장음표시 사용
391쪽
tiar, ut hujus Legati non auderent protestari adversus Decreta, quae viderentur talem Con-eiiij auctoritatem si a tuere ' Numquid enim posterioribus etiam temporibus , Raynaldo ad annum Christi is i. teste , Meldensis Episcopus in Concilio Florentino, Regis Christianissimi di Gallorum nomine, supremam potestatem in uno supposito Papa fuit profestus, detestando illos , qui eam collocantes in Concilio, scinderent unitatem Catholicam φNunquid nomine Christianissimi Regis sacrosancto Concilio Lateranensi publicum αauthenticum porrectum est instrumentum , de eo comprobando, in quo tamen ex prense extat definitum , Papam esse supra Concilium Generale λ vana igitur est illa Elliesia. na exceptio ac praesumptio, ac si Legati Fran. ciae non ausi fuissent, se adjungere protesta- . tioni editat adversus Decretum Constantie sis Concili j S Onis V. Mirum insuper est , qudd Elliesius ea, quae circa S ionem V. dicti Conciiij sunt gesta , conetur eludere perae a Sem III. quarata se habent. Exacerbatis nempe ob loannis XXIII. fugam Patrum Constantiensium animis, cun- Acta, qis pro illo offerebantur, figmentorum instar sibita sunt. Hinc feria tertia post Paumas, quae fuit 26. Mariij, celebrata est Sessio IlI. cui non interfuere, nisi duo Cardinales,Camerae ensis nimirum dc Florentinus, reliquis omnibus aut Schaisulae constitutis 3 aut in dein
392쪽
eorunt reputantibus , eidem lautitere , in fidem faciunt asta Victorina Par js asserpata. Statutum fuit in ilia Sessione,Concilium Coth. stantiente per recessum Joannis XXIII. dis solutum non fuisse , sed nee dissolvi debere ante extirpationein schismatis, nete ad a. lium locum sine consentaconcilij tranferri posse, nemini demum sne justa causa ante . finem Concilii diseedere licere. Quae omnia Petrus de Alliaeo Cardinalis Cameracensis, di Franeistus Zabarella Cardinatis Flore otinus non alia ratione publicari permiserunt, misi sub conditione , quod Ioannes XXIII. ea ratificareti DRes sto constantiensis Concitij, ct manuscripto ιοἐise Capranicensi. Num igitul Elliesio fas fuit, ex illis actis tertiam ConciIi Constantientis Sessionem concernentibus
eludere protestationen a Cardinalibus, non bis duntaxat, sed toto sacro Collegio factam .adversus molimina, quibus Nationes intenis debant C. Decretum reformare ex adjectione elausularum , adversus quas prius in Seli. IV. egeram ijdem Cardinales , Framciatque Leg/xi, Ad haec magis firmanda , quinto perga. mus ad recensenda ulteriora Constantiensis Concilii gesta ex quatuor manu cripti codicis. bus, una uin actis Protonotariorum ιn tribus Mais suscriptis. Pratinissa ilia scilicet proteitati - ne. Cardinales venerunt ad V. Sessionem . de
4nter eos Cardinatis Florentinus, Canorii ita-
393쪽
rum sui temporis facile princeps, ad quem tunc spectabat Decretorum publicatio, qui rigatus, ut Decreta legeret , munus illud exequi recusavit. Elelius iraque PoEnaniensis Iegu Decreta per modum constιtutionum Synoda-Iιam, quia cardinalrs Florentinus ea legere nomIuit. Postquam autem Decreta per modum constitutionum recitasset, idem electus Po naniensis legit alia in materia fidei contra reses Oiclessi , Hus, & Hieronymi de Praga. Quibus ita se habentibus , rursus percon Iorex Elli esto, quo jure dicere potuerit in quarta sua exceptione, Decretum de asthoritate Concilij Generalis supra Papam etiam aa reformationem Ecclesiae in Capirect in membrιι unanimi Patrum
cinciis con ense factam fuisse . atque hoc semper apud omnes indubitatum sui, tHinc ergo pro sexto progredimur ad elu- ς cidandum tertium quaesitum nostrum, an scilicet Elliesius cum verita.e dicat, Decretum de auctoritate concilij Generalis siupra Papam, una nimi Patrum Conciis consen u lactum es etiam cum clausula ad reformatiouem Ecclesa in Capite ct in membris i Ex dictis siveri.ι iam extat probatum, Collegium Cardinalium haud eo sentiise in illud Decretum , sed una cum Franciae Legatis restitisse . protestando etiam in contrarium. Refert insuper Rodericus Cata- , guritanus Episcopus in DiaIogo de auctoritate O potestate Pontificis , se audivisse a magnae auctoritatis vicis, qui Concilio Constantiem
394쪽
is concilio emigam esse auctoritatem. Quomodo igitur fas est, dicere, illud V. Segionis Deer tuin, in qua Cardinalitia dignitas adeo neglia gebatur , dc quodammodb contemnebatur , cum Cardinalium eonsensu fuisse sanxitum depromulgatum λQuibus ita se habentibus, pro . septimo si. ponimus ob oculos, quae Schelestratus, ex mctis manuscriptis Constantiensis Conciliy in Biblii rheca Regis Christiani imi erratis, item & g flis Huidem Concuq Roma repertis in quatuor mar Ariptis codicibus , in haec profert verba: L ctis Decretis tanquam prius ante Se ei IV. scilicet) apud Nationes deliberatis ocsonclusis, dicere quidem potuerunt Praesides, quod illorum publicatio placeret majori parti Nationum, non tamen Collegio Cardianalium. Cum enim Cardinales post fugam Ioannis XXIII. frustra petiissent pro sacro Collegio suffragium a Nationum suffragijs disi inctum, separarunt se a Nationibus, earumque Congregationibus interesse noluerunt. Unde factum est, quod Nationes sine Carisdinalibus deliberarint, de concluserinr; sicque es tertia Sesone . usque ad septimam inclusi. .ve, pene in omnibus Decretis Concili3 factum est , quod CardinaIibus tam arcto ct breνi tempore o. διημφt decreta jam conclusia in Nationibus, ut non fuerat in ereum potestase , fulsi lenter deIibera.
