De matrimonio christiano libri tres auctore Io. Perrone ... Tomus 1

141쪽

l 22 LIB. I. SE . I. DE NATRIN. SACRAMENTO.

ducto exemplo baptismi. Utique agitur de Sacramento ad salutem necessario , cum agitur de baptismo ; sed hic agitur dosacramento sui generis quod sequitur , ut toties inculcavimus ,

naturam contriintus.

T. Amumentum , quod septimo loco assertur , quodque , ut aiunt , Canus paucis at energice ostendit, iam SODerat cata. Bellarminus , qui animadvertit nil mirum esse , si sacramentum matrimonii etiam ab absentibus recipiatiu , cum ad formam eontractus institulum sit, eiusque naturam Sequatur. Iam vero usu et consuetudine receptum est, ut contractus per litteras et per procuratores passim fiant. Hac in hypothesi non proe rator , sed contrahens per procuratorem gratiam et Sacramem tum recipit. Calatauus Vero a noris opinionibus non satis abhorruit , ut omnes norunt, nec semel hac ipsa de causa in reprehensionem multorum incidit; nil proinde mirum videri debet, si in hoc , de quo agimus , argumento a Vero non parum lusorit. Qui autem Caietano sese oppoSuerunt, non sunt comtemptibiles illi theologi, qui stultis turbulentisque clamoribus

alienas sententias refellere perrexerint, ut Canus loquitur , sed auctores gravissimi ; quas Vero eidem Visa sunt absurda , aliis probantur tamquam Vera ac rationabilia 43 . Exitus sano ο tendit , quis Veritatem assecutus fuerit. Vix enim nunc auctor alicuius muniuis reperitur , qui in dubium revocet veritatem sacramenti in iis, qui per procuratores contrahunt matris nium , immo et Ecclesia ipsa in praxi pro certo id habes. 8. Ratio autem , qua Ecclesia illos , qui sino sacerdoto sunt eoniuncti , praecepto non urget , ut So coram Sacerdoto sistant, et per eius benedictionem sacramentum suscipiant, est, quod ipsi semper persuasiun fuit, eos iam per contractum coniugalem sacramentum confecisse , cum nunquam in coniugiis chri

timorum Ecclesia alterum ab altero distinxerit 4. . Quam di

43ὶ Cl. Sanuli ea De mair. lib. II. disp. 2. I. 27. ubi quindecim auctoris pro hae sententia recenset; quibus plures alios adiecit Lugier in v. - mare. n. 421. item Carrihre op. eit. Pari. III. cap. 3. I. II. ιη Huius rei non obseurum documentum habemus in roseriplo dato die xx. Diuitiam by Cooste

142쪽

tinctionem Omnium primus , ut ostendimus , Canus tmexit. Caeterae rationeS , quae adductan sunt, nonnisi coniecturae Sunt, eaeque fallaces. 9. Quod nono loco dicitur de sanatione matrimonii in radice , ex salsa hypothesi oritur , nempe de separatione contraetus a sacramento. Nam Si una eademque utriusque est ratio , aut non tollitur desectus , qui nullum reddebat contractum , et tunc , non existente contractu , neque sacramentum existit; aut ita sanatur eiusmodi defectus , ut contractus exurgat , et lunc ipsum eXurgit Sacramentum. Nec obest quod voluti absurdum traducitur , ab huius sententiae patronis de sacerdote ministro. eonfici videlicet sacramentum insciis contrahentibus , Seu minastris ; nam vel ipsis latentibus , consensus , qui ab initio ob cultum impedimentum nullus extilit , iugiter sola moraliter perseverat ; cum proinde sussciat moralis haec perseverantia , consensus praestiti ad convalidandum matrimonium qua

contractiun , nulla apparet ratio, quam non sussciat ad convalidandum matrimonium qua Sacramentum. Verum , quod

caput ost , lola difficultas pondet a Dolione huius sanationis in radice ; nam si per hanc non tolluntur nisi essectus , qui a nullitulo matrimonio promanant , nec factum redditur inlectum , quod absurdum esset Vel cogitare , patet sanati Ono in radicunihil immutari respectu contractus matrimonialis in se. Eo vel magis quod interdum sanentur eiusmodi coniugia aliorutro coniuge iam vita iuncto , aut etiam post utriusque coniugis obitum , Ad legitimationem prolis , quemadmodum suo loco , seu in libro secundo diremUS.

