Pomponii Brunelli In festum diem sanctae Mariae ad Niues oratio habita Romae in sacrosancta principis apostolorum basilica a Caesare Bosco eiusdem basilicae clerico

2쪽

EVANGELISTAE

PALLOTTO

CV SENTI No

u se. Et sicrosinctae Principis Apostolorum Basilicae

Pomponius Bruneltas S. P. D. 'm

A T V M mihi negotium de brevi

oratione conscribenda, quae, ut m ris est,anniuersario die,ab uno aliquo ex clericis PrincipisApostolorumBasilicae haberetur,libenter,ut debui, suscepi, & pro mea virili parte confeci. Vt vero iis, a quibus eam& Caesar Bostus,a quo non indecore habita est,& ego ipse flagitaremur, commode sitisfieret, coepi de ea typis tradenda cogitare. Et quamquam, quos ea de re consulueram,assentiri viderem; verebar tamen, ne, ut, qui Obscuro loco nascuntur, nisi alieno illu-Α a arentur

3쪽

strentur splendore,iaceant omnino, necesse est; ita haec 'tio facile exploderetur, nisi, tamquam obscurus globus,si 'na luce impertiretur. At cui illa potius dicanda erat, quam tibi, Cardinali amplissime,qui secundum Pontificem Maximum , sacri nitae illi Basilicae praesis,& ad illius omam a ra Omnem tuam curam, studium , conatunaalbentissime c. seras; & qui orationem hanc postis mis egregijs virtuti uvrigere iacentem, atque erectam non extollere solum, sed etiam illustrare Θ Tei igittar oro atque obsecro , Princepi optim ut meum erga te studium atque obsequium, quod in te obseruando & colendo perpetuo praestabo,ne spemeris, meqde vita cum hinusnodi munuli illo tibi totum, qua ruiuscumque sim , dicatum addictumque esse intelliga , Quod ut sperem, tua summa benignitas facit, cuius sente cum alijs omnibus patere consileuerint; eius cerie riuula

4쪽

ΡOMPONI IBRVNELLI In festum diem Sanctae Mariae

t. id

ORATIO. V A N T V S mihi patet campus, Inta

quo mea haec excurrere atque exulta

re pota oratio, Praesules amplissimi, atque optimi & ornatissimi Auditores, quam uberem atque immensam dicen di vim affert hodiernus hic dies ; ta tus dicendi timor inijcitur,tamque me

uissimo temporis curriculo perorandum. Quis enim,qui summam vidcat aestuantium appetitionum molem, humanarum perturbationum flammam, ardcntes cupiditatum faces, quas Immo conatu funestissimi hostes in perniciem nostram contorquent, debilitari, frangi, extingui, in summis aestiui temporis iniurijs, e caelo delapsis diuinitus nivibus ; diuinam . beneficentiam no agnoscat,diuina munera non suspiciat, non quamlongissima & ornatissima oratione celebret, exornet, amplificet ἡ Verumtamen detur haec mihi venia, ut paucis multa complectar, dum Deum Optimum MaXimum precor, ut me, qui non aetate, non consilio, non scientia valeo,sancti spiritus afflatu paullulum excitatum,ira desertum reddat, ut vel tacitus res admirandas queam animhrum Vestrorum se sibus repraesentare. Age vero quid Ioanni patritio delibe-

5쪽

ranti, qua ratione isedem suli bpibus Mariae Vi filal desi

ficari posset, ad templum Virgini extruendum potuit con modius per visum obiicere diuina illa prouideretia, quam Esquilias nive conspergendas Quid enim esse candidius potest, quid purius, quid aspectis gratius Θ At magna quidem res est, quae ex lauius mirificae hi uis indicto mihi sane videbtur existere. Virginis illius profecto, Virginis, quae Deum

hominem peperit, nulla umquam ex parte violata , consilio ac significatione,integerrimi viri diuitiae fuerant erogandae. Templum illa sibi, nive aestiuo calore praeter naturam coacta, humanis exaedificandum viribus indicauit. Ergo diuinus accedit nutus, afflat spiritus illo, qbi cum putre & filio ab os

ni aeuo regnauit,in Omne aeuum perpetuo regnaturus. Deli

gitur lociis idoneus, &in altitudinem collis porrectus , ubie templo , tamquam ex altissima hiscilla, te, Roma, Virgo, te, inquam, Roma, obseruarct in primis orbis terrarum, vis biumque regina Dei mater ac daeli regina: te ferret in oculii assidue, te spectaret studibsissime, volentem tamen, non recti saniem, non tergiuertant in . Idem Liberio Optimo Maximoque Pontifici, quod Ioanni Patritio per quietem significatur.0diuinam amoris amplitudinem,o immesam diuinitatis facem o caeleste. ante hoc icmpus inauditum munus, quod e caelo delapsum,nouam in terris, & Romae sedem caeli reginae descripsit. Virginem illam Dei parentem facultatibus sitis c Iendam putat amplissimus ille vir,vir, inquam, ille animi excelsi, magnifici, religiosi. Collusinitum ad templi aediliacium locum, effus a nive, sibi deposcit Virgo, atque Virgim templum prope niueum delegit Deus, qui niueo Virginis fuerat lacte altus & enutritus. Tu Virgo, tu eadem mater Chri sti, tu mater Dei & hominis: tu profecto humani gcnetis si latium,pax, triumphus: tu stimma ac sapientissima retum

