receptam a Sy- 'i 'nodo , probatamque testantur. Non me latet ab aliquibus existimatum Nicaenam: LSynodum a Francosordiensi fuisse damna- Etam b. Novi item nonnullos Galliarum: z. . Episicopos post tempora Concilii Franco- fordiensis, cultum Imaginum impugnasse. de ut et Verum cum ex modo dictis plane constet 'm Ecclesiam Romanam hujusmodi cultum constantissime retinuisse, Conciliumque 244... Francosordiense, ipsumque Carolum nun-ς ηο- quam se ab ejus societate disjunxisse , exi. de contrario aliquorum scriptorum testimo J 'P ni id unum colligi potest, eo in cietu Coneilia fuisse nonnullos Praesules quibus Doctri : ta

na Nicaena Synodi , ut Latinis in actis iae

jacebat, minime probaretur Synodum 'ης tamen universiam , nihil contra Adriani Legatorum sententiam statuere ausam , haerentes animo scrupulos, dubiέ-que omnia in capitulare relata,ipsius Caro-

SEARCH

MENU NAVIGATION