Te, ct in magnum contemptim habιti fuerint. Si
cine igitur Ellies, fas tibi filii, dicere , quod B b a apud
395쪽
apud omnes semper fuit indubitatum , o cretum authoritate Coηcilii Generesis supra Papam . unanimi patrum Concilii consensu factum esse
sed pro octavo videamus, quomod6 CIi sus hoe suum assertum probet argumento hinc petito, Ger ouin duphιi sermone aiatiquens Patres concilij, Segionis F. Decretum imis
pense laudaverit , neque verὲ ausius Diget ira n Dqm de Decreta controversio, aut δρρ tirio 8 v iam quomodb recepti sint sermones Gers nis habiti in uerogationem iurisdictionis Apostoli eae, fidem facit. Regestum Actorum
Constantiensium in tribus manu scriptis codia cibus. In primis occasione talis sermonis a Ioanne Gersonio die a3. Mariij coram Patriis hus habiti , graviter conquestus est Ioannes XX m. coram Cardinalibus, alijsque magni viris ad ipsum Constantia Schaffusam abi ' gatis, quod nempe Gersonius contra Sedis Aripostolicae authoritatem quaedam effutire ausus fuerit, ineitando Patres, ad falsa & erronea contra Romanum Pontificem concludenda. Arque haec querela apud oratores Christi nissimi Regis interposita effecit, quod ea de re cum Cardinalibus egerint, ac sese cum ijs conjunxerint, Decretisque contra Ap stolicae Sed is authoritatem edendis obstit et rihi. M una cum Cardinalthus in contrais rium protestati fuerint; prout 'ex Regesto , cemanu crurii Constantim ii Conciij, Roma asser .
396쪽
ris, item ex actis in Bibliotheca Parisiensi sancti Victoris custoditis, item Turrecrematae lib. a. de Munia. videre licet. Quos postmodum sedi mones idem Gersonius eoiam Patribus Comsanuensis Concili j habuit; interpretando Sessionis C. Decreta de superiorit te Concilii, inserivi dicetur, non erasque me, aluisse, quin plures ejus temporis D actores Decreta illa reis strinxerint ad tempus schismatis , tacito, de praeterm impraesentiarum Marimo v. D
creta sessionis V. in illo saltem sensu mini in ἐrecipiente, dc propterea appellarionem a pontifice ad Concilium universale reprobante. Iam ante Coneilium Constanti ense plu- tires Doctores Benedicti XIII. partes secuti sustinuerunt, Romanum Pontificem in nullo, etiam schismatis casu , subjici Conci 'ii iudicio. Sed hoc etiam tuita , eonlisi ex actis Concilii Pisani, quam plurimos in Theolci gia Magistros , ram Episcopos , qua ri Abbates, & Generales. Ordinum, una cum potissimis universitatibus eo tempore tradidisse, Pontificem etiam rem ore schisma tis viventem deponi non oci:la, nili ob crimen haeresis, quam sententiam sequebarur ipsum quoque Pisanum Concilium. Post Synodi Constantiensis C. Sesronis Decreta noscitur e cactis Concilii, Petra de Alliaeo Cardinalis Cais 'meracentis sententiam fuit se, quod equidem Ponti sex tempore schismatis pro pateEccletiae obtinenda, compelli possit a Concilio Gene-
397쪽
Papae, ac Concili cali. Cui sententiae adhaesi etiam TabareIIa
Cardinatis Florentinus, ut nollet tamen au thoritatem Concilij, tempore etiam schismet tis, extendi ad reformationem Ecclesiae; vesut
ostendi potest ex gestis inanuscriptis constantisn-ss S nodi. Non deerant equidem ex Patribus C nstantiensibus, qui existi in abant, Concilisi Generale Ecclesiam repraesentans habere a u. horitatem tempore schismatis, non soli1m ad Procurandam unionem, deponendo illos, qui de Papatu contendunt, & ad judicandum de materia fidei , damnando eos , qui contra illam haeretes seminant, sed etiam ad reformmandam Ecclesiam circa ea, in quibus tam mcmbra, quam Caput ipsum reformatione indigent. Verum Cardinalis Turrecremata
lib. a. de Eccissi a cap. ρρ. verbis haud obscuris indicat, Decreta prae insinuata intelligenda esse de solo Constantiensi Concilio tempore schismatis celebrato : neque enim ist-
haec verba super praenisis, seu ad ea spectan