humanarum patrona, & fautriae, Blum , quod templum tibi sustineret, tuo praecipuo illo signo obsignatum esse voluisti . Quid enim aliud declaret, quid indicet huiusmodi signum , nisi integritatis pudicitiaeque virgineae simul. ac maternae splen-

6쪽

splendorense Et sane, quid illa purius ξ Et macuIa non e tante. quid foecundius Et genuisti puerpera Regem. quid bea cus) Et peperisti Dcum& hominem . quid praestantius Θ At

deliciae tuae esse cum flijs hominum. 3 signum de caelo amplissimum,praeter omnium expectationem,de repente in temses, atque in urbem delatum. imo vero ad humanae beatituudi nis spem sublatum : erecti in ad aeternitatis bona recuperanda. Contuemini,Auditores, animis vestris, intendite cogizationes, reuocate mentes, cernite nitorem, quo locum illum spiritus diuinus conspersit, condecorauit, ornauit. Traducamus in nos singillatim tantum, tam admirandUm, tam illustre mysterium. Non me latet neminem esse vestrum,

quin se Mariae Virginis, atque adeo ipsius Dei, Virginis instar, quae Dei templum re ipsa facta est, cisci voluerit, & ex-cytarit. At cui tamdem id facillime ex animi sententia contigerit ξ Quicunque profecto se nouerit corpore animoque constare, ea tamen lege, ut per illustriores animi vires, ad Deum in subliine ferri possit: verumtamen per corporis graue pondus deorsum se varie deiici sentiat, ac deturbari. atque, dum vehementioribus perturbationum aestibus, primi sibi parentis labe iniectis, misere inccnditur,candidae integritatis luce refrigeretur aeque,atque illustretur; ille tandem ex humana labe ac caeno in diuinum quoddam &niticum si tum qui fructus est integritatis uberrimus) mirifice trans sertur. Ibi templum Deiparae, eiusque filio, rerumque omnium conditori Deo facillime extabit: ibi Deus ipse matris sitae templum clementissi' aspiciet, tuebitur, soli ebit: ibi, inquam, templum extabit immensum, pulcherrimum,augusti stimum;vnde quidquid in terris , quidquid in caelis boni, uidquid iucundi, aeterni, diuini excogitari, fingique post, aspiciatur, planistinaeque cernatur. inde enim facillimei iucundissimus,ad ipsam diuinitatem,pro humanae conditi a s viribus, contemplandam, patebit aspectus. O templi ingentis amplitudinem,o immersitatem,quae humanae mentis acie, non dicam comprehendi,sed vix attingi posse videatur.

Fateor

7쪽

rateor equidem, Auditores,oneris me succumbere magniti, vini, ac tantarum rerum moli imparem esse; quippe qui ver ba desiderem, quibus id quod experientia ac res ipsa potius declarat, quam vel sapientissimi cuiusquam aureum eloquentiae flumen ostendat persuadeam vobis,ut in animis vestris Virgini matri templa augustissima erigatis. Sapienter

vero cgisse putauerim maiores nostros, quum hodiernum diem ad nos praesertim, qui ideo clerici dicimur,quod &nos Deum nostram esse sortem,&hacriditatem voluerimus, cinos ad se solum Deus volucrit pertinere; qui, ut sacris initiemur,nomina dedimus,qui ad rerum humanarum contemptionem nobis capillum tonderi passi sumus , spectare censuerunt . Quid enim aliud illos egisse arbitremur, nisi, ut, qui Dei templa futuri essemus , quae per augustissimum Eucharistiae mysterium incoleret immortalis Deus;mentes nostras Mariae Virgini, quasi quasdam praecellas aedes, prauis animi perturbationibus mitigatis, pudore,temperantia,integritate,consecraremuSξQilod si viam ac rationem quamdam expeditam & facilem vobis aperiam, ut huiusce nostri voti iam compotes fiamus, peto a vobis, Auditores,ut in bonam partem accipere ne grauemini. Ac primum quidem ctiam atque etiam cogitandum vidctur, nos quoque colles esse in terrea quosdam,per Mariam Virginem niue conspersos,ut omni animi labe dilisentius expiata, in nobis sint amplissima pervi

tutum aedificationem teInpla construenda. Tum verone tamittamus, ut aliae inanes atque fallaces cogitationes nosa suscepto consilio reuocent,sed is ab huiusnodi templi aedificandi cura,studio, labore ne rcccdamus. Id unum sit nobiscordi, ut aegritudinum aestum ardoremque nix illa temperet, refrigeret,initiget. Etenim hac aetate, quae ad res leuesct caducas facillime rapitur,saepenumero memoria tepcten'

dum existimo, quid profiteamur, quid agamus, quid etiam. praestolemur. Nos in sectis hisce Apostolorum principis ae- d, bus,omnium amplissimis ac celeberrimis Deo ministramus: n ad studia litterarum, nos ad pietatem denique vocat, abi