Auril. 1795. a Congregatione pro negotiis ecclesiae Gallicanae deputata et pete-hatur siquidem inter alia : α Supposito quod matrimonium celebratum fueritu absque henedictione sacerdotis, qui tunc tempore rebellionis Gallicae habe

n ri non poterat, an conveniat nec ne, ut praelata benedictio postea suppleatur. . Ad hanc quaestionem iam olim propositam responsum tunc suit, Melas hortan-ra dos esse ut, cum sacerdotis copium habere possunt, ab eo benedictionem petant, is qui tamen illis Melarabit, huiusmodi benedictionem An vALID TATEM uisivxv PERTINERE. N Apud NoSer Declarat. ae deereta Rom. pontis. n. IX.

143쪽

0. Coniugia linereticorum, iis praesertim in regionibus , in quibus deerelum Τridentivum de matrimoniis clandestinis

publicatum non suit , vix dubium esse potest quin Vera si ut Sacramenta , si contrahentes impedimento aliquo dirimento non detineantur. Nam quamvis dogmatice id defiuitum non sit, immo expresse interdum Rom. pontifices professi sint, se id iwlle decernere 45 , ex communi tamen receptaque sententia theologorum id exploratum ha tur. Nam haurolici sex catholica doctrina valide sacramenta et conferunt et recipiunt , quamvis illicito. Non ust auium ipsis necessaria intentio eXp SSa , Si Veexplicita sacramentum conficiendi, atque intentio formalis fu-ciendi quod facit Ecclesia , scd salis est, uti iam adnotaVimus , ut sacero velint , quod Christus instituit 46 , ulsi erroneo opinentur, Christum illud non instituisse. Nee onim privata illoriimoi,inio destruit, quod Christus reipsa instituit.

Multo vero minus ossicit administrationi huius sacramenti , si intor fidolos aliqui reperiantur , qui absque ulla BXpresSa S cramenti consciendi intentione nuptias ineant. Dummodo enim ipsi ponant, quae requiruntur et Susticiunt ad contractum eoniugalem ossiciendum , hoc ipso conficiunt Sacramentum , quod a contra tu inter christianos inseparabile est , neque in hominis est potestate alterum ab altero dispescere. Ignoratio poreo huius speculativae quaestionis , quod ipsi sint ministri saera-

45ὶ En verha Pii VII. in Brovi dato ad archiepisc. Moguntinum die 8. Delohr.

1805. υ Praetermissa quaestione illa , de qua nihiι modo statuere volumus .an haereticorum coniugia coram ministro a catholico contracta, Sacramenta sint nec ne . n Apud nos Ovbur Monumenta catholi a tom. II. pag. 95. Quinque

Ecclesiis 1847. 46) Lubet hanc in rem verba describere PI VI. in litteris apostolicis datis

ille . Iulii. 1789. ad Antonium, archiepise. Pragensem : α Locum esse, inquit. n presumptioni , ut dum matrimonium contrahere voluerunt a catholicd, illudis it is instituturri Christi, atque adeo insolubile inire voluerint, nimirumis generali ea intentione contrahendi iuxta institutionem Christi, privatumn illum errorem quodammodo absorhente. n Apud Capsarem Branead ori Pii Maeli poni. maae. allo utiones . homiliae epistolae et . lom. I. sol. Amstelodami seu