tibus factis, vel faciendis s ecundo Decreto adjuncta, aliud insinuant, nisi ut secundum De cretum referatur ad primum de solo schismatis tempore si a tutum. Posito igitur , Decreta Segionis T. Constantiensis , unanimi Patrum Concilij consensu esse facta, cujus tamen contrarium antehac demonstratum fuit, necdum evincitur, Patres Concilij intendisse, definiredi statuere aut horitatem Concili j Generalis
. super Papa certo, sed super Papis duntaxat
398쪽
'Ad invium super Misaris. 'dubiis tempore schismatis vivetitibus,& da
Ndueitur hie Vaticariae Bibliothecae Prae- fectus, Concili j c onstantiensis in Decrstris illis condendis auctorstatem elevare tum eo, quod Decreta ejusmodi a Concilio sub una duntaxat Ioannis Obedientia . sin sondita: tum ex hoc, qudd aliter sensisse vladeantur Patres post tres Obie ientias, . Exceptiones Elliesiahae. ' EXcipatur primo. Coneilium vim & aucto lotatem suam non habuisse ex obedienti
trium Pontificum,quippe cum Ioannes XX lII. fuerit legitimus Pontifex, a quo fuerat Synoilus convocata, alios duos non extitisse legitimos . dc ideo contensum illorum non fuisse requisium ad conatocationem , aut celebrationem Synodi. Quia porro Ioannes XXIlI. promiterari ultro cessurum se Pontificatu, potvisse Conciliuimum auctoritate sua, tum V1 illius Sessionis agere & ' decernere. Nec mpus fuisse, ut exspectaret alias obedientias. Unde ipsum Ioannem Seg. XII. 6c posteri eles Martinum V. habuisse Concilium Conis
stantiense pro Generali , dc quae ab ipso unius
399쪽
etiam obmientiae tempore fuerant Decreta, Appr asse. ISεcundL Quod Patres Constantienses a. Iiter senserint post tres obedientias, probare tantummodo Schelestratum ex protestatione, quam post S onem XXXVIIL Cardinales Una cum Nationibus tribus Italica, Hispanica, Se Gallieana , adversus Germanicam condu disse seruntur aliteriectionem Pontisthis. ' Athoe' nullatenus pertinere ad propositum , quippe eum illae tres Nationes conquestae sint,
differri electio iem Ponti fieis legitimi, obte nandόproinde ut Papa eligatur a Collegio
Cardinalium , eum deputatis , aut deputandis a Synodo , protestandoque , si quid inde detrimenti Eeclesiae accidat, se fore innoxios, convenientius proinde esse , qu6d reformatio νόii ponatur electioni Pontificis. a tamen protestatione non obstante , reforma xipnem non fuisse intermissam, rejecta ele. Etione, donee tandem concordia inita est, ei conditione, ut fieret Decretum, quo futurus Pontifex obligaretur reformare Ecclesiam in Capite & Curia Romani, simul cum Concilio, & Deputatis a Nationibus. Quo De e tofacto, & Capitibus reformationis propos, iis, electum esse Pontificem Martinum V Tertio. Τantum abesse, ut haec ostendam, Improbatum esse a Synodo Decretum de au. ritate .conciIij ad reformat em Ecclesa iab vii ris , ut contra hinc ostenda.
400쪽
Ad humisem fiserim as. . tur, Patres in hae opinione semper persti
tisse. Sed hoc unum fuisse inter eos contro versum, an expediret, ante reformationem
eligere Pontificem, an vero eius electio esse postponenda reformationi ρ Novissime aintem inter partes convenisse, ut Pontifex ilia geretur ea conditione, ut prius Decreto obligaretur, unicum Coneilio Ecclesiam in Capite & Curia Romana resarmare , nec non, artieulos reformationis ipsi a Synodo praescriptos obseritare. An igitur ex istis prohatur , Concilium derogasse ijs , quae statuerat de auctoritate Concilij ad reformati inem Ecclesiae φ An 'non potius inde ostenditur , Concilium ijs statutis semper adhaetisse. . Quartὸ. . Unum quidum & alterum verri: hulum ex illa protestatione 6c concord --, pei a Schelestrato. Quorum prius desumultur ex hisce .protestationis verbis: .e iratis, fine vestra consensiu θ ordinar-e Comitii, siser modo , forma, loco, tempore, o materia addictam electionem non posse procedi , οὐ tibua quibusdam humi Concilii decreris, quibus ramen. vos Hiloica Natio , etiamsi aIias valida existerent, neu ligare r. Unde . ait Sehelestratus inferri, decreta prius edita de auctoritate ConciLιj ad reformationem Ecclesia oeci non esse va' iida. Verum istud momentum , reponit Ellie-.sius, esse omnino leve, cu in Nationes non loquantur de decretis concesnentibus auctoria