8쪽

licit, inuitat Deus, ne recusemus , ne abnuamug, ne labotem subterfugiendum putemus. Aderit ille idem Deus laborantibus nobis, nobis fauebit,nos tuebitur, subleuabit comple,

cietur. Postremo egregiarum exempla virtutum, quae nobis

affert uniueisus hici Apostolorum principi illi sanctissimo diu

catus,praestantissimorum virorum ordo, obseruanda censeo

diligenter, di quamstudiosissime imitanda. Actiones igitur

praeclaras tam illustrium hominum, quibus haec loca q uotidie celebrari cernimus,ad nostrarum incitamenta virtutum, semper in natentenobis haereant infixae quibus quantum cem te tum hoc ipso,tum multis alijs nominibus debeamus, non sacile dixerim. Hip vero mihi, viri ornati stimi, pro vestris in Me , ct idcaeteros clericos collatis beneficijs, agendae quidem esse gratiae videruntur Verum quum nemo sit nostrum, qui tanta erga nos merita,non dicam verbis, sed ne mente quidem concipere atque assequi possit ; summis N ibus a Deo optimoMaximo diebus singulis contendamus,oportet,Vt vobi4 parem gratiamquamcumulatissime referat. Nos autem cui eo edeat, undediverti orati i Dei templa essiciamur, non erit sane periculum,ne, quod rebus humanis sistet accidete, ea temporis conficiat vetustas, ac tandem dilapsae, aedeturbata iaceant, vel quocumque casu profligenturiimo V ro in omnem aeternitatem permansura esse confidimus . nihil enim, dum aeuo sempiterno, Deo bene iuuaηte, perfruemur,

nobis ossicere, nihil nos umquam percellere, nihil in nobis quidpiam diminuere poterit, vel immutare. Quae quum ita Mnt, Auditores , quis non alacri animo elaboret ὸ quis defatigetur aedificando Θ O nos felices, & omni bonorum copia

cumulatos, si, quid tempus hoc aestiuum , quid nix i lia, quid

huiusmodi templum nobis innuar, perpetuo cogitauerimus. Quamobrem, quum tam multa in nos Dei beneficia esse undique collata senriamus, pareamus tandem, maiore quotidie contentione, diuinis humanisque monitis, quaecumque nobis virtutum adeptionem aperiunt,amplectamur. Qui ad praeclara

9쪽

el o

clara lacinora nos imitatione sui erudiunt, aequissimo ks animo consectemur, insistamus vestigijs, ne aberremus. Amgelorum chori, qui immortali Deo senaper assistunt, diuinae- ue voluntati te aggregant, dum ipsi quoque Angriorum os

scio fungimur, operamque ex animo rebus sacris nauamus, assidue nobis ante oculos obuersentur.Audiamus regium VPtem,verbis illis nos cohortantem: Seruite Domino intim0re, di exultate ei cum tremore . Indagemus honesti rectiques

initas: imitemur diuinum illum Samuelem , ab ipsa infantia templo addicctum,& consecratum; qucta Deo ad diuina ora cula accersitus, quos non suscepit labores quas molestia recusauit Z quod umquam maiorum imperium detrectauiti Diuinum denique praesidi ima ad haec omnia peragenda ii ploremus. Nihil erit profecto, curanimorum nostrorum ii Decillitatem, aut virium tenuitatem pertimescamus. En i tur nobis, Virgo praestantissima, cuius hodie diem festum atque solennem hilari caetu, atque amplissimorum homunum conspectu agitamus, praestosse a tuis beneficiis , quibus a te sumus adhuc ornati, nostra culpa in posterum ne arceamur. Te enim, Virgo, Virginem, te matrem, summa demissione suppliciter compellamus uniuersi . Τu illo, nos mistros, in h*c rerum caducarum colluuione, vario perturba tionum aestu agitatos, illo, inquam, tuo placidissimo ocul rum aspectu digneris. Affulgeat iam nobis sanctissimum , ac nitidissurium lumenc illucescat animorum nostrorum tenebris, o purissima aeterni iustitiae solis Christi Iesu anrora, lux tua Tu cuncta in nobis prauitatic vitia euelle , funditus erue, ra dicitus extirpa. Tu denique opitulare, quo humus effciDotu, tandem benesabacta, tuaque illa candidissima niue co bistrata, ubi demum non unum tibi tantum, sed innumcra prope templa, ad tui cultum ac memoriam, in perpeἔuum