144쪽

monti nec ne , nullo modo ossicit veritati obiectivae rei, de qua agitur. Satis enim est , ut Velint matrimonium contrahere. Quod vero additur de carnali contrahentium mente, puerile proram est gravique theologo viro indignum. Siquidem ad summiun haec dispositio evinceros, ipsos indigno Saeramentum fractare reosque ossici coram Deo gravis sacrilegii T). Quae si rite perpendisset Bened. Stallter , profecto non adeo sidenter pronunciasset , dogmatice ab Ecclesia definiri possu,

sacerdotem ministrum osse sacramenti matrimonii. Etenim Ee-

elusia non potest dogmatico definire nisi id , quod in divinau

revelationis deposito conlinultu'; iam Vero , cum ex dictis , ne

que in Scriptura , neque in divina traditione hie articulus contineatur, fieri nequit ut Ecclesia illum dogmatico definiat. Ρrao

lorea, Ecclesia sibi nunquam contraria in doctrina esse potest; cum autem , ut paulo post OStendetur , contraria oonstanter in Ecclesia catholica viguerit doctrina et praxis , rursum col-

4Tὶ Hanc dissiculiatem cl. Axogadro della Molta dissolvit in sua Theoria dei Γ istiturione det matrimonio lOm. I. cap. VII. Pag. 82. , ubi haec praeclare scri-hil : α Not consideriamo questa essenZial divinita dei matrimonio come pro-n pria sua , ct non come propria dei contraenti. Consideriamo religioso it ma-M trimonio come considerasi religioso it giuramento indipendentemente dat lais sede, pieta o empieta di clii lo Proserisue , e per clo solo claenei giuramento D s'invoca Dio stesso per testimonio. Niente di pili naturale , di pili profanon che chlamare un testimonio : ma quando it ebiam alo e Dio , sialo per osson quio o per insulto , l'atto veste un carat tere religioso. Cost dicasi det matri- D monio ; per quanto si Voglia pro sano ii consenso o contratio do' coniugii, D che s'uniscono matrimonial mente in societ, individua, et si danno reciproca D mente te persone loro , siccome lo Sappiano eSSi o lab , δ Dio che non solo is sancisce a termini di giustigia questo come tuit' altro Onesto contratio. mari Io cementa e 1 ga con un vincolo Sacro e irrevocabile ; cio hasta per dirion eminentemente saero , quand' anche non Si Spleghi nei contraenti veruna e is plieita idea di religione , nΦ essi mirino a sare concio atto di e ullo a Dio , n operando in suo ossequio , Pregandolo d'aluto , praticando qualehe rito reis ligioso per dar sorma ali' atto dello sposaliato. La virlii deli' operante e ne-n cessaria , perche divengano religi0Si gli atti di loro natura indisserenti , ri-n tuali , e solamente Simbolici; ma non Φ neceSesaria quando ἰ opera operatan o di per se flessa collegata coli' a Zione divina e sostanZialmente vi si riseriseen e ne dispende. D

145쪽

126 DB. I. SECT. I. DE MATRIM. SACRAMENTO.

sigitur, Ecelesiam dogmatico sententiam illam dotairo haud

1 . Ad id vero , quod postremo adiicit do Boned. XIV. in os re De synodo dioecesana , qui sententiam Cani vocat trilde probabilem, nolim aliter melius respondero, quam Verba ipSauin pando S. Alphonsi de Ligorio scribentis : . His positis , valdo, miror quod laudatus Benedictus, post qua contenderit rationi- . bus tam urgentibus contra sententiam Cani , illam appellat, probabilem , quamVis non intrinsece , sed tantum trinseces eam probabilem censere Videatur, eo quod , ut ait , est ipsa, doctorum suifragiis communita. Veriuntamen magis O rist, attendere ea, quae scribit Benedicius in decretali sua epistola. ad archiepiscopum Goanum, quae incipit: Paucis ab hine heb- . domadis, ubi scribit ut pontifex, quam ea, quae profert ut do . ior privatus in praedicto opere De synodo e in praedicta enim, decretali expresse docet, ministros sacraunenli matrimonii esse, ipsos contrahentes, non Vero Sacerdotem, dum ait quod mate, ria sit mutua corporum traditio verbis ac nutibus assensum em, primentibus, et mutua corporum acceptatio forma 48)., Uaelenus S. AlphonSUS. Verum non abs re erit, ut clarius paleat, quaenam insudorit elissimo huic pontifici sententia de ministro sacramenti matrimonii , nonnulla , alia ex eius operibus in medium proferre. Iam vero in codem laudato opere De synodo , quod pro Se alimgant Cani assuetae , aperte Benedictus Vocat sacerdotem , Seu parochum teStem authorizabilem. Sic enim seribit lib. XIII. c. 23. n. 16. . Parochus interest matrimonio tamquam testis au- . thorizabilis pro Ecclesia, quae cum in aliis duobus , aut tribus, testibus ad matrimonium necessariis non eas quesitates requi- . rat, quas illos omni exeseptione maiores eo lituant.... Idci s co parochi praesentiam voluit cone. Τridentinum , ut in illius, probi late maximum veritatis fundamentum statueret, ut cob

146쪽

, ligitur ex historia concilii 49 . . Item in Institutione XXXIII.

n. 2. loquens de concilii Tridentini decreto, quo constitutum est ut deindeps matrimonium sub nulli talis poena celebraretur coram parocho ac duobus , aut tribus testibus , ait: . Ut paucisa expediamus doctrinam , quao eiusdem decreti causa prolatas fuit, nullo pacto sacramenti materiam , ac formam immut . iam fuisse constat; nam materia in tradendis mutuo , ac ldgilis me corporibus per Verba, aut nutus ad explicandum infimum s conSensum accommodatos collocata Semper fuit: forma vero in . excipiendis mutuo , ac legitime corporibus per contrahentes, designatur. Cum igitur Tridentina Synodus nec legitimum pae, tum , nec legitime tradi, et excipi corpora iudicaverit , nisi, O quando matrimonium contrahitur , par hus cum duobus , , aut tribus testibus assistat, hinc sacramenti materiam ac fodis mam nequaquam mutari cortissimum est , quae , ut supra, diximus , in tradendis Moripiendisque mutuo, ac legitime eorporibus semper continetur 50 . Et haec de germana Benedicti XIV. mente. Caeterum et illam sententiam ab ea probabilitate, cuius ipso meminit , excidisse , ex dicendis paulo post patebit.

reamenta pro sententia de eoatrahentilias shristiani matrimonii ministris an .rantur et expenduntur. ARTicutius I. - Argumenta Biblica.

B Vos pariter erimus in expondendis documontis biblicis iblius sententiae , quae propugnat contrahentes esse miniSiros S cramenti matrimonii. Fatondum enim est, nullum biblicum pabmare testimonium reperiri, quod rem plane conficiat. Nihilominus biblicum testimonium non deest , quo ista sententia Saltem

49ὶ Forte quando S. Alphonsus primum edidi. suum opus do I heologia morali, nondum ediderat Benedictus XIV. posterioros libros . quos postea adiecit DP. De Synodo , et hac de causa hunc, quem attulimus, locum nou allegavit.

147쪽

insinuetur , estque illud ipsum , quod ex mente Τridentini imnuit , matrimonium christianorum Vere OSSe Sacramentum n

vae legis a Christo Domino institutum ad gratiam conserendam, quae amorem coniugum naturalem perficiat , ne indissolubilomunitatem confirmet , coniugesque sanctificet Τestimonium autem hoc nobis suppeditat Apostolus Ephes. V. Ρostquam enim v. 31. institutionem coniugii intor Adam et Bovam in terrestri paradiso retulisset illis vorbis : . Propter hoc . rolinquet homo patrem et matrem suam , et adhaerebit uxori u suae : et erunt duo in carne una a, quaeque ut a Deo prolata Christus ipse exhibuit, Malth. XIX. 5. , protinus subdit Λpo tolus v. 22 : α Sacramentum hoc magnum est : ego autem dico, in Christo ol in Ecclesia. Haec porro Verba non ad Solum proloparentum nostrorum coniugium referri , sed et ad posterorum , potiSSime Vero ad christianorum coniugia sese extendere, tum sanoli Ilaclesiae P tres, tum Rom. pontifices , alque interpretes christiani omnes profitentur ex monte Apostoli, qiii ad commendandum mutuum coniugum sidelium amorem ea loquendi ratione usus est. Verum quod magis ad rem nostram faeit, est concilii Τride tini auctoritas , quod post allatum Paulinum textum, immodi te ex eo infert: . Cum igitur matrimonium in logo evangelieas veteribus connubiis practslet : merito inter novase legis sacras utenta annumerandum Sancti Patres nostri, concilia et unive

, salis Ecclesiae traditio semper docuerunt ). Habemus igitur ex I ridentino, Christum illud ipsum conn bium , quod primum a Deo institutum est , in nova lege gratia

auxisse , et ad Veri propriique Sacramenti dignitatem evexisse Ac propterea , quod consequens oSt, eiusmodi evectionem ex Christi instillatione osso ipsi contractui intrinsecam adeo ac imhii Ueniem, ut coniugium christianum prae se sonet signum repraesentationis , Seu referret per se union m Christi eum Des

sta. Uuae quidem Christi unio cum duplex sit , physica , sed,

148쪽

eos, Verbi cum humanitate per incarnationem , et moralis , nempe , Christi cum Ecclesia per gratiam suam , matrimonium ad utramque unionem significandam fuit a Christo Domino institutum. Sed praestat expositionem assene , quam insignis huius Paulini textus ad rem nostram praeclare habet Bernardinus a Pie nio , quaeque argumentum , quod Versamus , mirifico illustrat. α Sacramentum hoc magnum est: ego autem dico in Christo et in. Ecclesia. Hinc colligitur, ait ipse, quod sanctitas et excellotilia, matrimonii christiani consistit in eo, quod matrimonium ema, not ab unione Christi cum Ecclesia, cuius unionis imago est, . Signumquo repraesentatiVum. Hanc autem Christi unionem . eum Ecclesia matrimonium christianum quasi adimplet et pedi, ficit, cum dat Ecelosiae filios , Christoque membra mySfica. . Est ergo unionis Chrissi ita repraesentatio , ut sit et adimple- ω lio atque consummatio. Sacramentum hoc magnum est: ego. autem dico in Christo et in Ecclesia, quasi diceret: hoc sacraro mentum magnum est , non in Se , nec praecise prout est Si- gnum et sacramentum , sed in suo significato, Christo sessistet et Ecclesia, seu quatenus significas magnam illam et admirabi- , lom unionem Christi et Ecclesiae. Magnum est ergo sua signisi-

atione , Seu quia rem magnam repraeSeniat. . . Ut hare Su-

, blimitas ot magnitudo christiani matrimonii clarius inlolligatura Diusque sanetilas , duplex nolari debet Christi unio cuni Εes etesia , una realis et physica facta est per incarnationem , quu, Christus , seu potius Verbum divinum naturam humanam et a conSequenter homines , hominumque Eeel fiam sibi univit et a SponSaVit , ut haec unio est arctissima , indissolubilis et caete- . rarum origo. Moralis et mystica fit per gratiam et eli latem ,

. qua copulatur Ecelesiae Sponsast Suao . Utramque hane uni a nem et physicam et moralem Christi eum Ecclosia , repraeSen- , tat phristianum matrimonium , et in hoc magnum est Sacra , mentum. Realis et physica coniugatorum unio , seu Resus ma- , trimonii est repraesentatio physicae et realis Christi, pur in-

149쪽

30 LIB. I. SE . I. DE MATRIΜ. SACRAMENTO.η mn unis, Seu coniugalis affectus moralem Christi cum Ecelo- η Sia , per charitatem , unionem repraesentat 2).

Quocirca , cum tota significalionis ae signi ratio insit coniugio ipsi, quod Christus in nova lego sua sanctificante gratia insigni-Vit , patet sacramentum lorum perfici ipso contrahentium actu ,

seu assensu, quin aliud requiratur. Hoc idem ex eo confirmatur, quod illum eumdemque actum , seu assensum , quo antiquiti in Veteri lege coniugium absolvebatur , Christus sanctificaverit et ad dignitatem evexerit sacramenti. Iam Vero apud Volermnon interveniebat , saltem tamquam pars Seu elementum eSSemtiale in coniugiis celebrandis, aetio sacerdotalis 3 . Ergo neque de necessitato sacramenti ex Christi institutione eiusmodi actio in coniugio christiano est requirenda. 0uod si Ecclesia sapientissime constituit, ut ritu benedictionis sacerdos fidelium nuptias

cohonestaret , hic ritus eidem sacramento e LirinSecus mi , a cessorius ac mere ceremonialis , minime Vero eidem emem

tialis.

2ὶ Tripleae eaepositio in hunc Ioc. Si haec comparentur cum aridis ac ieiunis protestantium ac rationalistarum expositionibus, quam immane apparebit inter catholicos et acatholicos exegetas discriment Cf. etiam Εstium, et Cornelium a Lapide in commentariis in hunc loe. 5) Prout te flatur Salvador Philosophus seu potius incredulo-Iudaeus in op. Bistoire des institutio)ιs de Molae et du peuple hstr . Paris 1828. lom. II chap. I. pag. 159 seq. ubi scribit : α Cheg les Roma ius, te college des pontifesis avait dans in jurisdiction les adoptioiis , tes marives , les funerailles, Iesn testamenis . les serments , leSuceux , les con Secrations. . . . Dan S la Preten-n due thfocratio des Η6hreux , leurs lanctions iurent lo in d'obtenir une Ex-n tension si grande. Iis ii etaient les pret res ), ni au moment de la naig

n priδres du phre de famille , et des assistants pour attirer la honediction de. Dieu. Tout Se passail enire parenis et amis, ce n etait. qu'un contrat civit, net assert auctoritatem Fleury Mors des Israelites et des chretiens. Cf. etiam Ialin Arehaeologia bibliea. Viennae 1814. qui g. 151. scribit : α Denique nuptisn ampla posterilas exoptabatur , et haec erat omnis henedictio nuptialis , Gen n 24, 60. Ruth. 4, 1 - 12. uuae recentiori aevo paulisper solemnior laeta est. v Tob. T , 15. n ouomodo haec componantur cum iis, quae dicuntur . et quidem recte , de ritu religioso in nuptiis servato penes Iudaeos, suo loco dicemus : interim hic saltem firmum sit Sacerdotalem actionem in nuptiis minime fuisse essontialem.

150쪽

Si quod proinde biblicum docum tum , quod ad christianum

coniugium , prout Sacramentum est, referatiu , hoc favet contrahentibus , qui coniugium ipsum soli efficiunt , adeoque ipsum sacramentum , minime autem sacerdoti, qui illud iam essρω tum tantummodo benedicit, nec propterea conficiens , Seu minister censeri potest.

ARTIcuLUS. II. - Argumenta traditionalia.

Huc reseruntur testimonia Patrum , concilioriam, et librorum sacramentalium , id est , librorum , in quibus ratio exhibetur sacramenta administrandi , cuiusmodi simi apud Graecos et Orientales puchologia, et ritualia , sacramentalia, ac pontificalia apud Latinos. Porro ex his documentis theologi, qui contendunt matrimonii sacramentum a solis contrahentibus persici, adeoque eosdem solos esse ipsius Sacramenti ministros , argumenta prinmunt , quibus id evincant. Nos cum ipsis haec singillatim asseremus atque OXpendemus.

Atque a Patribus exordientes ad eorum germanam hae tu controVersia mentem assequendam animadvertimus haud esse ab iis expetendum quod asserant conceptis Verbis contrahentes

osso christiani coniugii administros. Siquidem neque illi , qui .

contrariam sectantur sententiam , expetunt ut ritres assiment ministrum coniugii esse sacerdotem. Etenim absurdum foret ea actate , qua nondum invecta erant Vocabula muteriae , formam, ministri sacramentorum eo sensu, quo nunc temporis usu

pantur , id expectare. Satis proinde erit nonnullos canones statuere, ex quibus rite illorum mens hac in re deprehendi possit. Hi porro canones sunt: l. Satis nou esse adducere Patres, qui mentionem iniiciant sacerdotalis benedictionis in colobr, sono coniugii fidelitun ; ut enim quidpiam ex his conficeretur, necesse laret, ut ipsi praeserea assererent nullum ac invalidum esse connubium christianorum tum sub ratione contractus, tum sub ratione sacramenti, si eiusmodi benedictio quacumque do